roborez نوشته شده:http://8pic.ir/images/aqstx977lsvhlysl967g.jpg سپاس و قدر دانی ویژه از همه شما عزیزان و دوستان گرامی. اگر عملکرد عکس بالا رو توضیح بدم شاید بتونم اساس کارسیستم جاذبه ۲ رو بهتر بیان کنم.البته اگه عکس بالا کار کنه ببینید دوستان توپ Eرو با نخی پیچیده به دور قرقره A وصل کردم.قرقره A هم با بازویی(M) که دارای هرز گرد میباشد به دسته مشترک دوتا دم BوC وصل شده،نقاط H ثابتند.که در حال حاضر دم C فشرده و هوای خود را بیرون داده ودم B هواگیری کرده است.اگر قرقره A به ازای حرکت توپ E ، صدو هشتاد درجه بچرخد دم B فشرده شده و دم C هواگیری میکند.حال اگر این چرخه با حرکت توپ E تکرار شود و خروجی D را به ورودی X البته با مهندسی دقیق که مانع خروج آب شود و کمک کند به ورود هوا در مقابل فشار آب مخزن،وصل کنیم،آیا با رسیدن E به سطح باعث پر شدن F از هوا میشود؟ فرض کنید ورودی xرا با شیر یک طرفه ای که زیر ساچمه ان با فنری که تا یک اپسیلون فشار کمتری از فشار آب مخزن دارد مهندسی کرده ام حجم دمهای BوC یک پنجاهم حجم توپهای EوF است
دو تا سوال دارم: ۱- بنظرت اون توپ E قادره با حجم هواش بیاد به سطح آب و باعث عمل های متوالی دم و بازدم بشه. آیا اینقدر قدرت داره؟ محاسبه کردی؟ ۲- اگه به فرض مثال چرخه بتونه توپ F رو پر کنه با این اوصاف هر دو توپ حجمش ۵۰ هست ( نمی دونم ۵۰ چه معنی میده و چه واحدی داره). مگه توپ F می تونه توپ E رو به قعر آب برگردونه؟ بنظر بنده حتی اگر توپ F پر هم شود حتی به حجم ۶۰ تا هم قادر نخواهد بود توپ E را به عمق آب بازگرداند.
جواب یک:حجم هوای توپ E ،نیرویی رو به بالا،دقیقا برابر با وزنه ای با وزن پنجاه کیلو که آویزان شده رو ایجاد میکند.
جواب دو:هدفم ازکشیدن این شکل، توضیح دادن شکل جاذبه دو هست.همون مخزنی که زنجیر ظرفها داخلش است.شما تصور کنید توپ E به سطح برسد وبتواند ظرف F را ۶۰تا هم نه همان پنجاه تا پر کند از هوا.بنابراین اگر ظرف F را همان E تصور کنیم یعنی ایجاد یک سیکل کرده ایم... یعنی یک E ته مخزن ایجاد کرده ایم که با بالا رفتن میتواند یک E دیگر ایجاد کند که.... شما در نظر بگیرید که برای رفتن هوا از خروجی D به داخل ظرف F از فشار ته مخزن در مقابل ورود هوا فاکتور بگیریم،با این حساب با رسیدن E به سطح, صدو نود واحد هوا به داخل مخزن هدایت میشود.نزدیک به چهار برابر ظرفیتF
arash47 نوشته شده:با توجه به اصطکاک قسمت های متحرک و نبود بازده 100درصد و قرار دادن نازل( برای بیشتر شدن فشار هوای ورودی نسبت به فشار اب به ته مخزن) توپ f کاملا از هوا پر نمیشود بهتر نیست توپ e را مستقیما به پمپ(حذف نخ و قرقره های متصل به مخزن) وصل کنید بهتر نیست توپ ها تو دوسیال متفاوت مانند اب و ابنمک یا اب و جیوه باشند
سلام دوست عزیز.میتونم خواهش کنم با در نظر گرفتن قطر قرقره و ارتفاع مکان توپ E تا سطح آب،دوباره شکل را بررسی کنید
سلام . فاصله محل اتصال بازوی m تا مرکز قرقره را ندادید. البته اندازه این فاصله و قطر قرقره فقط باعث افزایش سرعت و کاهش قدرت یا بالعکس خواهد شد مانند گیربکس اتومبیل.
سلام دوست من.برابر است با دو سانت.که به ازای چرخش صدو هشتاد درجه ای قرقره باعث فشرده شدن یک دم و باز شدن دم دیگر میشود.به عبارت دیگر برابر است بانصف فاصله بین دو دسته ی هر یک از دو دم در حالت بازشان.
در هر صورت کار انجام میشود.چون نیروی بالا رونده E حیلی زیاد است.اگر با یک دست سعی کنید پنجاه کیلو را بلند کنید تصور نیروی رو به بالای توپ E آسانتر میشود.
انجمن خلوت نیست. خیلی عذر می خوام، حرفی که می زنم رو حمل بر شخص خودتون نکنید. کسی وقتش رو نمی خواد روی این سوال هدر بده. به این معنی که قضیه گرفتن انرژی از هیج، اون هم با وسیله های مکانیکی، خیلی وقته که از منظر ترمودینامیک رد شده، نهایت کاری که می تونید کنید اینه که یک دستگاه ایزوله داشته باشید که خودش تو خودش یه کارایی کنه، به محض گرفتن انرژی از دستگاه، سیستم نیاز به ورود انرژی خواهد داشت. خود من در کودکی تصور می کردم اگر دینامی با بازدهی مناسب داشته باشیم و وصلش کنیم به آرمیچر، اونوقت تا ابد می چرخه، در حالت ایده آل بله، می چرخه اما به محض گرفتن انرژی از سیستم، شرایط به سمت ایست سیستم میل می کنه. شاید، شاید، شاید بشه روی سیستم های کوانتومی حساب دیگه ای باز کرد، منظورم البته Levitation و صفر مطلق و اینا نیست، منظورم چیزی مثل تابش هاوکینگ و جوشش جفت ذرات از فضا زمانه، اون هم شاید فقط، ولی از مکانیک، ابدا ! بهتره وقتتون رو صرف موارد دیگه کنید. حیفه به خدا. وقت کردید در مورد "نوابیغ" و نه نوابغ، هم مطالبی سرچ کنید بخونید. موفق باشید.
You-See نوشته شده:انجمن خلوت نیست. خیلی عذر می خوام، حرفی که می زنم رو حمل بر شخص خودتون نکنید. کسی وقتش رو نمی خواد روی این سوال هدر بده. به این معنی که قضیه گرفتن انرژی از هیج، اون هم با وسیله های مکانیکی، خیلی وقته که از منظر ترمودینامیک رد شده، نهایت کاری که می تونید کنید اینه که یک دستگاه ایزوله داشته باشید که خودش تو خودش یه کارایی کنه، به محض گرفتن انرژی از دستگاه، سیستم نیاز به ورود انرژی خواهد داشت. خود من در کودکی تصور می کردم اگر دینامی با بازدهی مناسب داشته باشیم و وصلش کنیم به آرمیچر، اونوقت تا ابد می چرخه، در حالت ایده آل بله، می چرخه اما به محض گرفتن انرژی از سیستم، شرایط به سمت ایست سیستم میل می کنه. شاید، شاید، شاید بشه روی سیستم های کوانتومی حساب دیگه ای باز کرد، منظورم البته Levitation و صفر مطلق و اینا نیست، منظورم چیزی مثل تابش هاوکینگ و جوشش جفت ذرات از فضا زمانه، اون هم شاید فقط، ولی از مکانیک، ابدا ! بهتره وقتتون رو صرف موارد دیگه کنید. حیفه به خدا. وقت کردید در مورد "نوابیغ" و نه نوابغ، هم مطالبی سرچ کنید بخونید. موفق باشید.
بهم ثابت نمیشه طرحم قوانین اول و دوم ترمودینامیک روزیرپا میذاره.لطفا بهم ثابت کنید.
بهترین اثبات برای شما وقتیه که روش باید بگذارید و متاسفانه باید هدر بدید. طبق قوانین، انرژی از هیچ بوجود نمیاد و از بین نمی ره، در تمام تبدیلات، انرژی به فرم های گوناگون در میاد ولی مقدارش باز ثابت می مونه. مثلا اگر دارید انرژی الکتریکی رو به انرژی تابشی تبدیل می کنید، واتی بالا پایین نمی شه، حتی اون جزیی که به گرما یا سایر چیزها تبدیل می شه باید در نظر گرفته بشه، این تساوی یک تساوی زیربنایی هست، در اینجا حتی اگر ماده به انرژی و برعکس هم تبدیل بشه، باز وضع همینه. بطور کلی و البته عقلانی، وقتی به سیستمی، یک ژول انرژی بدید، نمی تونید توقع داشته باشید که بهتون دو ژول انرژی بده، مگر این که از انرژی درونی خودش استفاده کنه که اون هم بی نهایت که نیست، تموم می شه، مثلا در دستگاه شما اینرسی سیستم (تکانه، اندازه حرکت)، گشتاور سیستم، دمای سیستم، یا سایر شرایط سیستم تحت تاثیر قرار خواهد گرفت، و این اثر رفته رفته باعث می شه که سیستم به حالت خواب بره و نتونه انرژی ای اضافه بر چیزی که شما بهش دادید بهتون پس بده. این سیستم فرقی نمی کنه چی توش باشه، یه موش که داره تو چرخ می دوئه، یک تکه اورانیوم، یک چرخ دنده، مجموعه ای از قطعات که با هم تعامل دارند، تبدیلات حالات جامد، مایع، گاز و هر چیز دیگه. داستان اینه که می تونید سیستم رو اونقدر در سیستمون خرد کنید که برسید به تک تک اجزای اون. در تک تک اجزای اون هم همین قوانین هست، پس وقتی تک تک اجزای سیستمی قابلیت دادن انرژی بدون تحلیل رفتن منبع اون ندارند، مجموعه ای از شصت و پنج تا قطعه هم همینه. چیزی مثل قوانین KVL و KCL در مدارات. چیزی که باید برای اثباتش انجام بدید، اینه که نشون بدید دقیقا کدوم قطعه از سیستمتون انرژی می ده بدون این که تحلیل بره. دقیق، با مقدار ژول، بررسی کنید نه با مقدار نیوتن. مثلا دست بگذارید رو قلب سیستم بگید این سطله آبی رو بیش از انرژی ای که بهش دادیم بالا میاره، یا مثلا شتابش باعث شارژی بیش از انرژی داده شده بهش می شه.
دقت کنید: مدعی، مسوول اثبات ادعا هست، نه مخاطب.
یا علی، اثبات کنید ما هم Open Minded نشستیم. من خودم همه ترمودینامیک رو می گذارم کنار و حرف ها تون رو با دلیل و مدرک و اعداد واقعی بررسی می کنم.. اما اگر روشی جز روش علمی استفاده کنید، از من توقع نداشته باشید.
دلیل سوال کردنم طی شدن مسیر اثباتم است.مثلا میپرسم آیا با بالا رفتن توپ E تا سطح آب، ظرف F پر میشه یا نه، شما با به دست اوردن محیط قرقره که میشه 12.6 و تقسیم کردنش به 2 متوجه میشید با هر 6.3 سانتیمتر حرکت توپ E به سمت بالا یک واحد از پنجاه واحد مورد نیاز برای پر شدن ظرف F وارد مخزن میشه.حالا اگه فقط 320 سانتیمتر توپE به سمت بالا حرکت کنه پنجاه واحد مورد نیاز برای پر شدن F وارد مخزن میشه.فکرشو بکنید اگه توپE برسه به سطح، صدو نود واحد هوا وارد مخزن میشه.یعنی تقریبا سه و نیم برابر حجم هوای خودE یا ظرفیت F. فقط باید بدونم حجم یک واحد مشخص از هوا که زیرآب قرار دارد در برابر تغییر ارتفاع آب چه معادله ای میتواند داشته باشد این محاسبات رو با فرض فاکتور گیری از مقاومت فشار آب در مقابل ورود هوا انجام دادم.شما بگید درسته یا نه؟
برای این که ببینید حجم هوای زیر آب دقیقا چه انرژی ای داره، باید جرم ظرفی که هوا رو دربر گرفته، بدونید، چگالی و البته گران روی مایع رو بدونید، اختلاف دما رو بدونید، متراژی که رفته تو مایع رو بدونید، شکل ظرف رو بدونید، و ... اگر همه رو ساده بخوام بگم، اینه که حجمی از هوا مقداری رو از آب می تونه تکون بده، که همون حجم از آب همون مقدار هوا رو وارد آب می تونه کنه (شرایط آرمانی)، اگر نه، یعنی سیستم یک طرفه هست و باید دلیل داشته باشه. مثلا از دست دادن انرژی یا بدست آوردن اون. تا اینجا قبوله؟ حالا این شکل از هوا و آب می تونه هر شکلی داشته باشه، اصل همون اصله. در بهترین شرایط، سیستم می تونه دقیقا به همون مقدار هوا به عمقی وارد آب کنه که داره ازش به همون عمق خارج می شه. و این سیستمتون رو در شرایطی می تونه پایدار کنه که تا ابد کار کنه، ولی دقت داشته باشید که "درون سیستمی" کار خواهد کرد، یعنی انرژی ای ازش اگر بره بیرون، باید انرژی جایگزینش کنه، که هیچ سورسی ازش در دسترس نداره. یعنی اگر ازش انرژی بخواهید بگیرید سیستم کمبود انرژی خواهد داشت و بعد از مدتی در حالت تعادل خواهد ایستاد.
زیاد در جریان توپ های شما نیستم ولی این حالات ممکنه پیش بیاد: 1- توپ اصلا حرکت نمی کند 2- توپ حرکت کرده و در جایی متوقف می شود و سیستم زور کافی برای به جای خود بردن توپ را ندارد 3- سیستم با شتاب کند شونده ای حرکت می کند و در نهایت به یکی از فاز های 1 یا 2 وارد می شود
هر حالتی به جز این 3 حالت، نیاز به شرایط ایده آل یا تزریق انرژی داره.
You-See نوشته شده:زیاد در جریان توپ های شما نیستم ولی این حالات ممکنه پیش بیاد: 1- توپ اصلا حرکت نمی کند 2- توپ حرکت کرده و در جایی متوقف می شود و سیستم زور کافی برای به جای خود بردن توپ را ندارد 3- سیستم با شتاب کند شونده ای حرکت می کند و در نهایت به یکی از فاز های 1 یا 2 وارد می شود
هر حالتی به جز این 3 حالت، نیاز به شرایط ایده آل یا تزریق انرژی داره.
در مورد فاز دو:من اصلا هدفم ابن نیست که توپ به جای خود برگردد.فقط در صورت حرکت نیازاست تا سطح برسد.همین. اگر توپ حرکت کند اصلاشتاب کند شونده نخواهد داشت.چراکه اگر یک دور قرقره را بچرخواند دلیل بر موفقیت سیستم خواهد بود.
بنده با تصور برابری نیروی رو به بالای توپ با انرژی پتانسیل یک وزنه پنجاه کیلویی که آویزان است و با صرف نظر از مقاومت فشار ته مخزن در مقابل هوای ورودی از سوراخ X ،نتیجه ای جز حرکت توپ در ذهن ندارم.همین.
