هوپا، انجمن علم ایران

یکی از روشهایی که روانشناسان برای شناخت و واکاوای شخصیت واقعی افراد بکار میبرند همین سوال همزاد پنداریه

جدای بحث شناخت افراد منم میخوام بدونم شماها هم شده در زندگی واقعی خودتون رو به جای قهرمان یک فیلم تصور کنید و همون نقش رو توی زندگی واقعی بازی کنید؟

من بشخصه با شخصیت آکیلیس در فیلم تروا همزاد پنداری دارم خیلی این نقش رو دوست دارم مخصوصا وقتی برای انتقام از خون برادرش پشت قلعه تروی میره و هکتور رو به مبارزه میطلبه

شمام اگه چنین تجربه ای دارید اینجا بگید.

من اهل فیلم نیستم، اما کارتون زیاد میبینم. یکی از نزدیک ترین کاراکترا به شخصیت خودم رو توی انیمه durarara دیدم. به اسم Orihara, Izaya https://myanimelist.net/character/24596/Izaya_Orihara (لینک فیلتره) البته اینطوری نیستش که از یارو خوشم بیاد و بخوام کارایی که میکنه رو در زندگی واقعی بکنم (گرچه بعضیاش رو واقعا کردم و خیلی از جملات محبوب یارو رو در زندگی واقعی بارها در طول بحثایی که داشتم زدم.)، اما وقتی دیدمش پیش خودم گفتم هی! انگار نویسندش با یکی شبیه من رفیق بوده که الهام گرفته چنین کاراکتری رو خلق کرده.

شخصیت محبوبم که دوستش دارم یک پسره به اسم کوراپیکا که الان آواتاره هوپام عکس اونه. گاها توی تاپیک ها ازش نام میبرم. https://myanimelist.net/character/28/Kurapika
تقریبا هیچ نقطه اشتراکی با این شخصیت ندارم و اگرم سعی کنم که همزاد پنداری کنم معمولا خودم رو در نقش دشمن خونیش میتونم قرار بدم.
شخصیت های دیگه هم هستند اما بگذریم.

الان چند سالی هست که بیشتر خودم رو در setup و دنیای یک کارتون تصور میکنم تا شخصیت هاش، و بیش ازین که همزاد پنداری داشته باشم خودم رو در نقش شخصیت ثالثی قرار میدم که کاراکتر ها رو همراهی میکنه و عملکرد اونارو قضاوت. گاها در اثر چنین نگاهی، بعضی از رفتار هام در زندگی واقعی هم تحت تاثیر قرار گرفته. اما وقتی بچه تر بودم، خیلی بچه تر، خودم رو میزاشتم جای شخصیت جیمی نوترون و سعی میکردم ادای اونو در بیارم در زندگی واقعی. چون بچه خیلی باهوشی بود و هر کاری دلش میخواست میکرد. (خطاب به خواننده ای که الان داره بهم میخنده باید بگم کوفت میدم goddard (سگ جیمی) بخورتتون)

من توی زندگی با دو شخصیت رو خیلی دوست دارم که هر دو تا شون یک نفر اند در جایگاه های مختلف و دز شخصیتی متفاوت
که البته من شبیهشون نیستم! برعکسشونم ولی دوست داشتم شبیهشون باشم
اولی دکتر گرگوریو هاوس



دومی لوسیفر مورنینگ استار



این دوتا خیلی باهوشن با خدا مشکل دارن ولی در عمق وجودشون بهش اهمیت می دن
به طرز عجیبی خود شیفته اند
خیلی شوخ هستن و از تحقیر ملت هراسی ندارند و گاها لذت می برن
دوست دارن نشون بدن به ادما اهمیت نمی دن ولی همیشه بهشون کمک می کنند
هر دوشونم پیانو می زنن و گیتار
اینایی که گفتم خیلی کلیه باید حتما ببینید سریالاشونو

از انیمه ها بیشتر مانکی دی لوفی رو خوشم میاد

تو سریالهای آمریکایی هم از شخصیت راگنار خوشم میاد

einstein313 نوشته شده:از انیمه ها بیشتر مانکی دی لوفی رو خوشم میاد

تو سریالهای آمریکایی هم از شخصیت راگنار خوشم میاد

وان پیس خیلی زیاده لامصب. هزارتا چپتر! چه خبره آخه. بیستا اینطورا خوندم ازش و میتونم بگم لوفی هم شخصیت نسبتا منحصر به فردی داره نسبت به قهرمانای شونن های دیگه. منتهی هی دیدم انگار داره پلات تکرار میشه، و مثلا لوفی هی با یه سری دشمن مواجه میشه، اونارو شکست میده و بعد اونا دوستش میشن و یاراش بیشتر میشه خسته شدم ازش. هرچند شنیدم خوب میشه بعدا.

paradoxy نوشته شده:

einstein313 نوشته شده:از انیمه ها بیشتر مانکی دی لوفی رو خوشم میاد

تو سریالهای آمریکایی هم از شخصیت راگنار خوشم میاد

وان پیس خیلی زیاده لامصب. هزارتا چپتر! چه خبره آخه. بیستا اینطورا خوندم ازش و میتونم بگم لوفی هم شخصیت نسبتا منحصر به فردی داره نسبت به قهرمانای شونن های دیگه. منتهی هی دیدم انگار داره پلات تکرار میشه، و مثلا لوفی هی با یه سری دشمن مواجه میشه، اونارو شکست میده و بعد اونا دوستش میشن و یاراش بیشتر میشه خسته شدم ازش. هرچند شنیدم خوب میشه بعدا.

من میذارم تقریبا بیست یا سی قسمت تازه ازش بیاد و بعد شروع به دیدن میکنم و الا بخوام هر هفته قسمتهاش رو دنبال کنم، درست میگی خسته کننده میشه چون پیشروی قسمتهاش خیلی بد و کنده ..

سریال ناروتو هم خوب بود ، البته تموم شده ، فقط قسمتهای نهاییش رو فرصت نکردم هنوز ببینم
بعد ناروتو ، سریال پسر ناروتو هم درست کردن انگار که من ندیدم

einstein313 نوشته شده:

paradoxy نوشته شده:

einstein313 نوشته شده:از انیمه ها بیشتر مانکی دی لوفی رو خوشم میاد

تو سریالهای آمریکایی هم از شخصیت راگنار خوشم میاد

وان پیس خیلی زیاده لامصب. هزارتا چپتر! چه خبره آخه. بیستا اینطورا خوندم ازش و میتونم بگم لوفی هم شخصیت نسبتا منحصر به فردی داره نسبت به قهرمانای شونن های دیگه. منتهی هی دیدم انگار داره پلات تکرار میشه، و مثلا لوفی هی با یه سری دشمن مواجه میشه، اونارو شکست میده و بعد اونا دوستش میشن و یاراش بیشتر میشه خسته شدم ازش. هرچند شنیدم خوب میشه بعدا.

من میذارم تقریبا بیست یا سی قسمت تازه ازش بیاد و بعد شروع به دیدن میکنم و الا بخوام هر هفته قسمتهاش رو دنبال کنم، درست میگی خسته کننده میشه چون پیشروی قسمتهاش خیلی بد و کنده ..

سریال ناروتو هم خوب بود ، البته تموم شده ، فقط قسمتهای نهاییش رو فرصت نکردم هنوز ببینم
بعد ناروتو ، سریال پسر ناروتو هم درست کردن انگار که من ندیدم

ناروتو هم یه 140 قسمت اینطورا دیدم؛ البته چون هانتر هانتر قبلش دیدم نتونستم ازش لذت ببرم. اگه ببینی hunter x hunter رو متوجه میشی منظورم چیه. باروتو؛ پسر ناروتو هم اومده آره؛ خیلی وقته و خیلی هم زیاده مثل خود ناروتو. ولی مضخرفه اینطور که نقداش رو میخوندم. انگار پلات، پلات ناروتوه و باروتو کارایی رو انجام میده که باباش انجام نداده. توی ناروتو ساسوکه رو خیلی تشبیه میکنن به کوراپیکا همین شخصیت مورد علاقه من. خودمم تاحدی از ساسوکه خوشم اومد هرچند آدم نچسب و بیخودیه (اما رفتارش قابل درکه)

با شخصیتِ آنتونی کوین در نقش تِرمیناتور که در کارتون ایتالیاییِ "پس از باران" ایفای نقش کرد!

paradoxy نوشته شده:ناروتو هم یه 140 قسمت اینطورا دیدم؛ البته چون هانتر هانتر قبلش دیدم نتونستم ازش لذت ببرم. اگه ببینی hunter x hunter رو متوجه میشی منظورم چیه. باروتو؛ پسر ناروتو هم اومده آره؛ خیلی وقته و خیلی هم زیاده مثل خود ناروتو. ولی مضخرفه اینطور که نقداش رو میخوندم. انگار پلات، پلات ناروتوه و باروتو کارایی رو انجام میده که باباش انجام نداده. توی ناروتو ساسوکه رو خیلی تشبیه میکنن به کوراپیکا همین شخصیت مورد علاقه من. خودمم تاحدی از ساسوکه خوشم اومد هرچند آدم نچسب و بیخودیه (اما رفتارش قابل درکه)

من تا 448 ش رو دیدم ، بقیه ش رو هنوز فرصت نکردم اما سریال مهیج و جالبی بود
انشاالله فرصت کنم حتما این سریال hunter x hunter هم میبینم ، معلومه روت خیلی تاثیر گذار بوده

einstein313 نوشته شده:

paradoxy نوشته شده:ناروتو هم یه 140 قسمت اینطورا دیدم؛ البته چون هانتر هانتر قبلش دیدم نتونستم ازش لذت ببرم. اگه ببینی hunter x hunter رو متوجه میشی منظورم چیه. باروتو؛ پسر ناروتو هم اومده آره؛ خیلی وقته و خیلی هم زیاده مثل خود ناروتو. ولی مضخرفه اینطور که نقداش رو میخوندم. انگار پلات، پلات ناروتوه و باروتو کارایی رو انجام میده که باباش انجام نداده. توی ناروتو ساسوکه رو خیلی تشبیه میکنن به کوراپیکا همین شخصیت مورد علاقه من. خودمم تاحدی از ساسوکه خوشم اومد هرچند آدم نچسب و بیخودیه (اما رفتارش قابل درکه)

من تا 448 ش رو دیدم ، بقیه ش رو هنوز فرصت نکردم اما سریال مهیج و جالبی بود
انشاالله فرصت کنم حتما این سریال hunter x hunter هم میبینم ، معلومه روت خیلی تاثیر گذار بوده

آقا من نشستم وان پیس رو ادامه دادم. البته از روی مانگاش (کتابش)، قشنگ شد واقعا خوشم اومد.

من با شخصیت لاژبروک توی سریال وایکینگ ها همزاد پنداری می کنم.
کیا سریال زیبای وایکینگ هارو دیدن.

من با بیشتر شخصیت های کیانو ریوز تو فیلماش و البته خود کیانو همزاد (یا همزات ) پنداری دارم. با شخصیت نیو تو ماتریکس که فیلم جدیدش هم قراره ساخته بشه یا کنستانتین یا جان ویک ارتباط خوبی دارم

خواستم یک مطلبی را گوشزد کنم و آن تفاوت معنایی دو واژه ی «همزاد پنداری» و «همذات پنداری» است؛


همزاد پنداری : همزاد پنداری یک بیماری روانی (به انگلیسی: Autoscopy) است که فرد مبتلا به این بیماری، احساس حضور همزاد خودش را در کنارش دارد و حتی معتقد است با او صحبت می کند و یا در ارتباط نزدیک است.


همذات پنداری : اصطلاحی در روانکاوی ست و معادل همانندسازی (Identification) یعنی تمایل به افزایش دادن احساس ارزشمند بودن از طریق متصل کردن خود به یک شخص، گروه و یا سازمانی که مهم محسوب می شوند و گاهی در این مکانیسم دفاعی؛ فرد، هویّت یک شخص دیگر را، تا حدی، به‌خود می‌گیرد.

بنابراین شاید بازنگری عنوان این تاپیک نیاز باشد.

منابع:
کتاب رجوع همزاد - مسعود رضاییان
کتاب نظریه های شخصیت - دکتر حمزه گنجي
دائره المعارف اینترنتی ویکی پدیا

candle نوشته شده:خواستم یک مطلبی را گوشزد کنم و آن تفاوت معنایی دو واژه ی «همزاد پنداری» و «همذات پنداری» است؛


همزاد پنداری : همزاد پنداری یک بیماری روانی (به انگلیسی: Autoscopy) است که فرد مبتلا به این بیماری، احساس حضور همزاد خودش را در کنارش دارد و حتی معتقد است با او صحبت می کند و یا در ارتباط نزدیک است.


همذات پنداری : اصطلاحی در روانکاوی ست و معادل همانندسازی (Identification) یعنی تمایل به افزایش دادن احساس ارزشمند بودن از طریق متصل کردن خود به یک شخص، گروه و یا سازمانی که مهم محسوب می شوند و گاهی در این مکانیسم دفاعی؛ فرد، هویّت یک شخص دیگر را، تا حدی، به‌خود می‌گیرد.

بنابراین شاید بازنگری عنوان این تاپیک نیاز باشد.

منابع:
کتاب رجوع همزاد - مسعود رضاییان
کتاب نظریه های شخصیت - دکتر حمزه گنجي
دائره المعارف اینترنتی ویکی پدیا

کندل جان ما رو با این فرهنگستان زبان و بخصوص این جناب حداد عادل سر شاخ نکن
از کرامات جدید فرهنگستان اینه که فرمودن به جای واژه بلاک از کلمه جیک بند استفاده کنید.
حالا منظور من بیماری همزاد پنداری نیست بلکه همون همذات پنداری هست.

Raymond Reddington
سریال The Blacklist