با این شرایط، آیا رفتن به مریخ منطقی است؟
مجله علمی ایلیاد - دانشمندان مرکز پزشکی دانشگاه جورج تاون، اخبار بدی برای مسافران آینده‌ی مریخ دارند؛ چرا که گویا، نوعی اشعه‌ی کیهانی کهکشان راه‌شیری یا همان «GCR» وجود دارد که می‌تواند باعث وارد آمدن آسیب جدی به دستگاه گوارش فضانوردان شود. محققان با استفاده از بافت حیوانی که توسط ذرات اشعه‌ی کیهانی مصنوعی بمباران شده بود، توانستند به مشکلات ناشی از این اشعه‌ی کیهانی پی ببرند.
چندین سال تحقیقات در زمینه‌ی پزشکی فضایی نشان داده که محیط فضا چندان دوستانه با انسان‌ها رفتار نمی‌کند. این امر به ویژه در مورد خطرات ناشی از تابش طولانی‌مدت اشعه‌ی کیهانی در طول ماموریت‌های درازمدت فضایی، مانند سفر به سیاره‌ی مریخ صدق می‌کند. این خطرات عبارتند از؛ افزایش خطر ابتلا به سرطان‌هایی مانند لوسمی، آسیب مغز و بافت عصبی و همچنین بیماری‌های کلیوی. اما هم اکنون به نظر می‌رسد که حتی دستگاه گوارش نیز می‌تواند تحت تاثیر این اشعه قرار گیرد و فضانورد در درازمدت به سرطان مبتلا شود.
بر طبق گفته‌ی گروه محقق، مجرم اصلی یون‌های پُرانرژی کیهانی ساخته شده از عناصر سنگینی مانند آهن و سیلیکون هستند که تعداد آن‌ها با سرعت نور در حال افزایش است. این ذرات، بسیار سنگین هستند و به سرعت حرکت می‌کنند و وقتی که به سلول‌های زنده حمله می‌کنند، می‌توانند آسیب زیادی به آن‌ها وارد کنند. هم اکنون گروه تحقیقاتی در آزمایشگاه ملی فضایی ناسا «NSRL» واقع در لانگ آیلند نیویورک، بر آن شده‌اند تا تاثیرات این یون‌ها را با انجام آزمایش‌هایی بر روی موش‌هایی که با دوزهای پایین رادیواکتیو بمباران شده‌اند، آزمایش کنند و پس از آن این موش‌ها با گروه کنترلی که تحت تابش قرار نگرفته‌اند، مقایسه شوند.
آن‌چه آن‌ها متوجه شدند این بود که یون‌های سنگین اثر قابل‌توجهی بر روی بافت دستگاه گوارش و به ویژه سلول‌های مخاطی داشتند. این سلول‌ها به طور مستمر هر سه تا پنج روز تجدید می‌شوند، چرا که سلول‌های جدید از ساختار بافت جام مانندی که «کریپت» نام دارند، به سمت دستگاه گوارش مهاجرت می‌کنند. این فرآیند آن‌قدر پیچیده و ظریف است که یون‌های سنگین می‌توانند به راحتی باعث ایجاد اختلال در آن شوند و این اخلال می‌تواند منجر به کاهش توانایی جذب مواد مغذی و افزایش خطر ابتلا به سرطان شود.
علاوه بر این، گروه محقق متوجه شد که این تشعشعات به دی‌ان‌ای سلولی آسیب می‌رساند و تعداد سلول‌های پیری را که قادر به تقسیم شدن نیستند، افزایش می‌دهد و در نتیجه باعث ایجاد استرس اکسیداتیو و مولکول‌های التهابی در بافت روده می‌گردد.
«کمال داتا»، استادیار گروه بیوشیمی و رهبر پروژه‌ی مرکز تحقیقات تخصصی ناسا «NSCOR» در این رابطه گفت: «متاسفانه با استفاده از تکنولوژی محافظتی فعلی، محافظت از فضانوردان در برابر اثرات نامطلوب این اشعه‌ی یونی سنگین، دشوار است. اگر چه ممکن است در آینده داروهایی برای مقابله با این اثرات کشف شوند، اما هنوز هیچ چیز مشخص نیست. در حالی که سفرهای کوتاه، مانند زمانی که فضانوردان به ماه سفر می‌کنند، ممکن است باعث آسیب چندانی نشود، اما سفرهای طولانی‌تر مانند سفر به مریخ می‌تواند فوق‌العاده مخاطره‌آمیز باشد.»
نوشته: دیوید زوندی
ترجمه: سهیلا دوست‌پژوه - مجله علمی ایلیاد
ترجمه: سهیلا دوست‌پژوه - مجله علمی ایلیاد