سرعت ۵ هزار متر بر ثانیه (۵ کیلومتر بر ثانیه)

مدیران انجمن: parse, javad123javad

ارسال پست
sara786

نام: فاطمه فولادیان

محل اقامت: ایران ،البرز، کرج ، مهرشهر

عضویت : دوشنبه ۱۴۰۰/۶/۲۹ - ۰۷:۵۸


پست: 12



جنسیت:

تماس:

سرعت ۵ هزار متر بر ثانیه (۵ کیلومتر بر ثانیه)

پست توسط sara786 »

سرعت ۵هزارمتر برثانیه (۵کیلومتربرثانیه) سرعت چیست ؟
ایا انسان میتواند (با ابزار ،وسیله ...)دراین سرعت قرارگیرد وجابجا شود؟
این نکته را توجه داشته باشید درتمام جهات وزوایا این سرعت وجابجایی میتواند انجام پذیرد.
3&5

jjee4887

عضویت : جمعه ۱۴۰۱/۷/۱۵ - ۲۰:۱۴


پست: 0



جنسیت:

Re: سرعت ۵ هزار متر بر ثانیه (۵ کیلومتر بر ثانیه)

پست توسط jjee4887 »

سرعت ISS و ادمای داخلش حدودا ٧۵٠٠ متر بر ثانیه است.

نمایه کاربر
You-See

نام: U30

محل اقامت: تهران

عضویت : یک‌شنبه ۱۳۹۳/۵/۱۹ - ۱۹:۰۵


پست: 1281

سپاس: 787

جنسیت:

تماس:

Re: سرعت ۵ هزار متر بر ثانیه (۵ کیلومتر بر ثانیه)

پست توسط You-See »

سرعت اصولا هیچ تاثیر خاصی روی انسان نداره، مهم شتابه
دوستای گلم حمایت کنید : https://cafebazaar.ir/app/com.nikanmehr.marmarxword/

نمایه کاربر
rohamavation

نام: roham hesami radرهام حسامی راد

محل اقامت: 100 مایلی شمال لندن جاده آیلستون، لستر، لسترشر. LE2

عضویت : سه‌شنبه ۱۳۹۹/۸/۲۰ - ۰۸:۳۴


پست: 3268

سپاس: 5491

جنسیت:

تماس:

Re: سرعت ۵ هزار متر بر ثانیه (۵ کیلومتر بر ثانیه)

پست توسط rohamavation »

، نیروی جی در جهت محور طولی، نیروی جی در جهت محور عرضی و نیروی جی در جهت محور عمودی.
خوب حالا
نیروی جی در جهت محور طولی بر روی بدن، از قفسه سینه تا کمر وارد می آید. به عنوان مثال، این نیرو به هنگام شتاب گرفتن هواپیما بر روی سطح باند جهت انجام برخاست تجربه میشه به این صورت که فرد حاضر در درون هواپیما به دلیل شتاب وارد شده، به صندلی خود می چسبی. همچنین در هنگام فرود، در زمان کاهش سرعت شدید هواپیما بر روی باند، فرد به سمت جلو کشیده میشود. این امر، مخصوصا توسط خلبانان هواپیماهای نظامی که بر روی ناو های هواپیمابر اقدام به انجام فرود میکنند به شدت احساس میگردد، چرا که سرعت هواپیما بسیار بالا بوده و هواپیما در فاصله چندین متر به طور کامل از حرکت باز میستد
. سوال شما خیلی واضح نیست زیرا مشخص نمی کنید که افراد دقیقا چگونه حرکت می کنند، اما من در اینجا هوپا به هر حال سعی کنم پاسخ دهم. اولاً، از نظر تئوری، اتولیت‌ها فقط شتاب‌ها را تشخیص می‌دهند، بنابراین تا زمانی که با سرعت ثابت در یک جهت ثابت حرکت کنید، حرکت خود را درک نمی‌کنید (ممنون، در غیر این صورت نمی‌توانید در ماشین، قطار یا سطح). دوم، اگر در یک دایره به صورت افقی حرکت کنید، متفاوت است و اینکه چقدر متفاوت است به جهت گیری شما بستگی دارد. اگر همیشه به یک جهت نگاه کنید، شتاب شما یک تابع کسینوس در جهت سر شما و یک سینوسی متعامد با جهت شما خواهد بود (بنابراین شما همان را درک می کنید که انگار روی سورتمه ای هستید که به جلو و عقب و راست حرکت می کند. و به سمت چپ، بدیهی است که به این ترتیب سورتمه در یک دایره حرکت می کند). اما اگر به جهتی مماس بر دایره نگاه کنید، آنگاه به حالت شتاب ثابت بازگشته اید و حتی حرکت خود را درک نمی کنید. سوم، از نظر عمودی به دلیل گرانش حتی متفاوت تر است. گرانش یک شتاب ثابت به سمت زمین است. بنابراین شما همیشه آن را درک می کنید (به همین دلیل است که جهت سر خود را حتی با چشمان بسته و حتی اگر حرکت نمی کنید می دانید). بنابراین این شبیه به یک دایره افقی است، با این تفاوت که به کشش ثابت گرانش زمین اضافه می شود. در نهایت در فضا هیچ تفاوتی بین 2 مورد وجود نخواهد داشت.
ممکن است پیچیده به نظر برسه، اما چرخش‌ها را مثال بزنم (شتاب‌های چرخشی توسط کانال نیمه‌دایره‌ای پردازش می‌شوند، . اگر با سرعت ثابت به صورت افقی (در امتداد محور عمودی) بچرخید، نمی توانید بگویید که در حال چرخش هستید زیرا شتاب شما ثابت است. اما اگر به صورت عمودی (در امتداد یک محور افقی) بچرخید، همیشه متوجه میشین که در حال چرخش هستین، زیرا همیشه می‌تونید گرانش زمین را درک کنید (چون یک شتاب است) و احتمالاً بسیار حالت تهوع خواهید داشت. و دوباره، در فضا هیچ تفاوتی وجود نخواهد داشت.
تصویر

نمایه کاربر
rohamavation

نام: roham hesami radرهام حسامی راد

محل اقامت: 100 مایلی شمال لندن جاده آیلستون، لستر، لسترشر. LE2

عضویت : سه‌شنبه ۱۳۹۹/۸/۲۰ - ۰۸:۳۴


پست: 3268

سپاس: 5491

جنسیت:

تماس:

Re: سرعت ۵ هزار متر بر ثانیه (۵ کیلومتر بر ثانیه)

پست توسط rohamavation »

اگر با شتاب بسیار بالا حرکت کنید چه اتفاقی می افتد؟ شما به طور شهودی می توانید شتاب را به عنوان تغییر ناگهانی سرعت در نظر بگیرید. هرچه تغییر سرعت در مدت زمان بسیار کوتاه بیشتر باشد، شتاب بیشتر است.
بدن انسان فقط یک ذره نیست بلکه مجموعه ای از ذرات است و بدن ما را نمی توان جسمی صلب در نظر گرفت. بدن ما فقط می تواند شتاب را تا محدوده خاصی بپذیرد. شتاب بالاتر فراتر از این محدوده جنینی بوده و حتی می تواند علت مرگ باشد.
یایید کمی به فیزیک پشت این نگاه کنیم. چرا شتاب بالا جنینی است؟ که بدن ما مجموعه ای از ذرات است و صادقانه بگویم که ساختار ضعیفی دارد. ساختار شل به این معنی است که فشرده و سفت نیست.
بیایید شرایطی را تصور کنیم که یک سرباز از هواپیما می پرد. اگر سرباز به دلایلی نتواند چتر نجات را باز کند، سرعت سرباز به دلیل شتاب زمین در اثر گرانش به طور مداوم افزایش می یابد. و این سرعت نهایی درست قبل از رسیدن به زمین به حداکثر می رسد.
این سرعت عظیم نهایی با برخورد سرباز به زمین ناگهان به صفر نزدیک می شود و باعث شتاب زیادی غیرقابل تحمل برای بدن انسان می شود و باعث مرگ می شود. چنین حادثه ای در موقعیت های واقعی زندگی اتفاق افتاده است و بی سر و صدا خطرناک است.
این شتاب است که سرعت را می کشد. از قانون اول نیوتن می دانید که سرعت ثابت شرایط تعادلی است که در آن نیروی خالص صفر است. اما شتاب حالت تغییر سرعت است.
تصادف ماشین
شتاب زیاد باعث تصادف ماشین شد.
تغییر سرعت شتاب است و باعث نیرو می شود. نیروی منفی عظیم ناشی از شتاب منفی عظیم به طور بالقوه وقتی بدن از ارتفاع بسیار بالا به سطح برخورد می کند، بدن را هم در داخل و هم از بیرون از هم جدا می کند. برای سربازان غواصی با چتر نجات باید احتیاط زیادی کرد.
بدن برای خطرناک بودن نیازی به ضربه زدن به سطح ندارد. اگر با سرعت بسیار بالا حرکت کنید و ناگهان متوقف شوید، شتاب بسیار بالایی ایجاد می کند و نیروی زیادی ایجاد می کند.
اینرسی کجا نقش بازی می کند؟ اینرسی تمایل جسم در حال سکون به ماندن در حالت سکون و بدن در حال حرکت به ماندن در حرکت است. بنابراین، بیایید زمان درست قبل از برخورد بدن با زمین را تصور کنیم. بدن با سرعت لحظه ای نهایی حرکت می کرد و بدن می خواهد در حرکت باشد اما زمین اجازه این کار را نمی دهد و باعث شتاب منفی زیادی می شود.
بیایید به موقعیت های واقعی شتاب بالا برویم. اصطلاحی به نام نیروی g وجود دارد که بدون شک یک اصطلاح گمراه کننده است زیرا نیرو نیست بلکه نیرو در واحد جرم است. نیروی بر واحد جرم شتاب است، بنابراین، نیروی g معیار شتاب است.
اگر بدن به درستی بسته نشود، قسمت های مختلف بدن ممکن است تمایلات متفاوتی برای استراحت و حرکت داشته باشند. ممکن است برخی از قسمت‌های بدن زودتر از سایر قسمت‌ها استراحت کنند و باید بر این وضعیت غلبه کرد تا بتوان شتاب‌های زیاد را تحمل کرد.
نیروی g (شتاب) که انسان می تواند تحمل کند به شتاب افقی و عمودی و همچنین به مدت شتاب بستگی دارد. در شتاب افقی حرکت عمود بر ستون فقرات و در شتاب عمودی شتاب موازی با ستون فقرات است. هنگامی که شتاب عمودی است، نیروی g که یک انسان می تواند تحمل کند به شتاب های رو به بالا و پایین نیز بستگی دارد.
در شرایط عادی، انسان می تواند شتاب عمودی به سمت بالا حدود 5 گرم را برای چند ثانیه تحمل کند. با شتاب 5 g وزن شما بدون شتاب 5 برابر وزن شماست. شتاب رو به بالا خون را به سمت پایین به سمت پاها می برد که معمولاً مغز و چشم را تحت تأثیر قرار می دهد، زیرا خون به سمت پاها دور از سر کشیده می شود. با افزایش شتاب، عوارض بیشتری رخ می دهد. با مراقبت‌های مناسب و لباس‌های گرم، خلبان‌ها می‌توانند تا ۹ g وزن داشته باشند.
توانایی مقاومت در برابر شتاب رو به پایین حتی کمتر است مانند 2g تا 3 g. این شتاب خون را به سمت سر هدایت می کند و باعث ایجاد خون بیش از حد در چشم و مغز می شود که می تواند باعث تورم رگ خونی شود و حتی می تواند منفجر شود. شتاب رو به پایین خطرناک تر از شتاب رو به بالا است.
شتاب افقی بسیار ایمن تر از شتاب عمودی است. این شتاب عمود بر ستون فقرات است. شتاب افقی را می توان به شتاب های جلو و عقب تقسیم کرد. در شتاب رو به جلو با نام "شتاب چشم در شتاب" می توان شتاب بیشتری را نسبت به شتاب عقب تحمل کرد.ka "شتاب خارج شدن کره چشم" زیرا رگ های خونی چشم در جهت عقب بیشتر تحت تاثیر قرار می گیرند.
سایر آزمایشات اولیه نشان داد که انسان می تواند شتاب 20gبه جلو و عقب را برای کمتر از 10 ثانیه، 10 g برای 1 دقیقه و 6 g را برای 10 دقیقه بدون هیچ آسیبی برای بدن و حواس داشته باشد. آزمایش شد که هیچ آسیبی نداشته باشد، اگر مدت شتاب بیشتر باشد، می تواند آسیب جدی ایجاد کند.
آیا این پست مفید بود؟همانطور که ممکن است انتظار داشته باشید، فیزیولوژی بدن ما هم تحت تأثیر این تنوع جدید در نیروهای G قرار می گیرد و هم به آن پاسخ می دهد. وقتی یک هواپیما به سمت زمین حرکت می کند و در آن مسیر حرکت نیروی رانش را اعمال می کند، با آن سرعت به اضافه 1G (9.82 متر بر ثانیه) شتاب می گیرد. هنگامی که همان هواپیما در حال دور شدن از سطح زمین است، مجموع نیروهای شتاب دهنده تفاوت با رانش و 1G خواهد بود. قانون اول حرکت نیوتن توضیح می دهد که چرا سرنشین هواپیما سعی می کند در طول تغییر جهت و نیروهای شتاب دهنده در طول پرواز در یک جهت و سرعت ثابت در حرکت بماند. هر چند که توسط تکیه گاه های صندلی از انجام این کار جلوگیری می شود. همانطور که قانون سوم حرکت نیوتن پیش بینی می کند، این مهارهای ایمنی نیرویی برابر (تقریبا) و مخالف بر بدن سرنشین وارد می کنند. یک بحث مفصل در مورد فیزیک پشت نیروهای G و قوانین گاز فیزیولوژی هوافضا را می توان در جای دیگری یافت. اما توجه به این نکته مهم است که در زمین ما همیشه تحت 1G نیرو هستیم، اما در پرواز شتاب های عمودی بسته به جهت این مقدار را افزایش یا کاهش می دهند.
محورهای حرکت پرواز
نیروهای G بر روی بدن انسان در محورها (یا جهات) مختلف عمل می کنند. اینها معمولاً به عنوان محورهای x، y، z توصیف می شوند. هر کدام جهت مثبت (+) یا منفی (-) دارند. هنگام ایستادن عمودی، نیروی گرانش در امتداد محور طولی یا Gz موازی با نخاع عمل می کند. +Gz به سمت پایین در جهتی مشابه با گرانش زمین عمل می کند. Gz منفی در جهت مخالف جاذبه عمل می کند. نماد متداول محوری را که از جلو و پشت بدنه حرکت می کند به عنوان Gx و محوری که به صورت جانبی عمل می کند به عنوان Gy مشخص می کند. این محورهای مختلف با انحراف (Gz)، رول (Gx) و پیچ (Gy) هواپیما مطابقت دارند.
بنابراین، چگونه این نیروها بر توانایی بدن برای عملکرد تأثیر می گذارند؟ مرتبط ترین محوری که باید در نظر گرفت Gz است. این به دلیل تجربه مکرر G در طول این محور در هنگام پرواز و همچنین اثرات فیزیولوژیکی بسیار بیشتر است. شتاب در محور Gx معمولاً توسط فضانوردان در هنگام پرتاب شاتل تجربه می شود. شتاب های Gy کمتر مرتبط هستند، اما به دلیل جت های جنگنده نسل جدیدتر با موتورهای رانش چند جهته مانند F-22 و F-35 توجه بیشتری را به خود جلب می کنند. برای سادگی، اصطلاح "G" اغلب فقط برای نیروهای موجود در محور Gz به کار می رود.
تسلیم نهایی به نیروهای G باعث از دست دادن هوشیاری ناشی از G (معروف به G-LOC) می شود که معمولاً به یک جزء نسبی و مطلق تقسیم می شود. ناتوانی مطلق دوره زمانی است که خدمه هواپیما از نظر جسمی بیهوش است و به طور متوسط ​​حدود 12 ثانیه است. ناتوانی نسبی دوره ای است که در آن هوشیاری دوباره به دست می آید، اما فرد گیج شده و قادر به انجام کارهای ساده نیست (بدیهی است که نمی تواند با هواپیما پرواز کند). این دوره به طور متوسط ​​حدود 15 ثانیه است. به محض به دست آوردن مجدد جریان خون مغزی، قربانی G-LOC معمولاً تشنج‌های میوکلونیک را تجربه می‌کند (بخشی شبیه به تشنج که اغلب «مرغ بد بو» نامیده می‌شود) و اغلب فراموشی کامل این رویداد را تجربه می‌کند.
بسیاری از نظامیان با استفاده از سانتریفیوژ، خدمه هوایی خود را در مورد نیروهای G و مانور فشاری ضد G (AGSM) آموزش می دهند. . AGSM دارای دو جزء است - انقباض عضلانی ایزومتریک و یک توالی تنفسی خاص، که تلاش می کند جریان خون مغزی و برون ده قلبی را به حداکثر برساند و در عین حال سطح کافی اکسیژن را حفظ کند.
تصویر

ارسال پست