صفحه 1 از 1
نظریه روخه برای تشکیل حلقه و اقمار سیارات
ارسال شده: چهارشنبه ۱۴۰۱/۹/۹ - ۱۸:۱۹
توسط decoder
سلام
همونطور که از عنوان پیدا هست در مورد نظریه روخه برای تشکیل حلقه ها و اقمار سیارات سوال داشتم
چه شرایطی باید وجود داشته باشه تا یه سیاره صاحب قمر یا حلقه بشه؟

Re: نظریه روخه برای تشکیل حلقه و اقمار سیارات
ارسال شده: پنجشنبه ۱۴۰۱/۹/۱۰ - ۰۹:۲۲
توسط rohamavation
حلقهها ممکنه ناشی از فرآیندهای مختلفی مانند برخورد غولپیکرها و جداسازی جزر و مدی دنبالهدارها یا ماهوارهها و همچنین خود تشکیل سیاره باشه البته میشه گفت سیارات حباب های کوچکتری هستند که توسط ستاره تشکیل شدند. حباب های کوچک چرخش بالاتری نسبت به سیارات منظومه شمسی دارند حلقهها هم از قطعات کوچک (و نه چندان ریز) سنگ و یخ تشکیل شدهاند که به نوعی تکههایی هستند که از شکلگیری سیاره باقی موندن. این تئوری شامل حد روشه است ذراتی که در حال حاضر در این حد هستند نمی توانند به دلیل نیروهای جزر و مدی در یک جسم بزرگتر جمع بشن
به نظر من دلیش این هست که شما فقط سیستمهای حلقهای اصلی را در اطراف سیارات بزرگتر (غول گازی) میبینید اگرچه مانع از حلقههای اطراف سیارات کوچکتر (صخرهای) نمیشود. به نظر می رسد این امر توسط منظومه شمسی ما تایید میشه جایی که غول های گازی حلقه دارند در حالی که سیارات سنگی اینگونه نیستند.یک ماه توسط گرانش خود کنار هم نگه داشته می شود و با حرکت جزر و مدی یک سیاره از هم جدا می شود. اگر یک ماه خیلی به یک سیاره نزدیک شود، توسط گرانش سیاره از هم جدا می شود و تبدیل به حلقه میشه. نزدیکترین چیزی که یک ماه میتواند به یک سیاره برسه خوب حد روشه هستش و به جرم و چگالی سیاره و ماه بستگی داره خوب سیاره بزرگی مانند زحل دارای محدودیت روشه بزرگیه و قمرهای زیادی رو داره و داشته که برخی از آنها برای ساختن حلقه ها از هم جدا شده اند.
حد روشه برای سیستم زمین-ماه در شعاع حدود 10000 کیلومتر است که بسیار نزدیک به سطح زمینه (حدود 6400 کیلومتر). و بر خلاف غول های گازی سیارات زمینی قمرهای زیادی ندارندخوب. اگر هر حلقهای در یک زمان تشکیل میشد (مثلاً از ماده ناشی از برخورد جسمی که ماه را تشکیل داده)، طی چند هزار سال توسط اغتشاشات از مدار خارج میشن
پس با وجود ماه های کم و محدودیت های کوچک روشه، فرصت های تشکیل حلقه نادره . میگن فوبوس، یکی از ماهوارههای مریخ، اکنون آنقدر به مریخ نزدیک شده است و به آرامی به مریخ نزدیکترمیشه. در طی 50 میلیون سال اینده آن را از هم پاشیده و یک حلقه (کوچک) در اطراف مریخ تشکیل خواهد داد

چگونه بشر می تواند حلقه های زحل را برای زمین بسازه جوابش زباله های فضایی - از نظر تئوری میتوان تمام آن زبالهها را در یک صفحه منفرد تراز کرد و چیزی را شکل داد که بسیار شبیه حلقههای زحل است خوب حداقل اندازه ممکن برای یک سیاره برای داشتن حلقه چقدر ه خوب هر سیاره ای میتونه داشته باشه (اگر چیزهایی داشته باشه که بتونند با هم برخورد کنند یا در مدار اطرافش به زیر حد روش بیفتند). سیاره ای به اندازه زمین اگر بیش از چند هزار سال سیستم حلقه ای داشته باشد نمی تواند روی یک منظومه حلقه ای نگه دارد و حلقه های زحل باید صد میلیون سال دیگر از بین بروند.
Re: نظریه روخه برای تشکیل حلقه و اقمار سیارات
ارسال شده: جمعه ۱۴۰۱/۹/۱۱ - ۱۷:۴۵
توسط decoder
rohamavation نوشته شده: ↑پنجشنبه ۱۴۰۱/۹/۱۰ - ۰۹:۲۲

چگونه بشر می تواند حلقه های زحل را برای زمین بسازه جوابش زباله های فضایی - از نظر تئوری میتوان تمام آن زبالهها را در یک صفحه منفرد تراز کرد و چیزی را شکل داد که بسیار شبیه حلقههای زحل است خوب حداقل اندازه ممکن برای یک سیاره برای داشتن حلقه چقدر ه خوب هر سیاره ای میتونه داشته باشه (اگر چیزهایی داشته باشه که بتونند با هم برخورد کنند یا در مدار اطرافش به زیر حد روش بیفتند). سیاره ای به اندازه زمین اگر بیش از چند هزار سال سیستم حلقه ای داشته باشد نمی تواند روی یک منظومه حلقه ای نگه دارد و حلقه های زحل باید صد میلیون سال دیگر از بین بروند.
سلام. ممنون از پاسخگوییتون

گفتین که واسه ایجاد حلقه مصنوعی اطراف زمین میشه از زباله های فضایی استفاده کرد. با توجه به اندازه کوچک این زباله ها آیا نیروی کشندی یا جذر و مدی تاثیر چندانی روی اونها داره؟؟ یا مثلا باید همه ی این زباله ها رو توی یه نقطه متمرکز کرد تا اندازه قابل توجهی بگیره و بعد بردشون زیر حد روشه؟
گرچه جمع آوری زباله خودش یه مسئله بزرگیه

Re: نظریه روخه برای تشکیل حلقه و اقمار سیارات
ارسال شده: شنبه ۱۴۰۱/۹/۱۲ - ۰۸:۴۹
توسط rohamavation
اگر این حلقه از زباله در محدوده Roche وجود داشت، ممکن بود زمین همچنان به جای ماه یک حلقه داشته باشد. نیروی گرانشی کمتری در سمت رو به رو. این بدان معناست که اگر یک ماه، حلقه یا جسم دیگر دارای مسیر مداری بسیار نزدیک به یک سیاره باشد، کشش گرانشی نابرابر می تواند آن را از هم بپاشد. اساساً، حد Roche حداقل فاصلهای است که یک جسم میتواند از یک سیاره داشته باشد و همچنان خود را با گرانش خود در کنار هم نگه دارد
اگر حلقه اولیه زمین هنوز در جای خود بود، یا اگر در اثر برخورد دیگری حلقههای جدیدی در مدار زمین تشکیل میشد دید این حلقهها از زمین متفاوت بود. همه اینها به عرض جغرافیایی شما و جهتی که رو به رو هستید بستگی داره. این حلقه ها به احتمال زیاد به موازات خط استوای زمین تشکیل میشن و در آسمان از جهت شرق به غرب قابل مشاهده هستند. در نزدیکی خط استوا، حلقهها مانند برشهای نازکی از نور هستند که از افقهای دور زمین فوران میکنند و تا آنجا که چشم میتواند به سمت آسمان کشیده میشه
شهرهای نزدیک به خط استوا، مانند جاکارتا، اندونزی، حلقه ای را در اطراف زمین بیشتر به صورت یک خط مستقیم در سراسر آسمان می بینند.
هر چه از خط استوا دورتر باشید ظاهر حلقه ها بیشتر تغییر می کند. حلقهها بهطور مشخصی پهنتر و قابل مشاهدهتر میشوند و از برخی نقاط دید، آنقدر نزدیک به افق ظاهر میشوند که میتوانید آنها را دراز کرده و لمس کنید.
همانطور که ماه در حال حاضر انجام می دهد، حلقه ها نور خورشید را در شب به زمین منعکس می کنند و به نظر می رسد در آسمان شب می درخشند. حلقهها احتمالاً چنان نور خورشید را منعکس میکنند که سیاره هرگز به طور کامل در تاریکی فرو نمیرود، اما در یک گرگ و میش ملایم حتی در عمق شب باقی میماند. در طول روز، این حلقهها میتوانند به طور بالقوه باعث افزایش سطح نور در زمین شوند .
اگر زمین حلقه هایی شبیه زحل داشت، با حلقه های زحل کاملاً متفاوت به نظر می رسید. حلقه های زحل از دیسک های منفرد و مستقل ساخته نشده اند. در واقع، آنها مجموعه ای از ذرات یخ و غبار هستند که به طور محکم به دور سیاره می چرخند. با این حال، همه چیز در خارج (در اطراف موقعیت زحل) بسیار سرد است، زیرا آنها بسیار دور از خورشید هستند. بنابراین، حلقههای زحل را نمیتوان آنطور که هستند روی زمین جابهجا کرد، زیرا پرتوهای خورشید آنها را میسوزاند و در کمترین زمان ناپدید میشوند.
ما آنقدر به حضور آن گوی سفید متمایل به خاکستری که در آسمان آویزان است عادت کرده ایم که تصور هیچ چیز دیگری در آن موقعیت اصلی تقریبا غیرممکن است. فقط تصور کنید، اگر در آسمان شب به بالا نگاه کنید و به جای ماه، یک مثلث بنفش یا یک شش ضلعی سبز ببینید چه شکلی می شود؟حلقه یک ساختار جامد نیست و هیچ جوی روی هیچ یک از بقایای حلقهای که حلقه را تشکیل میدهند، از ذرات غبار گرفته تا قمرهای کوچک شکسته وجود نخواهد داشت. تا جایی که من به خوندم اگر شما کل سیستم حلقه را فشرده کنید، فقط یک اتمسفر به ضخامت یک میکرون خواهید داشت؟در ضمن این بالی ایستگاه فضایی و ماهواره ها و گیت اسپیس هست.
آخرین پیشنهاد در مورد سمت بادگیر قمرهای ریز اطراف تنها زمانی جواب میدهد که ماه شما به طور جزر و مدی به زحل قفل شده باشد. اگر به طور جزر و مدی قفل نباشد، می توانید در نهایت شهرک خود را در یک منطقه محافظت شده بسازید تا ماه بتواند محل سکونت شما را به «بزرگراه جهنم!» بچرخاند.