Re:
ارسال شده: دوشنبه ۱۳۹۵/۳/۳ - ۱۶:۳۶
جوانی که در گوشهای از دنیا زندگی میکند، اگر چشمانداز و ایدهآلی برای خودش و نسل و دوره خودش داشت بلند نمیشد برود در قلب شهرها و صحراها سَر ببرد و منهدم کند و منهدم شود. شاید نوعی نظریه درباره این وضعیت وجود داشته باشد، اما من نامش را میگذارم «نظریه انهدام». انسان بیآرمان به نومیدی میرسد، نومیدی به نیهیلیسم میرسد، نیهیلیسم که فعال شد هم یعنی آنارشیسم، یعنی افراط و خشونت و بیگانگی از هستی و منهدمکردن هستی.
این وقایع از جنبه روحی-روانی همه از نومیدی و افسردگی و نیهیلیسم ناشی میشود. آدم در چنین وضعیتی خودش را ویران میکند. زندگی و دیگران را ویران میکند، زیرا در نظرش همهچیز بیهوده و پوچ و بیربط است و بنابراین فکر میکند عدمش هم چیزی است مثل همین وجود که زیاد اهمیتی ندارد. البته این داستانها قرار نیست چنان ابعادی را بیان کند، اما روح یا روانی که در آنها جاری است مربوط به همین دوره است.
گفتگو با محمود دولت آبادی - روزنامه شرق
http://www.sharghdaily.ir/News/90677/%D ... %B3%D9%85-
این وقایع از جنبه روحی-روانی همه از نومیدی و افسردگی و نیهیلیسم ناشی میشود. آدم در چنین وضعیتی خودش را ویران میکند. زندگی و دیگران را ویران میکند، زیرا در نظرش همهچیز بیهوده و پوچ و بیربط است و بنابراین فکر میکند عدمش هم چیزی است مثل همین وجود که زیاد اهمیتی ندارد. البته این داستانها قرار نیست چنان ابعادی را بیان کند، اما روح یا روانی که در آنها جاری است مربوط به همین دوره است.
گفتگو با محمود دولت آبادی - روزنامه شرق
http://www.sharghdaily.ir/News/90677/%D ... %B3%D9%85-
تازهترین کتاب محمود دولتآبادی مجموعه داستانی است با نام «بنیآدم» که شش قصه را دربرگرفته که اکثر آنها در چند سال اخیر نوشته شدهاند. «بنیآدم» اگرچه مجموعهای بههم پیوسته نیست اما برخی ویژگیهای مشترک، قصههای این مجموعه را در پیوند با هم قرار داده است. یکی از این ویژگیهای مشترک، فضای ابهامآلود داستانها است و دیگری وضعیتی است که آدمهای داستانها در آن گرفتار شدهاند.