شواهد جدیدی در مورد سطح یخی سیارک وستا

 
مجله علمی ایلیاد - محققان با استفاده از داده‌های سفینه فضایی سپیده‌دم، شواهد جدیدی را درباره‌ی سطح یخی بر روی وستا کشف کردند؛ وستا دومین سیارک بزرگ در کمربند اصلی سیارک است. وستا که توسط «هنریک ویلهلم اولبرز»، در ۲۹ مارس ۱۸۰۷ کشف شد، تنها سیارک در کمربند اصلی است که با چشم غیرمسلح قابل مشاهده است.

این سیارک در هر ۵.۳۴ ساعت یک‌بار دور خودش می‌چرخد، هر ۳.۶۳ سال به دور خورشید می‌چرخد و دارای شکل بیضوی با ابعاد شعاعی ۲۸۶ در ۲۷۹ کیلومتر است. وستا به‌خاطر اندازه‌ی بزرگش دارای شکلی متمایزی است و هسته و گوشته آن درست شبیه به سیاره‌ی ما است. برخوردهای بین سیارک‌ها در کمربند، آن‌ها را قادر می‌سازد تا از مدارهای خود خارج شده و مسافت‌های طولانی را در منظومه‌ی شمسی طی کنند و با اجرام آسمانی دیگر برخورد کنند.

یافتن یخ بر روی این اجرام آسمانی اهمیت زیادی در درک انتقال و تکامل مواد غنی از آب در منظومه‌ی شمسی دارد. گروهی تحقیقاتی به رهبری دکتر «اسام هگی» از کالتچ و دانشگاه کالیفرنیای جنوبی از تکنیکی خاص به‌نام «رادار بیستا» در سفینه‌ی فضایی سپیده‌دم ناسا استفاده کرد تا بافت سطحی وستا را در مقیاس چند اینچ بررسی کند.

دکتر هگی و محققان دیگر، این‌گونه توضیح دادند: «در برخی مدارها، وقتی کاوشگر سپیده‌دم قصد داشت از سمت زمین به وستا سفر کند، امواج ارتباط رادیویی‌اش از سطح وستا رد شد و پرسنل مأموریت در آزمایشگاه پیشران جت ناسا، سیگنال‌های بازگشتی به زمین را دریافت کردند. این سیستم سیگنال‌دهی رادار شبیه به مشاهده‌ی شعله‌ی فندک در میانه روز از شرق ایالات متحده در غربش بود.»

علی‌رغم چالش‌های موجود در اندازه‌گیری مثل سیگنال ضعیف از سوی کاوشگر سپیده‌دم، محققان ایجاد مناطق بزرگ و هموار بر روی وستا را ارزیابی کردند؛ مناطقی که با غلظت‌های بالای هیدروژن در ارتباط بودند، همان‌طور که دستگاه ردیاب نوترون و اشعه‌ی گامای کاوشگر سپیده‌دم به‌نام «GRaND»، اندازه‌گیری کرد.

محققان گفتند: «نتایج ما حاکی از آن است که برخلاف ماه، سختیِ سطح وستا فقط با فرآیندهای آتشفشانی قابل توضیح نیست. به‌ویژه، وجود غلظت‌های هیدروژن در نواحی مسطح‌تر بزرگ نشان می‌دهد که وجود یخ‌های سطحی، می‌تواند باعث تشکیل بافت سطحی وستا باشد.» دکتر هگی گفت: «هیجان‌زده شدم که توانستیم چنین مشاهده‌ای را بر روی وستا انجام دهیم.»

دانشمندان امیدوار هستند تحقیق‌شان عموم مردم را شگفت‌زده کند، نه فقط به‌خاطر آب در فضا، بلکه به‌خاطر اهمیت درک تکامل آب در مناطق خشک که تحت تغییرات آب و هوایی قرار دارند. یافته‌های این تحقیق در مجله‌ی Nature Communications منتشر شده‌اند.
 
نوشته: SciNews
ترجمه: سحر الله‌وردی - مجله علمی ایلیاد
مجله ایلیاد رادر اینستاگرام دنبال کنید...مجله ایلیاد رادر تلگرام دنبال کنید...مجله ایلیاد رادر آپارات دنبال کنید...مطالب مشابه● شواهد جدید برای مدل استاندارد کیهان‌شناسی● سیاره‌ی ناهید فعالیت‌های آتشفشانی دارد● قدیمی‌ترین نشانه‌های برخورد شهاب‌سنگ‌ها با زمین● تصویری فوق‌العاده از یک برج پلاسمایی بر روی سطح خورشید● کشف درخشان و داغِ جیمز وب● آیا می‌توان بر روی ماه کشاورزی کرد؟ ● آیا بر روی مریخ نیز رعد و برق رخ می‌دهد؟● چند نوع منظومه در کیهان وجود دارد؟● منشاء اَبَرسیاه‌چاله‌های نخستین چه بوده است؟● آیا احتمال انفجار دوباره‌ی جهان وجود دارد؟جدیدترین مطالب● آمار سرقت پس از قانون کاهش مجازات ● چطور لکه‌های مداد را از روی دیوار پاک کنیم؟● غلبه بر یکی از محدودیت‌های قانون اول ترمودینامیک● باکتری‌ها چگونه به مغز حمله می‌کنند؟● دانشمندان گامی دیگر به اینترنت کوانتومی نزدیک‌تر شده‌اند● چطور ویتامین B12 مورد نیاز بدن‌مان را تامین کنیم؟● ورود اورانیوم به خاک چه ارتباطی با کودهای کشاورزی دارد؟● آیا گیاهان هم صدا دارند؟● چطور در خانه توت فرنگی بکاریم؟● چطور جلوی استفراغ شیرخوار را بگیریم؟● چطور برای یک سفر کمپینگ آماده شویم؟● چگونه با عدم تعادل شیمیایی در مغز برخورد کنیم؟● پنج فایده‌ی دارچین برای سلامتی● کدام حیوان بلندترین گردن را در قلمرو حیوانات داشته است؟● چطور رادیاتور خودرو را تخلیه و تعویض کنیم؟● کشف آنزیمی که هوا را به انرژی تبدیل می‌کند● چگونه از شر مگسک چشم خلاص شویم؟● آیا اسب تک‌شاخ واقعاً وجود داشته است؟● چطور هوش هیجانی‌مان را اندازه گیری کنیم؟● منشاء رود نیل کجاست؟