همین الان یه مقاله ای رو که erfan.s توی یکی از پست ها گداشته بود خوندم و به نظرم رسید که خیلی مفیده که یه پست با این عنوان ایجاد کنم.
به قول یکی از استادامون تفاوت اینجا با هاروارد و MIT و ... دیواراش و پنجره هاشو و ... نیست .تفاوت دانشجوهاش اند. البته قبول دارم که بسیاری(خیلی بسیاری) از مشکلات هست که دست ما دانشجوها نیست ولی خیلی مسائل هم هست که ما خودمون میتونیم حل کنیم.
از وقتی اومدم دانشگاه متوجه شدم که مشکلاتی که از نظر درسی برای دانشجوها پیش میاد مثل یه فیلم تکراریه که برای هر دانشجو هر بار تکرار میشه به خاطر همین فکر کردم شاید اگه بیایم و اینجا مشکلاتمون رو بنویسم و ببینیم که دیگران هم مشکلی شبیه مال ما دارند بتونیم حلش کنیم.
پیشنهاد میکنم قبل از نوشتن نظراتتون این مقاله رو بخونید:
مقاله
شاید با حل یه مشکل کوچیک بهبود زیادی توی وضع درسی دانشکده هامون(منظورم بین دانشجوهاست،نه کارهای علمی هیات علمی ها) بوجود بیاد.
خودم شروع میکنم امیدوارم بقیه هم نظراتشونو بگن چون بیان مشکل قسمتی از مسیر حل او مشکله
مثلا یکی از مشکلات ما سوال پرسیدن سر کلاسه.توی یه کلاس همیشه افرادی برای فخر فروشی سعی میکنن سوالاتی با کلمات قلنبه سلنبه(بیشتر وقتا غلط غولوط) بپرسن اون وقت بقیه که یه بخشی شون هم درس جلسه پیش رو نخوندن دیگه رغبت نمیکنن سوالشون رو بپرسند درحالی که ممکنه سوال به ظاهر ساده شون بسیار مفید تر از اون سوالای قلنبه باشه.ولی فکر میکنن توی این شرایط سوالشون مسخره به نظر میاد.بعضی ها هم که خیلی ادعای فهم و کمال میکنن به نظرشون این مشکل بزرگی نیست ولی اگه همه به خودشون اجازه ی سوال کردن بدن سر کلاس بارش مغزی ای بوجود میاد که به فهم درس خیلی کمک میکنه
