دوستان سلام
یه سوالی داشتم ازتون!!
کسی علت واقعی شکست نور رو میدونه؟!!
و به نظرتون این موضوع اصل سرعت نور انیشتین رو نقض نمیکنه؟!!
شکست نور مخالف با نسبیت
Re: شکست نور مخالف با نسبیت
البته تا اونجایی که من تحقیق کردم علت دقیق و واقعی برای این پدیده پیدا نشده!!!
تقریبا تمام دلایل حدسی اند!!!
تقریبا تمام دلایل حدسی اند!!!
- Archimedes
عضویت : دوشنبه ۱۳۹۲/۵/۱۴ - ۱۰:۴۵
پست: 1233-
سپاس: 824
Re: شکست نور مخالف با نسبیت
شکست نور بدلیل اختلاف سرعت نور در دو محیط با غلظت متفاوت رخ می دهد.
و در واقع سرعت نور در محیط غلیظ کم نمی شود بلکه انرژی فوتون ها باعث انتقال الکترونی به لایه های بالاتر و در نتیجه کندتر شدن موقتی نور و سپس باز پس گبری این انرژی و برگشتن نور به سرعت معمول در هنگام گذر از محیط غلیظ تر است.
و در واقع سرعت نور در محیط غلیظ کم نمی شود بلکه انرژی فوتون ها باعث انتقال الکترونی به لایه های بالاتر و در نتیجه کندتر شدن موقتی نور و سپس باز پس گبری این انرژی و برگشتن نور به سرعت معمول در هنگام گذر از محیط غلیظ تر است.
کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست
Re: شکست نور مخالف با نسبیت
Archimedes نوشته شده:شکست نور بدلیل اختلاف سرعت نور در دو محیط با غلظت متفاوت رخ می دهد.
و در واقع سرعت نور در محیط غلیظ کم نمی شود بلکه انرژی فوتون ها باعث انتقال الکترونی به لایه های بالاتر و در نتیجه کندتر شدن موقتی نور و سپس باز پس گبری این انرژی و برگشتن نور به سرعت معمول در هنگام گذر از محیط غلیظ تر است.
خب بازم این نقص کننده اصل سرعت نور انیشتینه دیگه!!!
در ضمن علت اینکه سرعت نور در محیط غلیظ کم میشه چیه؟!
Re: شکست نور مخالف با نسبیت
سرعت نور اینشتین بیان میکنه شما تو هر مرجعی که دوست داری باشی باش ولی وقتی به نور نگاه میکنی سرعت ثابت C رو براش در نظر میگیری تنها و تنها اگر نور در خلا باشد حالا نقض و نقصش رو نمیدونم ولی شما تو خوده محیط غلیظ هم باشی یه سرعت رو برای نور (همون سرعت کم شدش)رو در نظر میگیری چه درون محیط غلیظ حرکت کنی و چه نکنی و اون سرعت هم نسبت بهت ثابته چه در خلاف جهت پرتو c بری و چه در جهتش حتی اگر بیرون از محیط غلیظ هم باشی یک سرعت دیگه ای رو به نور نسبت میدی ولی بازم همون سرعته برات ثابته البته طبق نسبیت (نه طبق نظریه دوستانی مثل جناب جوانشیری)
Re: شکست نور مخالف با نسبیت
Archimedes نوشته شده:شکست نور بدلیل اختلاف سرعت نور در دو محیط با غلظت متفاوت رخ می دهد.
و در واقع سرعت نور در محیط غلیظ کم نمی شود بلکه انرژی فوتون ها باعث انتقال الکترونی به لایه های بالاتر و در نتیجه کندتر شدن موقتی نور و سپس باز پس گبری این انرژی و برگشتن نور به سرعت معمول در هنگام گذر از محیط غلیظ تر است.
سلام
انرژی نور بنفش از قرمز بیشتر
با این حال بنفش بیشتر شکست رو داره ؟ چرا ؟
درون سینه هر آدمی یک خاورمیانه پنهان است.
پر از شر، شور، شراب، خدا، گناه، صلح، گُل، گلوله
پر از شر، شور، شراب، خدا، گناه، صلح، گُل، گلوله
Re: شکست نور مخالف با نسبیت
پیشنهاد میکنم یه سرچی در مورد چگالی نور بزنید مطالب جالبی رو بدست میارید ولی همینطوری بخوایم جواب سوال شما رو بدیم به این شکل میشه
چگالی نوری؛ میزان تمایل ماده برای کاهش سرعت نور هنگام عبور از ماده را نشان می دهد.
نور بنفش، سرعتش کمتر است به دلیل این که فرآیند جذب و گسیل بیشتر طول می کشد در نتیجه نور بنفش بیشتر از نور قرمز می شکند
هنگامی که موج نور با یک اتم از ماده برخورد می کند،توسط آن اتم جذب می شود. این انرژِی جذب شده باعث نوسان الکترون در اتم می شود. اگر بسامد موج نور فرودی با بسامد رزونانس نوسان الکترون هم خوانی نداشته باشد، آنگاه نور با همان بسامد فرودی دوباره از اتم گسیل می شود. موج نور بین فضای خالی بین دو اتم حرکت می کند. وقتی به اتم بعدی برخورد می کند، فرایند جذب و گسیل دوباره تکرار می شود
چگالی نوری یک ماده، میل اتم های آن ماده برای نگهداری انرژی موج نور به صورت نوسان الکترون اتم های آن ماده است؛ قبل از گسیل مجدد که به صورت یک اغتشاش مغناطیسی جدید است. موج نور با سرعت 3 × 10 8 m/s در خلأ حرکت می کند. هنگام گذر از یک ماده، سرعت موج نور کمتر از c است. مقدار ضریب شکست n)) برای یک محیط خاص، در واقع چگالی نوری آن محیط را تعیین می کند. موادی که ضریب شکست بالاتری دارند، انرژی نورانی جذب شده را قبل از گسیل مجدد به فضای خالی بین اتمی، مدت زمان بیشتری نگه می دارند. هر چه بسامد موج نور با بسامد تشدید الکترون های ماده، هم خوانی بیشتری داشته باشد، چگالی نوری بیشتر و در نتیجه ضریب شکست بزرگتر خواهد بود. سرعت نور در این مواد، بیشتر کاهش خواهد یافت.
به قسمت تیره شده یه نگاه بندازید( به نقل از http://www.tebyan.net/newmobile.aspx?pid=177789)
چگالی نوری؛ میزان تمایل ماده برای کاهش سرعت نور هنگام عبور از ماده را نشان می دهد.
نور بنفش، سرعتش کمتر است به دلیل این که فرآیند جذب و گسیل بیشتر طول می کشد در نتیجه نور بنفش بیشتر از نور قرمز می شکند
هنگامی که موج نور با یک اتم از ماده برخورد می کند،توسط آن اتم جذب می شود. این انرژِی جذب شده باعث نوسان الکترون در اتم می شود. اگر بسامد موج نور فرودی با بسامد رزونانس نوسان الکترون هم خوانی نداشته باشد، آنگاه نور با همان بسامد فرودی دوباره از اتم گسیل می شود. موج نور بین فضای خالی بین دو اتم حرکت می کند. وقتی به اتم بعدی برخورد می کند، فرایند جذب و گسیل دوباره تکرار می شود
چگالی نوری یک ماده، میل اتم های آن ماده برای نگهداری انرژی موج نور به صورت نوسان الکترون اتم های آن ماده است؛ قبل از گسیل مجدد که به صورت یک اغتشاش مغناطیسی جدید است. موج نور با سرعت 3 × 10 8 m/s در خلأ حرکت می کند. هنگام گذر از یک ماده، سرعت موج نور کمتر از c است. مقدار ضریب شکست n)) برای یک محیط خاص، در واقع چگالی نوری آن محیط را تعیین می کند. موادی که ضریب شکست بالاتری دارند، انرژی نورانی جذب شده را قبل از گسیل مجدد به فضای خالی بین اتمی، مدت زمان بیشتری نگه می دارند. هر چه بسامد موج نور با بسامد تشدید الکترون های ماده، هم خوانی بیشتری داشته باشد، چگالی نوری بیشتر و در نتیجه ضریب شکست بزرگتر خواهد بود. سرعت نور در این مواد، بیشتر کاهش خواهد یافت.
به قسمت تیره شده یه نگاه بندازید( به نقل از http://www.tebyan.net/newmobile.aspx?pid=177789)
- [email protected]
نام: م. ج. معروف به گربه ی زَبادی
محل اقامت: تهران
عضویت : پنجشنبه ۱۳۹۰/۹/۲۴ - ۱۱:۴۹
پست: 1454-
سپاس: 514
- جنسیت:
تماس:
Re: شکست نور مخالف با نسبیت
Archimedes نوشته شده:شکست نور بدلیل اختلاف سرعت نور در دو محیط با غلظت متفاوت رخ می دهد.
و در واقع سرعت نور در محیط غلیظ کم نمی شود بلکه انرژی فوتون ها باعث انتقال الکترونی به لایه های بالاتر و در نتیجه کندتر شدن موقتی نور و سپس باز پس گبری این انرژی و برگشتن نور به سرعت معمول در هنگام گذر از محیط غلیظ تر است.
سلام
بله موردی که شما بیان کردید شاید یکی از الگوهای کاهش سرعت نور داخل مواد باشه ولی به نظر من این دیدگاه می تونه ایراداتی داشته باشه:
1-فرض کنید ما یک گازی داریم که تماماً از نوترون یا تماماً از پروتون تشکیل شده باشه، اونوقت تعبیر چگالی الکترونی برای محاسبه ی ضریب شکست (در حالت پروتون) دچار پیچیدگی و به نظر من در حالت گاز نوترونی دچار شکست میشه، در حالی که کاملاً معقوله که یک گاز نوترونی هم (با یه چگالیه مشخص) دارای ضریب شکستی باشه. (نوترون باردار نیست و پیوند دو نوترون مجاور هم ظاهراً نه از نوع الکترومغناطیسی و نه از نوع گرانشیه و برای همین به نظر من الگویی که شما مطرح کردید رو شدیداً به چالش می کشه)
2-هر قدر طول موج نور کوتاهتر باشه به نظر میرسه که احتمال برخورد فوتون با الکترون ها در اتم (که بیش از 90 درصد آن فضای خالیست) کمتر میشه ولی بالعکس ضریب شکست برای طول موج های کوتاه افزایش پیدا می کنه.
3-البته راجع به این موضوع شک دارم ولی اگه یه فوتون با طول موج مرئی رو از سطح اقیانوس به سمت کف اقیانوس بتابونیم، با توجه به اینکه مثلاً امواج مرئی در ژرفای اقیانوس نفوذ نمی تونه بکنه، چه اتفاقی برای فوتون میفته؟ آیا اگه فرض کنیم که در یه عمق خاص جذب میشه این به این معنیه که فوتون شتاب می گیره و در نهایت متوقف میشه؟ اگه اینطوری باشه به نظر می رسه که غلظت محیط می تونه معانی ای عمیقتر از نوع جهش الکترونهای ماده داشته باشه.