سطح تحتاني بيشتر ابرها به طور عادي تخت مي باشد. به اين علت كه هواي گرم و مرطوب كه در حين صعود سرد مي شود، در دماي مشخصي به صورت فطعات آب چگاليده ميشود كه اين شرايط اصولا به ارتفاع مشخصي مربوط است .بعد از اين كه قطرات آب شكل گرفتند، هوا به صورت ابر كاملا شفافي در مي آيد.
تحت شرايط ويژه اي بسته هاي ابر مي توانند رشد و توسعه يابند كه شامل قطرات بزرگ آب يا يخ مي باشند و همينطور كه در حال بخار شدن هستند، درون هواي پاك و شفاف سقوط مي كنند. امكان تشكيل چنين بسته هايي در هوايي مغشوش و نزديك توفان هاي تندري وجود دارد؛ براي مثال آنها را مي توان نزديك بخش هاي فوقاني يك ابر cumulonimbus مشاهده كرد.
زيبايي ابرهاي ماموتوس هنگامي جلوه گر مي شود كه نور خورشيد به صورت مايل به آنها بتابد . عمدتا تصور مي شود كه ابر هاي ماموتوس از وخامت اوضاع جوي خبر ميدهند ؛ اما تحفيقت جديد حاكي از عكس اين تصور مي باشد، يعني هنگامي كه هواي باراني را پشت سر گذاشتيم امكان تشكيل اين ابرها وجود درد.
