شهاب سنگ ها «مو» هاي گرافيتي دارند
ارسال شده: چهارشنبه ۱۳۸۷/۲/۲۵ - ۱۵:۴۳
به تازگي بر روي چندين شهاب سنگ، دسته مو هاي (whiskers) گرافيتي اي که چند صد نانومتر طول دارند مشاهده شده اند. محققان مي گويند که مو هاي مذکور همزمان با تشکيل منظومه شمسي (حدود 4.5 ميليارد سال پيش) به وجود آمده اند و سپس به درون فضاي بين ستاره اي پرتاب شده اند. اين کشف مي تواند مستنداتي براي سوپرنوا ها و انرژي تاريک در بر داشته باشد.
پديده مزبور توسط مارک فريز و اندرو استيل از موسسه کارنگي در واشنگتن کشف شده است. آنها براي اين کار باقي مانده هاي شهاب سنگ ها را با استفاده از تصوير برداري رامان و ريزبيني الکتروني مورد بررسي قرار دادند. به اين ترتيب محققان مذکور نشان دادند که گونه ديگري از آلوتروپ هاي کربن (علاوه بر کربن ماکرومولکولي و الماس)، در شهاب سنگ هاي کربن دار موجود مي باشد.
مو هاي ذکر شده، نانومواد سوزني شکلي هستند که از محور هاي گرافيتي به هم پيچيده شده تشکيل شده اند. در آزمايشگاه مي توان آنها را با چگال سازي پلاسماي دما-بالا در دمايي در حدود ۲۵۰۰ درجه کلوين ساخت. بنا به يافته هاي گروه مذکور، اين مو ها از يک گاز غني شده از کربن و در دما هاي بالاي دوران شکل گيري منظومه شمسي ساخته شده اند.
فريز در اين باره مي گويد: « در حال حاضر که خورشيد جوان است باد هاي خورشيدي بسيار قوي هستند. بنابراين مو هاي گرافيتي اي که در نزديکي خورشيد تشکيل مي گردند، به فضاي بين ستاره اي رانده مي شوند. اين پديده مي تواند در نزديکي هر ستاره جواني اتفاق بيفتد.» وي اظهار داشت که انفجار هاي سوپرنوا ها مي تواند مو هاي گرافيتي را ايجاد و به درون فضا پراکنده کند.
از طرف ديگر مه ايجاد شده توسط اين مواد مي تواند بر روي پرتو هاي نوري اي از آنها مي گذرند اثر گذاشته و به عنوان مثال سوپرنوا هاي خاصي تاريک تر و در نتيجه دور تر به نظر برسند. به اين ترتيب بررسي دقيق تر خصوصيات اين مواد مي تواند بر روي فرضيه «انرژي تاريک» (که به دليل دور به نظر رسيدن سوپرنوا ها و پذيرش انبساط جهان براي توضيح آن مطرح شد) تاثير بگذارد.
جزييات اين بررسي در نشريه Science منتشر شده است.
پديده مزبور توسط مارک فريز و اندرو استيل از موسسه کارنگي در واشنگتن کشف شده است. آنها براي اين کار باقي مانده هاي شهاب سنگ ها را با استفاده از تصوير برداري رامان و ريزبيني الکتروني مورد بررسي قرار دادند. به اين ترتيب محققان مذکور نشان دادند که گونه ديگري از آلوتروپ هاي کربن (علاوه بر کربن ماکرومولکولي و الماس)، در شهاب سنگ هاي کربن دار موجود مي باشد.
مو هاي ذکر شده، نانومواد سوزني شکلي هستند که از محور هاي گرافيتي به هم پيچيده شده تشکيل شده اند. در آزمايشگاه مي توان آنها را با چگال سازي پلاسماي دما-بالا در دمايي در حدود ۲۵۰۰ درجه کلوين ساخت. بنا به يافته هاي گروه مذکور، اين مو ها از يک گاز غني شده از کربن و در دما هاي بالاي دوران شکل گيري منظومه شمسي ساخته شده اند.
فريز در اين باره مي گويد: « در حال حاضر که خورشيد جوان است باد هاي خورشيدي بسيار قوي هستند. بنابراين مو هاي گرافيتي اي که در نزديکي خورشيد تشکيل مي گردند، به فضاي بين ستاره اي رانده مي شوند. اين پديده مي تواند در نزديکي هر ستاره جواني اتفاق بيفتد.» وي اظهار داشت که انفجار هاي سوپرنوا ها مي تواند مو هاي گرافيتي را ايجاد و به درون فضا پراکنده کند.
از طرف ديگر مه ايجاد شده توسط اين مواد مي تواند بر روي پرتو هاي نوري اي از آنها مي گذرند اثر گذاشته و به عنوان مثال سوپرنوا هاي خاصي تاريک تر و در نتيجه دور تر به نظر برسند. به اين ترتيب بررسي دقيق تر خصوصيات اين مواد مي تواند بر روي فرضيه «انرژي تاريک» (که به دليل دور به نظر رسيدن سوپرنوا ها و پذيرش انبساط جهان براي توضيح آن مطرح شد) تاثير بگذارد.
جزييات اين بررسي در نشريه Science منتشر شده است.