هوپا، انجمن علم ایران

سلام دوستان با توجه به اینکه این خبر رودیدم>>

http://www.asriran.com/fa/news/381510/% ... A%A9%D8%B3

یک سوال برای من پیش اومد>>

بچه ها من فیزیک دان نیستم و البته دانش هواشناسی هم ندارم اما نمیشه در مرزها ذرات رو روی یه خط مشخص باردار کرد و بعد با ایجاد یک میدان شدید(به شکلی که روی هواپیماها تاثیر نذاره و ارتفاع اثرش کم باشه) ذرات معلق رو نشوند روی زمین یا اصلا با مهندسی این میدان اون ذرات رو هدایت کرد به جای خاصی؟؟؟؟
مثل یکجور تصفیه هوای ورودی به ایران
کسی دانش پاسخ دادن به این پرسش رو اگر داره ممنون میشم.

گفته میشه دستگاه هایی هستن که براساس آن با استفاده از جریان الکتریکی و یونیزه کردن این ذرات آنها را سنگین کرده و وادار به رسوب می کنند تا به داخل کشور وارد نشوند.

احتمالا نیاز بیشتری به این دستگاه ها احساس میشود یا حالا باید آنهارا وارد کرد یا تولید و .. و بهرترتیب سیستم مهار ریزگردهارا تقویت کرد.

چنین راهکاری تحت عنوان رسوب دهنده الکتروستاتیکی یا همان سپر یونی چند سال پیش با تکنولوژی تحمیلی روسی در استان خوزستان نصب گردید. ولی نه تنها تاثیری نداشت بلکه به علت تخلیه الکتریکی هایولتاژ باعث تولید گاز ازن در اتمسفر اطراف اهواز گردید.

خب چرا نتوانست کاری انجام دهد؟ مشکلش چه بود؟(غیر از قضیه ازن و.... که شاید با تغییراتی در ساختار سیستم قابل حل باشد)
اینکه اصلا کار نکند با اینکه میزان و تعداد و دفعاتش کم باشد متفاوت است. به بیان ساده تر مثل ماشینی بود که اصلا راه نمی رفت؟ یا مثل ماشینی بود که خیلی خوب یا تند نمی توانست برود؟؟؟؟؟؟؟ شاید با ایجاد تغییراتی بتوان بهره برداری بهتری از آن داشت.

فارغ از اینکه منشا این ریزگردها داخلی باشد، و یا صحراهای عراق، سوریه، عربستان و یا صحرای آفریقا، به نظر می آید تغییرات اقلیمی بزرگی در آب و هوای این مقطع تاریخ کره زمین در حال روی دادن است. اگر از افراد مسن بپرسید(به جز در مناطق کویری که طوفان شن داشته اند و یا مناطق سیستان و بلوچستان که گرفتار بادهای 120 روزه سالانه هستند)، این همه تکرار تجمع گرد و غبار در هوا را به یاد ندارند و در عوض، خاطراتی از بارانهای چهل روزه پشت سر هم و تخریب مدام خانه های گلین مردم برای شما بازگو می کنند.
حتی در تهران 35 سال پیش، تعداد خودروها و نیروگاهها کم نبوده اند اما کسی پدیده وارونگی دما و افزایش شدید آلاینده ها و ایجاد مه دود غلیظ فتوشیمیائی را با شدت این روزها به یاد ندارد.
حتی امسال، انگلیس کمترین میزان بارش برف زمستانی را تجربه کرد که در صد سال اخیرشان، بی سابقه بوده است. از طرفی در بخشهائی از آمریکای لاتین، بارشهای سهمگین و جاری شدن سیلابهای بزرگ را شاهدیم (بخشی از پدیده النینو)
همین هفته گذشته، قاهره پایتخت مصر شاهد تعطیلی پروازها به خاطر گرد و غبار غلیظ و کاهش دید افقی به کمتر از 150 متر بود. پارسال همین قضیه برای بغداد رخ داد. به نظر من؛ همه اینها خبر از یک دگرگونی کلان مقیاس در آب و هوای زمین می دهد که پی آمدهای آن، پیشتر برای بشر ناشناخته بوده است.
شاید همه این تغییرات به دلیل همان پدیده Global Warming (که منجر به افزایش دمای متوسط زمین و کاهش توده یخهای قطبی شده) باشد و یا نباشد. اما آنچه دقیقا معلوم است این است که؛ اتمسفر این سیاره، هیچگاه شاهد تولید این همه گازهای گلخانه ای و سوزاندن این همه سوخت فسیلی نبوده است.