هوپا، انجمن علم ایران

سيلارد نوشته شده:
تلاش شما برای کنکاش و پیدا کردن جواب های جدید قابل ستایشه . من به شخصه بهتون تبریک میگم .
در مورد نظریتون باید عرض کنم خیر امکانش نیست زیرا برای این که سیارات ستاره مفروض شما از گرانش سیاره مادر جدا بشن و در دام گرانش خورشید بیفتن به نیروی گرانش عظیمی احتیاجه که این پتانسیل در خورشید ما نیست . تمام پرسش هاییهم که دوست عزیزمون مطرح کردن به جا و قابل تامله .

پاسخ:ممنونم ولي فرار از نيروي گرانش بزرگي نميخواد بلكه شرايط خودشو ميخاد (به شكل3 از بالا خوب نگاه كنيد اونجا كه نوشتم (f1=f2
اگه جرمي به ناحيه اس پرين نزديك بشه از دام گرانشي اس خارج ميشه)در ناحيه ستاره اس پرين دايره اي كه با رنگ مشكي ترسيم شده اف پرين بزرگتر از نيروي اف است بنابراين اگر جرمي به اين ناحيه برسه بيشتر تحت تاثير نيروي ستاره اس پرين است واگه سرعت اوليه جرم مناسب باشه به دام گرانش اس پرين ميفته.

خوب حالا با اين شكل بهتر توضيح ميدم البته تهيه اين عكس با نرم افزار پينت كار سختيه
ببينيد اول بايد به اين سوال جواب بدم كه چون ستاره و خورشيد داراي سرعت و جهت هاي مخالف هستند(البته نيازي نيست خلاف جهت با يك زاويه 180 درجه اي باشه و حتي ممكنه در هم ديگرهم باشه )مهم اينه كه دو عامل سرعت و جهت با نسبت معيني كه با توجه به نسبت جرم ستاره ها تعيين ميشه تعيين شده باشن.كه بجاي خودش مهمه كه اين امكانو به ستاره ها نميده كه در هم ادغام بشن.
من توي توضيحات اولم گفتم كه اين اتفاق ممكنه ميليون ها سال پيش اتفاق اتاده باشه كه تصحيحش ميكنم و ميگم ميليارد.زماني كه شايد 4 يا 5 ميليارد از عمر دنيا گذشته بوده و اجرام به هم نزديك تر بوده و احتمال برخورد بيشتر بوده.
با اين حال بازم احتمال گذر ستاره از كنار ستاره بسيار زياده(از نظر من)و مثل جابجايي الكترون ها از هسته اي به هسته ديگه اين اتفاق در ستاره ها ميفته.
حالا چه اتفاقي ميخواد بيفته و ما و دنيا چي ميشيم هنوز كه هنوزه خدا ميدونه و واسه همينه كه خدا بزرگه.
البته من نميگم بي خيال اين چيزا بشيما چون ادم فطرتش حقيقت جو ا اما ميگم بيايد همه اتفاقايي كه ممكنه افتاده باشرو بررسي كنيم شايد يكيش حقيقت باشه.(درس اخلاق)
من يه توصيه ميكنم واسه اينكه حرفامو بهتر بفهميد.بهتره به اينجور قضايا كلاسيك يا نيوتوني نگاه كنيم تا طبيعتو بهتر درك كنيم
نظرتونو بگيد خوشحالم كرديد
(مساله اين است: بودن يا نبودن.باور كنيد)

سيلارد نوشته شده:

ما فقط از وجود سیاراتی اگاه میشیم که در راستای دید ما باشن و بتونن در میزان تابندگی ستاره مادر اختلال ایجاد کنن . بههمین علت این سوال باید مورد بحث و برسی بیشتر قرار بگیره .

تنها یکی از روش های کشف و آشکار سازی سیارات فرا خورشیدی گذر سیاره از جلو ستاره ی مورد نظر است . اکثر سیارات فراخورشیدی کشف شده از روش های دیگر قابل شناسایی هستند .اطلاعات بیشتر در :
http://exoplanet.eu/catalog.php

در مورد صحبت دوستمون به نظر من این موضوع به این صورت قابل بررسی نیست و می باید تمامی شرایط و پارامترها در نظر گرفته شود که این مهم در شبیه سازی های رایانه ای قابل پیگیری می باشد .

shsaeed نوشته شده:

سيلارد نوشته شده:

ما فقط از وجود سیاراتی اگاه میشیم که در راستای دید ما باشن و بتونن در میزان تابندگی ستاره مادر اختلال ایجاد کنن . بههمین علت این سوال باید مورد بحث و برسی بیشتر قرار بگیره .

تنها یکی از روش های کشف و آشکار سازی سیارات فرا خورشیدی گذر سیاره از جلو ستاره ی مورد نظر است . اکثر سیارات فراخورشیدی کشف شده از روش های دیگر قابل شناسایی هستند .اطلاعات بیشتر در :
http://exoplanet.eu/catalog.php

در مورد صحبت دوستمون به نظر من این موضوع به این صورت قابل بررسی نیست و می باید تمامی شرایط و پارامترها در نظر گرفته شود که این مهم در شبیه سازی های رایانه ای قابل پیگیری می باشد .

اينم اثار يه سياره كه كشف شده

بال فقط به درد پرواز تو اسموني كه جو داشته باشه ميخوره.. مثل كره زمين
واسه پرواز تو فضاي بي كران به بال احتياجي نيست بلكه به ذهني خلاق و عميق احتياجه
(از خودمه)(نا سلامتي قراره يه فيزيك دان بزرگ بشم)

با سلام
این تابیک ربطی به فرضیه نداره فقط:
یه سوال در مرد عکس هاست
من خیلی وقته با نرم افزار تلسکوب کار میکنم و این تصویر ها رو بار ها دیدم و میخوام بدونم کسی میدونه اینا چیه؟

واقعا یکی نیست درباره این عکسا چیزی بدونه؟

با سلام خدمت دوست عزيزم انجوي فيزيك
ببين در مورد اين نظريه ات يه چيز براي من جاي سوال اونم اينه كه اگه اين سياره ها به منظومه ي شمسي آمده اند 100% بايد با خودشون يه تعدادي خورده سياره و قمر هاشون رو هم آورده باشن كه باتوجه به نيروي گرانشي كه به وجود اومده تعدادي از اين خورده سياره ها بايد در منظومه ي شمسي پخش شده باشن و با برخورد به كرات و خورده سياره هاي ديگر منظومه شمسي خورده هاي ديگري رو درست كرده باشن و 100% بايد يك سري دنباله داره ها رو بوجود بيارن ؟در مورد اين نتيجه گيري هاي رو داشتي؟؟
در مورد عكس تلسكوپت بايد بگم اطمينان داري لنزش ترك نداشته تلسكوپت كثيف نبوده

سلام سلام
خیلی وقت بود نیومدم هوپا
چه نظریه ای دادم من
ای جان

سلام علیکم در کل دوستان جواب گفتن فقط اینو بگم که این امکان هست که ستاره ایی کمی تغییر مدار داه باشه در مکان سیارات اما خورشید ما شکر خدا فکر نکنم عرضه دزدیدن داشته باشه اونم از یه ستاره دیگه تازه اون ستاره چه ستاره ایی هست که جاذبش تونسه مشتری رو نگه داره و یا بقیه ستاره ها رو ولی اونقدری کوچیکه که خورشید به این راحتی سیاره هاشو بگیره نه مگه کهکشان هرکی به هرکیه شوخی کردم اما نه منم فکر نمی کنم امکان چنین مسئله ایی بوده باشه

سلام
من خوندم . اما کلی سوال برام پیش اومده که به چندتا از اونا بسنده می کنم .
به نظر شما خمیدگی حاصل از این اتفاق باعث فروپاشی خود خورشید نمیشه ؟
اگه چنین اتفاقی افتاده باشه ، باید متناسب با تناوب زمانی یه برخورد دیگه هم باید داشته باشیم ، به نظر شما چنین امری در نقطه ای دیگر از جهان باز صورت میگیره ؟
این رخداد اگه یکتا باشه ، پس عامل یکتایی هم داره . یعنی یه عاملی باعث شده که اون مجموعه به منظومه ما برخورد کنه . خوب ، عامل اصلی خودش از کجا نشات میگیره ؟ اگه بگیم خودی خود صورت گرفته با زبان بی زبانی به بی نظمی جهان اشاره داریم . خوب اگه بگیم همین رویداد و عوال اون پشت سر هم صورت گرفته،باید انتظار رویت بیشمار رخداد چنینی در پهنای جهان باشیم .
و کلی سوال که وقت نیست بنویسم .
موفق باشید

sosohrab نوشته شده:سلام
من خوندم . اما کلی سوال برام پیش اومده که به چندتا از اونا بسنده می کنم .
به نظر شما خمیدگی حاصل از این اتفاق باعث فروپاشی خود خورشید نمیشه ؟
اگه چنین اتفاقی افتاده باشه ، باید متناسب با تناوب زمانی یه برخورد دیگه هم باید داشته باشیم ، به نظر شما چنین امری در نقطه ای دیگر از جهان باز صورت میگیره ؟
این رخداد اگه یکتا باشه ، پس عامل یکتایی هم داره . یعنی یه عاملی باعث شده که اون مجموعه به منظومه ما برخورد کنه . خوب ، عامل اصلی خودش از کجا نشات میگیره ؟ اگه بگیم خودی خود صورت گرفته با زبان بی زبانی به بی نظمی جهان اشاره داریم . خوب اگه بگیم همین رویداد و عوال اون پشت سر هم صورت گرفته،باید انتظار رویت بیشمار رخداد چنینی در پهنای جهان باشیم .
و کلی سوال که وقت نیست بنویسم .
موفق باشید

سلام به دوستای خوبم
بازم بعد از مدت زیادی اومدم هوپا

سحراب مرسی که سوال پرسیدی
منظورتو از خمیدگی متوجه نشدم.اما من میگم این اتفاق با سرعت و جهت مشخصی انجام گرفته که اتفاقی بوده و زمان برخورد هم به نظرم وقتی بوده که اجرام هستی به هم نزدیکتر بودن(هستی چگال تر بوده)که این احتمال همچین برخوردی رو بالا میبره
و اینکه احتمال چنین برخوردی در جای دیگه ای از هستی وجود داره اما چون هستی در حال انبساط هست و اجرام از هم فاصله میگیرن احتمال کم میشه
و مثال من برای نظریه ام برخورد بین دو اتم معمولی است که اگر تغییری در اونها رخ بده تحت شرایط(سرعت| دما | جهت و ...)خاصی انجام گرفته.

ممنون از نظرتون

سلام

نزدیک شدن یک ستاره به همراه سیاراتش، به منظومه شمسی، و دادن تعدادی از سیاراتش، به منظومه شمسی، باعث می شود که سیارات منظومه ما دیگر در یک صفحه نباشند، و بسیار بی نظم باشند.

بسمه تعالی
حوزه مطالعات بنده دقیقا در حوزه سیارات منظومه شمسی و مطالعه باد خورشیدی می باشد.
با توجه به اینکه در حال حاضر از تشکیل منظومه شمسی بسیار دور هستیم هر نظریه ای که بهترین و بیشترین تطابق را با واقعیات موجود داشته باشد و برپایه معادلات و قوانین فیزیکی استوار باشد شانس مقبولیت بیشتری را داشته بیشتر ماندگار خواهد بود.
در حوزه شناخت منظومه شمسی موارد زیر تقریبا ثابت شده هستند:
الف- تشکیل منظومه از ابر میان ستاره ای مولکولی تاریک واقع در سیستم محلی اوریون
ب- شارژ ابر مولکولی مذکور توسط ابرنواختر های همجوار به لحاظ متشکل بودن از اتم های عناصر سنگین
ج-تشکیل ستاره تی ثوری در مرحله اول تشکیل هسته های سیارات و گداخت مجموعه سیارات خاکی در بطن ستاره
د-کاهش سرعت حرکت وضعی خورشید (ستاره مرکزی )در تعادل با دینامیک کل سیستم و گشتاور آن
ه- حرکت انتقالی کل سیستم حول مرکز کهکشان راه شیرین در طی 225 میلیون سال یکبار
و- قوانین کپلر و جاذبه نیوتن و معادلات میدان نسبیت عام در حرکت سیارات دقیقا برقرار است
ز-قانون تیتوس -بده با اندک اختلافی در مجموعه حاکم است. همین قانون در مورد اقمار مشتری و خصوصا زحل نیز برقرار می باشد
نکته حائز اهمیتی که بنده در مقالاتم تاکید کرده ام اینکه در مورد حرکت وضعی سیارات اطلاعات و تئوری ما در مقام مقایسه طوریست که انگار تئوری مادر زمان کپلر قرار دارد
و اما در خصوص نظریه ارائه شده محاسبات لاگرانژدر دینامیک تحلیلی بوده قانون فواصل را تیتو س- بده ارائه کرده است)

1-فرضیه ای که مطرح شده با قانون تیتوس بده همخوانی پیدا نمی کند
مگر اینکه فرض کنیم میدان جاذبه خورشید آرایش مذکور را خود به خود بعد از ورود سیاره انجام می دهد.
2- سیارات به طور منظم در دیسک سیاره ای و در صفحه ای مار بر حدودا استوای خورشید شکل یافته اند . که با دینامیک منظومه مطابقت پیدا می کند
-احتمال اینکه ستاره دیگر در امتدادی دقیقا در این امتداد به خورشید نزدیک شده باشد بسیار نادر خواهد بود.اگر از زاویه ای سیاره مهمان وارد میشد .
ادامه آنرا فردا می نویسم000