در طي فصل تابستان، در كنار فرآيند جذب پرتو فرابنفش و گسيل فروسرخ، در هر منطقه، سقف ساختمانها، خيابانها و سطوح تيره رنگ، گرما را درآشاميده و آن را به هوا گسيل ميكنند. با توجه به اينكه نزديك به تمامي سقفها در تهران تيرهرنگ هستند، اين سطوح تيرهرنگ حدود نيمي از مساحت تهران را در بر ميگيرد، كه گرماي گسيل شده از سوي خورشيد را جذب كرده در خود نگاه ميدارند. اين پديده باعث افزايش دماي مناطق مسكوني از 2 تا 15 درجه سانتيگراد شده و به نام پديده جزيره گرمايي شناخته ميشود. اين گرما نه تنها باعث افزايش مصرف انرژي براي خنك كردن ساختمانها ميشود، بلكه باعث ايجاد آلودگي در جو از جمله توليد گاز ازن O3 و افزايش تركيبات زيانبار گوگردي و ديگر آلايندهاي آسيبرسان در سطح زمين ميشود.
از آنجاييكه انسان مشخصات طبيعي شهرها را در روند شهرسازي و گسترش آن تغيير ميدهد، مستقيم و غير مستقيم بر انرژي گرمايي كه به لايه مرزي_سيارهاي شهر وارد ميشود اثر ميگذارد. تاثير نهايي اين تغييرات بر اقليم در مقياس خرد يا محلي، مقياس مياني و حتي مقياس بزرگ چشمگير و مشخص است.
شهرها دماي بيشتري از مناطق غيرشهري دارند. انرژي ورودي خورشيدي موجب تبخير آب گياهان و خاك، در مناطق غيرشهري ميشود. اين گرماي نهاني تبخير، موجب تغيير حالت آب از مايع به بخار ميگردد. اين روند، دماي مناطق غير مسكوني را افزايش نميدهد، اما شهرها برخلاف مناطق غير شهري، خاك و گياه كمتر دارند. در نتيجه مقدار زيادي از انرژي ورودي خورشيد، مستقيم موجب گرماي خيابانها و ساختمانها گرديده، اين روند موجب افزايش سريعتر دماي هواي شهرها ميشود. در طي شب، گرماي ذخيره شده در خيابانها و ساختمانها به آهستگي به هوا گسيل ميشود كه روند كاهش دما را كند ميكند. اين اثر موجب گرمتر شدن محدودي شهري ميشود. ساختمانهاي بلندتر، گرماي بيشتري را در خود ذخيره كرده و روند خنك شدن هوا را كندتر ميكنند. خودروها، كارخانهها و دستگاههاي هواساز، گرماي بيشتري به وجود آورده موجب تشديد اثر جزيره گرمايي ميشود.
اطلاعات بيشتر اينجا
http://www.cloudysky.ir/data/data0127.php