آینده‌ی قرارداد تغییرات آب‌وهوایی در چین مبهم شده است.
مجله علمی ایلیاد - مطالعه‌ای جدید، نشان می‌دهد که چین ممکن است به تعهدات کربنی خود که ۱۷ سال پیش در قرارداد آب و هوایی پاریس تنظیم شده، دست یابد. اگر چه این اخبار جنبه‌ی بدی هم دارد و آن این است که، انتشار گازهای گلخانه‌ای دوباره افزایش می‌یابد. این مطالعه که اخیراً در مجله‌ی Nature Geoscience منتشر شد، نشان می‌دهد که میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای چین در سال ۲۰۱۳ به ۹.۵۳ گیگاتون دی‌اکسیدکربن رسید و البته هر سال میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای کاهش یافت تا اینکه این مقدار به ۹.۲ گیگاتون در سال ۲۰۱۶ رسیده است.
محققان در مقاله‌ی خود تایید می‌کنند که در حدود سال ۲۰۱۵، یک شکاف ساختاری مشخص در الگوی انتشار گازهای گلخانه‌ای چین وجود دارد. ما نتیجه می‌گیریم که کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای چین ساختاری است و اگر سیستم‌های صنعتی و انرژی نوظهور ادامه یابد، احتمال دارد که این روند نیز ادامه داشته باشد.
هدف قرارداد آب و هوای پاریس محدود کردن انتشار گازهای گلخانه‌ای به منظور حفظ دمای متوسط جهانی در کمتر از ۲ درجه‌ی سانتی‌گراد بالاتر از سطح پیش صنعتی است. البته این امر نه تنها مبتنی بر کاهش تدریجی است، بلکه کاهش ۳ درصدی انواع آلاینده‌ها را به صورت سالانه به همراه دارد.
«دابو گان» از دانشگاه ایست اجلیای انگلستان و یکی از نویسندگان اصلی این مطالعه، به خبرگزاری‌ها گفت: «چینی‌ها تا کنون توانسته‌اند رشد اقتصادی خود را به نحو قابل توجهی مدیریت کنند و در عین حال توانسته‌اند میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را در طی چند سال گذشته ثابت نگاه دارند. البته نمی‌توان کاهش قابل توجهی را در میزان انتشار گازها مشاهده کرد، اما ثبات در میزان انتشار به چشم می‌خورد.» با این حال، ممکن است خبرهای بدی هم در راه باشد. زیرا برخی از تحلیلگران گفتند که مصرف چین در سال ۲۰۱۷ افزایش یافته و این روند در سال ۲۰۱۸ نیز ادامه دارد. براساس گزارش‌ها، میزان تولید گازهای گلخانه‌ای چین در سال جاری می‌تواند تا ۵ درصد افزایش یابد.
آن‌ها بیان داشتند: «زمانی که استفاده از زغال سنگ در چین کاهش یافت و میزان تولید دی‌اکسیدکربن در سال های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۶ تثبیت گردید، ضرورت کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای که به اوج خود رسیده بود، به دلیل اجتناب از پیامدهای تغییرات آب و هوایی مورد توجه قرار گرفت. با این حال، در دو سال گذشته، دولت برنامه‌های تحریک کننده‌ای را اجرا کرده است که زندگی را به صنایع دودکش‌دار مرتبط کرده و دوباره همه چیز را به قبل از تغییرات اقتصادی و انتقال انرژی پاک برگردانده است.»
علاوه بر این، چین به تازگی در ابتکار جاده‌ای و ایجاد کمربند تجاری عظیم «BRI» سرمایه‌گذاری کرده و در تلاش است تا جاده‌ی ابریشم جدید تجاری را بنا کند که می‌تواند سراسر جهان را به هم مرتبط سازد. لکن برآوردهای انجام شده نشان می‌دهد که این کار انتشار جهانی کربن را افزایش خواهد داد، هرچند ممکن است میزان انتشار را در خود کشور چین کاهش دهد.
بنابراین، با توجه به این امر که چین به تازگی متهم شده که مجدداً تولید کلروفلوئوروکربن‌های بسیار خطرناک را از سر گرفته، ممکن است لزوماً به دنبال ایجاد بهترین شرایط آب و هوایی و جلوگیری از انتشار گازهای آلاینده نباشد.
نوشته: جاناتان کالاگان
ترجمه: سهیلا دوست‌پژوه - مجله علمی ایلیاد
ترجمه: سهیلا دوست‌پژوه - مجله علمی ایلیاد