هوپا، انجمن علم ایران

تصویر هوایی از شهر شیکاکو

این ستاره هیولا از ستاره خورشید 300 برابر سنگین‌تر است و همچنین 150 برابر این سیاره درخشان است.

به گزارش شبکه ایران و به نقل از پایگاه اینترنتی «Tgdaily» ستاره‌شناسان موفق به کشف ستاره‌ای شده‌اند که در خارج از منظومه شمسی دارای جرمی در حدود 300 برابر خورشید است و به طور کلی 150 برابر از خورشید بزرگتر است.

یک تیم ستاره‌شناسی به رهبری «پل کروتر» استاد فیزیک نجومی در دانشگاه شفیلد با بهره‌گیری از تلسکوپ بسیار بزرگ و پیشرفته VLT و همچنین داده‌های آرشیوی از تلسکوپ فضایی هابل و مطالعه دو خوشه جدید RMC 3،603 136a و R136a1 موفق به کشف این ستاره عظیم شده‌اند.


پل کروتر در این مورد می‌گوید: «این ستارگان بر عکس نژاد بشر در هنگام تولد دارای وزن بسیار سنگین بوده و به مرور وزن خود را از دست می‌دهند».
البته کروتر در مورد تشکیل چنین ستاره‌ای می‌گوید: «تشکیل این ستارگان بسیار گیج کننده است و به احتمال فراوان از ادغام ستاره‌های کوچکتر تشکیل شده‌اند».
البته با توجه به علت نادر بودن این هیولا بعید به نظر می‌رسد رکورد او به این زودی‌ها شکسته شود.

تصاویر دیگر از این سیاره:

کاوشگرهای فضایی ویجر1 و ویجر2، از اولین کاوشگرهایی بوده اند که از منظومه ی شمسی خارج شدند.
این دو کاوشگر سیاره های مشتری (Jupiter)، زحل (Saturn)، اورانوس و نپتون را مورد بررسی قرار دادند هر دو کاوشگر را در سال 1977 به فضا پرتاب کردند. ماموریت ویجر 1 بررسی سیاره های، در ابتدا مشتری و بعد از
آن زحل بوده است.
این کاوشگر در سال 1979 (2 سال بعد از پرتاب به فضا) به سیاره ی مشتری می رسد. و تقریبا" 19000 تصویر به
اضافه ی اندازه گیری های دقیقی از سیاره، به دست می دهد.
سپس به سیاره ی زحل پیش می رود و ویجر2 نیز ماموریتی به زحل داشته است.





ویجر2 نیز از جمله ماموریت هایی را به سیارات مشتری، اورانوس، زحل و نپتون داشته است.
این کاوشگر در سال 1989 به سیاره ی نپتون رسید و این آخرین سیاره ای بود که از آن گذشت.
و بعد از آن از منظومه ی شمسی خارج شد.


این دو کاوشگر همچنان در حال دور شدن از زمین هستند تا جایی که از منطقه ی تحت جاذبه ی خورشید
خارج شوند و پیش بینی شده این اتفاق تا سال 2015 رخ خواهد داد.






در ویجر پیامی نیز گذاشته شده است که دانشمندان امیدوارند که
اگر این کاوشگرها با حیاتی فرازمینی برخورد کردند، این پیام را ببینند.
این پیام شامل شعری از سعدی است، که می گوید:
بنی آدم اعضای یکدیگرند....

قسمتی از متن این پیام را به زبان فارسی، می توانید از وبگاه ویجر
در سایت ناسا گوش کنید.





....................................

mamy72 نوشته شده:

الان همه منتظر رسيدن عكس هاي پلوتو هستند تا يكي ديگه از ناشناخته هاي منظومه شمسي شناخته بشه

mamy72 نوشته شده:الان همه منتظر رسيدن عكس هاي پلوتو هستند تا يكي ديگه از ناشناخته هاي منظومه شمسي شناخته بشه

بله، البته تصویری از آن، توسط تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده که شاید تا به اینجا، بهترین تصویر بوده باشد.
در این تصویر سیاره ی پلوتو به همراه 3 ماه آن (Charon ،Nix ،Hydra) دیده می شود.
که Charon در سال 1978 توسط "James Christy" کشف شد و Nix و Hydra در سال
2005 کشف شدند.*
این ماه ها، که بسیار به سیاره ی پلوتو نزدیک هستند به این ترتیب در کنار آن قرار داردند:






...............................
* http://en.wikipedia.org/wiki/Pluto

نه منظور من از عكس هاي جديد رسيدن افق هاي نو به پلوتو بود

بله، متوجه منظور شما شدم.
تنها خواستم تصویری را که تا به امروز
از آن گرفته شده در اینجا قرار دهم.

مشتری بزرگتر از همیشه

http://www.apod.ir/index.php?id=100924

يك جا خوندم NGC 4414 خيلي شبيه كهشان خودمونه
ولي از عكسش چنين به نظر نميرسه (ممنون ميشم اگه كسي اطلاعي داره بگه)

اين كهكشان در صورت فلكي گيسو و در فاصله 62.3 ميليون سال نوري از ما قرار گرفته


http://en.wikipedia.org/wiki/NGC_4414

mamy72 نوشته شده:يك جا خوندم NGC 4414 خيلي شبيه كهشان خودمونه
ولي از عكسش چنين به نظر نميرسه (ممنون ميشم اگه كسي اطلاعي داره بگه)

درود


کهکشان NGC 4414 دارای ساختاری مارپیچی و باز است، و تا حدودی
شبیه به بازوهای کهکشان Milky Way.
البته موارد دیگری را نیز، از نظر ظاهری شبیه به کهکشان ما می دانند،
مانندNGC 1365




-----
این تصویر نیز نام هر یک از بازوهای کهکشان راه شیری را نشان داده.
دو بازوی آن به نام های Scutum-Crux و Perseus اصلی هستند و سه
بازوی دیگر، Orion و Norma-Cygnus و Sagittarius-Carina فرعی.
سیاره ی زمین (در کل سیستم خورشیدی) در Orion Arm قرار دارد.

سپاس

اين عكسي كه از راه شيري گذاشتيد رو قبلا هم ديده بودم
ولي خيلي شبيه ميله دار هاست و مشكوك ميرنه
دو تا NGC ها هم خيلي باهم فرق مي كنند