ورزش های رزمی

[father]

تو این تاپیک در باره ی ورزش های رزمی و تاریخچه وکلا در باره ی این ورزشا بحث میشه اگه خودتون رزمی کارید یا اطلاعاتی درباره ی یک رشته ی رزمی دارید بذارید

[father]

اچی گکی کیوکوشین کاراته کانچو ماتسوی:کیوکوشین کای یکی از سبک‌های کاراته است. این رشته توسط ماسوتاتسو اویاما (۱۹۹۴-۱۹۲۳) رزمی کار کره‌ای الاصل بنیان نهاده شد.[نیازمند منبع] معنای اصلی کاراته به معنی مبارزه کردن با دست خالی در مقابل هر سلاحی است.

این رشته از عناصر مختلفی نشأت گرفته که شامل تجریبات اویاما و تکنیک‌های دیگر سبک‌های کاراته بوجود آمده است. کیوکوشین کای از سه لغت کیوکو ((بالاترین، نهایت)) شین ((حقیقت، روح)) و کای ((گروه و انجمن)) ترکیب شده‌است.

این رشته در ابتدا اویاماریو و اویاما کاراته جوجیتسو نیز نامیده می‌شد. تاکید این سبک روی مبارزه واقعی از راه نزدیک است. در کیوکوشین کای برای کاستن مقاومت حریف از تکنیک‌هایی بطور متوالی استفاده می‌شود.

این سبک تأکید زیادی بر روی تمرینات تنفسی و استقامتی دارد. از اینرو هنرجوی کیوکوشین بعد از سالها تمرینات مکرر دارای اندامی ورزیده می‌گردد. در سبک کیوکوشین تکیه اصلی بر حفظ سلامتی توام جسمی و روحی است، و در مبارزات کیوکوشین و اساسا در فلسفه آن پیروزی به هر قیمتی بر حریف مقابل معنایی ندارد.

در فلسفه متعالی کیوکوشین هدف غائی تناوری جسم برای رسیدن به مکارم عالیه اخلاقی است و به هیچ روی خشونت در سبک کیوکوشین جایگاهی ندارد چرا که اساسا خشونت و کیوکوشن در تقابلند نه در تعامل. کیو کوشین نه تنها خشن نیست بلکه سعی در پرورش روحیه لطافت، افتادگی، و بزرگ منشی را در هنرجو دارد.


هونبوی کیوکوشین کای در توکیو.دوجوی مرکزی این سبک (همانند دیگر رشته‌های ورزشی ژاپن) هونبو نام دارد و در سال ۱۹۶۱ توسط اویاما در توکیو بنیان نهاده شد. بعد از فوت اویاما افراد زیادی مدعی رهبری سازمان فدراسیون شدند.




سوگندنامه کیوکوشین [ویرایش]ما جسم و دل خود را پرورش میدهیم تا روحی استوار و نامتزلزل داشته باشیم

راه راستین مبارزه را می پیمائیم تا همواره حواس و روح خود را آماده نگه داریم

با قدرتی راستین می کوشیم تا روح فروتني را در خود بوجود آوریم

ما نهایت فروتنی را رعایت خواهیم کرد

به درجات بالا تر از خود احترام می گذاریم

از خشونت مي پرهیزیم

ماهمواره به یاد پروردگار توانائیم و هر گز موهبت انسان بودن را فراموش نخواهیم کرد.

همواره به عقل و قدرت می اندیشیم و خواستهای دیگر را از خود می رانیم

تا جان در بدن داریم ضوابط مربوط به کیوکوشین كاراته را رعایت خواهیم کرد و می کوشیم تا به هدف واقعی دست یابیم.[۱]

کمربندها [ویرایش]در کیوکوشین کاراته مراتب و رنگ کمربند های دارای فلسفه خاصی است که به ترتیب پس از کمر بند سفید عبارت است از:

نارنجی : آغاز طلوع خورشید کیوکوشین کاراته

آبی : ورزشکار احساس می کند که در آسمان است و احساس غرور خاصی دارد

زرد : شروع تابش آفتاب کیوکوشین کاراته به روح و جسم کاراته کا

سبز : آغاز رویش و جوانه زدن

قهوه ای : در این مرحله ورزشکار سر به زیرتر و خاکی تر از قبل شده

مشکی : آغاز تاریکی و اینکه ورزشکار متوجه می شود چیز زیادی از کاراته نمی داند و در ابتدای راه است.[۲]



کیوکوشین از 1000 روز تمرین شروع میشود و با 10000 روز تمرین به اوج خود میرسد

[slice_of_god]

من دان 2 کیکوشین ماتسوشیما هستم!!
مقاله خوبی بود!
در کنار استاد سلیمانی

[father]

من دان 2 کیکوشین ماتسوشیما هستم!!
مقاله خوبی بود!
در کنار استاد سلیمانی

اس سنسی

[slice_of_god]

من دان 2 کیکوشین ماتسوشیما هستم!!
مقاله خوبی بود!
در کنار استاد سلیمانی

اس سنسی

رو به شیهان!
شیهان ریییییییییییی!!
البته دیگه حوصله تمرین ندارم نهایتش روزی 1 ساعات با بچه ها بریم بدنسازی
ولی کیوکوشین باحاله...کاری می کنه که درد واست بی معنا بشه!!

[father]

کنگ فو یا کانگ‌فو (به چینی: 功夫) یک عبارت مشهور چینی است که اغلب برای اشاره به انواع هنرهای رزمی چینی بکار می‌رود. معنای اصلی کونگ فو تا حدی از آنچه که این روزها از این لغت برداشت می‌شود متفاوت است.کونگ فو در اصل به معنای تخصص فرد در هر مهارتی - نه لزوماً رزمی- می‌باشداین رشته از تقلید نوع دفاع وحمله حشرات و حیواناتی مانند ملخ وگرگ استفاده میکند.

[father]

عکس برای کیوکوشین:

[father]

جوجیتسو (در ژاپنی: 柔術 تلفظ: جوجوتسو) یکی از ورزش‌های رزمی است.

در حدود ۳۰۰۰ سال قبل کشاورزان و روستائیان ژاپنی برای مقابله با سارقان و سربازان امپراتوری که به قصد چپاول آنان هجوم می‌آوردند اقدام به ابداع فنون و حرکاتی کردند که امروزه ما آن را به نام جوجیتسو میشناسیم.

این حرکات شامل بر ضربه زدن - گرفتن - پرتاب کردن - و فشار آوردن بر روی مفاصل حریف بود در دورانهای مختلف استادان این فنون با تعلیم و گسترش این فنون باعث پیشرفت و تکامل کیفی و کمی تکنیکهای جوجیتسو شدند.

در این میان نیز استادانی بودند که با تکمیل و توسعه بخشی از این فنون و حذف حرکات مرگبار و خطرناک جوجیتسو ورزش جدیدی را ابداع کردند. مانند پروفسور جیگارو کانو که ورزش جودو را به جهانیان معرفی نمود .

جوجیتسو در ایران [ویرایش]در حدود ۴۵ سال قبل با ورود مستشاران خارجی که برای آموزش نیروهای پلیس به ایران آمده بودند اولین تکنیکهای نوین این ورزش به ایرانیان معرفی شد و همچنان این روند ادامه داشت و انحصاراٌ در اختیار نیروهای نظامی و انتظامی بود و با نام فنون دفاع‌شخصی در ایران شناخته و تدریس می‌شد .

استادان فنون رزمی در ایران هر کدام با سلیقه و در حد توان خود ا قدام به آموزش فنون دفاع شخصی می‌کردند و سازمان و ارگانی نظارت بر این امر نداشت در چند سال گذشته افراد مختلفی کوشیده‌اند به ورزش جوجیتسو در ایران سر و سامانی دهند

[adrina]

سپاس نداره بزنیم؟
من دان یک کیوکوشینم

دیگه کیا کار میکنن؟

[father]

سپاس نداره بزنیم؟
من دان یک کیوکوشینم

دیگه کیا کار میکنن؟

خودم

[mov]

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام علیکم بنده هم یه دستی هر چند کوچک دارم قهرمان دوره های متوالی کراته (سبک کاری هم شوتو ریوهایاشی)البته الان کناره گیری کردم به دلایل شخصی میرم باشگاه اما مسابقه فعلا که نه البته پارکور الان کار می کنم می خوام رزمی رو با پارکور قاطی پاطی کنم انشا الله یه چیزی خوبی در بیاد (البته نه مثل وشو امثالهم یه چیزی فراتر)

[father]

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام علیکم بنده هم یه دستی هر چند کوچک دارم قهرمان دوره های متوالی کراته (سبک کاری هم شوتو ریوهایاشی)البته الان کناره گیری کردم به دلایل شخصی میرم باشگاه اما مسابقه فعلا که نه البته پارکور الان کار می کنم می خوام رزمی رو با پارکور قاطی پاطی کنم انشا الله یه چیزی خوبی در بیاد (البته نه مثل وشو امثالهم یه چیزی فراتر)

موق باشید

[father]

هنرهاي رزمي نين جوتسو نينجا

نين جوتسو در لغت به معني هنر حرکت پنهان است و شاغلين اين هنر رزمي را نينجا به معني شخص خارق العاده مي گويند
نينجاي امروزي تركيبي از هنر ، استعداد و سنت است . نينجاي امروز سرشار از آرامش و صلح در عين قدرت است، او هنر نين جوتسو را فرا مي گيرد كه از آن لذت ببرد و در مواقع لزوم از شرافت و حيثيت خود و خانواده خويش دفاع كند . نينجاي امروزي جسم و روح خود را تقويت مي كند تا در زندگي ماشيني امروزه سالم بماند.
هنر نينجوتسو - نينجا مجموعه اي از دانش ها و رموزي است كه اساس برخورد انسان با زندگي و پيشگيري از خطر را تشكيل مي دهد..
براي اولين بار در ايران بوجين كان دوجو نين جوتسو - نينجا توسط استاد كانچو اكبر فرجي در زمستان 1369در شهر كرج تأسيس شد..

[father]

مراحل آموزشی [ویرایش]آموزش جیت کان دو در سه مرحله مقدماتی، متوسط و پیشرفته صورت می‌گیرد که هنرجویان آن را در ۱۰ مرحله طی می‌کنند تا به عنوان تکنسین ۱ که تقریباً شبیه دان ۱ است شناخته شوند.

در طول این مدت لباس آن‌ها شامل شلوار سیاه و تی شرت است که رنگ تی شرت طی این مراحل تغییر می‌کند و با هر مرحله‌ای یک آرم «یین و یانگ» بر روی لباس او اضافه می‌شود. تعداد این آرم‌ها درجه جیت کان دو کار را نشان می‌دهد. هنرجو پس از رسیدن به مرحله تکنسینی می‌تواند کت بروس لی را به تن کند.[۱]

تفاوت‌های جیت کان دو و وینگ چون [ویرایش]یکی از تغییرهای اساسی که بروس لی در سیستم چی سائو وینگ چون انجام داد، شکل ایستادن هنگام انجام چی سائو بود. در وینگ چون پاها روبروی هم و به اندازه عرض شانه‌ها ازهم جدا می‌باشند، پاشنه‌ها به طرف بیرون و زانوها به طرف داخل قرار می‌گیرند. به نظر بروس لی این ایستادن باعث کندی و سنگینی حرکت بدن بود. برای همین در جیت کان دو، چی سائو با پای راست یا چپ جلو ایستاده و پاشنه پای عقب بالا انجام می‌شود.

دیگر تغییر بروس لی روی فوک سائو بود که برخلاف وینگ چون تکنیک‌های دست را با پشت دست، ساعد یا بند انگشتان که آن‌ها را غیرطبیعی و موجب زخمی شدن فرد می‌دانست، انجام نمی‌داد و ضربات دست را به سبک بوکسورها اجرا می‌کرد.

ابداع سبک جیت کان دو [ویرایش]پس از سفر بروس لی از هنگ کنگ و عدم دسترسی به استاد ییپ من، او به فکر ایجاد روشی رزمی افتاد. ایده جیت کان دو در سال ۱۹۶۵ در ذهن بروس لی متولد شد.مبارزه با وان جک مان تأثیر بسزایی بر فلسفه مبارزه بروس لی گذاشت. با آن که بروس حریفش را به طرز فجیعی شکست داد، اما معتقد بود که آن مبارزه بیش تر از حد معمول طول کشیده و او نتوانسته‌است آنطور که انتظار دارد از تکنیکهای وینگ چون استفاده کند، بعلاوه او دیگر نمی‌توانست به یادگیری و تکمیل هنر رزمی وینگ چون بپردازد چون فرسخها از استادش دور بود.

او به سیستمی احتیاج داشت تا به شکوفایی هرچه بیشتر داشته‌هایش بپردازد. به همین خاطر با تاکید بر «کاربردی بودن، انعطاف پذیری، سرعت و کارآمدی» به توسعهٔ سیستم جدیدی پرداخت. او شروع به استفاده از روش‌های آموزشی متفاوتی کرد: بدنسازی برای افزایش قدرت، دویدن برای افزایش استقامت، تمرینات کششی برای انعطاف پذیری و بسیاری از روش‌های دیگر که او دائماً در حال منطبق کردن با سیستمش بود.

لی بر آنچه که «روش بی روشی» می‌نامید بسیار تاکید داشت. ایده‌ای که بیانگر رهایی از روشهای فرمالیته -همان سبکهای سنتی- بود. بروس لی احساس می‌کرد سیستمی که او «جان فان کونگ فو» (آموخته‌های بروس لی از هنرهای رزمی) نامیده‌است، محدود کننده‌است و به همین خاطر آن را به آنچه که با نام جیت کان دو توصیفش کرد، تغییر شکل داد. نامی که بعدها از مطرح کردن آن اظهار پشیمانی کرد چون از نام جیت کان دو نیز ویژگی‌های خاصی برداشت می‌شد که هر سبکی به نوبه خود ادعا می‌کند، درحالیکه ایدهٔ هنر رزمی او خروج از هر گونه عوامل محدود کننده بود.[۲]

جستارهای وابسته [ویرایش]بروس لی
وینگ چون
کونگ فومراحل آموزشی [ویرایش]آموزش جیت کان دو در سه مرحله مقدماتی، متوسط و پیشرفته صورت می‌گیرد که هنرجویان آن را در ۱۰ مرحله طی می‌کنند تا به عنوان تکنسین ۱ که تقریباً شبیه دان ۱ است شناخته شوند.

در طول این مدت لباس آن‌ها شامل شلوار سیاه و تی شرت است که رنگ تی شرت طی این مراحل تغییر می‌کند و با هر مرحله‌ای یک آرم «یین و یانگ» بر روی لباس او اضافه می‌شود. تعداد این آرم‌ها درجه جیت کان دو کار را نشان می‌دهد. هنرجو پس از رسیدن به مرحله تکنسینی می‌تواند کت بروس لی را به تن کند.[۱]

تفاوت‌های جیت کان دو و وینگ چون [ویرایش]یکی از تغییرهای اساسی که بروس لی در سیستم چی سائو وینگ چون انجام داد، شکل ایستادن هنگام انجام چی سائو بود. در وینگ چون پاها روبروی هم و به اندازه عرض شانه‌ها ازهم جدا می‌باشند، پاشنه‌ها به طرف بیرون و زانوها به طرف داخل قرار می‌گیرند. به نظر بروس لی این ایستادن باعث کندی و سنگینی حرکت بدن بود. برای همین در جیت کان دو، چی سائو با پای راست یا چپ جلو ایستاده و پاشنه پای عقب بالا انجام می‌شود.

دیگر تغییر بروس لی روی فوک سائو بود که برخلاف وینگ چون تکنیک‌های دست را با پشت دست، ساعد یا بند انگشتان که آن‌ها را غیرطبیعی و موجب زخمی شدن فرد می‌دانست، انجام نمی‌داد و ضربات دست را به سبک بوکسورها اجرا می‌کرد.

ابداع سبک جیت کان دو [ویرایش]پس از سفر بروس لی از هنگ کنگ و عدم دسترسی به استاد ییپ من، او به فکر ایجاد روشی رزمی افتاد. ایده جیت کان دو در سال ۱۹۶۵ در ذهن بروس لی متولد شد.مبارزه با وان جک مان تأثیر بسزایی بر فلسفه مبارزه بروس لی گذاشت. با آن که بروس حریفش را به طرز فجیعی شکست داد، اما معتقد بود که آن مبارزه بیش تر از حد معمول طول کشیده و او نتوانسته‌است آنطور که انتظار دارد از تکنیکهای وینگ چون استفاده کند، بعلاوه او دیگر نمی‌توانست به یادگیری و تکمیل هنر رزمی وینگ چون بپردازد چون فرسخها از استادش دور بود.

او به سیستمی احتیاج داشت تا به شکوفایی هرچه بیشتر داشته‌هایش بپردازد. به همین خاطر با تاکید بر «کاربردی بودن، انعطاف پذیری، سرعت و کارآمدی» به توسعهٔ سیستم جدیدی پرداخت. او شروع به استفاده از روش‌های آموزشی متفاوتی کرد: بدنسازی برای افزایش قدرت، دویدن برای افزایش استقامت، تمرینات کششی برای انعطاف پذیری و بسیاری از روش‌های دیگر که او دائماً در حال منطبق کردن با سیستمش بود.

لی بر آنچه که «روش بی روشی» می‌نامید بسیار تاکید داشت. ایده‌ای که بیانگر رهایی از روشهای فرمالیته -همان سبکهای سنتی- بود. بروس لی احساس می‌کرد سیستمی که او «جان فان کونگ فو» (آموخته‌های بروس لی از هنرهای رزمی) نامیده‌است، محدود کننده‌است و به همین خاطر آن را به آنچه که با نام جیت کان دو توصیفش کرد، تغییر شکل داد. نامی که بعدها از مطرح کردن آن اظهار پشیمانی کرد چون از نام جیت کان دو نیز ویژگی‌های خاصی برداشت می‌شد که هر سبکی به نوبه خود ادعا می‌کند، درحالیکه ایدهٔ هنر رزمی او خروج از هر گونه عوامل محدود کننده بود.[۲]

جستارهای وابسته [ویرایش]بروس لی
وینگ چون
کونگ فو

[mov]

بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام علیکم بنده هم یه دستی هر چند کوچک دارم قهرمان دوره های متوالی کراته (سبک کاری هم شوتو ریوهایاشی)البته الان کناره گیری کردم به دلایل شخصی میرم باشگاه اما مسابقه فعلا که نه البته پارکور الان کار می کنم می خوام رزمی رو با پارکور قاطی پاطی کنم انشا الله یه چیزی خوبی در بیاد (البته نه مثل وشو امثالهم یه چیزی فراتر)

موق باشید

قربونآقا