فضاپیما‌های آینده از الماس ساخته خواهند شد

فضاپیما‌های آینده از الماس ساخته خواهند شد
فضاپیما‌های آینده از الماس ساخته خواهند شد
مجله علمی ایلیاد – همان‌طور که بسیاری از امور جامعه‌ی امروزی به ترانزیستور‌ها در الکترونیک وابسته است، هنگامی که آن‌ها خراب می‌شوند با کمی مشکل روبه‌رو می‌شویم. ترانزیستور‌های موجود در مقابل تابش و گرما آسیب‌پذیر هستند و این موضوع، الزام انجام تحقیقاتی را برای ساخت یک سیستم پایدار‌تر به‌منظور فرستادن به مدار زمین ایجاد می‌کند.

یک گروه علمی باور دارد که الماس ممکن است کلید حل این مساله باشد؛ زیرا الماس از ثبات و پایداری بالایی برخوردار است. دکتر «یین ژانگیو» از دانشگاه ملی استرالیا، در بیانیه‌‌ایی می‌گوید: «الماس یک ماده‌ی کامل برای استفاده در ترانزیستورهایی است که نیاز به تحمل بالا در برابر بمباران اشعه‌ی کیهانی در فضا یا گرمای شدید موتور دارند و باید از لحاظ عملکرد و دوام مقاومت کنند. ترانزیستور‌ها در داخل مدار‌های الکتریکی با استفاده از لایه‌های سه ظرفیتی نیم‌رساناها به‌طور متناوب با آغشتن الکترون‌های پذیرنده‌ی «نوع p» و الکترون‌های دهنده‌ی «نوع n» جریان را کنترل می‌کنند. ترانزیستورها‌ی موجود از کاربید سیلیکون و نیترید گالیم ساخته شده‌اند، اما هیچکدام در محیط رادیواکتیو و دمای بالا بادوام نیستند.

دکتر یین الماس‌های مصنوعی موجود در بازار را اصلاح کرد تا به‌عنوان یک بستر عمل کنند و یک لایه از اتم‌های هیدروژن را در بالای آن قرار داد، بر روی آن یک لایه نازک تری‌اکسید مولبیدن«MoO3» هم اضافه کرد که اتم‌های هیدروژن را می‌پوشاند. الماس ممکن است بسیار سخت باشد، اما این موضوع درصورت ناپایداری لایه‌های اضافه شده میتواند مفید باشد. دکتر یین به می‌گوید: «الماس گرما را پراکنده می‌کند و از لایه‌های بالایی محافظت می‌کند؛ دو برابر کردن لایه‌ی هیدروژنی باعث پایداری بیشتر آن نسبت به تری‌اکسید مولبیدن تنها می‌شود.»

دکتر یین علاوه بر دوام دستگاه پیشنهاد شده‌ی خود، ابعاد بسیار کوچک و سبک بودن آن‌را یادآوری کرد که در بسیاری از شرایط، به‌ویژه برای فرستادن به فضا مفید به‌نظر می‌آید. الماس، حتی مصنوعی، ممکن است گران باشد، اما این وسیله، بسیار کوچک و سبک است؛ بنابراین هزینه‌ی تولید باید قابل تحمل باشد. دکتر یین اولین کسی نیست که ترانزیستورهای الماس را آزمایش می‌کند. این واقعیت که سطوح الماس به‌عنوان نیمه‌رساناهای نوع p  رفتار می‌کنند، زمانی که با هیدرولیز پوشش داده می‌شود؛ همین قابلیت‌ها برای ۲۰ سال او ‌را علاقه‌مند کرد و به تلاش‌هایش برای افزودن لایه‌های نوع n برای ساخت ترانزیستورها الهام بخشید.

نوشته: استیون لانت
ترجمه: منصوره حسینی – مجله علمی ایلیاد
مجله ایلیاد رادر اینستاگرام دنبال کنید...مجله ایلیاد رادر تلگرام دنبال کنید...مجله ایلیاد رادر آپارات دنبال کنید...مطالب مشابه● غلبه بر یکی از محدودیت‌های قانون اول ترمودینامیک● کشف آنزیمی که هوا را به انرژی تبدیل می‌کند● چرا در استوا وزن همه چیز کمتر است؟● طلای موجود بر روی زمین چگونه شکل گرفته است؟● چرا خوردن و آشامیدن قبل از انجام جراحی ممنوع است؟● سنگین‌ترین قطعه طلای جهان کجاست؟● حل معمای ۵۰۰ ساله‌ی لئوناردو داوینچی● چگونه لیزر می‌تواند رعد و برق را متوقف کند؟● دانشمندان با امواج صوت اجسامی را جابه‌جا کردند● چرا برخی رنگ‌ها مانند قهوه‌ای در رنگین‌کمان‌ها نیستند؟جدیدترین مطالب● آمار سرقت پس از قانون کاهش مجازات ● چطور لکه‌های مداد را از روی دیوار پاک کنیم؟● باکتری‌ها چگونه به مغز حمله می‌کنند؟● دانشمندان گامی دیگر به اینترنت کوانتومی نزدیک‌تر شده‌اند● چطور ویتامین B12 مورد نیاز بدن‌مان را تامین کنیم؟● ورود اورانیوم به خاک چه ارتباطی با کودهای کشاورزی دارد؟● آیا گیاهان هم صدا دارند؟● چطور در خانه توت فرنگی بکاریم؟● شواهد جدید برای مدل استاندارد کیهان‌شناسی● چطور جلوی استفراغ شیرخوار را بگیریم؟● سیاره‌ی ناهید فعالیت‌های آتشفشانی دارد● چطور برای یک سفر کمپینگ آماده شویم؟● قدیمی‌ترین نشانه‌های برخورد شهاب‌سنگ‌ها با زمین● تصویری فوق‌العاده از یک برج پلاسمایی بر روی سطح خورشید● چگونه با عدم تعادل شیمیایی در مغز برخورد کنیم؟● کشف درخشان و داغِ جیمز وب● پنج فایده‌ی دارچین برای سلامتی● کدام حیوان بلندترین گردن را در قلمرو حیوانات داشته است؟● چطور رادیاتور خودرو را تخلیه و تعویض کنیم؟● چگونه از شر مگسک چشم خلاص شویم؟