ناپایندگی

مدیران انجمن: parse, javad123javad

ارسال پست
Hamid0

نام: حمید مباشر

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۲/۷/۴ - ۱۳:۴۲


پست: 4

سپاس: 3

جنسیت:

تماس:

ناپایندگی

پست توسط Hamid0 »

یکی از پیش فرض هایی که در مورد " خویشتن " داریم , باور وجود " خود " یا " من" می باشد;
با این تصور هریک از ما بیشترین اهمیت را به " خود " می دهیم و خویش را محور و مرکز عالم
می دانیم .حتی وقتی به راحتی می بینیم که این جهان ذهنی ( شناخت از جهان یا ایده الوژی )
یکی از جهان های ذهنی بی شمار است و این "من" نیز تنها موجودی در میان موجودات
بی شمار جهان است , باز چنین می اندیشیم . اما هر قدر که به این "من" پرو بال دهیم , باز
در مقایسه با عظمت زمان و مکان , ناچیز است . تصور ما از "خود " به راستی اشتباه است .
با این وجود زندگی امان را وقف ارضای تمایلات خویش می کنیم و این مسیر را راهی برای
رسیدن به خوشبختی می پنداریم . اما هرکس آگاهی از "من" را تجربه کرده باشد , از رنج
بی پایان آن آگاه است . مادام که فکر ما را خواسته ها , ترس ها و هویت امان اشغال کرده
است , ما در زندان تنگ وجود محصوریم و از دنیا و زندگی جداییم . رها شدن از این " وسواس
به خود " , در حقیقت آزادی از اسارت است و ما را قادر می سازد تا به سوی دنیا گام برداریم
و آغوش خود را به زندگی و شادی و رهایی واقعی بگشاییم . آن چه لازم است نه انکار
خویشتن است و نه سرکوب آن , بلکه تنها رها شدن از برداشت اشتباه ما از خویش کافی ست.
بنابراین ویپاسانا یک تکنیک حقیقت شناسی و خودشناسی است و به تحقیق درباره ی آن
چیزی که " خود " نامیده می شود , در سطح تجربی و با درک مستقیم از ماهیت ذهنی و
جسمی می پردازد . " آن چه که ما خود می نامیم پدیده ای فانی و در دگرگونی مداوم است . "
مراقبه ی ویپاسانا تجربه ی مستقیم و شخصی , برای حصول این بصیرت است . تا وقتی فرد
ماهیت گذرای ذهن و جسم را شخصا تجربه نکرده باشد , محکوم به اسارت در خودبینی و "من"
و از آن رو محکوم به رنج بردن است . اما به محض آنکه توهم "پایداری " درهم شکست , توهم
" من " خود به خود از بین می رود و رنج محو می شود . دریافت های علمی این کشف بودا را
ثابت نموده اند که تمام ساختار جسمی و تمام ساختار جهان مادی از ذرات فرا اتمی که
در زبان پالی " اتتا کالاپا " نامیده می شود , تشکیل گردیده , که هر یک از این ذرات متشکل از
چهار عنصر خاک , آب , آتش , هوا و خواص مکمل است .
این چهار عنصر با تنوعی بی پایان خصوصیات اصلی ماده را ارائه می دهند : جرم (خاک ).
پیوستگی (آب) . حرارت ( آتش) و جنبش ( باد ).آنها به هم می پیوندند تا ساختارهایی را
به وجود آورند که به نظر دارای نوعی ثبات اند . اما به واقع تمامی این ساختارها از ذرات
کالاپا تشکیل یافته اند که در وضعیت پی در پی به وجود آمدن و نابود شدن هستند. یعنی
پیوسته درحال نمایان شدن و سپری شدن با سرعتی بالغ بر ترلیون بار در ثانیه می باشند .
در حقیقت در جهان ماده استحکام وجود ندارد و غیر از احتراق و ارتعاش چیز دیگری نیست .
این است حقیقت غایی ماده : جریانی تابت از امواج یا ذرات ; این است جسمی که ما آن
را " خود " می نامیم .
برای مراقبه گر ویپاسانا , " انیچا " یا درک ماهیت فانی خویش و جهان , با تجربه ی مستقیم
این حقیقت در چهارچوب بدن خود , کلیدی است که , در رهایی را می گشاید .
اهمیت درک ناپایندگی , زمینه ای است که همچون رشته ای واحد , همه ی تعلیمات بودا
را پیوند می دهد .

ارسال پست