كمك براي يك پروژه تحقيقاتي و عملي

[نعيمه ستاره]

از همه شما دوستان خوبم تقاضا دارم هر چي در مورد ابو ريحان بيروني مي دونيد بنويسيد. مخصوصا اختراعات و اكتشافات اين دانشمند بزرگ رو.
اگر ممكنه منبع رو ذكر كنيد. مرسي

[كانر دويل]

اميدوارم اينا به دردت بخوره:
ابوريحان محمد بن احمد بيروني از دانشمندان بزرگ ايران در علوم حکمت و اختر شناسي

و رياضيات و تاريخ و جغرافيا مقام شامخ داشت، در سال 326 هجري قمري در حوالي

خوارزم متولد شده و از اين جهت به بيروني يعني خارج خوارزم معروف شده. هيچ

اطلاعي در باره اصل و نسب و دوره کودکي بيروني در دست نيست.نزد ابو نصرمنصور

علم آموخت در 17 سالگي از حلقه اي که نيم درجه به نيم درجه مدرج شده بود، استفاده

کرد تا ارتفاع خورشيدي نصف النهار رادرکاث رصد کند، و بدين ترتيب عرض جغرافيايي

زميني آن را استنتاج کرد. چهار سال بعد براي اجراي يک رشته از اين تشخيص ها نقشه

هايي کشيد و حلقه اي به قطر 15 ذراع تهيه کرد. در 9 خرداد 376 بيروني ماه گرفتگي

(خسوفي)رادرکاث رصد کرد و قبلاٌ با ابوالوفا ترتيبي داده شده بود که او نيز در همان

زمان همين رويداد را از بغداد رصد کرد. اختلاف زماني که از اين طرق حاصل شد به

آنان امکان داد که اختلاف طول جغرافيايي ميان دو ايستگاه را حساب کنند وي همچنين با

ابن سينا فيلسوف برجسته و پزشک بخارايي به مکاتبات تندي در باره ماهيت و انتقال گرما

و نور پرداخت در دربار مامون خوارزمشاهي قرب و منزلت عظيم داشته چند سال هم در

دربار شمس المعالي قابوس بن وشمگير به سر برده، در حدود سال 404 هجري قمري به

خوارزم مراجعت کرده، موقعي که سلطان محمود غزنوي خوارزم را گرفت در صدد قتل

او برآمد و به شفاعت درباريان از کشتن وي در گذشت و او را در سال 408 هجري با

خود به غزنه برد در سفر محمود به هندوستان، ابوريحان همراه او بود و در آنجا با حکما

و علماء هند معاشرت کرد و زبان سانسکريت را آموخت ومواد لازمه براي تاليف کتاب

خود موسوم به تحقيق ماللهند جمع‌آوري کرد.

بيروني به نقاط مختلف هندوستان سفر کرد و در آنها اقامت گزيد و عرض جغرافيايي حدود

يازده شهر هند را تعيين نمود.

خود بيروني مي نويسد که در زماني که در قلعه نندنه به سرمي برد، از کوهي درمجاورت

آن به منظور تخمين زدن قطر زمين استفاده کرد. نيز روشن است که او زمان زيادي را

در غزنه گذرانده است تعداد زياد رصدهاي ثبت شده اي که به توسط او در آنجا صورت

گرفته است با رشته اي از گذرهاي خورشيد به نصف النهار شامل انقلاب تابستاني سال

398آغاز مي شود و ماه گرفتگي روز 30 شهريور همان سال

را نيز در بر دارد. او به رصد اعتدالين و انقلابين در غزنه ادامه داد که آخرين آنها انقلاب

زمستاني سال 400 بود.

بيروني تاليفات بسيار در نجوم وهيات و منطق و حکمت دارد از جمله تاليفات

او قانون مسعودي است در نجوم و جغرافياکه به نامه سلطان مسعود غزنوي نوشته،

ديگر کتاب آثار الباقيه عن القرون الخاليه در تاريخ آداب و عادات ملل و پاره اي

مسائل رياضي و نجومي که در حدود

سال 390 هجري به نام شمس المعالي

قابوس بن وشمگير تاليف کرداين کتاب

را مستشرق معروف آلماني زاخائو در

سال 1878 ميلادي دررليپزيک ترجمه

وچاپ کرده و مقدمه اي بر آن نوشته است.

بيروني هنگامي که شصت و سه ساله بود کتابنامه اي از آثار محمد بن زکرياي رازي

تهيه نمود و فهرستي از آثار خود را ضميمه آن کرد.اين فهرست به صد و سيزده عنوان

سر مي زند که بعضي از آنها بر حسب موضوع که گاه با اشاره کوتاهي به فهرست

مندرجات آنها تنظيم شده اند.

تقريباٌ‌ چهار پنجم آثار او از بين رفته اند بي آن که اميدي به بازيافت آنها باشد از آنچه بر

جاي مانده در حدود نيمي به چاپ رسيده است. علايق بيروني بسيار گسترده و ژرف بود و

او تقريباٌ‌ در همه شعبه هاي علومي که در زمان وي شناخته شده بودند سخت کار مي کرد

وي از فلسفه و رشته هاي نظير نيز بي اطلاع نبود اما گرايش او به شدت به سوي مطالعه

پديده هاي قابل مشاهده در طبيعت و در انسان معطوف بود. در داخل خود علوم نيز بیشتر

جذب آن رشته هایی می شد که در آن زمان به تحلیل ریاضی درآمدند. در کانی شناسی،

داروشناسی و زبان شناسی یعنی در رشته هایی که در آنها اعداد نقش چندانی نداشتند نیز

کارهایی جدی انجام داد اما در حدود نیمی از کل محصولات کاراو در اختر شناسی، اختر

بینی و رشته های مربوط به آنها بود که علوم دقیقه به تمام معنی آن روزگاران به شمار

می رفتند ریاضیات به سهم خود در مرتبه بعدی جای می گرفت اما آن هم همواره

ریاضیات کاربسته بود از آثار دیگر بیرونی که هنوز هم در دسترس هستند و می توان اینها

را نام برد: اسطرلاب، سدس، تحدید، چگالیها، سایه ها، وترها، پاتنجلی، قره الزیجات،

قانون، ممرها، الجماهر و صیدنه.

بیرونی در باره حرکت وضعی زمین و قوه جاذبه آن دلالیل علمی آورده است و می گویند

وقتی کتاب قانون مسعودی را تصنیف کرد سلطان پیلواری سیم برای او جایزه فرستاد

ابوریحان آن مال را پس فرستاد وگفت: من از آن بی نیازم زیرا عمری به قناعت گذرانیده

و ترک آن سزاوار نیست.نظر پردازی، نقش کوچکی در تفکر او ایفا می کرد وی بر

بهترین نظریه های علمی زمان خود تسلط کامل داشت، اما دارای ابتکار و اصالت زیادی

نبود و نظریه های تازه ای ازخود نساخت.

ابوریحان بیرونی در سال چهارصد و چهل هجری در سن هفتاد و هشت سالگی در غزنه

بدرود حیات گفت.
منبع: وبلاگ - چرا و چگونه -