با مراجعه به مفهوم اپتیک اساسی ، وقتی جسمی در بی نهایت است ، تصویری که توسط یک لنز محدب تشکیل شده در کانون قرار دارد ، بسیار کوچکتر ، معکوس و واقعی است.
جسم دور را می توان اجسام در بی نهایت دانست و چشم انسان یک لنز محدب است.
بنابراین به نظر می رسد اشیا در فاصله دور کوچک هستند.
اندازه ظاهری جسمی که توسط ناظر دیده می شود بستگی به زاویه ایجاد شده توسط نقاط مرزی جسم در لنزهای چشم دارد. این زاویه بر اساس قانون مربع معکوس به فاصله جسم از چشم بستگی دارد و بنابراین هنگام دور شدن ناظر از جسم ، جسم کوچکتر به نظر می رسد.
اندازه تصویر در شبکیه مشاهده گر به دو عامل نسبتاً واضح بستگی دارد:
1. اندازه واقعی شی ،
2. فاصله شی با ناظر
با این حال ، همانطور که در شکل میبینید ، این دو عامل با هم اندازه زاویه فرورفته توسط جسم در چشم
به عبارت دیگر ، می توان گفت که اندازه درک شده از جسم به زاویه بستگی دارد

لذا بزرگنمایی $ m=\frac {H_{image}}{H_{object}}=\frac {image-distance}{object-distance} $
فرمول عدسی ها $ \frac{1}{s_1}+\frac{1}{s_0}=\frac{1}{f}$ضمنا بزرگنمایی در چشم ما ثابت هست $M = \frac{d_o}{d_i} $