زمان - مقاله ي خودم

[محسن بيگي]

اين نتايج طرز فكر بنده است:

ما تعريف دقيقي از زمان نداريم. اما گذر زمان را به خوبي درك مي كنيم. پس بنده ابتدا مفهوم گذر زمان را بيان مي كنم تا در ادامه به مفهوم خود زمان برسم.

گذر زمان عبارت است تغيرات پيوسته اي كه در مكان اجسام يا ذرات پيرامون ما رخ مي دهد پس اگر بخواهيم زمان را از نظر منشا وجودي اش بررسي كنيم مي بينيم كه اساساْ زمان مفهوم و وجود خود را مدين تغير مكان ذرات مادي است( كه هيچ وقت در جهان مادي دو حركت به طور يكسان رخ نمي دهد و به همين دليل سفر در زمان ناممكن است).

اما سوالي كه مطرح مي شود اين است كه عامل به وجود آورنده اين حركت ذرات مادي چيست البته به نظر بند خداوند عامل به وجود آورنده ي اين حركت است.

ممكن است كه تغييرات پيوسته نباشد اما سوال اين است كه وقتي هيچگونه تغييري در كار نباشد ( در كل جهان مادي) زمان چه مفهومي دارد مثلاْ شما براي يك عكس( يك لحظه ي بدون تغيير) چه مفهومي از زمان مي توانيد اراپه دهيد
يعني در نهايت چه بخواهيم چه نخواهيم ما موجودات مادي گذر زمان را به صورت پيوسته مي بينيم. حتي اگر لحظات عكس مانندي(مطابق با تعريفي كه از عكس كردم) هم در اين دنيا رخ دهد براي ما مفهومي نخواهد داشت و ما متوجه آن نمي شويم.

درضمن اين يه نظر شخصي بود و ممكن است ( بهتر است بگويم حتماْ) نظر ديگران با نظر بنده تفاوت داشته باشد ولي در هرصورت اين مهم است كه بتوانيم از زواياي مختلف به يك موضوع نگاه كنيم تا ديد درست تري بيابيم.

و درنهايت بيان مي كنم كه زمان معلول سه بعد مكاني است پس خودش نمي تواند بعد باشد.

متشكرم

[Retin_69]

به نام خدا
با سلام
آقا محسن ببين زمان در وهله ي اول همون طور كه گفتيد وجود خارجي ندارد كه بخواد در دنياي واقعي بعد حساب بشه ولي در 4 بعدي مينكوفسكي يا اصولا در مورد فضاـزمان به جاي بررسي حركت در طي زمان و رسم نمودار آن مانند دستگاه مختصات آن را يك موجود دو بعدي در نظر مي گيرند و اين يعني اينكه زمان در غالب محاسبات 4 بعدي مينكوفسكي يه بعد حساب ميشه و روي كاغذ (ct) ولي در دنياي واقعي تبديل ميشه به (ct1i) یعنی موهومیه (به خاطر 1i) پس احساس نمیشه یا به بیانی دیگر در دنیای واقعی وجود ندارد(معلول است) ولی در بررسی همین پدیده ها در 4 بعدی مینکوفسکی یا همون نسبیت مورد استفاده قرار می گیرد چون مینکوفسکی فضا_زمانش نسبی است که از نظر من مشکل داره و همین نسبی بودن باعث میشه که واقعیت مطلق را نشان دهد بلکه مشاهدات یک ناظر را صرفا نشان دهد که متاسفانه اندیشمندان با مزه ی فیزیک کنونی آن را به واقعیات نسبت داده اند و مثلا برای همین نمی توانند که نا رسایی های نسبیت مانند جرم دار بودن فوتون را توجیه کنند . بهتره یه سری به لینکی که دادم بزنید و بعد از آن می توان بر سر این مساله بهتر بحث کرد.