مشاعره

[Dahim Darni]

تا چند زنم بروی دریاها خشت

بیزار شدم ز بت پرستان کنشت

خیام که گفت دوزخی خواهد بود

که رفت به دوزخ و که آمد ز بهشت


خیام

[mamooli]

تو خوش می‌باش با حافظ برو گو خصم جان می‌ده
چو گرمی از تو می‌بینم چه باک از خصم دم سردم

[ross]

من نه آنم که دوصد مصرع رنگین گویم

من چو فرهاد یکی گویم و شیرین گویم

[Argus]

من تجربه کردم صنم خوش‌خو را
سیلاب سیه تیره نکرد آنجو را
یک روز گره نبست او ابرو را
دارم بیمرگ و زندگانی او را

[Fuclifson]

اومد لب بوم قالیچه تکون داد
قالیچه گرد نداشت ,خودشو نشون داد!

[Archimedes]

دود دل ما نشان سوداست دلا
و اندود که از دل است پیداست دلا
هر موج که میزند دل از خون ای دل
آن دل نبود مگر که دریاست دلا

[Fuclifson]

اومد لب بوم قالیچه تکون داد
قالیچه گرد نداشت,ما ها رو تکون داد

[Archimedes]

در کارگه کوزه گری رفتم دوش
دیدم دو هزار کوزه گویا و خموش
ناگه یکی کوزه برآورد خروش
کو کوزه گر و کوزه خر و کوزه فروش

[ross]

شاهد عهدشباب آمده بودش به خواب

باز به پیرانه سر عاشق و دیوانه شد

حافظ

[Dahim Darni]

دلا نزد کسی بشین که او از دل خبر دارد

به زیر آن درختی رو که او گل های تر دارد


مولانا

[meaning]

دیدیم تمام هرچه در عالم بود
چیزی که ندیدیم همین آدم بود

[Archimedes]

دوش از سر عاشقی و از مشتاقی
می‌کردم التماس می از ساقی
چون جاه و جمال خویش بنمود به من
من نیست شدم بماند ساقی ساقی

[ross]

یاد باد آنکه سر کوی توام منزل بود
دیده را روشنی از خاک درت حاصل بود

حافظ

[Archimedes]

در باغ چو شد باد صبا دایهٔ گل
بربست مشاطه‌وار پیرایهٔ گل
از سایه به خورشید اگرت هست امان
خورشید رخی طلب کن و سایهٔ گل

[ross]

لیـلی و مجنـون اگر می بود در دوران تو

این یکی حیران من میگشت و آن حیران تو