ستارگان

مدیران انجمن: parse, javad123javad

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: ستارگان

پست توسط اماتور »

m18
تصویر


خب این یک خوشه ستاره ای بازه نسبتا کم نور که وسعتی حدود 17 سال نوری داره و در حدود 4،900 سال نوری از زمین فاصله و در

صورت فلکی قوس قرار داره که موقعیتش میشه بین سحابی امگا و مسیه 24 .این خوشه بسیار جوان و سن آن در حدود 32 میلیون

سال تخمین زدن. بیشتر این خوشه شامل ستاره های کوچک آبی روشن و همینطور ستاره های زرد یا نارنجی روشن وهمراه با مقدار

کمی گرد و غبار همراهه.از اونجایی که فاصله زیاد باعث فقدان مشاهدات با کیفیت بالا از مسیه 18 شده هیچ کس هنوز مطمئن نیست

که چطوری این تعداد زیاد ستاره در این خوشه وجود داره.این خوشه در مرکز شلوغ کهکشان در صورت فلکی قوس واقع شده که باعث

شده کار تعیین کردن اعضای مسیه 18 بسیار دشوار بشه




amateur/amator : Translation

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: ستارگان

پست توسط اماتور »

دوستان گرامی در مورد این جستار اگر پیشنهاد و یا انتقادی دارید بهم pm بدید



با سپاس smile072

نمایه کاربر
*شارش*

نام: فاطمه غمكده

محل اقامت: بلبلان

عضویت : دوشنبه ۱۳۹۱/۶/۲۰ - ۱۱:۳۰


پست: 1076

سپاس: 595

جنسیت:

Re: ستارگان

پست توسط *شارش* »

من pm نمیدم
فقط میشه بخش ستارگان رو جذاب تر از اینی که هست،بکنی
زیاد از فواصلو اینا حرف نزنید
یه توضیح کوچیک بدین در مورد هر ستاره ای که عکسشو میذارید
دَی نَظَریم یُخدی smile020

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: ستارگان

پست توسط اماتور »

girl. نوشته شده:من pm نمیدم
فقط میشه بخش ستارگان رو جذاب تر از اینی که هست،بکنی
زیاد از فواصلو اینا حرف نزنید
یه توضیح کوچیک بدین در مورد هر ستاره ای که عکسشو میذارید
دَی نَظَریم یُخدی smile020
بابت نظری که دادی ممنون smile072

اصول و قاعده اصلی تو مطلب گذاری در مورد اجرام کیهانی اینطوره که اول شما باید جرمتون رو بشناسید و بدونید که چی هسته اگر

قرار باشه که بدون دونستن این اطلاعات مطلبی گذاشته شه خب مسلما تو مراحل بالاتر به مشکل برخورد میکنید- فاصله ها - اندازه

ها و خیلی از موارد مقدماتی دیگه تو گذاشتن این مطالب باید رعایت شه.و همینطور اینم بگم ببینید این جستار جستار اکشن نیست

که مثلا من بخوام این جستار جذاب شه جذاباشو بذارم توجه داشته باشید که اینا رویداد های کیهانین. توضیحش قدری سخته که

بخوام براتون توضیح بدم. منتها استثناتی هست که حالا تو اینهمه ستاره برا بعضیاشون توضیحاتی داده میشه و من تا جای ممکن اون

توضیحات رو تو این جستار میذارم . و قابل ذکر هسته که من تاحالا تو این جستار هر نگاره ای که گذاشتم توضیحشم دادم. مگر اینکه

اون جستار نگاره ها باشه و باید اینم اضافه کنم هر رویدادی تو کیهان حتی فقط یه تغییر دمای یه ستاره خودش فوق العاده جذابه منتها

چون هنوز نسبت به کیهان اشنایی نداریدو غریبه اید براتون جذاب نیست


بازم تشکر میکنم و با توجه به شرایط سرویس دهی مرکز تحقیقات تغییراتی خواهم داد

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: ستارگان

پست توسط اماتور »

دوستان عزیز من یه جستار تو تالار زبان درمورد همین اجرام زدم. تو اون جستار همین مطالب گذاشته میشه منتها یه فرقی داره؟

فرقش اینه که تو اون جستار دیگه محدودیتی از نظر جرمی نداریم شما میتونید هر جرمی چه از سیاره - ستاره - کوتوله - سیاهچاله

و دیگر اجرام کیهان به زبان اصلی بذارید. من به شخصه خوبیش رو در این میبینم که خب هم با مطالب زبان اصلی نجومی اشنا

میشید + اینکه زبانتون به نوعی با خوندن این مطالب و حالا ترجمه کردن یا گهگاهی متوجه شدن مطالب به مرور زمان کمک میکنه

که زبانتون تقویت بشه و همینطور به شکلی تخصصی در مورد نجوم. یه فایده ی دیگه ای هم که میبینم اینه که بعضی از دوستان

خب حوصله ندارن که بیان در مورد مثلا در مورد این اجرام سرچ کنن و خودشونو از این دانسته به نوعی عقب میندازن خب نجوم امیخته

با علم فیزیک و ... دیگه . خب خیلی راحت با چارتا کلیک کردن میتونن وارد تالار و جستار بشن و استفاده کنن. ( هراینه اگرم حوصله

همون چارتا کلیک هم داشته باشن ) خب همه ی اینا باعث میشه تا به دانسته هاتون چه در زبان و چه در نجوم و همینطور علم های

دیگه اضافه بشه حالا هر چقدر هم که کم باشه مهم اینه که اضافه میشه و چیزی یاد میگیرید. و خواهشا جهت اینکه بخواید سپاس

بگیرید مطلب نذارید سپاس برای هیچکس چیزیو به اثبات نمیرسونه فایده ای نداره .سریع پیست نکنید درهم ریخته شلوغ پلوغ باشه.

مرتب منظم طوری که وقتیخودتون و دیگران میخونن جدا از بار علمی که داره از مرتب بودن اون مطلب لذت ببرید و ببرن.

به هر حال امیدوارم که جستاری که زدم مفید واقع شه و با کمک شما بچه ها این جستار همیشه برا خودتون و دیگران پر فایده

و فعال باشه.


مجددا عید قربان رو به همه ی شما عزیزان تبریک میگم smile072

نمایه کاربر
امیرکاوه

نام: حامد فرهنگ

عضویت : یک‌شنبه ۱۳۹۲/۷/۷ - ۱۶:۰۵


پست: 388

سپاس: 167

جنسیت:

تماس:

Re: ستارگان

پست توسط امیرکاوه »

اماتور نوشته شده:
m18


خب این یک خوشه ستاره ای بازه نسبتا کم نور که وسعتی حدود 17 سال نوری داره و در حدود 4،900 سال نوری از زمین فاصله و در

صورت فلکی قوس قرار داره که موقعیتش میشه بین سحابی امگا و مسیه 24 .این خوشه بسیار جوان و سن آن در حدود 32 میلیون

سال تخمین زدن. بیشتر این خوشه شامل ستاره های کوچک آبی روشن و همینطور ستاره های زرد یا نارنجی روشن وهمراه با مقدار

کمی گرد و غبار همراهه.از اونجایی که فاصله زیاد باعث فقدان مشاهدات با کیفیت بالا از مسیه 18 شده هیچ کس هنوز مطمئن نیست

که چطوری این تعداد زیاد ستاره در این خوشه وجود داره.این خوشه در مرکز شلوغ کهکشان در صورت فلکی قوس واقع شده که باعث

شده کار تعیین کردن اعضای مسیه 18 بسیار دشوار بشه




amateur/amator : Translation
اقای اماتور مطالب شما همیشه فوق العاده است . اگر میشه منبعش رو ذکر کنید . لطفا با پیام خصوصی چون من فراموش می کنم به تاپیک سر بزنم . متشکرم . کاوه

نمایه کاربر
*شارش*

نام: فاطمه غمكده

محل اقامت: بلبلان

عضویت : دوشنبه ۱۳۹۱/۶/۲۰ - ۱۱:۳۰


پست: 1076

سپاس: 595

جنسیت:

Re: ستارگان

پست توسط *شارش* »

روشن‌ترین دنباله دار قرن
دنباله دار "آیسون" که از آن با عنوان روشنترین دنباله داری یاد می شود که طی یک قرن مشاهده شده در صورتی که خورشید به آن رحم کند در فصل پاییز از زمین قابل مشاهده خواهد بود.
"آدام بلاک" عکاس نجومی، این تصویر فوق العاده از دنباله دار قرن را با دوربین و تلسکوپ 32 اینچی از بالای کوه لمون متعلق به دانشگاه آریزونا در تاریخ 8 اکتبر ثبت کرده است.
اگر دنبال دار آیسون هنگام رویارویی بسیار نزدیک خود با خورشید که ماه آینده صورت می گیرد از بین نرود، زیبایی آن در ماه دسامبر رصدگران آسمان را شگفت زده می کند.

این دنباله دار سال گذشته درحالی که ابر اورت را ترک می کرد توسط چند ستاره شناس آماتور در روسیه کشف شد. ستاره شناسان اعتقاد دارند این نخستین سفری است که دنبال دار آیسون به داخل منظومه شمسی دارد.

دنباله دار آیسون (ISON) دورترین لایه منظومه شمسی ما را که به آن ابر اورت گفته می شود، ترک کرد، پاییز امسال در ماه نوامبر این دنباله دار یخی به نقطه اوج سفر خود می رسد و شرایطی را برای مشاهده آن توسط رصدگران زمین فراهم می کند.

آیسون یک دنباله دار خورشید خراش است، این اجسام به علت وجود احتمال تخریب آنها به واسطه نزدیکی مدارشان به خورشید، به این نام مشهور شده اند، مدار این نوع اجسام در فاصله یک میلیون 367 هزار کیلومتری از خورشید حرکت می کند و دانشمندان تخمین زده اند که نزدیک ترین عبور آیسون از مقابل خورشید زمین در فاصله یک میلیون 174 چهار کیلومتری خواهد بود.
آیسون در تاریخ 28 نوامبر (7 آذر ماه) به نزدیک ترین فاصله خود (1.2 کیلومتر) با خورشید می رسد.
2.jpg
شما دسترسی جهت مشاهده فایل پیوست این پست را ندارید.
آخرین ویرایش توسط *شارش* شنبه ۱۳۹۲/۸/۴ - ۰۰:۱۶, ویرایش شده کلا 1 بار

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: ستارگان

پست توسط اماتور »

ممنون بابت مطلب smile036
.... نوشته شده:روشن‌ترین ستاره دنباله دار قرن
2.jpg
دوستان عزیز یه مختصر حالا در مورد دنباله دار میگم ببینید ستاره دنباله دار یه

ستاره نیست. ستاره دنباله دار به دلیل نورانی بودنش چون درخشش زیادی داره تو دورانای گذشته چه از چندین هزار سال قبل و چه

دوران رنسانش خیلیا میشه گفت یجورایی همه به غیر از افراد خیلی کمی این باور رو داشتن که اینا یه ستاره هستن که یه دمی هم

پشتشون به همراه داره ولی به مرور زمان مشخص شد که فقط یه جرم کوچیکه که از خودش رد میذاره که بازم به مرور زمان متوجه

شدن به چه دلیلی رد میذاره. نباید گفت ستاره دنباله دار بلکه واژه ستاره رو در واقع باید حذف کنید.

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: ستارگان

پست توسط اماتور »

رصد دقیق دورترین ابرنواختر کائنات/ملاحظه اتفاقهای 10 میلیارد سال پیش



به گزارش خبرگزاری مهر، جزئیات این ابر نواختر کە Mingus خوانده می گردد در دویست و بیست و یکمین نشست انجمن ستاره

شناسی آمریکا ارائه شد.این نور نشان دهنده یک ستاره در حال مرگ است کە از زمان های باستان تاکنون رصد شده اما ستاره

شناسان امروزی از جزئیات نور آنها برای کاوش رازهای کائنات استفاده کردند.ابرنواختر Mingus که 10 میلیارد سال نوری از ما فاصله

دارد، میتواند در شناخت هر چه بیشتر انرژی تاریک به دانشمندان کمک کند. انرژی تاریک نیرویی است کە ظاهرا گسترش کائنات

را تسریع میکند.این ابرنواختر کە با اسم رسمی SN SCP-0401 شناخته می گردد، بەه طور تصادفی در پروژه کیهان شناسی ابرنواختر

(SCP)با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل در سال 2004 شناسایی شد. اما این داده ها، اطلاعات کافی در مورد جرم ملاحظه

شده ارائه نمیکرد.
تصویر
دیوید روبین از دانشگاه کالیفرنیا برکلی و مجری این تحقیقات، گفت: از نظر درخشش این ابرنواختر بi درخشانی یک سوسک

شب تاب است کە از فاصله 3000 مایلی دیده می گردد.محققان مجبور شدند برائ اطلاعات بیشتر تا زمان نصب دوربین میدان

وسیع 3 بر روی تلسکوپ فضایی هابل در سال 2009 توسط فضانوردان صبر کنند و پس از آن دوباره این ابرنواختر را بررسی کنند.

با این دوربین تازه کە شفافیت بهتری داشت، دانشمندان تایید کردند این ابرنواختر در حقیقت یک ابرنواختر نوع یک (Type 1a) است

کە نور آن بە شیوه ای موسوم بە شمع های استاندارد منتشر میگردد.ساول پرلموتر مجری پروژه کیهان شناسی ابرنواختر گفت: ما

توانستیم تغییراتی را در درخشش و ویژگی های طیفی برائ اتفاقی ببینیم کە 10 میلیارد سال پیش فقط طی چند هفته روی داده

است.وی جایزه 2011 نوبل فیزیک را بە خاطر تحقیق بر روی ابرنواخترهای نوع یک بە دست آورد کە اثبات می کند روند گسترش کائنات

تسریع شده است.توضیح این گسترش نیازمند مطالعه دقیق ابرنواخترها و بازگشت از آنها بە اولین ستاره هاست. چنین مطالعه ای

میتواند اندکی انرژی تاریک را توضیح دهد نیروی مرموزی کi عامل تسریع گسترش کائنات است.


منبع ثبت میگردد

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: ستارگان

پست توسط اماتور »

SNR B0519-69.0
تصویر

تصویر
ناسا می گوید تلسکوپ هابل تصویر واضحی از بقایای باریک و قرمز یک ستاره شبیه خورشید ما تهیه کرده که در 150 هزار سال

پیش به شکل یک ابرنواختر منفجر شده است.

به گزارش خبرگزاری مهر، این جرم آسمانی که SNR B0519-69.0 یا به طور خلاصه SNR 0519 خوانده می گردد

حدود 150 هزار سال پیش منفجر شده است اما اولین نور این انفجار حدود 600 سال پیش به زمین رسید.پوسته نازک و قرمز رنگ

گاز در این تصویر ناسا که هفته قبل انتشار یافت، تنها بقایای این ستاره باستانی ناپایدار است.چندین نوع ابرنواختر وجود دارد اما

SNR 0519 به خاطر داشتن کوتوله سفید – ستاره خورشید مانندی در مراحل نهایی عمرش- شناخته می گردد.ستاره شناسان

میگویند بقایای SNR 0519 در فاصله بیش از 150 هزار سال نوری از زمین و در جنوب صورت فلکی ماهی زرین قرار دارد.

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: ستارگان

پست توسط اماتور »

CassiopeiaA




یکی از معروف ترین اجرام در آسمان، باقی مانده ابرنواختر ذات الکرسی A میباشد. دانشمندان ناسا با استفاده از داده های رصد خانه

پرتو ایکس چاندرا ، تلسکوپ فضایی اسپیتزر و تجهیزات زمینی تصاویر این ابرنواختر را ترکیب و یک مدل سه بعدی منحصر به فرد از آن را

طراحی کردند. این سحابی از مرگ یک ستاره پر جرم به جا مانده است.
تصویر
نور ابرنواختر ذات الکرسی A نخستین بار 330 سال پیش به زمین رسید. نور ناشی از انفجار ابرنواختر ذات الکرسی A برای نخستین

بار سه قرن پیش به زمین رسید، اما غبار کهکشانی باعث شد تا چشم‌انداز این آتش‌بازی کیهانی اندکی تار و محو شود تا اینکه در

نهایت رصدخانه فضایی پرتوی ایکس چاندرا توانست در سال 1999 این جرم فشرده‌ را درون این سحابی شناسایی و شکار کند. توده‌ی

ابری پسماندهای این انفجار تاکنون در حدود 15 سال نوری گسترده شده است. پوسته انفجاری این ستاره از همان زمان انفجار همواره

در حال انبساط بوده و براحتی می توان به کمک تلسکوپهای زمینی طی چند سال تغییرات پوسته را که مانند یک سحابی است

مشاهده کرد. مواد پرت شده در انفجار با سرعت بیش از ده میلیون مایل در ساعت همچنان از نقطه مرکزی که محل ستاره منفجر

شده بوده دور می شوند.اغلب ستارگان نوترونی میدان‌های مغناطیسی چرخان و قوی دارند که باعث می‌شود به‌سان یک فانوس

دریایی از خود پرتوهای قدرتمند رادیویی و ایکس منتشر کنند؛ اما جرمی که در میان ذات‌الکرسی A قرار گرفته، پیوسته و یکنواخت

می‌سوزد. به اعتقاد دانشمندان، در ذات‌الکرسی A یک ستاره نوترونی وجود دارد که با جوی از کربن پوشانده شده است. چنین جوی

باعث می‌شود که باقیمانده ستاره در طول‌موج‌های مریی، آبی به نظر برسد و هم‌چنین انرژی‌های غیرمعمول پرتوهای ایکسی را که

دانشمندان مشاهده کرده‌اند را توضیح بدهد. ظاهر غیرمعمول ذات‌الکرسی A به دلیل جوان بودن آن است. این ستاره با گذشت زمان

هیدروژن و هلیوم جمع می‌کند و دارای چرخشی قابل تشخیص می‌گردد و بدین ترتیب بیشتر به دیگر ستارگان نوترونی قدیمی‌تر و

شناخته شده‌تر شباهت پیدا خواهد کرد.ستاره شناسان معتقدند، اگر ستاره ای در فاصله ی کمتر از 26 سال نوری از زمین منفجر

شود می تواند بخش زیادی از لایه ی ازن زمین را از بین برده و به نابودی گونه های مختلف زیستی بیانجامد.



منبع ثبت میگردد

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: ستارگان

پست توسط اماتور »

برخورد عظیم اشعه گاما به زمین در قرن 8 میلادی




پروفسور فوزا میاکی اعلام کرد که مقدار بسیار بالایی ایزوتوپ کربن 14 و برلیوم 10 در حلقه‌ی درختانی یافته است که در سال 775 پس

از میلاد شکل گرفته‌اند. او معتقد است علت فراوانی وجود چنین ایزوتوپ‌هایی احتمالاً برخورد رگباری از تابش‌های فضایی‌، پرتوهای گاما،

با زمین، میان سال‌های 774 و 775 است. کربن14 و برلیوم 10 هنگامی شکل می‌گیرند که تابش‌هایی از فضا با اتم‌های نیتروژن در جوّ

برخورد می‌کنند و این اتم‌ها پس از تجزیه شدن اتم‌های سنگین‌تری مانند کربن و برلیوم را شکل می‌دهند. اما هیچ انفجار ابرنواختری در

آن دوران ثبت و رصد نشده است و هیچ اثری از این نوع انفجارها باقی نمانده است.

انرژی این انفجار حدود 10 برابر انرژی بمب اتمی که بر سر هیروشیما فرود آمد، تخمین زده شده است. آن چه مشخص است این است

که در حوزه کیهانی زمین فاجعه‌یی رخ داده که توسط میلیون‌ها انسان زمینی آن دوران احساس نشده و سوابق تاریخی نیز از این واقعه

عجیب سخنی به میان نیاورده‌اند. در عوض، این حادثه در میزان کربن رادیواکتیو به دام افتاده در حلقه‌های رشد تعدادی از کهن‌ترین

درختان زمین ثبت شده است.

کربن ایزوتوپی کلیدی است و کربن-14 هنگامی شکل می‌گیرد که ذرات انرژی‌دار وارد جو زمین می‌شوند و با اتم‌های نیتروژن تصادم پیدا

می‌کنند. به این دلیل که درختان هر دوی کربن-14 و خویشاوند ثابت آن یعنی کربن-12 را جذب می‌کنند، سطوح نسبی کربن-14 در

حلقه‌های رشدشان روشی برای اندازه‌گیری میزان ذرات حاوی انرژی بالا ارائه می‌دهند که طی یک سال به جو زمین وارد شده‌اند. با

تحلیل دو درخت سرو ژاپنی در سال گذشته، دانشمندان دریافتند که میزان کربن-14 موجود در حلقه‌های رشد این درختان در سال 775

میلادی به طرز شوک‌آور بالا بوده است.

نوسان سطوح کربن-14 امری طبیعی است و این سطوح طی یک چرخه 11 ساله با صعود و افول جرقه‌های خورشیدی بالا و پایین میروند

، اما در سابقه سه هزار ساله، هیچ گونه اصابتی با شیبی به اندازه شیب اصابت سال 775 میلادی وجود ندارد. بنابراین چه مولفه‌ای

موجب انفجار عظیم تشعشع و جریان بالای ذرات انرژی‌داری شده که سطوح افزایش یافته کربن-14 را در جو به دنبال داشته است؟

به گفته دانشمندان، دو دلیل می‌تواند وجود داشته باشد: یا تشعشع از یک جرقه خورشیدی بسیار شدید بوده یا از انفجار ستاره ی

مجاور. آن‌ها فرضیه جرقه خورشیدی را به دو دلیل حذف کردند : نخست این که جرقه‌هایی با چنین عظمتی باید نمایشی فراموش‌نا

شدنی از تابش‌های شمالی ارائه داده باشند که چنین پدیده‌ای در سوابق تاریخی دیده نمی‌شود. دوم این که این جرقه‌ها می‌توانستند

لایه ازن زمین را نابود کنند و تمامی حیات را در معرض تشعشع شدید و احتمالا در حرکت به سوی یک انقراض قرار دهند. احتمال دیگری

نیز وجود دارد و آن این که یک ابرنواختر نزدیک اشعات گامای منتشره در تمامی جهات را ارسال کرده باشد. این اشعه‌ها ذرات با انرژی

بالایی در جو خلق کرد‌ه‌اند که پس از آن کربن-14 حاضر چنین حجم زیادی را شکل داده‌اند.

اما به منظور انتشار اشعه‌های گامای کافی، ابرنواختر مجبور بوده که بزرگ‌تر و درخشان‌تر از سایر نقاط شفاف تاریخی باشد که مستند

شده‌ بودند؛ با این حال هیچ سابقه‌ای از ابرنواختر در سال 775 ثبت نشده است. حتی چنان‌چه مردم متوجه یک ستاره در حال انفجار

نشده باشند، بقایای آن باید امروز در خارج از زمین قابل مشاهده بودند و درخششی ضعیف داشتند که توسط تلسکوپ‌ها رصد

می‌شدند.دانشمندان از پیش، 11 مور از بقایا را در محله کهکشانی ما شناسایی کرده‌اند اما هیچ یک از آ‌ن‌ها دارای عمر مناسبی برای

این که عامل انفجار 775 باشند، نیستند.ژاپنی‌ها دریافتند که نه جرقه‌های خورشیدی و نه ابرنواختر نمی‌توانند توضیح‌دهنده آنومالی

کربن-14 باشند.هم‌اکنون محققان آلمانی عاملی موجه را برای این واقعه پیشنهاد کرده‌اند. آن‌ها معتقدند که دو جرم آسمانی مانند دو

سیاه‌چاله، ستاره‌های نوترونی یا کوتوله‌های سفید با هم برخورد کرده‌اند و پس از برخورد، ادغام شده‌اند. پس از این اتفاق انرژی به

شکل پرتو گاما آزاد شده است که پرانرژی‌ترین بخش طیف امواج الکترومغناطیس است. در چنین ادغام‌هایی،‌ پرتوهای گاما به مدت

کوتاه ، معمولاً دو ثانیه، اما با شدت بسیار منتشر می‌شوند. چنین رویدادهایی هرسال در کهکشان‌های دیگر پیش می‌آید. اگر این

توضیح قانع‌کننده‌ای برای وجود ایزوتوپ‌ها باشد پس ستاره‌هایی که ادغام شده‌اند نباید بیشتر از 3000 سال نوری با هم فاصله داشته

باشند. بر اساس مقداراندازه‌گیری شده‌ی کربن14، این دو دانشمند حدس می‌زنند که پرتوهای گاما از فاصله‌ای بین 3 هزار تا 12

هزار سال نوری از خورشید، به ما رسیده‌اند.

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: ستارگان

پست توسط اماتور »

SBW2007
تصویر
خب این ستاره که اسم رسمیش اس بی دابلیو2007 و یه ستاره غول پیکری هم تو مرکزشه که چیزی در حدود 20 برابره خورشید ماست

و که این ستاره حلقه ای که دورش میبینین در واقع لایه های بیرونیشه و با بادای فوق العاده تند و پرسرعتی همراهه .اگر یخورده این ابر

نواخترارو دیده باشید این سحابی خیلی شبیه ابرنواختره 1987. و تو خیلی چیزا با هم شباهت های جالبی هم دارن از جمله حلقه ها.

حلقه ها دقیقا یکسانن - سنشون برابره - اندازه شون یکیه - جفت ستاره هردوشون تو یه منطقه هستن که منطقشونم اچ آی آی و همینطور

روشنایی یا درخششی که تولید کردنم برابره. خب در نهایت که فاصلش با ما 20 هزار سال نوری یعنی بیش از 20 هزارتا. اها اینم اضافه

کنم که اسم مستعارش یعنی یوزرش smile039 اس بی دابلیو 1



.

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: ستارگان

پست توسط اماتور »

کشف یک منظومه 3 ستاره ای عجیب !



یک گروه از ستاره شناسان بین المللی با استفاده از بانک اطلاعاتی تلسکوپ GBT موفق شدند یک منظومه سه ستاره ای را در صورت

فلکی برج ثور کشف کنند که شامل یک تپ اختر و یک جفت ستاره کوتوله سفید میباشد و می تواند سرنخی برای حل اسرار کیهانی

باشد و حتی نظریه نسبیت عام اینشتین را به چالش بکشد.اینگرید استیرز ستاره شناس دانشگاه بریتیش کلمبیا بخشی از یک تیم بین

المللی است که روی یک منظومه متشکل از دو ستاره کوتوله سفید و یک تپ اختر ابرمتراکم بوده که در یک فضای کوچکتر از مدار زمین

به دور خورشید قرار گرفته اند.این تب اختر 4200 سال نوری از زمین فاصله دارد و 366 بار در ثانیه می چرخد و در مدار نزدیک یک ستاره

کوتوله سفید کشف شد که هر دو با یک ستاره کوتوله سفید دیگر در یک فاصله دورتر در یک مدار نزدیک قرار دارند. این منظومه ارائه کننده

بهترین فرصت ممکن برای آزمایش یک خطای احتمالی از یک مفهوم کلیدی در نظریه نسبیت عام اینشتین است که می گوید اصل تعادل

قوی که بیان می کند تأثیر گرانش روی یک جسم به ماهیت یا ساختار داخلی جسم بستگی ندارد.
تصویر
استیرز طی بیانیه ای اعلام کرده است که با سنجش بسیار دقیق زمان امواج ضرباتی که از سوی تپ اختر می آید ما می توانیم انحراف

از اصل تعادل قوی را در حساسیتی چندین مرتبه بیشتر از گذشته بررسی کنیم. یافتن انحراف از اصل تعادل قوی نشان دهنده یک شکاف

در نظریه نسبیت عام است و ما را به سوی یک نظریه بازنگری شده از گرانش سوق می دهد.وقتی که یک ستاره بزرگ به عنوان یک ا

برنواختر منفجر می شود و بقایای آن به هسته ستاره ابر متراکم تقلیل می یابد قسمتی از جرم آن به انرژی پیوندی گرانشی تبدیل میشود

که اجرای ستاره متراکم را درکنار هم حفظ می کند. اصل تعادل قوی می گوید که این انرژی پیوندی به صورت گرانشی واکنش نشان

میدهد درست مثل این که هنوز جرم است. این درحالی است که گزینه های پیشنهادی مختلف درباره نظریه نسبیت عام منکر این واکنش

شده اند.اسکات رانسوم از رصدخانه ستاره شناسی رادیوملی در چارلوتسویل، ویرجینیای آمریکا گفت: این منظومه سه ستاره ای یک

آزمایشگاه کیهانی طبیعی در اختیار ما گذاشته است تا هر آنچه را که پیشتر کشف شده برای یادگیری تعامل منظومه سه ستاره ای به

بوته آزمایش بکشیم و مشکلات احتمالی نظریه نسبیت عام را کشف کنیم.


منبع : بیگ بنگ

نمایه کاربر
اماتور

عضویت : پنج‌شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۵ - ۱۲:۴۳


پست: 2909

سپاس: 2151

جنسیت:

تماس:

Re: ستارگان

پست توسط اماتور »

نخستین ستاره بازنشسته شناسایی شد



ستاره‌شناسان موفق به شناسایی نخستین ستاره بازنشسته شناخته شده در جهان شدند که از صفحه غبار و سیستم سیاره‌ای

برخوردار است
تصویر
رصدخانه هرشل سازمان فضایی اروپا اولین تصاویر از کمربند غبار به وجود آمده از برخورد سیارک‌ها یا دنباله‌دارها با هم را در اطراف یک

ستاره "زیر غول" - ستاره‌ای که مانند ستاره‌های غول معمولا" دارای رده طیفی K وM بوده ولی درخشندگی آنها کمتر است- منتشر

کردند که دارای یک سیستم سیاره‌ای است.ستاره‌هایی مانند خورشید پس از میلیون‌ها سال احتراق مداوم هیدروژن در هسته آنها،

این ذخیره سوخت مرکزی را تخلیه کرده و شروع به سوزاندن آن در لایه‌های اطراف هسته می‌کنند. در این مرحله ستارگان به زیر غول

و در مراحل بعدی به غول‌های قرمز تبدیل می‌شوند.حداقل در دوره زیرغول، سیارات، سیارک‌ها و کمربندهای دنباله‌دار اطراف این ستاره‌

های بازنشسته باقی می‌مانند اما به رصد برای اندازه‌گیری ویژگی‌های آنها نیاز است. یک رویکرد برای این کار، بررسی صفحات غبار در

اطراف ستارگان است که با برخورد جمعیت‌های سیارک‌ها یا دنباله‌دارها به وجود می‌آیند.

ستاره‌شناسان با استفاده از رصدخانه هرشل توانسته‌اند پرتوهای درخشان اطراف ستاره "کاپا تاج شمالی" را کنار بزنند که نشانگر

وجود یک صفحه غبار است. این ستاره که با تفاوت 1.5 جرم خورشیدی، کمی از خورشید سنگین‌تر است، حدود 2.5 میلیارد سال

سن داشته و در فاصله حدود 100 سال نوری از زمین قرار دارد.بر اساس مشاهدات زمینی، این ستاره از یک سیاره غول‌پیکر با جرم

حدود دو برابر سیاره مشتری برخوردار است که در فاصله‌ای معادل کمربند سیارکی منظومه شمسی از ستاره خود می‌گردد. سیاره

دوم مورد تردید است، اما جرم آن محدود نیست.مشاهدات هرشل به ارائه تصاویر نادر از حیات سیستم‌های سیاره‌ای در اطراف ستارگان

زیر غول پرداخته و پژوهش جدیدی از ساختار سیارات و سیستم صفحه آن ممکن ساخته است.صفحه غبار اطراف کاپا تاج شمالی بر

خلاف منظومه شمسی در تمام طول حیات آن به طور دست نخورده باقی مانده، در حالی که دیسک خورشید در دوره‌ای موسوم به

عصر آخرین بمباران سنگین در حدود 600 میلیون سال پس از شکل‌گیری خورشید از بین رفته است.چ


منبع ذکر میگردد

ارسال پست