از اونجائي كه ، زماني پاي احتمال تو توصيفات باز ميشه كه ما ندونيم كدوم يكي از پيشامدهاي ممكن(فضاي نمونه) رخ ميده و اين ندونستن به ميزان اطلاعات ما بستگي داره ، ميشه(نه بطور قطع) نتيجه گرفت كه احتمال يه موضوع نسبيه.
مثال:
شخص A دو تاس x(شماره گذاري شده از 1 تا 6) و y(شماره گذاري شده از 7 تا 12) داره كه ناظر B دركنار شخصA قرار داره و ناظر B با فاصله از A .
فرضا ناظر A تاس y را پرتاب ميكند.
براي تاظر C احتمال رخداد هر يك از اعداد 1تا12 يكسان و برابر
هستش.
براي ناظر B احتمال رخداد هر يك از اعداد 1تا12 قبل از برداشتن تاس توسط ناظر A يكسان و برابر
و بعد از برداشتن
تاس توسط ناظر A براي اعداد 1تا6 برابر 0 و براي اعداد 7تا12
هستش.
و براي ناظر A احتمال رخداد بعد از انتخاب همواره براي اعداد 1تا6 برابر 0 و براي اعداد 7تا12 برابر
هستش.
اين مثال بخوبي وضعيت تاثير ميزان اطلاعات و اهميت شخص مختل كننده وضعيت احتمالي رو نشون ميده.
