سوخت موشک در خارج جو

مدیران انجمن: parse, javad123javad

ارسال پست
نمایه کاربر
rohamavation

نام: roham hesami radرهام حسامی راد

محل اقامت: 100 مایلی شمال لندن جاده آیلستون، لستر، لسترشر. LE2

عضویت : سه‌شنبه ۱۳۹۹/۸/۲۰ - ۰۸:۳۴


پست: 3268

سپاس: 5491

جنسیت:

تماس:

سوخت موشک در خارج جو

پست توسط rohamavation »

راکت ها و موتورهای موجود در فضا طبق قانون سوم حرکت آیزاک نیوتن رفتار می کنند: هر عملی واکنش برابر و متضادی ایجاد می کند.
برخی از فضاپیماها برای صرفه جویی در هزینه هنگام شلیک برای سیارات دور مانند مشتری ، به دور یک سیاره (مثلاً ناهید) شلاق می زنند و از گرانش آن برای افزایش سرعت استفاده می کنند. این مدت زمان رسیدن به مقصد دیگر را کوتاه می کنیک موتور یونی با افزودن یا از بین بردن الکترون ها برای تولید یون ها ، پیشرانه را یونیزه می کند. موتورهای یونی معمولاً از زنون گازی استفاده می کنند. این گاز یونیزه است و جریان پیوسته ای از یون های دارای بار مثبت را از پشت موتور می فرستد. این زیاد نیست ، اما فشار کافی برای حرکت فضاپیما در فضا است - به یاد داشته باشید وقتی از زمین خارج می شویم مقاومت هوا یا چیز دیگری نداریم. بله ، یک موشک به لطف قانون سوم حرکت نیوتن هنوز هم در فضا کار می کند!یک موتور یونی با افزودن یا از بین بردن الکترون ها برای تولید یون ها ، پیشرانه را یونیزه می کند. موتورهای یونی معمولاً از زنون گازی استفاده می کنند. این گاز یونیزه است و جریان پیوسته ای از یون های دارای بار مثبت را از پشت موتور می فرستد. این زیاد نیست ، اما فشار کافی برای حرکت فضاپیما در فضا است - به یاد داشته باشید وقتی از زمین خارج می شویم مقاومت هوا یا چیز دیگری نداریم. بله ، یک موشک به لطف قانون سوم حرکت نیوتن هنوز هم در فضا کار می کند!یک موتور یونی با افزودن یا از بین بردن الکترون ها برای تولید یون ها ، پیشرانه را یونیزه می کند. موتورهای یونی معمولاً از زنون گازی استفاده می کنند. این گاز یونیزه است و جریان پیوسته ای از یون های دارای بار مثبت را از پشت موتور می فرستد. این زیاد نیست ، اما فشار کافی برای حرکت فضاپیما در فضا است - به یاد داشته باشید وقتی از زمین خارج می شویم مقاومت هوا یا چیز دیگری نداریم. بله ، یک موشک به لطف قانون سوم حرکت نیوتن هنوز هم در فضا کار می کند!به لطف قانون سوم حرکت نیوتن ، یک موشک هنوز هم در فضا کار می کند!به لطف قانون سوم حرکت نیوتن ، یک موشک هنوز هم در فضا کار می کند.
خوبخود مشتعل
سوخت هایپرگولیک استفاده می کند - دو ترکیبی که هنگام تماس با آنها واکنش شدید نشان داده و می سوزند. به این ترتیب می توانید فقط با باز کردن دو سوپاپ آنها را روشن کنید. شما به هیچ مکانیزم جرقه زنی عالی احتیاج ندارید ، که آنها را بسیار قوی و تضمین شده کار می کند. سوخت هایپرکلیک نیز مانند جهنم سمی هستند ، و اگر در خارج از محفظه احتراق نشت کرده و با یکدیگر تماس بگیرند -
ممکن است بگویید: "موشک ها به چیزی برای فشار آوردن نیاز دارند". نه ، در واقع ، شما این کار را نمی کنید. این سومین قانون حرکت نیوتن است: برای هر عملی ، یک واکنش برابر و مخالف وجود دارد. اقدامی که در مورد موتورهای موشکی انجام می شود ، بیرون انداختن چیزی به عقب است: اگزوزهای موشک. و هرچه سریعتر آن را بیرون بیاندازید ، عمل بزرگتر خواهد بود. به همین دلیل است که می خواهید سوخت را به شدت بسوزانید: هرچه داغتر بتوانید سوخت را بدست آورید ، هرچه سریعتر خروج از اگزوز انجام شود ، عمل بزرگتر و واکنش بزرگتر است.
پیشرانه هایی هستندکه سوخت واکسیدکننده به طورمجزا درون محفظه ی احتراق تزریق می شوند و بدون نیاز به آتشزنه و فقط با برخورد با یکدیگر شعله ور می شوند. که این قابلیت آن را برای سامانه های مانوری فضاپیماها که نیاز است بارها خاموش و روشن شوند ایده آل می نماید.
معمول ترین سوخت های خود مشتعل شامل هیدرازین، مونو متیل هیدرازین (MMH) و دی متیل هیدرازین نا متقارن (UDMH) می باشند.
و از اکسید کننده های خود مشتعل معروف می توان به تتروکسید نیتروژن (NTO) و اسید نیتریک اشاره نمود. در خانواده ی موشک های تیتان، موشک های ماهواره بر دلتا 2 از آیروزین50 و NTO استفاده شده است.
در ضمن شاتل ها شاتل فضایی از چهار قسمت اصلی تشکیل شده ۱- مدار پیما که منظور خود شاتل است ۲-موتور های اصلی خود مدار پیما ۳-مخزن سوخت خارجی ۴-دو راکت سوخت جامد خود مدار پیمای شاتل که توسط کمپانی rockwell international توسعه یافته به اندازه سایز یک هواپیمای مسافربری DC-9 میباشد مدار پیما دارای ۳۷ متر طول طول بال ۲۴ متر و وزن تقریبی ۷۷ تن خود مدار پیما بجز سیستم های الکترونیکی و موتور ها و سیستم های مکانیکی به دو بخش تقسیم میشود قسمت کابین و قسمت کارگو (محفظه بار ) شاتل دارای ۷ نفر خدمه است و خود کابین به دو بخش تقسیم میشود که قسمت بالایی کابین اصلی است که برای کنترل شاتل استفاده میشود و دارای 10 نمایشگر است و در این کابین با استفاده از پنل ها فضانوردان شاتل را کنترل میکنند و کابین پایینی برای استراحت فضانوردان است که دارای توالت جای خواب و جا برای غذا خوردن است و جو و گاز های درون کابین مانند آنچه در سطح زمین است تشکیل میشود گاز جو درون کابین از ۸۰ درصد نیتروژن و ۲۰ درصد اکسیژن تشکیل شده و قسمت کارگو یا همان محفظه بار طول ۱۸ متر و عرض ۴.۵ متر است و در قسمت محفظه بار محموله ها مانند ماهواره و … حمل میشود و شاتل تا ۳۰ تن را در حین لانچ و نصف همین مقدار را در زمان برگشت به زمین میتواند حمل کند و همچنین شاتل محفظه با اکسیژن قابل سکونت بیشتری هم میتواند حمل کند قبل بازنشستگیI hope I help you understand the question. Roham Hesami smile072 smile261 smile260 رهام حسامی ترم پنجم مهندسی هوافضا
تصویر

ارسال پست