كتاب پروفسور اینشتین عزیز
ارسال شده: جمعه ۱۳۹۳/۱۰/۲۶ - ۱۱:۰۹
دوستان عزیز:
اخیرا کتابی مطالعه کردم به نام پروفسور اینشتین عزیز ترجمه محمدرضا توکلی صابری
در این کتاب نامه نگاری های کودکان و نوجوانان و تمام مردم جهان با اینشتین و جواب این فیزیکدان بزرگ به آنها وجود دارد.
برخی از این نامه ها جالب است و من دوست دارم شما نیز آنها را بخوانید.
پس من آنها را در این جستار قرار می دهم شاید برای شما هم جالب باشد. (البته از طرف اینشتین به برخی از این نامه ها جواب داده نشده).
از سوی آرتور در لس آنجلس 5 دسامبر 1928
آقای پروفسور عزیز،
من مقاله ای را در مورد نظریه مشهور نسبیت شما نوشته ام و بسیار خوشحال خواهم شد تا نظر شما را درباره این مقاله که به همراه این نامه است بدانم.
می خواهم بدانم که حرکت با پدیده های همراهش، مانند لختی در فضایی که هیچ شیئی دیگری نیست به جز شخص یا مکانیسمی که سعی دارد حرکت کند آیا وجود دارد؟ آیا ساکن نخواهد بود؟ به دلیل این که اگر حرکت نمی کرد نزدیکتر یا دورتر به هیچ جایی نمی بود؟
خواهش می کنم پاسخ این سوال مربوط به نسبیت شئ مورد بحث را با اشیا دیگر در فضا بدهید. نسبیت نظریه ای است که همیشه مرا مجذوب کرده است، و من پیوسته به آن و مرد بزرگی که آن را بیان کرده است فکر کرده ام. سپاسگزار خواهم بود اگر نظر شما را درباره مقاله خود بدانم.
برای شما آرزوی سلامتی، شادمانی آرزو دارم. خدا به همراه شما باشد.
دوستدار شما
آرتور 12 ساله
جواب اینشتین :
به آرتور، لس آنجلس 26 دسامبر 1928
جوان عزیز،
در مقاله تان کاملا درست می گفتید که حرکت فقط به شکل حرکت نسبی می تواند توسط ما تجربه و یا نشان داده شود. مردم عهد باستان این را می دانستند و این موضوع توسط مخالفین نظریه نسبیت پذیرفته شده است. ولی تا زمان ارائه نظریه نسبیت عام، تصور می شد که مفهوم حرکت مطلق برای تنظیم قوانین حرکت لازم باشد. اما این موضوع مانعی در نظریه نسبیت بود.
سوال شما در مورد این که اگر فقط یک شئ در جهان وجود داشت جهان چگونه به نظر می رسید را نمی توان اکنون با قطعیت پاسخ گفت، زیرا نمی دانیم فضایی در اطراف آن می توانست وجود داشته باشد. ولی به یقین می دانیم که صحبت از حرکت آن بی معنی است.
ولی شما بهتر است فقط پس از این که چیز مفیدی یاد گرفتید شروع به یاد دادن دیگران کنید.
همراه با سلام های دوستانه
آلبرت اینشتین
اخیرا کتابی مطالعه کردم به نام پروفسور اینشتین عزیز ترجمه محمدرضا توکلی صابری
در این کتاب نامه نگاری های کودکان و نوجوانان و تمام مردم جهان با اینشتین و جواب این فیزیکدان بزرگ به آنها وجود دارد.
برخی از این نامه ها جالب است و من دوست دارم شما نیز آنها را بخوانید.
پس من آنها را در این جستار قرار می دهم شاید برای شما هم جالب باشد. (البته از طرف اینشتین به برخی از این نامه ها جواب داده نشده).
از سوی آرتور در لس آنجلس 5 دسامبر 1928
آقای پروفسور عزیز،
من مقاله ای را در مورد نظریه مشهور نسبیت شما نوشته ام و بسیار خوشحال خواهم شد تا نظر شما را درباره این مقاله که به همراه این نامه است بدانم.
می خواهم بدانم که حرکت با پدیده های همراهش، مانند لختی در فضایی که هیچ شیئی دیگری نیست به جز شخص یا مکانیسمی که سعی دارد حرکت کند آیا وجود دارد؟ آیا ساکن نخواهد بود؟ به دلیل این که اگر حرکت نمی کرد نزدیکتر یا دورتر به هیچ جایی نمی بود؟
خواهش می کنم پاسخ این سوال مربوط به نسبیت شئ مورد بحث را با اشیا دیگر در فضا بدهید. نسبیت نظریه ای است که همیشه مرا مجذوب کرده است، و من پیوسته به آن و مرد بزرگی که آن را بیان کرده است فکر کرده ام. سپاسگزار خواهم بود اگر نظر شما را درباره مقاله خود بدانم.
برای شما آرزوی سلامتی، شادمانی آرزو دارم. خدا به همراه شما باشد.
دوستدار شما
آرتور 12 ساله
جواب اینشتین :
به آرتور، لس آنجلس 26 دسامبر 1928
جوان عزیز،
در مقاله تان کاملا درست می گفتید که حرکت فقط به شکل حرکت نسبی می تواند توسط ما تجربه و یا نشان داده شود. مردم عهد باستان این را می دانستند و این موضوع توسط مخالفین نظریه نسبیت پذیرفته شده است. ولی تا زمان ارائه نظریه نسبیت عام، تصور می شد که مفهوم حرکت مطلق برای تنظیم قوانین حرکت لازم باشد. اما این موضوع مانعی در نظریه نسبیت بود.
سوال شما در مورد این که اگر فقط یک شئ در جهان وجود داشت جهان چگونه به نظر می رسید را نمی توان اکنون با قطعیت پاسخ گفت، زیرا نمی دانیم فضایی در اطراف آن می توانست وجود داشته باشد. ولی به یقین می دانیم که صحبت از حرکت آن بی معنی است.
ولی شما بهتر است فقط پس از این که چیز مفیدی یاد گرفتید شروع به یاد دادن دیگران کنید.
همراه با سلام های دوستانه
آلبرت اینشتین