ولی چنان شد که در دل ِ شب یکی از آن سه بیدار شد، سکه ها را به یاد آورد و با خود اندیشید: "بهتر آن است، که من بهر خود را از پیش بردارم. آنگاه ناگزیر نخواهم بود با دوستان خود گفتگو و کشمکش داشته باشم". بی آنکه هیچ سخنی به همکارانش بگوید آهسته، بر فراز کشتی بسوی صندق پول رفت و سکه ها را به سه بخش کرد؛ در این میان پی برد که بخش درست به سه شدنی نیست و پس از بخش به سه، یک کاتیل بر جای می ماند. "برای این یک سکه ناچیز می توانست فردا کشمکشی پدید آید. بهتر آن است که آن را به دریا بیافکنم." گفتن همان و انداختن همان؛ او سکه را به دریا پرت کرد و دوباره گرفت و خوابید. آن بهری را که سزای خود بود، برداشته بود و بهر ِ دوستانش را روراست بر جای گذاشته بود.
چند ساعتی دیرتر ملوان دوم نیز همان ایده را داشت. او هم بسوی صندق رفت و پاداش-سکه‌ها را بیرون آورد. به سه بخش کرد. برای او نیز یک سکه به جای ماند و او مانند ملوان پیشین آن یک کاتیل را به دریا انداخت، تا از درگیری گرآیندی پرهیز کند. سپس با پولی که بهر خود می دانست، کناره کشید. همینجور ملوان سوم هم، که از کارهای دوستانش آگاهی نداشت، همان ایده به مغزش راه یافت. پگاه بود که برخواست و بسیار آهسته بسوی صندق رفت. سکه هایی را که در آنجا یافت به سه بخش کرد، یک کاتیل بر جای ماند. او هم آن یک را به دریا انداخت و آرام به جایگاهش باز گشت.
بامداد فردا که به بندر رسیدند، انباردار بر سر صندق رفت و سه ملوان را فراخواند. یک مشت پُر سکه در صندق دید و آنها را میان سه ملوان بخش کرد. باز هم یک کاتیل بجای ماند و او آن را برای کوشش و چیره دستی خود، به خود پاداش داد. هیچکدام از ملوانان گله نکردند، چرا که هر یک دل استوار بودند، بهر خویش را از پیش کنار گذاشته‌اند.
کنون پرسش این است: در آغاز چند سکه در صندق بود و به هر ملوان چند سکه رسید؟
بنمایه: Beremis' Welt
Malba Tahan
-----
واژه ها:
بوی افزارها = ادویه
دهخدا:
بوی افزار. [ اَ ] (اِ مرکب ) ادویه ٔ گرمی که درطعام ریزند، مانند فلفل و دارچینی و امثال آن . (برهان ) (آنندراج ). بوزار و ادویه . (ناظم الاطباء). گرم مصالح به طعام ، مثل زیره و قرنفل و قاقله و دارچینی وغیره . (غیاث ): ببوی افزارها، خوش کرده چون زیره و کرویا و دارچینی و نانخواه و زعفران . (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ). || مجمر و بخوردان . (ناظم الاطباء).
بهر = سهم
خیزاب = موج
اندرآمدن= درآمدن = ورود
گرآیند = احتمال
سزا = حق
کاتیل = نام سکه‌ای کهن، همچنین یکان وزن
