سیاهچاله ها

مدیران انجمن: parse, javad123javad

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: سیاهچاله ها

پست توسط اماتور »

شیوه ای جدید برای وزن كردن سیاهچاله های عظیم




اخیرا یك روش تكنیكی كاملا جدید و مستقل پیدا شده است، كه منجمان با استفاده از داده های كاربردی رصدخانه پرتو ایكس چاندرا

ناسا به دست آورده اند.

با اندازه گیری نقطه ی اوج درجه حرارت گاز داغ در مركز كهكشان عظیم بیضوی NGC 4649 ، دانشمندان جرم سیاهچاله ی فوق

سنگین این كهكشان را تعیین كرده اند. این شیوه - اعمال شده برای اولین بار - نتایجی بدست داد كه با تكنیك قدیمی هم سازگار بود
تصویر
در پرتو ایکس


منجمان راههای متفاوت و مستقل وزن كردن دقیق بزرگترین سیاهچاله های فوق سنگین (یعنی آنهایی كه میلیاردها بار سنگین تر از

خورشید هستند) را تا به حال جستجو می كرده اند. تاكنون، روشهای مبنی بر مشاهده ی حركات ستاره ها یا گاز در صفحه نزدیك چنین

سیاهچاله های بزرگی به كار رفته بودند.

فیلیپ هامفری- راهنمای تحقیق ازدانشگاه كالیفرنیا در آرواین - گفت: "این كار فوق العاده مهم است؛ به این دلیل كه سیاهچاله ها

میتوانند آشفته باشند واینجا فقط یك جفت از روشهای اندازه گیری وزن دقیق آنها وجود دارد. این موضوع بسیار اطمینان بخش است كه

دو روش کاملا متمایز در اندازه گیری جرم یك سیاهچاله ی بزرگ، چنین پاسخهای مشابهی بدست دادند."

اكنون NGC 4649 یكی از معدود كهكشانهایی است كه برای آن جرم یك سیاهچاله ی فوق سنگین با دو روش متفاوت اندازه گیری

شده است. به علاوه این تكنیك جدیدِ پرتو ایكس تایید می كند كه سیاهچاله ی فوق سنگین در NGC 4649 یكی از بزرگترینها در

عالم امكان است، با جرمی حدود 3.4 میلارد برابر خورشید ، حدود یك هزار بار بزرگتر از سیاهچاله ی مركز كهكشان ما.

این تكنیك جدید از تاثیر گرانشی سیاهچاله بر گاز داغ نزدیك مركز كهكشان استفاده می کند.
تصویر
تصویر با استفاده از تلسکوپ پرتو ایکس چاندرا


زمانیكه گاز به آرامی به سوی سیاهچاله سقوط می كند، فشرده و داغ می شود. این باعث ایجاد نقطه ی اوجی در درجه حرارت گاز،

درست نزدیك مركز كهكشان می شود. برای سیاهچاله های سنگین تر، نقطه ی اوج بالاتری توسط چاندرا آشكار می شود.

این اثر توسط دو نویسنده همكار (فابریزیو برایجنتی (Fabrizio Brighenti)، دانشگاه بلوگنا ، ایتالیا و ویلیام متیوس

(William Mathews) از دانشگاه كالیفرنیا در سانتا كروز) تقریبا ده سال قبل، پیش بینی شده بود، اما این اولین بار است كه این

اثر دیده شده و به كار رفته است.

برایجنتی: "شگفت انگیز بود كه سرانجام مدرك قانع كننده ای از اثرات سیاهچاله ای عظیم را دیدیم. ما هیجان زده بودیم كه تكنیك

جدیدمان درست به خوبیِ شیوه قدیمی وزن كردن سیاهچاله كار می كند."

سیاهچاله ی NGC 4649 در وضعیتی قرار دارد كه جرم مركز سیاهچاله بیشتر به طور غیر مستقیم بوسیله ی اثراتی که بر بر

ستاره ها و گاز احاطه كننده دارد، مطالعه شده است. این تكنیك برای سیاهچاله ها در این وضعیت بسیار مناسب است .

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: سیاهچاله ها

پست توسط اماتور »

فيزيك دان ايراني و شگفت آفريني در دانش سياه چاله ها





چندي پيش يک فيزيک دان ايراني مقيم دانشگاه ميسوري در کلمبيا هنگام بررسي نتايج نظريه نسبيت اينشتين روي ذراتي زير اتمي

که با سرعت زياد در حرکتند موفق به کشف اثر تازه و شناخته نشده اي از سياه چاله ها شده است.
تصویر
سياه چاله ها كه در زمره ي عجيب ترين اجرام كيهاني به شمار مي آيند باز هم شگفتي آفريده اند و اخترشناسان را حيرت زده كرده اند.
تصویر
به نوشته ي هفته نامه ي علمي نيوساينتيست بهرام مشحون و همكارش كارمن چيكانك در دانشگاه ميسوري در بررسي هاي علمي

خود به اين نكته پي برده اند كه سياه چاله ها مي توانند نيروهاي جزر و مدي عجيبي توليد كنند كه بر ذرات با سرعت زياد تاثيري متفاوت

از ذرات با سرعت كم باقي مي گذارد. اين اثر پيشبيني نشده به اين معناست كه سياه چاله اي كه در مركز كهكشان خود ما قرار دارد

ميتواند منبع پرتوهاي كيهاني بسيار پرقدرت و نادري باشد كه اخترشناسان تاثير مخرب آنها را در جو زمين مشاهده كرده اند اما تاكنون

نتوانسته اند توضيحي براي منشا شان پيدا كنند.

سياه چاله ها مي توانند نيروهاي جزر و مدي عجيبي توليد كنند كه بر ذرات با سرعت زياد تاثيري متفاوت از ذرات با سرعت كم باقي

ميگذارد.

نيروهاي جزر و مدي بر اساس نظريه ي نيوتوني هنگامي ظاهر مي شوند كه تاثير نيروي جاذبه به واسطه ازدياد فاصله كم مي شود به

عنوان مثال 2 ذره كه در فواصل متفاوتي نسبت به يك سياه چاله قرار دارند تحت تاثير 2 نيروي مختلف قرار مي گيرند و يكي از آنها كه

نزديك تر است شتاب بيشتري پيدا مي كند. اما توضيحي كه از طريق فيزيك نيوتوني به دست مي آيد براي شرايطي كه در نزديك سياه

چاله ها برقرار است كفايت نمي كند. اخترشناسان از مدت ها قبل به اين نكته پي برده بودند كه در پلاسما(ماده در دما و فشار زياد) كه

اطراف سياه چاله ها در گردش است، ذرات بنيادي و زير اتمي با سرعت بسيار زياد فراوانند.

مشحون و همكارش در تلاش محاسبه اين امر بودند كه اين ذرات در ميدان جاذبه قدرتمند سياه چاله ها چگونه رفتار مي كنند. اين 2

فيزيكدان دريافتند كه تاثير ميدان جاذبه سياه چاله ها روي ذراتي كه با سرعت كم در اين ميدان حركت مي كنند دقيقا به همان نحو است

كه فيزيك نيوتن پيشبيني مي كند اما در مورد ذراتي كه با سرعت نزديك به سرعت نور حركت مي كنند نتايج به دست آمده كاملا خلاف

انتظار بود. ذراتي كه با سرعتي بيش از 70درصد سرعت نور300هزار كيلومتر در ثانيه حركت مي كنند رفتارشان تابع جهت حركتشان

است ذرات پرسرعتي كه در امتداد محور چرخش سياه چاله ها حركت مي كنند از شتاب حركتشان نسبت به ذرات كند كاسته مي شود

اما ذرات تند سرعتي كه در جهت عمود بر اين محور سير مي كنند شتابي بسيار زياد و انرژي حيرت انگيز و عظيمي كسب مي كنند.

ايشان دريافتند كه تاثير ميدان جاذبه سياه چاله ها روي ذراتي كه با سرعت كم در اين ميدان حركت مي كنند دقيقا به همان نحو است

كه فيزيك نيوتن پيشبيني مي كند اما در مورد ذراتي كه با سرعت نزديك به سرعت نور حركت مي كنند نتايج به دست آمده كاملا خلاف

انتظار بود.
تصویر
نتايج بدست آمده به وسيله مشحون و همكارش شماري از رصد ها و مشاهدات توضيح ناپذيري را كه اخترشناسان در گذشته انجام

داده بودند قابل فهم ساخته است. از جمله اين امور افشانه هاي بسيار پر قدرت از جنس ذرات زير اتمي است كه از قطب هاي اجرام

كيهاني موسوم به (مايكروكوازارها) به بيرون پرتاب مي شوند. تلقي اخترشناسان آن است كه مايكروكوازارها سياه چاله ها را درون خود

پنهان ساخته اند. آنچه كه موجب حيرت اخنرشناسان بود آن است كه اين ذرات پر انرژي داراي شتاب كاهش يابنده هستند. علاوه بر اين

از تحقيقات مشحون و همكارش چنين بر مي آيد كه رويداد هاي حيرت انگيز ديگري نيز در جهات ديگر و هنگام حركت ذرات پر شتاب رخ

ميدهد كه هنوز مشاهده نشده است. به اعتقاد مشحون نيروهاي جزر و مدي كند كننده تنها در زاويه55 درجه از محور يك سياه چاله

ظهور مي يابد و تنها در اين زاويه است كه ذرات زير اتمي شتاب منفي پيدا مي كنند و از سرعتشان كاسته مي شود. در همه جهت و

زواياي ديگر حول اين محور اين نوع ذرات شتاب مثبت بدست مي آورند و براساس نظريه اينشتين سرعت اين ذرات مي تواند تا سرعت

نور بالا برود. اگر نظريه مشحون و همكارش درست باشد سياه چاله هايي كه در كهكشان ما قرار دارند دائما ذرات پر شتاب و پر سرعتي

عمدتا از جنس پروتون را به بيرون پرتاب مي كنند كه انرژي شان هنگامي كه به زمين مي رسند بيش از 1020 الكترون ولت است. به

گفته مشحون مي توان نظريه پيشنهادي او و همكارش را با مقايسه رابطه ميان جهت ورود پرتوهاي كيهاني مافوق پرقدرت به جو زمين

و موقعيت مايكروكازار ها در كهكشان راه شيري را مورد آزمايش قرار داد.

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: سیاهچاله ها

پست توسط اماتور »

دوستان گرامی در صورت مشاهده نشدن منبع بدانید که منبع مطلب مربوطه تکراری و مطالب از یک منبع گرفته میشود

و لازم به ذکر است که در صورت استفاده از منبع جدید نام منبع رو ذکر خواهم کرد

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: سیاهچاله ها

پست توسط اماتور »

سياهچاله ها مي توانند فقط تا يک حدي بزرگ شوند!





چنين تصور مي شود که سياهچاله ها در تمام کيهان پراکنده هستند ولي بزرگترين و پرجرم ترين سياهچاله ها در مرکز بزرگترين

کهکشانها پيدا مي شوند. نشان داده شده است که اين سياهچاله هاي ابَرپرجرم بيش از يک ميليارد برابر جرم خورشيد، جرم دارند.

معمولا سياهچاله ها با جذب و بلعيدن ستارگان و توده هاي گاز و غبار اطراف خود، آهسته آهسته به جرم خود مي افزايند. حتي

سياهچاله هاي کوچک معمولي که بعد از مرگ يک ستاره ي پرجرم بوجود مي آيند، اگر ستاره اي در اطراف خود ببينند، شروع به خوردن

آن مي کنند! اين مواد به سمت سياهچاله سقوط مي کنند و قسمتي از جرم بسيار بسيار فشرده و چگالِ اين جسم شگفت انگيز

ميشوند. بدين ترتيب سياهچاله کم کم رشد مي کند و پر جرم تر مي شود.

ولي يک ستاره شناس هندي که روي سياهچاله ها مطالعه مي کند اخيرا گفته يک حد بالايي براي اندازه ي سياهچاله ها مي توان

يافت. خانم «پريام وادا ناتاراجان» Priyamvada Natarajan، استاد ستاره شناسي و فيزيک در دانشگاه ييل فرانسه معتقد است

که حتي بزرگترين هيولاهاي گرانشي هم نمي توانند تا ابد رشد کنند. بلکه زماني که به حدود 10 ميليارد برابر جرم خورشيد ميرسند،

ديگر بايد جلوي رشد خود را بگيرند.
تصویر
کهکشانهاي بيضوي غول پيکر، در مرکز خود سياهچاله هاي بسيار بسيار پرجرمي دارند.
اين سياهچاله هاي فرا - پرجرم، که درون کهکشانهاي بيضوي غول پيکر در خوشه هاي کهکشاني بزرگ يافت مي شوند، پرجرم ترين

اجرام در کيهانِ شناخته شده هستند. حتي سياهچاله ي بزرگ مرکز کهکشان خودمان هزاران بار کم جرم تر از اين موجودات عظيم

الجثه است. ولي اين سياهچاله هاي غول پيکر، که با مکيدن مواد اطراف مثل گاز و غبارو ستارگان رشد مي کنند، به نظر مي رسد

نميتوانند بيشتر از اين حد چاق شوند. زماني که سياهچاله ها به حدود 10 ميليارد برابر جرم خورشيد مي رسند، ديگر بايد جلوي رشد

خود را بگيرند.

مطالعات ناتاراجان اولين حد بالايي براي جرم سياهچاله ها را مطرح کرد. وي با استفاده از داده هاي اشعه ي ايکس و مرئي از اين

سياهچاله هاي فراپرجرم، به اين نتيجه رسيده است. در واقع اين طرح بر اساس رصدهاي گوناگوني مي باشد که سياهچاله ها با

رسيدن به يک نقطه ي خاص ديگر نمي توانند به رشد خود ادامه دهند. يک توضيح احتمالي اين است که سياهچاله ها زماني که به اين

حد از جرم مي رسند، چنان تابش پر انرژي از خود مي تابند که مواد اطراف را از خود مي راند و گاز و غبار ديگر نمي تواند به خورد

سياهچاله برسد. واين خود مي تواند تأثيراتي بر فرايند هاي ستاره سازي در آن حوالي داشته باشد.

ناتاراجان مي گويد: شواهدي درباره نقش کليدي سياهچاله ها در فرآيند کهکشان سازي بدست آمده است... بنظر مي رسد که آنها

نقش اول در اين نمايش فضايي هستند.

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: سیاهچاله ها

پست توسط اماتور »

منبع مطالبی که منبع انها ذکر نشده


http://www.sactehran.com

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: سیاهچاله ها

پست توسط اماتور »

سیاه چاله مرکز راه شیری پرانرژی تر از قبل




به گزارش خبرنگاه دانش های روز باشگاه خبرنگاران؛ سیاه چاله مرکز راه شیری جرمی در حدود 4 میلیون سامانه خورشیدی دارد. این

سیاه چاله بطور قابل ملاحظه ای آرام است. اما سیاه چاله مرکز راه شیری قادر به انتشار پرتو ایکس بطور روزانه می باشد.
در تصویر زیر موقعیت مرکز راه شیری؛ آنچه از روی زمین دیده می شود را می بینید.

تصویر
زبانه های کوچک از این سیاه چاله در طول موج رادیویی و اینفرارد (مادون قرمز) بارها و بارها در طول روز هم می تواند پرتوزایی کند.

حالا برای اولین بار تلسکوپ اسپکتروسکوپ ناسا (NuSTAR) یکی از این زبانه های پرانرژی را مورد مطالعه قرار داده است.

NuSTAR در اواخر ماه جولای تصویری از مرکز راه شیری ثبت کرد.
تصویر
تصویر پس زمینه نشان می دهد که یک منبع پرانرژی از پرتو مادون قرمز در مرکز راه شیری وجود دارد.در طول یک دوره دو روزه در اواخر

ماه جولای، NuSTAR زبانه های پرانرژی پرتو ایکس را 4 برابر بیشتر از تلسکوپ فضایی پرتو ایکس چاندار ثبت کرد. تلسکوپ

پرتو ایکس جدید ناسا تصاویری 10 برابر شارپتر و 100 برابر حساس تر به دستگاه های قبل از این تلسکوپ ثبت کرده است.
تصویر
این تلسکوپ ناسا توانست انرژی پرتو ایکس ساطع شده از مرکز راه شیری را 6 تا 79 کیلو الکترون ولت تخمین بزند. گاز اطراف سیاه

چاله دمایی در حدود 100 میلیون درجه سانتی گراد دارد. 11 بار داغتر از دمای مرکز خورشید ما. اخترشناسان می دانند که این دمای

بالا نتیجه وجود پلاسمای داغ در اطراف سیاه چاله مرکز راه شیری است.

اخترشناسان در مورد اینکه چرا گاز اطراف سیاه چاله چرا بطور منظم داغ می شود هنوز توضیحی نداده اند و تحقیقات در این مورد در

حال پیگیری است.


منبع : http://www.yjc.ir

Hooman kh

نام: هومن خدایاری

محل اقامت: تهران

عضویت : سه‌شنبه ۱۳۹۱/۲/۱۹ - ۲۱:۰۳


پست: 322

سپاس: 62

جنسیت:

تماس:

Re: سیاهچاله ها

پست توسط Hooman kh »

سوالی داشتم ایا رابطه ای میان انتروپی و سیاهچاله هست؟ایا انتروپی در سیاهچاله ها در حال افزایش هست؟اگر جواب بله باشه سیاهچاله ها ابدی نیستند روزی از بین می روند اینطور نیست.؟

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: سیاهچاله ها

پست توسط اماتور »

رصد سیاهچاله ها




تلسکوپ مادون قرمز United Kingdom (UKIRT) در موناکی هاوایی دارای فیلتر مادون قرمزی است که قطب

سنج(IRPOL) نام دارد . چندین سال است که ستاره شناسان با استفاده از UKIRT و IRPOL و دیگر تلسکوپ ها

در جستجوی مدارکی هستند که اثبات کند که یک چنین سیاهچاله ی ابرسنگین درخشان ، مواد را در یک ساختار مخصوص دیسک

مانند متحد می کنند، و این دیسک با استفاده از انرژی بستگی گرانشی سیاهچاله مستقیما شروع به تابش می کند. نظریه پردازان

مدتها تصور می کردند که چنین دیسک هایی می بایست وجود داشته باشند و در این مورد نیز نظریات قوی وجود دارد ، اما تا کنون

این نظریات و مشاهدات با یکدیگر متناقض بوده اند.
تصویر
دکتر Makoto Kishimoto از موسسه ی ماکس پلانک و محقق اصلی این پروژ می گوید : پس از سال ها جدال ، سرانجام ما

مدارک قانع کننده ای را بدست آورده ایم که وجود این دیسک را در اطراف سیاه چاله اثبات می کند.

این نظریه هم اکنون با موفقیت در ناحیه ی خارجی دیسک در حال بررسی و آزمایش است و این به فهم بهتر نواحی خارجی دیسک که

به سیاهچاله نزدیکتر هستند کمک خواهد کرد.

ناحیه ی خارجی دیسک از خود آن مهم تر است . روش هایی را که ما از آنها در اثبات این نظریه بکار می گیریم می توانند به برخی از

پرسشهایی که در مورد مرز خارجی دیسک مطرح هستند پاسخ گوید.

دکتر Robert Antonucci از دانشگاه کالیفرنیا در سانتاباربارا و از محققین این پروژه در این باره می گوید : فهم ما از فرایندهای

فیزیکی در دیسک هنوز قدری کم هست اما همین دانش کم حداقل ما را از تصاویر مطمئن می کند .

ستاره شناسان امیدوارند این روش جدید اطلاعات بیشتری را در مورد دیسک های اطراف سیاهچاله ها در آینده ی نزدیک فراهم

کنند .


منبع : http://blackholes.blogfa.com

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: سیاهچاله ها

پست توسط اماتور »

کشف علت فعال شدن سیاه چاله های عظیم مرکز کهکشانها





ستاره شناسان موسسه ماکس پلانک آلمان با استفاده از اطلاعات جمع آوری شده از 600 کهکشان در مدت 5 سال توسط تلسکوپ

VLT رصدخانه جنوبی اروپا در شیلی و رصدخانه فضایی پرتوهای ایکس XMM-Newton اسا دریافتند که در 11 میلیارد سال

اخیر، علت فعالیت بیشتر سیاه چاله های عظیم در مرکز کهکشانها برخورد و همجوشی کهکشانی نبوده، بلکه ماده تاریک بین

کهکشانی عامل اصلی فعالیت این هسته ها بوده است.

در بسیاری از کهکشانها از جمله راه شیری، سیاه چاله مرکز آرام است. درحالی که در سایر کهکشانها سیاه چاله مرکزی به دلیل

سقوط مقادیر زیادی از ماده حاضر در فضای اطراف، پرتوهای شدیدی ساطع می کند. منشای این ماده که می تواند یک سیاه چاله

خاموش را فعال کند و آن را به یک هسته کهکشانی فعال تبدیل کند، هنوز مورد بحث است.تاکنون بسیاری از ستاره شناسان بر این باور

بودند که بیشتر این هسته های فعال، فعالیت خود را در اثر همجوشی میان دو کهکشان و یا به دلیل عبور یک ماده بین ستاره ای آغاز

کرده اند. اکنون این ستاره شناسان توانستند از یک نقشه جدید برپایه پرتوهای ایکس برای تایید این نظریه استفاده کنند.این دانشمندان

کشف کردند که هسته های فعال به خصوص در کهکشانهای بزرگی که محتوی مقدار بسیاری ماده تاریک هستند واقع شده اند.تاکنون

تصور می شد که این سیاه چاله ها در مرکز کهکشانهایی با جرم نسبی یک میلیون میلیارد برابر جرم خورشید قرار دارند درحالی که این

نتایج نشان می دهد که بیشتر این هسته های فعال در کهکشانهایی هستند که جرم آنها حدود 20 برابر بیشتر از آن چیزی است که در

نظریه همجوشی بین کهکشانی پیش بینی شده بود. براساس گزارش ساینس دیلی، به گفته این پژوهشگران، برخوردهای میان

کهکشانی که در گذشته بسیار دور حداکثر تا حدود 11 میلیارد سال قبل رخ داده اند، می توانند تنها درخصوص درصد کمی از کهکشان

های فعال نسبتاً درخشان توضیح دهند.


منبع : http://khabarnekar.blogfa.com

نمایه کاربر
ali215i

نام: عليرضا يحيوي

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۱/۹/۹ - ۱۲:۲۳


پست: 17

سپاس: 10

جنسیت:

Re:روش بوجود آمدن سیاهچاله ها

پست توسط ali215i »

مسئله قابل توجه فقط اين نيست كه جسمي در فضا وجود دارد بلكه اين جسم مشخص كننده هندسه فضاي اطرافش مي باشد. انيشتين در اين مورد مي گويد: هميشه عقيده بر اين بوده اگر تمام ماده جهان معلوم شود، زمان و فضا باقي مي مانند، در حالي كه نظريه نسبيت تاكيد مي كند كه زمان و فضا نيز همراه با ماده نابود مي گردند. بنابراين ، جرم با فضا ارتباط دارد. هر جسمي باعث مي شود كه فضاي اطرافش انحنا پيدا كند. ما به سختي متوجه چنين انحنايي در زندگي خود مي شويم، زيرا با جرم هاي نسبتا كوچكي سروكار داريم. ولي در ميدان هاي گرانشي بسيار قوي ، مقدار انحنا ممكن است قابل توجه باشد. تعدادي از رويدادهايي كه اخيرا در فضا مشاهده شده اند، نشان مي دهند كه احتمال تمركز مقادير جرم در بخش هاي كوچكي از فضا وجود دارد. اگر ماده اي با جرم معين به اندازه اي متراكم شود كه به حجم كوچكي تبديل گردد و آن حجم براي چنين ماده‌اي بحراني باشد، ماده تحت تاثير گرانش خود شروع به انقباض مي نمايد. با انقباض بيشتر ماده ، فاجعه گرانشي گسترش مي‌يابد و آنچه كه فرو ريختن گرانشي ناميده مي شود، آغاز مي گردد. تمركز ماده در اين فرآيند افزايش مي يابد و طبق نظريه نسبيت ، انحناي فضا نيز به تدريج بيشتر مي گردد.




سرانجام لحظه اي فرا مي رسد كه هيچ پرتوئي از نور ، ذره و نشانه فيزيكي ديگر نمي تواند از اين قسمت كه دچار فروريختن جرم شده ، خارج گردد. اين جسم به عنوان سياهچاله شناخته شده است. شعاع جسم در حال فرو ريختن كه به يك سياهچاله تبديل مي گردد، شعاع گرانشي ناميده مي شود. اين شعاع براي جرم خورشيد سه كيلومتر و براي جرم زمين 9/0 سانتي متر است

.

اگر خورشيد در اثر انقباض به كره‌اي با شعاع سه كيلومتر تبديل شود، به صورت يك سياهچاله در مي آيد. گرانش در سطح جسمي كه شعاعش با شعاع گرانشي جرم آن برابر مي باشد، فوق‌العاده شديد است. براي غلبه بر نيروي گرانشي لازم است سرعت فرار افزايش يابد، كه مقدار آن بيشتر از سرعت نور مي باشد. طبق نظريه خاص نسبيت كه اكنون قابل قبول است، در جهان هيچ چيز نمي تواند با سرعت بيشتر از سرعت نور حركت كند. به همين دليل سياهچاله ها اجازه نمي دهند هر چيزي از آنها خارج گردد. از سوي ديگر ، سياهچاله مي تواند ماده را از فضاي اطراف به درون خود ببلعد و بزرگتر شود. براي توضيح تمام پديده هايي كه مربوط به سياهچاله مي شوند، فرضيه عام نسبيت لازم مي باشد. بر اساس اين نظريه ، گذشت زمان در ميدان گرانشي قوي آهسته مي باشد. براي ناظري كه در خارج سياهچاله قرار دارد، افتادن يك جسم به درون سياهچاله مدت طولاني متوقف مي گردد. در چنين حالتي ناظر فرضي در ارتبط با عمل انقباض واقعا تصوير كاملا متفاوتي را مشاهده خواهد نمود. ناظر در حالي كه در ظرف مدت محدودي به شعاع گرانشي مي رسد، سقوطش ادامه مي يابد، تا آنكه به مركز سياهچاله برسد. ماده در حال فروريختن ، پس از گذشتن از شعاع گرانش به انقباض ادامه مي دهد. طبق اختر فيزيك نظري جديد ممكن است سياهچاله ها مرحله پاياني زندگي ستارگان جسيم باشند. مادامي كه يك منبع انرژي در ناحيه مركزي ستاره فعاليت مي نمايد، درجات حرارت بالا باعث انبساط گاز و جدا شدن لايه هاي بالائي آن مي شود. در عين حال ، نيروي گرانشي عظيم ستاره اين لايه ها را به سوي مركز مي كشاند. پس از آن كه سوخت تامين كننده واكنش‌هاي هسته‌اي به مصرف رسيد، درجه حرارت در ناحيه مركزي ستاره به تدريج پايين مي آيد. در اين مرحله تعادل ستاره به هم مي خورد و ستاره تحت تاثير نيروي گرانشي خود منقبض مي گردد. تكامل و تغيير بيشتر آن به جرمش بستگي دارد. طبق محاسبات اگر جرم ستاره سه تا پنج برابر جرم خورشيد باشد، مرحله پاياني انقباض آن ممكن است باعث فروريختن گرانشي و تشكيل سياهچاله گردد.
تصویر

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: Re:روش بوجود آمدن سیاهچاله ها

پست توسط اماتور »

ali215i نوشته شده:مسئله قابل توجه فقط اين نيست كه ...
با تشکر از مطلبی که گذاشتید بی زحمت منبع ان را نیز یاد کنید.




با تشکر smile072

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: سیاهچاله ها

پست توسط اماتور »

کشف نخستین نشانه ها از سیاه چاله های میان وزن






اخترشناسان در کاوشی تازه برای جستجوی ناشناخته های کیهان، احتمالا دو هیولای کیهانی با اندازه متوسط را یافته اند. رصدخانه

پرتو ایکس NuSTAR (آرایه طیف سنجی هسته ای) ناسا که در ماه ژوئن 2012/خرداد 1391 به فضا پرتاب شد، چیزی را کشف کرده

است که احتمالا مربوط به دو سیاه چاله متوسط در یک کهکشان همسایه و حلقه مفقوده بین سیاه چاله های ستاره ای و سیاه چاله

های بسیار عظیم است. فیونا هریسون از کالتک (دانشگاه صنعتی کالیفرنیا در پاسادنا) که پژوهشگر ارشد این ماموریت است، در روز 7

ژانویه 2013/18 دی 1391 از اولین یافته های این ماموریت در جلسه انجمن نجوم آمریکا واقع در لانگ بیچ کالیفرنیا رونمایی کرد.

به گزارش نیچر، نوستار از یک جفت تلسکوپ پرتو ایکس بهره می برد که بر روی پروتون هایی با انرژی بین6 تا 79 کیلوالکترون ولت

متمرکز شده اند. این ماموریت دو ساله در همان گستره تابشی پرتو ایکس کار می کند که رصدخانه پرتو ایکس چاندرای ناسا و ماهواره

نیوتن XMM آژانس فضایی اروپا برای آن تنظیم شده اند، اما می تواند انرژی های بالاتر را هم ثبت کند.این دو تلسکوپ کهکشان

مارپیچی IC 342 را که در حدود 7 میلیون سال نوری از ما فاصله دارد، هدف گرفتند. تصویر نوستار دو شیء درخشان را نشان

میدهد که احتمالا سیاه چاله هایی هستند که نورشان را از محیط اطرافشان می گیرند.
تصویر
به نظر می رسد که این دو سیاه چاله احتمالی در بازوهای مارپیچ IC 342 گیر کرده باشند و با رنگ قرمز غیر واقعی

دیده میشوند، درحالی که خود کهکشان در نور مرئی دیده می شود.


این سیاه چاله ها آن قدر به هم نزدیکند که در انرژی های مشابه، با دستگا ه های قبلی قابل تفکیک نبوده اند.معلوم نیست که آیا این

اشیاء صرفا سیاه چاله های ستاره ای با یک درخشش غیر عادی هستند یا همان حلقه گمشده ای که مدت ها مدیدی دانشمندان به

دنبال آن بودند؛ یعنی سیاه چاله هایی با وزنی بین 500 تا چندین هزار برابر خورشید؛ که می تواند پلی باشند بین سیاه چاله های

کوچک فراوان کهکشان راه شیری و سیاه چاله های بسیار بزرگی که میلیون ها و میلیاردها بار از خورشید سنگین ترند و در قلب اغلب

کهکشان ها واقعند. به گفته هریسون، مقایسه ای بین انرژی ساطع شده توسط این دو جسم و پرتوهای ایکسی که می دانیم از سیاه

چاله های کوچک کهکشان راه شیری تابیده میشوند، می تواند ماهیت واقعی آنها را معین کند.کول میلر از دانشگاه مریلند در کالج پارک

اشاره می کند که بدون داشتن اطلاعاتی راجع به مدار گردش این اجسام، شناسایی آنها به عنوان سیاه چاله هایی با جرم متوسط کار

ساده ای نیست، که البته در این صورت اخترشناسان امکان تعیین وزن سیاه چاله ها را خواهند داشت.


منبع ثبت میگردد

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: سیاهچاله ها

پست توسط اماتور »

کشف یک سیاه چاله بسیار بزرگ در همسایگی زمین



به گزارش خبرگزاری مهر، محققان با استفاده از تلسکوپ اشعه ایکس اقدام بە شناسایی یک کهکشان مارپیچی بە نام NGC 3627

کرده اند کە ممکن است بە کشف سیاه چاله عظیم و بزرگی کە در همسایگی ما قرار دارد و پیش از این ناشناخته بود کمک کند.

یک گروه از دانشندان اخیرا با بررسی اطلاعات بە دست آمده توسط تلسکوپ اشعه ایکس چاندرا ناسا از 62 کهکشان نزدیک بە این

نتیجه رسیده اند کە 37 کهکشان دارای منابع اشعه ایکس در مراکز خود می باشند و در میان آنها هفت کهکشان دارای سیاه چاله های

بسیار بزرگ وجود دارد.
تصویر
تصویر ترکیبی کهکشان NGC 3627 کە بە تازگی انتشار یافته ترکیبی از اطلاعات چند تلسکوپ مختلف است

مشاهدات صورت گرفته با اشعه ایکس نشان دهنده فعالیت سطح پایین سیاه چاله است کە ممکن است از کار افتاده باشد. این تحقیق

کە جزئیات آن در مجله فیزیک نجومی انتشار یافته اظهار می دارد کە بخشهایی از این کهکشانها میزبان سیاه چاله های بسیار بزرگی

میباشند کە بسیار بزرگتر از چیزی است کە پیشتر جستجوها نشان می داد.تصویر ترکیبی کهکشان NGC 3627 کە بە تازگی انتشار یافته

اطلاعات اشعه ایکس چاندرا و مادون قرمز تلسکوپ فضایی اسپیتزر را با رنگهای آبی و قرمز و اطلاعات تلسکوپ فضایی هابل و تلسکوپ

بسیار بزرگ شیلی بە رنگ زرد را ترکیب کرده است.صفت “سیاه” در نام سیاه ‌چاله بە این سبب است کە همه نوری کە بە افق اتفاق آن

راه می‌یابد را بە دام می‌اندازد کە این دقیقا مانند مفهوم جسم سیاه در ترمودینامیک است. مکانیک کوانتوم پیش‌بینی می‌کند کە سیاه

چاله ‌ها مانند یک جسم سیاه با دمای متناهی از خود تابش‌های گرمایی گسیل می‌ کنند. این دما با جرم سیاه چاله نسبت وارونه دارد

و از این روی ملاحظه این تابش برائ سیاه چاله‌ های ستاره‌ای و بزرگتر دشوار است.

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: سیاهچاله ها

پست توسط اماتور »

چگونه یک تصادف ساده می‌تواند به تولد ابرسیاه‌چاله منجر میشود؟






ساندور فن‌وازنهوف، فیزیک‌دان دانشگاه میشیگان در یک شبیه‌سازی رایانه‌ای، برخورد دو کهکشان مارپیچی شبیه به راه‌شیری و تحول

سیاه‌چاله‌های مرکز آن‌ها را بررسی کرده است. در اثر این برخورد که تحت تاثیر جاذبه شدید دو کهکشان انجام می‌شود، دو کهکشان

در هم تلفیق شده و کهکشان بزرگ‌تری را ایجاد می‌کنند، اما وضوح این شبیه‌سازی آن‌قدر بالا نیست که بتواند نشان دهد در مرکز

کهکشان تلفیقی چه اتفاقی رخ می‌دهد. پایان این شبیه‌سازی وقتی است که به حد تفکیک می‌رسیم و نمی‌توان مشاهده کرد که آیا

دو سیاه‌چاله یک منظومه دوتایی را تشکیل می‌دهند یا این‌که به یکدیگر برخورد کرده و سیاه‌چاله‌ای فوق‌سنگین را پدید می‌آورند.

فن‌وازنهوف امیدوار است بتواند با ادامه این شبیه‌سازی تا مراحل پیشرفته‌تر به پاسخ روشنی دست پیدا کند. اگر شبیه‌سازی نشان دهد

که دو سیاه‌چاله با هم برخورد می‌کنند، شاید بتوان به راه‌حلی برای توضیح تعداد زیاد سیاه‌چاله‌های فوق‌سنگین در آغاز عالم دست پیدا

کرد؛ این‌که برخورد کهکشان‌ها با یکدیگر می‌تواند در زمان کمتری (نسبت به آن‌چه تاکنون تصور می‌شد) به افزایش جرم ابرسیاه‌چاله‌ها

منجر شود.

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: سیاهچاله ها

پست توسط اماتور »

منبع مطالبی که منبع انها ذکر نشده


http://www.momtaznews.com

http://www.aftabir.com

ارسال پست