این یکی از گرفتاری های بزرگ کودکان و پارسی اموزان بیگانه است و تنها راهBehjo نوشته شده:هرمز گرامی میگوییم آیا بهتر نیست که ما در زبان نوشتاری کنونی
دیگر از واج های « ط ، ظ ، ض ، ذ ، ص ، ث ، غ ، ح » سود نجوییم
و بجای آن از « ت ، ز ، س ، ق ، ه » سود ببریم؟
چون ما پارسی زبانان در هنگام سخن گفتن ، میان «حیات» و
«حیاط» هیچگونه دگرسانی نمی گذاریم و «ط» و «ت» را مانند تازیان
دگرسان تلفظ نمی کنیم.
و اینگونه حروف الفبای ما میشود 24 حرفی!! و مشکل املا نوشتن
کودکان دبستانی هم از میان میرود!!
(البته میدانم که در بیشتر موارد(مانند همین حیات و حیاط) برای نوشتن ناگزیریم.
هرچند این مشکل را میتوان با برابر نهادن «زندگی» بجای «حیات» از میان برد.)
من جایی خوانده ام که در دوران شاه پهلوی ، می خواستند
زبان نوشتاری پارسی را دگرگون کنند و همان خط پهلوی را
جایگرین کنند و صادق هدایت و ... هم از آن پشتیبانی کرده بودند.
به نگرتان، چنین چیزی(دگرگونی خط پارسی) شدنیست؟!
از میان رفتن آن، پارسی سازی و زدودن واژه های تازی می باشد، چرا که
شما نمیتوانید تبع و طبع را یک جور بنویسید چون دو چم سراپا جدا از هم
دارند. قانون های نگارش این دبیره تازی هم بسیار سخت و کارای کاستی
های فراوان است که یکی از آنها، نبودن blanc و مرز میان واژه ها
و یکی دیگر داشتن تیل ( نقطه) های فراوان میباشد. آتاتورک این هارا
دریافت و اکنون ترکیه بی هیچ نفت و گاز و مس و اورانیوم و .. از ما
پیشرفته تر است و بهتر به جهان دانش پیوند یافته است، هرچند از
جهان اسلام دور شده.
دبیره ی پهلوی هم ( یا بهتر بگوییم اوستایی که روشن تر و تازه تر
از پهلوی است) نیز یک دبیره ی آرامی است ولی از تازی بهتر است
و بدی آن این ست که دبیره ای ایزوله و تنها مانده است و به دید من
لاتین بهتر است چون مارا به جهان پیشرفته پیوند میزند و هتّا باز
دبیره ی تازی از اوستایی بهتر است چون ما را باز به یک رشته از
کشور ها و مردم پیوسته میسازد.
•
: