دانه های برف ،شبیه سازی شدند

دانشمندان با استفاده از تکنیک های نوین شبیه سازی رایانه ای مطالعات جالبی درباره رموز مربوطه به دانه های سه بعدی برف انجام داده اند.
یانکو گراونر از ریاضیدانان دانشگاه کالیفرنیا در دیویس و از محققان اصلی این پروژه گفت : هیچ دو دانه برفی دقیقا مشابه هم نیستند، اما می توانند شباهت های زیادی به یکدیگر داشته باشند. اما این که چرا دانه های برف تفاوت های زیادی با یکدیگر ندارند همواره یک معمای چالش برانگیز بوده است. اکنون با دستیابی به فناوری ارائه مدلی برای بررسی و پردازش دانه های برف دانشمندان به یافتن پاسخی برای این سوال ها امیدوار شده اند.
مدل جدید ارائه شده با در نظر گرفتن فاکتورهایی نظیر دما، فشار و غلظت بخار آب مورد استفاده در تشکیل دانه های برف این امکان را به آنها داد تا طیف وسیعی از دانه های برف طبیعی را شبیه سازی کنند.
در این شبیه سازی ها چگونگی تشکیل دانه های مختلف برف ترسیم شده و دانشمندان دانش خود را درباره چگونگی تشکیل آنها در اشکالی به این پیچیدگی گسترش داده اند، اما در سوی دیگر و در دنیای زیرساختارها، گروهی از دانشمندان هلندی با کمک یک میکروسکوپ الکترونیکی ویژه موفق شدند نانو ساختارهای هندسی و رنگ های خیره کننده بال های پروانه را تشریح کنند و به این ترتیب موفق شدند راز زیبایی بال پروانه ها را که دارای خطوط رنگی خیره کننده ، چشم های کاذب و اشکال هندسی است با کمک یک میکروسکوپ الکترونیکی ویژه کشف کنند.
به گفته این دانشمندان ، بال های پروانه ها از تعداد زیادی فلس های رنگی پوشیده شده است که هر یک از آنها در حدود 50 در 250 میکرون هستند. این ساختارها را در یک تصویر مایکروسکوپی می توان همانند پیکسل های دوربین های دیجیتال تصور کرد.
ساختار این فلس ها که از گونه ای به گونه دیگر تغییر می کند در عین حال دارای تعداد زیادی ویژگی های کلی مشترک است. به طوری که در هر یک از این فلس ها یکسری شیار موازی و طولانی وجود دارد که فاصله میان آنها در حدود یک تا دو میکرون است و رنگ و درخشش آنها بستگی به نوری دارد که روی این نانو ساختارها تابیده و جذب هریک از این دانه های رنگی می شود.
همچنین روی هر بال را دوباره دو لایه فلسی می پوشانند. این لایه ها کمک می کنند که نور با شدت بیشتری منعکس شوند و اثربخشی بیشتری داشته باشند، اما هر روز که می گذرد گویی باید بیشتر نگران گرم شدن زمین باشیم.
بر اساس آخرین تحقیقات که نتایج آن در این هفته منتشر شد، سطح آب دریای مدیترانه به سرعت در حال افزایش است و اگر روند گرم شدن هوا تغییر نکند، ظرف 50 سال آینده آب این دریا می تواند نیم متر دیگر بالا رود و این امر رویدادهایی فاجعه آمیز در پی خواهد داشت. این در حالی است که بالا آمدن آب ، حتی به میزان جزیی ، برای نواحی ساحلی پست پیامدهایی بسیار جدی دارد.
محققان ضمن اشاره به این که دمای آب در آب های مدیترانه ای اسپانیا از دهه 1970 تاکنون حدود 0.12 تا 0.50 درجه سانتیگراد افزایش یافته ، تاکید می کنند شاید این افزایش به نظر اندک باشد اما باید توجه داشت که افزایش دمای آب حتی به میزان جزیی ، به این معناست که آب مقادیر بسیار زیادی حرارت جذب کرده است. آنها ضمن تاکید بر جهانی بودن پدیده گرمایش زمین ، به افزایش شوری آب مدیترانه اشاره کرده و یکی از دلایل آن ، کاهش بارندگی در این دریا می دانند. همچنین پیش بینی می کنند که تا سال 2100 ، عمدتا در نتیجه انبساط آب بر اثر حرارت ، سطح دریاها حداقل 18 سانتیمتر بالا خواهد آمد.

منبع : جام جم آنلاین

ارسال : محمد میرزایی