هوپا، انجمن علم ایران

با سلام
فرض کنید دو ظرف شیشه ایه a و b داریم که ظرف a پر از اب و دیگری خالیست و هر دو را روی یک کاغذ متن دار می گذاریم و درون انها یک قطره جوهر می اندازیم؛
اما حالا چرا در ظرف a؛ آب باعث میشود که متن همچنان قابل مشاهده باشد و جوهر فقط باعث میشود که تنها کاغذ زیر انرا رنگی تر ببینیم اما در ظرف دیگر قضیه فرق میکند و جوهر باعث میشود که دیگر متن قابل مشاهده نباشد؟!!!!

سلام

خوب فکر کنم چون آب باعث می شه که غلظت جوهر یا تراکم مولکول های اون در یه حجم مشخص کم بشه یا متعاقباً میشه گفت که آب ضریب جذب نور رو برای جوهر کم می کنه و اجازه میده نور از متن به چشم ناظر برسه ولی توی لیوان خالی که توش یه قطره جوهر ریختیم، غلظت جوهر همچنان بالاست و همه ی نور رو جذب یا منعکس می کنه و نمیذاره به چشم برسه.

سلام بر شما

آب ضریب جذب نور رو برای جوهر کم می کنه و اجازه میده نور از متن به چشم ناظر برسه

میشه بیشتر توضیح بدید؟ آب چگونه این ضریب رو کم کرده است؟

آخه ناظر داره از بالا نگاه میکنه پس به نظرمن نباید چندان فرقی بکنه چون اگه مثلا از پهلو نگاه میکرد اونوقت میشد گفت چون جوهر تو مساحت بیشتری از راویه دیدمان پخش میشه پس رقیقترم میشه اما اینجا جلوی دید ما همچنان همون یه قطره جوهر وجود داره و اگه شکل ظرف مناسب باشه یه قطره جوهرمون تو همون زاوه ی دید قبلی قرار داره؛ حتی اگه بجای یه قطره چند قطره جوهر بندازیم باز دیده میشه.

چرا خودتون رو گیج میکنید بیخود دوست عزیز؟، عاملی که باعث میشه که شما متن رو نبینید خیلی سادست. اگه سوال رو درست متوجه شده باشم البته،
اگه بخواید متن رو ببینید، باید نور از سطح متن به سمت چشمای شما بازتاب بشه، وقتی یه لیوان جوهری، مثلا جوهر با رنگ سیاه یا آبی میزارید، نور بازتاب شده ازین متن باید از درون لیوان بگذره، اما جوهر مقدار زیادی از این نور رو جذب خودش میکنه، و تقریبا تمام امواجی که در محدوده نور مرئی هستند رو جذب میکنه، و اجازه میده پرتو هایی که فرکانس بالاتری از امواج مرئی دارن ازش رد بشن، وقتی شما امواج مرئی به چشمات نمیرسه، اصولا نباید هم بتونی متن رو ببینی!
اما حالا آبی که جوهریه چطور؟ خب سادست، آب جوهری مقدار کمتری از این نور بازتاب شده از سطح متن رو جذب خودش میکنه و اجازه میده که نور مرئی بازتاب شده از متن به چشماتون برسه، پس میبینیدش! حالا چرا آب جوهر اجازه میده و جوهر خالص اجازه نمیده؟
جوابش رو جناب جوانشیری گفت، آب جوهر رقیق تره، پس نور راحت تر میتونه ازش عبور کنه. و نور مرئی هم این اجازه رو پیدا میکنه که رد شه، اما جوهر خالص، خیلی متراکمه و غلیظه و تمام نور مرئی رو میخوره.

البته دقیق تر بخواید حساب کنید، اصلا جوهر خالص این اجازه رو نمیده که نوری بخوره به متن، یعنی کل نور مرئی رو میخوره و فوتون نوری نمیرسه که متن که بخواد تازه بازتاب شه و الی آخر.

sunrise نوشته شده:آخه ناظر داره از بالا نگاه میکنه پس به نظرمن نباید چندان فرقی بکنه چون اگه مثلا از پهلو نگاه میکرد اونوقت میشد گفت چون جوهر تو مساحت بیشتری از راویه دیدمان پخش میشه پس رقیقترم میشه اما اینجا جلوی دید ما همچنان همون یه قطره جوهر وجود داره و اگه شکل ظرف مناسب باشه یه قطره جوهرمون تو همون زاوه ی دید قبلی قرار داره؛ حتی اگه بجای یه قطره چند قطره جوهر بندازیم باز دیده میشه.

خوپ پس احتمالاً من سوال شما رو درست متوجه نمی شم:
اگه قراره جوهر توی حجم آب پخش بشه، به این علت که بین هر مولکول جوهر رو چند مولکول آب فرا می گیره و احتمال برخورد فوتون های متن به هر مولکول جوهر کم میشه، متن وضوح بیشتری پیدا می کنه. اگه منظورتون این نیست بیشتر توضیح بدین...

آهان حالا دوزاریم افتاد
منظور شما اینه که جوهر فقط در سطح آب پخش بشه نه؟
خوب اگه این آزمایش رو خودتون انجام داده باشین و از نتیجه مطمئن باشین به نظرم فقط دو علت میتونه داشته باشه:
1- جوهر به مقدار ناچیزی با آبی که در سطح لیوان هست مخلوط میشه و از غلظتش کاسته می شه به طوری که شاید حتی این نوع حل شدن به نظر برسه که فقط در سطح رخ داده و نه در حجم (در حالی که اینطوری نیست)
2- افزایش ارتفاعِ محل جوهر پخش شده از متن باعث میشه که نورهای بیشتری از اطراف لیوان وارد بشن و به متن برخورد کنن و شدت نور بازتابی از متن متعاقباً افزایش پیدا بکنه و متن واضح تر به نظر برسه. بنابراین اگه دور لیوان رو با کاغذ یا رنگ سیاه بپوشونیم احتمالاً نتیجه ی آزمایش ها تقریباً یکسان می شه هر چند که فکر کنم شاید خاصیت ذره بینیِ لیوانِ پر از آب اگه اندازه ی متن رو از مقدار واقعیش کوچیکتر نشون بده اونوقت در عوض شدت نور رو توی متن افزایش می ده که همین باعث وضوح بیشتر متن می تونه بشه.

paradoxy نوشته شده:اگه بخواید متن رو ببینید، باید نور از سطح متن به سمت چشمای شما بازتاب بشه، وقتی یه لیوان جوهری، مثلا جوهر با رنگ سیاه یا آبی میزارید، نور بازتاب شده ازین متن باید از درون لیوان بگذره، اما جوهر مقدار زیادی از این نور رو جذب خودش میکنه، و تقریبا تمام امواجی که در محدوده نور مرئی هستند رو جذب میکنه، و اجازه میده پرتو هایی که فرکانس بالاتری از امواج مرئی دارن ازش رد بشن، وقتی شما امواج مرئی به چشمات نمیرسه، اصولا نباید هم بتونی متن رو ببینی!
اما حالا آبی که جوهریه چطور؟ خب سادست، آب جوهری مقدار کمتری از این نور بازتاب شده از سطح متن رو جذب خودش میکنه و اجازه میده که نور مرئی بازتاب شده از متن به چشماتون برسه، پس میبینیدش! حالا چرا آب جوهر اجازه میده و جوهر خالص اجازه نمیده؟
جوابش رو جناب جوانشیری گفت، آب جوهر رقیق تره، پس نور راحت تر میتونه ازش عبور کنه. و نور مرئی هم این اجازه رو پیدا میکنه که رد شه، اما جوهر خالص، خیلی متراکمه و غلیظه و تمام نور مرئی رو میخوره.

البته دقیق تر بخواید حساب کنید، اصلا جوهر خالص این اجازه رو نمیده که نوری بخوره به متن، یعنی کل نور مرئی رو میخوره و فوتون نوری نمیرسه که متن که بخواد تازه بازتاب شه و الی آخر

البته اگه بخواییم بگیم نور فقط از تو لیوان به متن میخوره جواب همین میشه درست

آهان حالا دوزاریم افتاد
منظور شما اینه که جوهر فقط در سطح آب پخش بشه نه؟
خوب اگه این آزمایش رو خودتون انجام داده باشین و از نتیجه مطمئن باشین به نظرم فقط دو علت میتونه داشته باشه:
1- جوهر به مقدار ناچیزی با آبی که در سطح لیوان هست مخلوط میشه و از غلظتش کاسته می شه به طوری که شاید حتی این نوع حل شدن به نظر برسه که فقط در سطح رخ داده و نه در حجم (در حالی که اینطوری نیست)
2- افزایش ارتفاعِ محل جوهر پخش شده از متن باعث میشه که نورهای بیشتری از اطراف لیوان وارد بشن و به متن برخورد کنن و شدت نور بازتابی از متن متعاقباً افزایش پیدا بکنه و متن واضح تر به نظر برسه. بنابراین اگه دور لیوان رو با کاغذ یا رنگ سیاه بپوشونیم احتمالاً نتیجه ی آزمایش ها تقریباً یکسان می شه هر چند که فکر کنم شاید خاصیت ذره بینیِ لیوانِ پر از آب اگه اندازه ی متن رو از مقدار واقعیش کوچیکتر نشون بده اونوقت در عوض شدت نور رو توی متن افزایش می ده که همین باعث وضوح بیشتر متن می تونه بشه.

دوزارریالیت قلابیه
جوابه لیوان روی میز که ذکر شد
منظورم اینه که چجوری رقیق میشه (جوهر تو کل اب پخش میشه)
بجای جوهر میشه با مقدار کافی گرد وخاک این آزمایشو انجام بدیم که من انجام دادم نتایج همونه میشه فرض کرد لیوان رو تو دستمون گرفتیم و زیرش فرشه که نور بهش میرسه، تو لیوانی که پره ابه و مقداری خاک نقشای فرش دیده میشه ولی تو لیوانیه خالی که همونقد خاک داره میبینیم که دیده نمیشه

درواقع تو اینجا تو هردو حالت یه اندازه خاک جلوی نوری که به چشم میرسه انداخته بودیم اما نتیاج مختلفه(با فرض اینکه زاویه دیدمون به ذرات نسبت به حالتیکه کف لیوان بودن یکیه یعنی وقتی از بالا نگاه میکنیم لبه ی لیوان منطبق با کفه)

جوابی که خودم فکر کردم به ذهنم رسید اینه که ذرات خاک مسلما فاصلشون تو حالت a بیشتره پس تو مکانهای بیشتری هم میتونن باشن پس بعضی ذرات رو میشه گفت پشت هم قرار میگیرند و نور از لاشون رد میشه یا اینجویم میشه فرض کرد ک ابتدا یه کاغذ دایره ای هزار تکه میکنیم کف لیوان میذاریم که تصویر فرش رو کامل بپوشونه وقتی روش اب میریزیم و تکه های کاغذ تو محیط پخش میشن(با فرضی که ته نشین نمیشن و غوطه ورند) تصویر پشت کاغذ برخلاف وقتیکه اب رو نریختیم، دیده میشه حالا چرا؟ چون از حالت مرتب کنار هم خارج میشن و به دلیلکه مقداری ذرات کاغذ پشت سر هم قرار میگیرن ودرنتیجه مقدار کافی فضای خالی ایجاد میشه پس تصویر پشت رو تاحدی بهتر میبینیم.

sunrise نوشته شده:جوابی که خودم فکر کردم به ذهنم رسید اینه که ذرات خاک مسلما فاصلشون تو حالت a بیشتره پس تو مکانهای بیشتری هم میتونن باشن پس بعضی ذرات رو میشه گفت پشت هم قرار میگیرند و نور از لاشون رد میشه یا اینجویم میشه فرض کرد ک ابتدا یه کاغذ دایره ای هزار تکه میکنیم کف لیوان میذاریم که تصویر فرش رو کامل بپوشونه وقتی روش اب میریزیم و تکه های کاغذ تو محیط پخش میشن(با فرضی که ته نشین نمیشن و غوطه ورند) تصویر پشت کاغذ برخلاف وقتیکه اب رو نریختیم، دیده میشه حالا چرا؟ چون از حالت مرتب کنار هم خارج میشن و به دلیلکه مقداری ذرات کاغذ پشت سر هم قرار میگیرن ودرنتیجه مقدار کافی فضای خالی ایجاد میشه پس تصویر پشت رو تاحدی بهتر میبینیم.

می تونی البته حرکت زیگزاگیِ فوتون ها بعد از برخورد با مولکولهای جوهر و انعکاس مجدد اون ها رو هم در نظر بگیری. در ضمن به این نکته هم توجه کن اینکه آرایش مولکول های جوهر وقتی توی آب حل شده دقیقاً طوری بشه که تعداد مولکول هاش در راستای دید ناظر با حالت بدون آب یکسان باشه، احتمالش خیلی کمه.

می خوام نکته ای رو اضافه کنم که دونستنش ضرر نداره
وقتی جوهر در حجمی پخشه درسته به ظاهر همون تعداد مولکول مانع نور میشن ولی توزیعشون باعث میشه که نور بهمون برسه
یک آزمایش ذهنی طرح می کنم:
فرض کنید با قطعه کاغذی سطحی رو بپوشونید،حالا کاغذ رو چند تکه کنید و در ستونی به طول صد متر پراکنده ش کنید
آیا باز کاغذ مانع دید ما خواهد شد؟

من فکر میکردم که لیوان هارو میزارید رو خود کاغذ، همونطور که تو اولین پستتون گفتید، در این حالت، بله کلا نوری به به متن نمیرسه، اما اگه سوالو عوض کردید و مثلا حالتی در نظر گرفتید که لیوان رو مثلا دو سانتیمتر بالای متن نگه دارید و بعد به توی لیوان نگاه کنید که متن رو ببینید، توضیحش رو دادم و گفتم جلوی نور بازتابی از متن رو لیوان میگیره و شما متن رو نمیبینید، جناب جوانشیری هم زحمت شکلش رو کشید.

محمدجان شما حرکت براونی رو فراموش کردی که این شکلارو کشیدی؟

paradoxy نوشته شده:محمدجان شما حرکت براونی رو فراموش کردی که این شکلارو کشیدی؟

حرکت براونی هم در همون حالاتِ با احتمال زیاد رخ می ده. یعنی حرکت مولکول های جوهر طوریه که تمام حالات رو تجربه می کنه ولی اینکه اون حالت مشخصِ سمت چپ رو تجربه کنه تقریباً صفره یا خیلی کمه.