هوپا، انجمن علم ایران

emran_ir نوشته شده:بنده به عنوان كسي كه 24 ساله دارم نجوم كار مي كنم ور مورد زمين تخت گرايان فقط يك جمله گفتم و بازهم ميگم.....اين موضوع ربطي به ستاره شناسي نداره و فقط در حوزه علم روانشناسي قابل بحثه ....در اين مورد اين موضوع و اين افراد، روانشناسان بايد نظر بدهند. كاري به نجوم نداره.

واقعا به نکته خوبی اشاره کردی. توی عصری که علم تا این حد پیشرفت کرده، وقتی یه عده ای سرخونه ی اول برمیگردن و میگن زمین تخته، یا هدفشون ماجراجوییه یا یا از مشکلات روانی رنج میبرن.

با سلام مجدد خدمت همه ی دوستان. اگه کسی از دوستان تصویر یا تصاویری از زمین سراغ داره که انحنای اون بدون دوربین گوپرو قابل مشاهده باشه، لینکش رو بنویسه. متشکرم.

با سلام خدمت دوستان
به نظر من در ویدئوهایی که زمین رو از دید ایستگاه فضایی بین المللی به نمایش میذارن، دوربینهای گوپرو و لنزهای فیش آی به کار نرفته. شما میتونید چند نمونه از این ویدئوها رو در سایت آپارات ببینید. به عنوان مثال ویدئوی https://www.aparat.com/v/IkBCb و https://www.aparat.com/v/ShcpP رو میتونید ببینید.
از اونجا میشه فهمید در این ویدئوها از لنزهای فیش آی استفاده نشده که چیزهایی مثل صفحات خورشیدی ایستگاه فضایی که انحنایی ندارن، در این ویدئوها هم به صورت بدون انحنا دیده میشن و تازه با چرخش و تغییر موقعیت این صفحات نسبت به دوربین هم شکل منحنی به خودشون نمیگیرن. البته که به نظر نمیاد برای ساخت این ویدئوها از حقه های ادعا شده توسط زمین تخت گراها استفاده شده باشه (مثل قرار دادن صفحات منحنی در لبه های تصویر زمین) چرا که مرز بین جو زمین و فضای بیرون در تصاویر کاملاً مشخصه و در برخی نماها از زمین، میشه ستاره ها رو هم مشاهده کرد که تا بیخ جو زمین هم دیده میشن. یعنی اینطور نیست که ستاره ها وقتی از یه حدی بیشتر به مرز جو زمین نزدیک میشن، ناپدید بشن؛ و این یعنی چیزی از لبه های تصویر زمین حذف نشده (البته میدونید که منظور از نزدیک شدن ستاره ها به جو زمین، نزدیک شدن واقعی اونا نیست؛ بلکه منظورم نزدیک شدن زاویه ای اوناست.)

ممنون آقای عصار زاده. هم برای لینک ها و هم برای توضیحات خوبتون.

یه سؤال برام پیش اومده. آیا واقعاً متمرکز کردن نور ماه بر روی اشیا باعث کاهش دمای اونها میشه؟ البته که به نظر نمیاد چنین چیزی حقیقت داشته باشه و تازه اگرم حقیقت داشته باشه، نمیتونه به این معنا باشه که نور ماه از خودشه و بازتاب نور خورشید نیست. اما میخواستم بدونم چنین آزمایشی تاکنون انجام شده؟

خیلی عجیبه! یعنی واقعاً کسی نیست جواب این سؤالو بدونه؟ آیا این آزمایش تا حالا انجام نشده؟

assarzadeh نوشته شده:یه سؤال برام پیش اومده. آیا واقعاً متمرکز کردن نور ماه بر روی اشیا باعث کاهش دمای اونها میشه؟ البته که به نظر نمیاد چنین چیزی حقیقت داشته باشه و تازه اگرم حقیقت داشته باشه، نمیتونه به این معنا باشه که نور ماه از خودشه و بازتاب نور خورشید نیست. اما میخواستم بدونم چنین آزمایشی تاکنون انجام شده؟

سلام امیر جان

نخیر!
ما نوره "سرد کننده" نداریم. نور به نظر من به هر شکلی و با هر فرکانسی اگه به جسمی بتابه، انرژی درونیه اون جسمو می بره بالا. ولی نمی دونم این آزمایش انجام شده یا نه. اگر هم واقعاً نشه با متمرکز کردن نوره ماه چیزی رو آتیش زد به خاطره اینه که "شدت" نور ماه (تعداد فوتون در واحد حجم یا سطح) خیلی کمتر از نور خورشیده و هیچ وقت به اندازه ای نمی رسه که بتونه مثلاً کاغذی رو آتیش بزنه هر چند این قضیه هم جای بحث داره. مثلاً ممکنه با کوچیک کردن نقطه ی نورانیه متمرکز شده تا حدود پیکو متر، بشه به حرارت زیادی برای آتیش زدن رسید ولی مثلاً این مقیاس ریز نتونه تعداد مولکول های کافی از کاغذ رو برای ایجاد شعله درگیر کنه. یا مثلاً متمرکز کردنه نور ماه در حدود میکرو متر، از طول موج نوره ماه کمتر بشه که شاید این موضوع به نحوی برای آتیش زدن، مشکل ساز بشه. البته اینا حدسای منه!

البته الان کمی از این لینک داوود رو هم خوندم که گفته نمیشه نوره منبعی (مثل ماه) رو طوری متمرکز کرد که از دمای سطح اون منبع بیشتر بشه! فعلاً نظره خاصی راجع بهش ندارم!

paradoxy نوشته شده:این سایت https://what-if.xkcd.com/ خیلی جالب بود، مثلا اینجا https://what-if.xkcd.com/145/ من نمیدونستم واقعا که با نور ماه نمیشه آتش روشن کرد.

assarzadeh نوشته شده:خیلی عجیبه! یعنی واقعاً کسی نیست جواب این سؤالو بدونه؟ آیا این آزمایش تا حالا انجام نشده؟

سلام، اگه اشتباه نکنم نور سردکننده داریم ولی متاسفانه اون نور، نور ماه نیست. توی سایت دیپ لوک مقاله دیدم که با استفاده از لیزر ارتعاش ملوکول های یک عنصر رو تا حد زیادی خنثی کردن به شکلی که دماش رو نزدیک به صفر مطلق رسوندند. یعنی عملی هستش. به عبارت دیگه هر فوتون مثل یه توپ میمونه که میخوره به ملوکول ها (بهتره بگیم اجزاء ملوکول) و قادره در تکانه ملوکول ها اثر گذار باشه. بنابرین بله میشه نور جسمی رو هم سرد کنه. ولی اطلاعاتم در همین حده و نمیدونم آیا چنین کاری قوانین ترمودینامیک کلاسیک رو نقض میکنه یا خیر.

paradoxy نوشته شده:

assarzadeh نوشته شده:خیلی عجیبه! یعنی واقعاً کسی نیست جواب این سؤالو بدونه؟ آیا این آزمایش تا حالا انجام نشده؟

سلام، اگه اشتباه نکنم نور سردکننده داریم ولی متاسفانه اون نور، نور ماه نیست. توی سایت دیپ لوک مقاله دیدم که با استفاده از لیزر ارتعاش ملوکول های یک عنصر رو تا حد زیادی خنثی کردن به شکلی که دماش رو نزدیک به صفر مطلق رسوندند. یعنی عملی هستش. به عبارت دیگه هر فوتون مثل یه توپ میمونه که میخوره به ملوکول ها (بهتره بگیم اجزاء ملوکول) و قادره در تکانه ملوکول ها اثر گذار باشه. بنابرین بله میشه نور جسمی رو هم سرد کنه. ولی اطلاعاتم در همین حده و نمیدونم آیا چنین کاری قوانین ترمودینامیک کلاسیک رو نقض میکنه یا خیر.

آره شاید بشه این کارو کرد ولی به صورت کوانتومی نه کاتوره ای! توی مقیاس های بزرگ که ما با رفتاره آماری فوتون ها در گیریم و نمی تونیم "تعمّدِ" خاصی رو توی اون ها یا رفتار اتم های هدف ایجاد کنیم، قضیه ی سرد کرد با نور، احتمالش نزدیک به صفره.

هرچی گشتم مطلب مطمئن کننده و قابل اعتمادی درباره ی این موضوع پیدا نکردم ولی در کل ادعاهای زمین تخت گرایان درباره ی ماه و خورشید به شدت متناقض و حتی بعضا مضحکه. این ادعا که ماه و خورشید دیسک مانند و تخت هستن (مثل زمین!؟) خودش برای رد نظریه که چه عرض کنم تخیلاتشون کافیه.

واقعا جای بسی تعجب و افسوس داره در قرن 21 همچین چیزی رو خوندن! به نظر من اصلا نباید به اینجور افراد توجه کرد، مثلا اگر ناسا بخواد جواب اینجور ادعا هایی رو که فقط از یک ذهن روان پریش سرچشمه می گیره بده، رسما تمام اعتبار خودش رو زیر سوال میبره.

شما از تهران یه هواپیما سوار بشید تو راه هم هی سوخت گیری کنید به یه مسیر مستقیم ادامه بدین
ببینید از زمین خارج می شین می افتید پایین یا بر می گردین تهران؟!
یا اینکه برید نرم افزار ISS Live HD Earth viewing رو دانلود کنید.

واقعا چی می شه گفت از دست این جماعت بیکار! اینها همونایی هستن که دو ساعت باهاشون حرف بزنی قانع می شن بمب به خودشون ببندن خودشون رو منفجر کنن !
یاد این حرف اینشتین افتادم:
دو چیز انتها ندارد، حماقت انسانها و پهنه‌‌ی کهکشانها، که البته در مورد کهکشانها مطمئن نیستم!


در پناه خِرَد

دوستان سلام
یه سؤالی برام پیش اومده. برای اثبات حرکت وضعی زمین میشه از آونگ فوکو کمک گرفت که در اثر نیروی کوریولیس، راستای نوسانش دچار تغییر میشه. اما میخواستم بدونم چه راه یا راههایی برای اثبات حرکت انتقالی زمین وجود داره؟ شواهد زیرو در این زمینه ملاحظه کنید:
1- کوچیک و بزرگ شدن قطر زاویه ای خورشید به علت کم و زیاد شدن فاصله خورشید از زمین در طی سال
2- شکل آنالمای خورشیدی (شکل حاصل از موقعیتهای خورشید در آسمان در روزهای مختلف سال در یک منطقه و ساعت ثابت)
3- اختلاف منظر ایجاد شده بین گروهی از ستارگان در آسمان
4- جرم بسیار زیاد خورشید نسبت به زمین و عدم امکان ثابت بودن جرم کوچکتر و گردش جرم بزرگتر حول جرم کوچکتر
شواهد فوق خوبن اما به نظر من اطمینان کمتری رو برای ما در مورد حرکت انتقالی زمین ایجاد میکنن؛ نسبت به آزمایش آونگ فوکو به جهت اثبات حرکت وضعی زمین. چرا که ممکنه کسی بگه زمین در حال چرخش حول محور خودشه و در عین حال خورشید در حال چرخش به دور زمینه طوری که متناوباً فاصلشو از زمین کاهش و افزایش میده! یا بگه اختلاف منظر ایجاد شده بین چند ستاره در فصول مختلف سال ممکنه ناشی از تغییر موقعیت واقعی اونا باشه! یا بگه از کجا معلوم که خورشید در فلان فاصله (به طور میانگین) از زمین قرار داره و ابعادش فلانه و فلان جرم رو داره؟!
بنابراین میخوام بدونم آیا به غیر از شواهد فوق راههای دیگه ای هم برای پی بردن به حرکت انتقالی زمین وجود داره؟ البته به نظر من یه راه هم میتونه این باشه که فضاپیمایی به فاصله بسیار دور از زمین و دور از هر جرم آسمانی دیگه ای مثلاً به فاصله یک میلیارد کیلومتری از زمین بر فراز صفحه مداری زمین برسه و از اونجا به صورت دوره ای، به رصد موقعیت زمین و خورشید بپردازه و متوجه حرکت انتقالی زمین بشه. درست میگم؟ آیا این کار انجام شده؟

سلام جناب عصار زاده، حرکت انتقالی زمین دورانی هستش گرچه دقیقا دایره ای نیست، حرکت های دورانی هم به علت شتاب گریز از مرکز قابل (احساس) هستند. مثل ماشینی که دور یک میدان میچرخه و سرنشین هاش این دور زدن رو حس میکنن، همون شتاب. قطعا این شتاب قابل اندازه گیری هستش گرچه به علت شعاع بسیار بزرگ این حرکت، اثر این شتاب تقریبا نزدیک به صفره. فردی که وسط میدان نشسته چنین شتابی رو حس نمیکنه و اینجا تقارن میشکنه. اگه تااینجا اشتباه نکرده باشم، میتونیم فکر آزمایشی رو کنیم که این اثر رو چند برابر بزرگ کنه و امکان بررسی اینکه واقعا زمین به دور خورشید میچرخه یا خیر رو بررسی کنیم.
باز از نکات دیگه ای که به ذهنم میاد بررسی میدان مغناطیسی خورشید و زمین هستش، با وجود چنین حرکاتی، این میدان دست خوش تغییراتی باید بشه که قابل اندازه گیری هستش. راستش من اطلاع چندانی از خود میدان مغناطیسی زمین ندارم و سازوکارش رو در حد همون ماگما ⁦:-)⁩ و اینا میدونم، با این حال بعید میدونم حرکت دورانی در این میدان مغناطیسی هیچ نقشی ایفا نکنه

در نهایت توی کتاب ریندلر یک اشاره ای به نسبیت ماخی شده بودش که فکر کنم مرتبط باشه با این سوال، باید چک کنم، فکر میکنم طبق نسبیت ماخ دقیقا دو حرکتی که شما ذکر کردید (حرکت خورسید به دور زمین و بالعکس) هم ارز در نظر گرفته میشه

البته آقای Paradoxy، من فکر نمیکنم شخصی که به واسطه میدان گرانشی یه جرم نسبتاً بزرگ و البته سرعت اولیش نسبت به اون جرم در حال گردش به دور اونه، بتونه چیزی مثل نیروی گریز از مرکز رو در چارچوب خودش حس کنه. چون اون شخص در واقع در حال سقوط آزاده. این طور نیست؟

بله حق با شماست، مدتی بعد از ارسال پست این مورد هم به ذهنم رسید. گرچه مشکوکم که خارج از نسبیت عام آیا چنین ادعایی درسته؟ بهر حال ازونجایی که فرقی نمیکنه بگیم خورشید در حال سقوط آزاد بر روی زمینه یا برعکس، به نظر میرسه مورد اولی که گفتم کاملا منتفی باشه. با این حال مورد دیگه ای که مستقیما بعد از این به ذهن خطور میکنه اینه که اگر خورشید به دور زمین میچرخه و سیارات دیگه به دور خورشید، اون موقع آیا حرکت سیارات دیگه از دید ناظر روی زمین، به همین شکلی هست که الان مشاهده می کنیم؟ اگر خورشید بخواد حرکت دورانی زیگزاگی داشته باشه تا فرض سکون زمین درست در بیاد، تمام سیارات دیگه هم درون حالت باید این حرکت زیگزاگی رو داشته باشند. آیا برای سیارات، بزرگ و کوچک شدن قطرشون مشاهده شده؟ (بعید میدونم)
اگر فرضیه زمین مرکزی رو هم بخوایم بپذیریم و بگیم همه سیارات به دور زمین میچرخن، اون موقع فکر میکنم شکل مدار سیارات خیلی دور مثل نپتون و ... توجیه پذیر نباشه (مثلا با توجه به سرعت چرخش نپتون و بیشترین فاصله ای که نپتون از زمین میگیره، گرانش به حد کافی قوی نباشه که نپتون توی مدارش بمونه)

بازهم فکر کنم خیلی بخوایم ریز بشیم تمام حرکات نسبی هستن، حتی همون چرخش زمین به دور خودش (میشه گفت جهان به دور زمین میچرخه) و نشه یه حرکت مطلقی در آورد ازین ها