منو

لامسه ربات‌ بر انسان‌ غلبه کرد

محققان دانشگاه کالیفرنیای جنوبی موفق به طراحی رباتی شدند که در شناسایی طیف گسترده‌ای از مواد طبیعی بر اساس بافت آن‌ها بهتر از انسان عمل می‌کند.

به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، ربات ساخته شده مجهز به نوع جدیدی از حسگر لامسه برای تقلید عملکرد نوک انگشت است. این حسگر همچنین از الگوریتم جدیدی برای تصمیم‌گیری در خصوص چگونگی تفحص دنیای خارج با تقلید از استراتژی‌های انسان استفاده می‌کند. حسگر مزبور قادر به تشخیص مکان و جهت اعمال نیروها به نوک انگشت و حتی خواص حرارتی شیء لمس شده است.

سنسور طراحی شده درست مانند انگشت انسان دارای پوستی نرم و انعطاف‌پذیر است. این پوست حتی دارای اثر انگشت بر روی سطحش بوده که این امر حساسیت آن به رعشه را افزایش می‌دهد. هنگامی که انگشت بر روی یک سطح بافت می‌لغزد ، پوست رعشه را تجربه می‌کند. این رعشه‌ها توسط یک هیدروفون در درون هسته استخوانی‌شکل انگشت شناسایی می‌شوند. انگشت انسان از لرزش‌های مشابه برای تشخیص بافت‌ها استفاده می‌کند اما انگشت ربات حساس‌تر است.

هنگامی که انسان در تلاش برای شناسایی یک شی از طریق لامسه است، از طیف گسترده‌یی از حرکت‌های اکتشافی بر اساس تجربه اولیه با اشیا مشابه بهره می‌برد.

یک قضیه مشهور که در قرن 18 توسط توماس بایس ریاضیدان ارائه شد، تشریح کننده این موضوع است که چگونه تصمیمات با استفاده از اطلاعات کسب شده در طول این حرکت‌ها اتخاذ می‌شود. با این حال تاکنون هیچ توضیحی در رابطه با تصمیم‌گیری در خصوص اتخاذ حرکت تفحصی بعدی ارائه نشده بود.

جرمی فیشل ریاضیدان و جرالد لوئب سازندگان این ربات، قضیه جدید خود برای برای پاسخ به این پرسش را تحت عنوان "تفحص بایسی" مطرح کردند.

این ربات متخصص برای تشخیص 117 ماده معمول جمع‌آوری شده از انبارهای سخت‌افزار، لوازم‌التحریری و پارچه آموزش داده شد و در 95 درصد موارد سیستم به هنگام رویارویی تصادفی با یک ماده پس از گزینش هوشمندانه و میانگین گرفتن از پنج حرکت تفحصی قادر به تشخیص درست آن بود.

این ربات به ندرت هنگام مواجه شدن با یک جفت بافت مشابه سردرگم می‌شد در حالی که سوژه‌‌های انسانی که از تحرکات تفحصی خود بهره می‌گیرند، کلاً قادر به تشخیص نبودند.

فیشل و لئوب مدعی‌اند که ربات ساخته شده در شناسایی بافت‌های مشابه خوب عمل می‌کند اما قادر به تشخیص این که افراد کدام بافت‌ها را ترجیح می‌دهند نیست. به گفته آن‌ها، این فناوری می‌تواند در پروتزهای انسانی و یا یاری‌رسانی به کمپانی‌هایی که از کارشناسان برای سنجیدن حس محصولات مصرفی و حتی پوست انسان بهره می‌گیرند، مورد استفاده قرار گیرد.

فرایند این فناوری در مجله Frontiers in Neurorobotics تشریح شد.

ایسنا