ستارگان

مدیران انجمن: parse, javad123javad

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: ستارگان

پست توسط اماتور »

هرشش ثانیه، میلیاردها برخورد






میلیون‌ها سال است که هر شش ثانیه، دنباله‌دارهای پیرامون چهل و نهمین ستاره پرنور صورت فلکی نهنگ (یا «قیطس»)، به هم

میخورند و همین، پاسخی‌ست برای معمایی که هفده سال فکر ستاره‌شناسان را به خودش مشغول کرده بود.ستاره‌شناسان طی

سی سال گذشته موفق به کشف صدها قرص غباری به گرد ستاره‌های مختلف شده‌اند، اما در اطراف تنها دو ستاره – که یکی‌شان

همین «49-نهنگ» است – حجم عظیمی از گاز هم رؤیت شده است. همیشه در اطراف ستاره‌های جوانی که حدود یک میلیون سال از

عمرشان گذشته، قرصی از گاز و غبار دیده می‌شود؛ اما بخش گازی این قرص، عموماً طی کمتر از 10 میلیون سال از جوار ستاره بخت

برمی‌بندد. اما در مورد49-نهنگ، که گمان می‌رود از این پیرتر باشد، هنوز حجم قابل توجهی گاز از نوع مولکول‌های کربن مونواکسید در

اطرافش حاضر است که اصولاً نباید می‌بود.زاکرمن و همکارش اینسک سانگ (Insoek Song)، استادیار فیزیک و اخترشناسی دانشگاه

جورجیا، بر این گمان‌اند که چنین گاز معمابرانگیزی باید از محیط قرصی‌شکل و پرجرم پیرامون49-نهنگ آمده باشد، که بی‌شباهت به

«کمربند کوئیپر» ما (در آن‌سوی مدار نپتون) نیست. جرم مجموع اعضای کمربند کوئیپر، از جمله سیاره کوتوله پلوتو، تنها در حدود یک‌

دهم جرم زمین است. اما به‌گفته اخترشناسان، هنگامی که زمین تشکیل می‌شد، این کمربند، حدود 400 برابر مقدار فعلی‌ خود جرم

داشته، که بیشترش طی 4.5 میلیارد سال گذشته از دست رفته است.از طرفی کمربند مشابهی که در اطراف 49-نهنگ پیدا شده،

جرمی در حدود 400 برابر زمین – یا 4000 برابر مقدار فعلی کمربند کوئیپر – دارد. زاکرمن می‌گوید: "صدها تریلیون دنباله‌دار، افزون بر

ستاره دیگری که سن‌اش به حدود 30 میلیون سال می‌رسد، اطراف 49-نهنگ را گرفته‌اند. تصورش را بکنید که تریلیون‌‌ها دنباله‌دار،

هرکدام‌شان به ابعاد پردیس UCLA – با قطر حدوداً 1.6 کیلومتر در اطراف 49-نهنگ می‌چرخند و به هم می‌خورند. این دنباله‌دار

های جوان، احتمالاً از دنباله‌دارهای معمولی منظومه شمسی‌مان، حجم بیشتری از کربن مونواکسید را در خودشان جا داده‌اند و

هنگامی که به هم می‌خورند، این گاز آزاد می‌شود. گازی که در اطراف این دو ستاره رؤیت شده، محصول برخوردهای قابل توجهی‌ست

که میان این دنباله‌دارها به وقوع پیوسته است".وی در ادامه می‌افزاید: "حساب کرده‌ایم، هر شش ثانیه، دنباله‌دارهای پیرامون این دو

ستاره به هم برخورد می‌کنند. من واقعاً از چنین آهنگ سریعی حیرت کردم. یک میلیون سال هم اگر فکرش را می‌کردم به ذهنم نمی‌

رسید. گمان می‌بریم حدود 10 میلیون سال است که چنین برخوردهایی رخ می‌دهد".هفده سال پیش بود که زاکرمن و دو همکارش،

به کمک رادیوتلسکوپ کوه‌های سیرا نوادا، واقع در جنوب اسپانیا موفق به کشف هاله گازیِ گرداگرد ستاره 49-نهنگ شدند؛ اما منشأ

این هاله تاکنون مشخص نبود.بنیامین زاکرمن (Benjamin Zuckerman)، استاد فیزیک و اخترشناسی دانشگاه کالیفرنیا-لوس‌آنجلس

(UCLA)، و از نویسندگان گزارش این کشف، که به‌تازگی در نشریه Astrophysical Journal انتشار یافته، میگوید: "دیگر مطمئنیم که

49-نهنگ، حدود 40 میلیون سال دارد و عجیب اینجاست که چگونه در اطراف چنین ستاره معمولی و به‌نسبت پیری ممکن است این‌

همه گاز حضور داشته باشد. این مسن‌ترین ستاره‌ای‌ست که چنین حجمی از گاز در اطرافش دیده می‌شود".


منبع ثبت میگردد

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: ستارگان

پست توسط اماتور »

ستاره نوزاد HH 46/47







این تصویر، توسط تلسکوپ فضایی اسپیتزر گرفته شده است و از ستاره ای است که 1140 سال نوری با زمین فاصله دارد.نام این

ستاره نوزاد HH 46/47 می باشد و حبابهایی در اطراف آن رها شده اند.این ستاره نوزاد مانند یک لکه سفید در مرکز تصویر

اسپیتزر دیده میشود.
تصویر

تصویر
این دو حباب مانند پوسته ای بیضی شکل و سبز رنگ از مواد منتشر شده از ستاره نشان داده شده اند.نواحی سبز رنگ در تصویر ،

هیدروژن مولکولی گرمی را آشکار می سازند.این حبابها زمانی تشکیل شدند که فورانهای گازی قدرتمند که با سرعت 200 تا 300

کیلومتر در ثانیه حرکت می کردند در ابری کیهانی از گاز و غبار که HH 46/47 را احاطه کرده ، در هم شکستند.نواحی قرمز رنگ

در انتهای دو سر حبابها حضور گازهای گوگرد و آهن داغ را نشان می دهند ، جایی که فورانهای ستاره در حال حاضر به سمت گاز ابر

کیهانی و مواد غباری می روند. اجرام روشن، مناطق مبهم از گاز و گرد و غبار هستن که معمولا در ابرهای تیره به خاک سپرده شدن

این ستاره های جوان اغلب تنها در مادون قرمز تشخیص داده میشوند.

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: ستارگان

پست توسط اماتور »

آیا میدان مغناطیسی بر تمامی ستارگان جوان حکمفرماست؟






هنگامی که نوبت به نقش خاصیت مغناطیسی در شکل گیری ستارگان می رسد ، اندازه ستارگان ممکن است مهم نباشد.

گروهی از محققان تحول آرام یک ابر غباری در ستاره ای پر جرم را مطالعه کردند و متوجه شدند که میدان مغناطیسی این ابر ، رشد

ستاره را بیشتر از هر عامل دیگری کنترل می کند.آنها می گویند این روند در مورد ستارگان کوچکتر نیز صدق می کند.این تصویر از

تلسکوپ فضایی اسپیتزر با رنگ کاذب ، شکل گیری یک ستاره پرجرم در منطقهG31.41 با طول موجهای مختلف نور را نشان میدهد .
تصویر
ناحیه زوم شده انتشار غبار ازهسته داغ و پرجرم را با میله های آهنی که نشان دهنده ی میدان مغناطیسی است نیز نشان میدهد.

انرژی مغناطیسی بر دیگر انرژی های موجود در این روند مانند نیروی گریز از مرکز حاکم است و می توان دریافت که نقش میدان

مغناطیسی در مراحل اولیه شکل گیری ستارگان بسیار شبیه به ستارگان پرجرم و کوچکتر می باشد.اینگونه روابط پرانرژی بین ستارگان

پرجرم و کوچک زیاد با یکدیگر فرق ندارند.در هر دو ، هسته ها فرو می ریزند زیرا گرانش بر فشار غالب می شود،اما این فروریختگی

توسط میدان مغناطیسی کنترل می شوند.البته برخی از محققان دریافته اند که این روند تنها در مورد ستارگانی که در حال شکل گیری

هستند صادق است.ستارگان پرجرم و پیرتر بیش از اینکه تحت تأثیر میدانهای مغناطیسی قرار گیرند تحت تأثیر فشار یونی ، رادیویی

و...هستند.ستارگان پرجرم نقش ویژه ای در تولید عناصر سنگین و فضای میان ستاره ای متوسط ایفا می کنند ، بنابراین این یافته

میتواند اطلاعاتی در مورد شکل گیری جهان اولیه در اختیار ما قرار دهد.

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: ستارگان

پست توسط اماتور »

منبع مطالبی که منبع انها ذکر نشده



http://www.parssky.com

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: ستارگان

پست توسط اماتور »

کشف ستاره‌ پیری که قادر به زایش است






اخترشناسان دانشگاه میشیگان با استفاده از تلسکوپ فضایی هرشل، ستاره کهنسالی را شناسایی کرده اند که همچنان قادر به

تولید سیارات جدید است.ستاره TW Hydrae با عمر 10 میلیون سال در فاصله 176 سال نوری واقع شده است؛ دیسک مواد اطراف

این ستاره بقدری بزرگ است که می تواند سیاراتی بیشتر از منظومه شمسی تولید کند.«ادوین برگین» از محققان دانشگاه میشیگان

تأکید می کند: انتظار کشف این حجم گاز را در اطراف یک ستاره پیر نداشتیم؛ بطور معمول ستارگان در این سن فاقد مواد در اطراف

خود هستند، اما جرم این ستاره برای ساخت دست کم 50 سیاره در ابعاد مشتری کافی است.تیم تحقیقاتی روش جدید و بسیار

دقیقی برای سنجش وزن دیسک های تولید کننده سیاره ابداع کرده اند که می تواند بطور مستقیم میزان گاز اطراف یک ستاره را

محاسبه کند.اخترشناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی هرشل، قادر به تجزیه و تحلیل نور ساطع شده از ستاره پیر TW Hydrae‌ و

جداسازی نشانه های طیفی گاز هیدروژن دوترید (hydrogen deuteride) شدند که در این حالت امکان اندازه گیری سطح هیدروژن

دوترید و تعیین وزن دقیق دیسک اطراف ستاره فراهم شد.«پاول گلداسمیت» از محققان پروژه تلسکوپ فضایی هرشل در آزمایشگاه

پیشرانه جت (JPL)‌ ناسا تأکید می کند: پیش از ابداع این روش مجبور به تخمین مقدار گاز اطراف ستارگان بودیم، اما اکنون با استفاده

از قدرت تطیبق پذیری و حساسیت تلسکوپ هرشل، به نتایج مهمی در خصوص شکل گیری ستارگان و سیارات دست پیدا میکنیم.

این نتایج گام مهم دیگری برای درک تنوع سیستم های کهکشانی محسوب می‌شود که رصد سیستم های ابر زمین، سیاراتی در

ابعاد مشتری یا نپتون مانند را امکان پذیر می کند؛ همچنین اندازه گیری سیستم ها در بدو تولد و شکل گیری، به اخترشناسان برای

بررسی نحوه شکل گیری و تکامل منظومه شمسی کمک خواهد کرد.


منبع ثبت میگردد

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: ستارگان

پست توسط اماتور »

تصویری از کودکی ستارگان







ستاره‌شناسان رصدخانه جنوب اروپا تصویر جدیدی را از یک مهد ستارگان منتشر کرده‌اند که در فاصله 600 سال نوری از زمین قرار دارد.
تصویر
این تصویر جدید نشانگر ظهور دو ستاره درخشان از میان ابر لوپوس 3 واقع در صورت‌فلکی عقرب است که توسط تلسکوپ 2.2 متری

رصدخانه لاسیلا در شیلی به ثبت رسیده است.این ستارگان نوباوه حتی یک میلیون سال هم ندارند و هنگامی که مناطق ابر غبار و

گاز سرد گرانش خود را از دست می‌دهند، ازهم فرو می‌پاشند(سمت چپ مرکز تصویر).

این ستارگان به قدری جوان هستند که درخشش آنها منحصرا از این انقباضات گرانشی نشات می‌گیرد. میلیونها سال دیگر طول خواهد

کشید تا آنها نیز مانند خورشید و بیشتر ستارگان دیگر به ترکیب هیدروژن بپردازند.ستاره‌شناسان بر این باورند که این سیستم شبیه

به زادگاه خورشید در حدود 4.5 میلیارد سال قبل است.


منبع ثبت میگردد

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: ستارگان

پست توسط اماتور »

کشف سیستم ستاره‌ای دوتایی اسرارآمیز نادر





تصویر
یک ستاره اسرارآمیز که از رفتاری مانند نور بارق کیهانی غول‌پیکر برخوردار بوده، توسط ستاره‌شناسان و با استفاده از تلسکوپ‌های

فضایی هابل و اسپیتزر شناسایی شده است.

ستاره LRLL 54361 که در پشت یک دیسک متراکم و پوشش غبار پنهان شده، هر 25.34 روز یک انفجار نور از خود ساطع می‌کند.

مشاهدات مشابه توسط دو جسم ستاره‌ای جوان دیگر انجام شده اما این ستاره از قوی‌ترین انفجار نوری برخوردار است.به گمان

ستاره‌شناسان، این جرقه‌های نوری در اثر تعاملات دوره‌ای بین دو ستاره تازه شکل گرفته بوده که به شکل گرانشی بهم متصل

هستند.ستاره LRLL 54361 می‌تواند بینش جدیدی را در مورد مراحل ابتدایی شکل‌گیری ستاره ارائه کند که در آن میزان زیادی از گاز

و غبار به سرعت با هم ادغام شده تا یک سیستم ستاره ای دوتایی جدید را شکل دهد.ستاره‌شناسان همچنین اظهار کرده‌اند که این

نورها در اثر ریختن ناگهانی ماده بر روی ستارگان در حال رشد موسوم به پیش‌ستاره ایجاد می‌شوند.یک انفجار قدرتمند تابشی در هر

زمان که دو ستاره در مدار خود بهم نزدیک می‌شوند، منتشر می‌شود. این پدیده موسوم به یکپارچگی پالسی در مراحل پایانی تولد

یک ستاره دیده شده بود اما این نخستین بار است در یک سیستم ستاره‌ای جوان یا با چنین شدت و نظمی شناسایی شده است.
تصویر
تصویر
IC 348
این ستاره که ابتدا توسط تلسکوپ اسپیتزر مشاهده شده بود، یک جسم متغیر درون منطقه تولید ستاره IC 348 واقع در 950 سال

نوری از زمین است.داده‌های اسپیتزر از حضور پیش‌ستاره‌هایی در این ناحیه خبر دادند. بر اساس بررسی‌های آماری، این دوستاره

بنظر می‌رسد حدود چند صد هزارسال سن داشته باشند.داده‌های مادون قرمز اسپیتزر که در طول یک دوره هفت ساله بطور مکرر

جمع‌آ‌وری شده، به نمایش انفجارهای غیرعادی در درخشش این پیش‌ستاره دوتایی پرداختند. از جمله پدیده‌های نادر این ستاره،

تکرار این انفجارها در هر 25.34 روز است.ستاره‌شناسان از تلسکوپ هابل برای تائید رصدهای اسپیتزر استفاده کرده و ساختار دقیق

ستاره‌ای در اطراف LRLL 54361 را نشان دادند.هابل دو حفره را در بالا و پائین یک دیسک غبار شناسایی کرد که با پیگیری نور ساطع

شده از لبه‌های آن قابل مشاهده بودند. آنها احتمالا توسط یک جریان خروجی تولید شده در نزدیکی ستارگان مرکزی از بسته غبار و

گاز پس از تولد منتشر می‌شدند.دیسک غبار و این بسته از مشاهده مستقیم این جفت ستاره‌ای جلوگیری می‌کردند. هابل با ثبت

چندین تصویر در طول دوره یک رویداد پالس توانست یک حرکت جالب نور در فاصله دورتر از مرکز سیستم را شناسایی کند که به اکوی

نور معروف است.محققان این فرضیه را مطرح کرده‌اند که این دو ستاره در یک مدار عجیب در اطراف یکدیگر حرکت می‌کنند. با نزدیک

شدن این ستاره‌ها به یکدیگر، غبار و گاز از لبه داخلی دیسک اطراف کشیده شده و در نهایت به یک یا هر دو ستاره برخورد می‌کند که

منجر به انتشار یک پالس نوری با قابلیت روشن کردن غبار اطراف می‌شود.این سیستم بسیار نادر بوده چراکه ستاره‌های دوتایی

نزدیک تنها چند درصد از جمعیت ستاره‌ای کهکشان راه شیری را تشکیل می‌دهند. این پدیده احتمالا یک مرحله کوتاه و گذرا در تولد

یک سیستم ستاره‌ای است.دانشمندان در مرحله بعدی قصد دارند با استفاده از تاسیسات دیگر مانند تلسکوپ فضایی هرشل به

پیگیری LRLL 54361 ادامه دهند. آنها امیدوارند در نهایت بتوانند سنجشهای مستقیم‌تری از ستاره دوتایی و مدار آن بدست بیاورند.

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: ستارگان

پست توسط اماتور »

شکار ثروتمندترین میدان ستاره‌ای با توده تاریک مارمولکی






محققان آژانس فضایی اروپا با استفاده از تلسکوپ پرقدرت رصدخانه شیلی موفق به کشف بخش بسیار متراکمی از ستارگان در

کهکشان راه شیری شده اند.در این تصویر یک ابر تاریک اسرار آمیز محاصره شده در یک منطقه عظیم ستاره ای دیده میشود.محققان

آژانس فضایی اروپا ( ESA ) با کمک تلسکوپ 2.2 متری رصدخانه La Silla‌ در شیلی موفق به تهیه تصویر از توده ابری قوسی

شکل در صورت فلکی قوس (Sagittarius) شده اند.در این تصویر خوشه ستاره ای درخشان NGC 6520 در کنار همسایه آن، توده ابری

قوسی شکل Barnard 86 دیده می شوند؛ توده ابری تاریک در مرکز تصویر دیده می شود و شمار عظیم ستارگان درخشان آن را در بر

گرفته اند.این بخش از صورت فلکی قوس (کماندار) با داشتن میلیون ها ستاره، یکی از غنی ترین میدان های ستاره ای در تمام آسمان

محسوب میشود.
تصویر
محققان ESA‌ با توجه به شکل عجیب این توده ابری که شباهت زیادی به مارمولک دارند، آن را اصطلاحا سحابی مارمولک

(Gecko nebula)‌ می نامند؛ این سحابی کوچک و محاصره شده در میان ستارگان، در حقیقت یک گویچه بوک (Bok globule)‌ است که از

آن با تعبیر «یک قطره جوهر در آسمان درخشان» یاد می شود.با تلسکوپ های کوچک، توده ابری Barnard 86 (یا سحابی مارمولک)

بشکل یک منطقه فاقد ستاره یا پنجره ای رو به آسمان پرستاره دیده می شود.به نظر می رسد که این سحابی از بقایای یک ابر

مولکولی تشکیل شده است که برای شکل گیری خوشه ستاره ای نزدیک NGC 6520‌ (سمت چپ تصویر) مورد استفاده قرار می گیرد.

خوشه NGC 6520 یک خوشه ستاره ای باز شامل ستارگان متعدد بسیار داغی با رنگ درخشان سفید- آبی است که نشانه ای

از جوان بودن این منطقه دارد.این خوشه در فاصله شش هزار سال نوری با خورشید واقع شده و سن آن در حدود 150 میلیون سال

تخمین زده میشود.خوشه های ستاره ای باز حاوی چندین هزار ستاره هستند که در یک زمان شکل گرفته و همسال هستند و معمولا

زندگی نسبتا کوتاهی در حد چند هزار میلیون سال دارند؛ اما تعداد بسیار زیاد ستارگان در خوشه NGC 6520، امکان بررسی

دقیق آن را غیر ممکن می‌کند.

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: ستارگان

پست توسط اماتور »

آبی 2 هزار برابر اقیانوس‌های زمین، زمان تشکیل یک ستاره






ستاره شناسان می‌گویند در یک ابر در فضاهای دور دست که در آستانه تشکیل یک ستاره جدید است، میزان بخار آبی یافته‌اند که

میتواند حجمی بیش از دو هزار برابر اقیانوس‌های زمین را پر کند. دانشمندان با استفاده از تلسکوپ فضایی هرشل به این یافته، دست

پیدا کردند.آنها اظهار می‌دارند که این پدیده در هسته پیش ستاره در صورت فلکی ثور موسوم به Lynds 1544 مشاهده شده و

نخستین تشخیص بخار آب در ابر مولکولی در آستانه شکل گیری ستاره است.ستاره‌ها در هسته‌های پیش ستاره‌ای - ابری از گاز و

غبار سرد و تاریک - شکل می‌گیرند که حاوی تمامی اجزای لازم برای ساخت منظومه شمسی مانند منظومه ما است.پائولو کاسلی از

دانشگاه لیدز انگلیس گفت: برای تولید این میزان بخار، باید آب منجمد زیادی در این ابر وجود داشته باشد یعنی به اندازه سه میلیون

اقیانوس منجمد زمینی.این بخار توسط پرتوهای کیهانی پرانرژی که از درون این ابر می‌گذرند از غبار منجمد رها شده است.

کاسلی افزود: پیش از رصدها ما می‌دانستیم که به دلیل سردی بسیار زیاد فاز گازی، آب به صورت دانه‌های غبار منجمد می‌شود از این

رو نمی‌توانستیم آن را اندازه گیری کنیم. اما اکنون باید شناخت و دانسته‌های خود را از فرایندهای شیمیایی در این منطقه پرچگالی و

همچنین از اهمیت پرتوهای کیهانی برای حفظ میزانی از بخار آب مرور کنیم.ستاره شناسان می‌گویند مولکول‌های آب به سوی مرکز و

قلب این ابر که احتمالا ستاره جدیدی در آن شکل خواهد گرفت، حرکت میکنند.مواد کافی برای شکل دهی یک ستاره حداقل به عظمت

و بزرگی خورشید ما وجود دارد که به آن معناست که می‌تواند منظومه سیاره‌ای احتمالا شبیه منظومه شمسی ما را شکل دهد.

برخی از این بخار آب رصد شده، برای شکل دهی ستاره استفاده خواهد شد اما مابقی در حلقه‌های اطراف قرار می‌گیرند و ذخیره غنی

از آب را برای تغذیه سیارات جدید بالقوه فراهم می‌کند.

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: ستارگان

پست توسط اماتور »

نور ستارگان منزوی






محققان نجوم معتقدند که نور مادون قرمز اسرارآمیزی که در کل آسمان دیده می‌شود، احتمالا با ستاره‌های جدا افتاده از مرزهای

کهکشانی در ارتباط است.مطالعه صورت گرفته توسط محققان آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا (JPL)‌ با استفاده از داده‌های تلسکوپ

فضایی اسپیتزر نشان می‌دهد، این ستارگان که پیش از این به کهکشان‌های مختلف تعلق داشته‌اند، در اثر ادغام خشونت بار کهکشان‌

ها به فضای خالی و دور افتاده‌ای در فضا منتقل شده‌اند.این ستارگان کم نور به سختی قابل رؤیت هستند، اما به نظر می‌رسد که

درخشش آنها به صورت دسته جمعی دید میشود.محققان از تلسکوپ فضایی اسپیتزر برای بررسی بخش زیادی از پهنای آسمان

استفاده کرده و یک قوس معادل قطر 50 ماه کامل را پوشش دادند.آسانتا کوری، نویسنده ارشد تحقیق و از محققان دانشگاه کالیفرنیا

تأکید می‌کند: درخشش نور پس زمینه مادون قرمز در آسمان یکی از بزرگ‌ترین اسرار نجومی محسوب می‌شود. شواهد تازه‌ای به

دست آورده‌ایم که نشان می‌دهد این نور از ستارگان گرفتار در مرز کهکشانی منشأ می‌گیرد.بررسی نور ضعیف پس زمینه مادون قرمز

یکی از اهداف اصلی این مطالعه عنوان می‌شود و مشاهدات و داده‌های به دست آمده می‌تواند برای پاسخگویی به منشأ واقعی این

نور مورد استفاده قرار گیرد.

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: ستارگان

پست توسط اماتور »

یک تپ‌اختر پرتو گاما که سکسکه می‌کند!






محققان مؤسسه مکس‌پلانک آلمان با استفاده از اطلاعات تلسکوپ فضایی فرمی موفق به شناسایی یک تپ‌اختر خاص پرتو گامای

مبتلا به سکسکه شده‌اند.تپ‌اختر J 1838-0537 با پنج هزار سال سن، بسیار جوان بوده و قوی‌ترین اشکال چرخشی مشاهده شده

تاکنون برای یک تپ‌اختر پرتو گاما را تجربه می‌کند.شناسایی تپ‌اخترهای پرتو گامای خالص به دلیل ناشناخته بودن ویژگی‌های آنها

مشکل بوده و ستاره‌شناسان تنها قادر به تعیین موقعیت حدودی آنها در آسمان از روی مشاهدات فرمی هستند.ستارشناسان باید

ترکیبی از ویژگی‌ها را در یک جستجوی کورکورانه بررسی کنند که تنها راه شناسایی یک حالت تناوبی پنهان در زمان ورود فوتون‌های پرتو

گاما است.رایانه‌های دارای قدرت اجرایی بالا در جریان فرایند کشف این تپ‌اخترها با محدودیت روبه‌رو بوده‌اند؛ از این رو دانشمندان مجبور

به استفاده از الگوریتم‌هایی برای جستجوی بهتر در میان داده‌های تلسکوپ فرمی هستند که در اساس برای بررسی اطلاعات موج

گرانشی ایجاد شده‌اند.محققان در نوامبر سال گذشته از کشف 9 تپ‌اختر جدید پرتو گاما توسط فرمی خبر دادند. اکنون آنها با استفاده از

همان شیوه یک کشف جدید را به ثبت رسانده‌اند.این تپ‌اختر تقریبا هفت بار در ثانیه به دور محور خود چرخیده و جایگاه آن در آسمان به

سوی صورت‌فلکی سپر است. این جسم آسمانی تنها تا سپتامبر 2009 قابل مشاهده بوده و سپس از نظر ناپدید شده بود.

اما دانشمندان پس از بررسی‌های مجدد دریافتند که تپ‌اختر J 1838-0537 ناپدید نشده، بلکه در پی انجام یک گردش 38 میلیونیوم

هرتز سریع‌تر از دیگر چرخش‌ها با اشکال مواجه شده بود که به گفته محققان یکی از بزرگ‌ترین اشکالات مشاهده شده در یک تپ‌اختر

پرتو گاما است.

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: ستارگان

پست توسط اماتور »

پیوند شیمیایی منحصر به فرد در ستارگان کوتوله






محققان دانشگاه اوسلو نروژ موفق به کشف پیوند شیمیایی منحصر به فرد در ستارگان کوتوله شده‌اند که می‌تواند به ساخت رایانه‌های

کوانتومی منجر شود.درحالی‌که شیمی، پایه دو نوع پیوند شیمیایی بین اتم‌ها شامل پیوند کووالانسی و پیوند یونی را آموزش می‌دهد،

یافته جدید محققان دانشگاه اوسلو حاکی از وجود نوع سوم این پیوند در میدان مغناطیسی پر قدرت ستارگان کوتوله است.

کای لانگ و تریگوی هلگاکر، از محققان این دانشگاه بصورت کاملا تصادفی و در زمان بررسی میدان‌های مغناطیسی در ستارگانی مانند

کوتوله‌های سفید، ستاره‌های نوترونی موفق به کشف سومین نوع پیوند شیمیایی بین اتم‌ها شدند.

این پیوند شیمیایی جدید در پایان عمر ستارگان و تنها به وسیله میدان مغناطیسی بسیار پر قدرت آنها ایجاد می‌شود و امکان بازسازی

این پیوند بر روی زمین به هیچ عنوان وجود ندارد.میدان مغناطیسی برخی کوتوله‌های سفید 10 هزار برابر قوی‌تر از میدان‌های

مغناطیسی زمین هستند.این نوع جدید پیوند شیمیایی بین اتم‌ها می‌تواند به تحقیقات جدید در حوزه علوم کوانتوم و کمک به طراحی

رایانه‌های کوانتومی منجر شود.

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: ستارگان

پست توسط اماتور »

روند پیر شدن خوشه‌های ستاره‌ای






محققان ایتالیایی با بررسی چندین خوشه ستاره‌ای موفق به رمزگشایی از اسرار پیر شدن ستارگان شده‌اند که نشان می‌دهد، روند

پیر شدن خوشه‌های مختلف ستاره‌ای با یکدیگر تفاوت دارد.محققان دانشگاه بولونیا با استفاده از تصاویر تهیه شده توسط تلسکوپ

فضایی هابل و رصدخانه جنوبی اروپا، 21 خوشه ستاره‌ای را مورد بررسی قرار داده‌اند.این مطالعه که بر پایه نوع جدیدی از آنالیز انجام

شده نشان می‌دهد، برخی خوشه‌های ستاره‌ای جوان‌تر از سن واقعی خود دیده می‌شوند، درحالی که برخی دیگر از ستارگان کمی

پیرتر از سن اصلی به نظر میرسند.محققان نوع خاصی از ستاره موسوم به "آوارگان آبی" (Blue stragglers) را مورد بررسی قرار

دادند؛ این ستاره به قدری سنگین است که با گذشت زمان تمایل به کشیده شدن به سمت هسته خوشه ستاره‌ای را دارد.

اخترشناسان با کمک "آوارگان آبی" به عنوان نوعی از ساعت کیهانی، قادر به محاسبه میانگین سن ستارگان در آن خوشه شدند.

فرانچسکو فرارو، از محققان دانشگاه بولونیا تأکید می‌کند: با بررسی توزیع ستاره آبی در خوشه‌های ستاره‌ای، دریافتیم که برخی

خوشه‌ها بسیار سریع‌تر از عمر خود تکامل یافته‌اند و با توسعه یک روش جدید، موفق به محاسبه روند پیری خوشه‌های ستاره‌ای شدیم.

خوشه‌های ستارگان تقریبا عمر یکسانی دارند، اما در برخی خوشه‌ها روند کشیده شدن "آوارگان آبی" به سمت هسته خوشه کندتر از

عمر واقعی ستاره است.این شیوه آنالیز در مراحل نخست قرار دارد و دانشمندان امیدوارند که نتایج یافته‌های آنها بتواند به توسعه "

ساعت دینامیک" برای اندازه گیری سیستم‌های مختلف ستاره‌ای منجر شود.

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: ستارگان

پست توسط اماتور »

خوشه ستاره‌ای 10 میلیارد ساله، در دام هابل






تلسکوپ فضایی هابل ناسا منظره‌ای تماشایی از یک پایگاه ستاره‌ای پر تراکم به نام M 68 ،که منطقه‌ای پر از ستاره است و به خوشه

کروی شهرت دارد را ثبت کرده است.

جاذبه گرانشی دوجانبه میان صدها هزار یا میلیون‌ها ستاره یک خوشه اعضای ستاره‌ایف آن را تحت کنترل قرار می‌دهد و موجب میشود

که یک خوشه ستاره‌ای برای میلیون‌ها سال در کنار هم قرار بگیرند.ستاره شناسان می‌توانند سن خوشه‌های کروی را به وسیله نگاه

کردن به نور ستاره‌های تشکیل دهنده آن تشخیص دهند. عناصر شیمیایی در این نور مشخصه‌هایی باقی می‌گذارند و نور ستاره‌ها

نشان دهنده این امر است که خوشه‌های کروی در اصل در برگیرنده عناصر سنگین کمتری چون کربن، اکسیژن و آهن است که این امر

در مقایسه با عناصر ستاره‌هایی چون خورشید قرار می‌گیرد.
تصویر
از آنجا که تشکیل موفقیت آمیز ستاره‌ها به طور تدریجی این عناصر را از طریق گداخت هسته‌ای ایجاد می‌کند، ستاره‌هایی که میزان

کمتری از این عناصر دارند از سن بیشتری در کیهان برخوردار هستند و بازمانده زمان‌های گذشته کیهانی هستند.در حقیقت ستاره‌ها

در خوشه‌های ستاره‌ای تا بیش از 10 میلیارد سال نیز سن دارند.بیش از 150 جرم در اطراف کهکشان راه شیری ما قرار دارد از نظر

کهکشانی، خوشه‌های کروی چندان بزرگ هم نیستند.در رابطه با M 68 می‌توان گفت که این حجم ستاره‌های تشکیل دهنده آن

در عرض اندکی بیش از یک صد سال نوری است.این درحالی است که حلقه کهکشان راه شیری بیش از 100 هزار سال نوری وسعت

دارد. M 68 در فاصله 33 هزار سال نوری از زمین و در صورت فلکی هیدرا واقع شده است.تلسکوپ فضایی هابل تصویر M 68 را

به فهرست تصاویر زیبا و تأثیرگذار کیهانی خود افزوده که این تصویر با ترکیب نور مرئی و مادون قرمز و میدان دید 3.4 در 3.4 گرفته شده

است.

نمایه کاربر
amin sadeghi

نام: amin sadeghi

عضویت : جمعه ۱۳۹۲/۱/۳۰ - ۱۹:۳۱


پست: 101

سپاس: 79

جنسیت:

Re: ستارگان

پست توسط amin sadeghi »

سلام
مطلبتون رو خوندم خیلی مفید و جالب بود.
امیدوارم بیشتر از این مطالب(درباره ی ستارگان)بزارید. smile072
دکتر علی شریعتی:

خدیا به من کمک کن تا قبل از آنکه در مورد راه رفتن کسی قضاوت کنم کمی با کفش های او راه بروم.

ارسال پست