مُسکن جدید، قدرتمندتر از مورفین
مجله علمی ایلیاد - بَر کسی پوشیده نیست که جامعه‌ی آمریکا رنجور است و امید به زندگی در آن‌جا رو به کاهش است و این معضل‌ها با اعتیاد مرگ‌بار به مُسکن‌هایی که تقریباً هیچ مرزی ندارند، جبران می‌شود. اما ترکیب شیمیایی آزمایشگاهی جدیدی که دانشمندان در آمریکا طراحی کردند و تاکنون بر روی حیوانات آزمایش کرده‌اند، می‌تواند چیزی باشد که بسیاری از افراد ناامید به آن نیاز دارند.
داروشناس «می چوان کو» از مرکز پزشکی ویک‌فارست باپتیست، توضیح داد: «این ترکیب که «AT-121» نامیده می‌شود، قوی‌تر از مورفین در رفع درد عمل می‌کند و همچنین یک داروی موثر برای درد است.» کو و محققان دیگر AT-121 را توسعه دادند و سعی داشتند مولکولی را پیدا کنند که بتواند دو گیرنده‌ی کلیدی در مغز را فعال کند؛ اول گیرنده‌ی «mu opioid» که مخدرهای مرسوم و مُسکن‌های تجویز شده آن‌را مورد هدف قرار می‌دهند و دوم گیرنده‌ی «nociception» که فعالیت‌های گوناگون مغز را تنظیم می‌کند، از جمله احساس اعتیاد و وابستگی شیمیایی.
به طور نظری، یک آگونیست که به طور موفقیت‌آمیزی به هر دو گیرنده متصل می‌شود، می‌تواند احساس تسکین درد را ایجاد کند؛ بدون اینکه اعتیاد شدیدِ مخدرها را به‌وجود آورد. کو گفت: «AT-121 را توسعه دادیم که هر دو فعالیت را در تعادلی مناسب در یک مولکول، ترکیب می‌کند که به نظرمان استراتژی دارویی بهتری نسبت به استفاده از دو داروی ترکیبی است.»
نتایج اولیه مثبت هستند. در آزمایشاتی که بر روی میمون‌های رزوس انجام شد، AT-121 به نظر درد را همانند مورفین تسکین داد؛ اما با دوزی ۱۰۰ برابر کمتر. همچنین این ترکیب، اعتیادآور نیست؛ اما مهم‌تر اینکه، وقتی این ترکیب به حیواناتِ وابسته به مخدرِ اکسی‌کدون داده شد، واقعاً سطح اعتیاد آن‌ها کاهش پیدا کرد. این امر حاکی از آن است که AT-121 می‌تواند به بیماران کمک کند تا از شر مواد مخدر خلاص شوند و در عین حال بیماری‌شان را نیز درمان کنند.
البته چنین فرض می‌شود که این ماده‌ی شیمیایی، بر روی انسان‌ها نیز همانند میمون‌ها عمل می‌کنند. هیچ تضمینی برای آن وجود ندارد، اما محققان اطمینان دارند در آینده چنین چیزی ثابت خواهد شد. کو توضیح داد: «این حقیقت که این داده‌ها از پستانداران غیرانسان به‌دست آمده‌اند، نشان می‌دهد که این ماده‌ی شیمیایی می‌تواند گزینه یا جایگزینی برای مخدرهای تجویزی باشد.» اگر این امر درست باشد، این دارو مزیت دیگری نیز دارد. AT-121 منجر به مشکلات تنفسی یا بیماری‌های قلبی-عروقی نشد، حتی وقتی در دوز بالایی به بیمار داده شد؛ یعنی با یک مُسکن غیراعتیادآور و موثر مواجه شده‌ایم.
باید ببینیم که مطالعات بیشتر چه نتایجی را بدست می‌آورند، اما با تراژدی مداوم اپیدمی مخدر، نمی‌توان از این پتانسیل هیجان‌زده نشد. داروشناس «برایان راس» از دانشگاه کارولینای شمالی در چپل هیل، که در این مطالعه شرکت نکرده بود، گفت: «به نظرم این نتایج نسبتاً جالب است. این مطالعه‌ای از چندین مطالعه‌ای است که اخیراً منتشر شده‌اند و نشان می‌دهند که امیدی برای ساخت داروها ایمن برای تسکین درد وجود دارد.»
نوشته: پیتر داکریل
ترجمه: سحر الله‌وردی - مجله علمی ایلیاد
ترجمه: سحر الله‌وردی - مجله علمی ایلیاد