1_شما در واقع خيلي شجاعانه ميگيد:خب محاسبه ميكنيم...
خب اصلا عدم قطعيت ميگه چنين محاسبه اي براي تكانه امكان پذير نيست بيايم اصل رو يه بار مرور كنيم:
هر گاه شما بخواهيد موقعيت ذره همچون الكترون را با فوتون بررسي كنيد بايد بر مسير حركت انها تاثيراتي ولو اندك بگذاريد(همون چيزي كه اشاره كرديد)با توجه به اين ها و رياضيات پيچيده هايزنبرگ اين اصل را بيان كرد كه هرگاه دو كميت متغير و قابل مشاهده با هم مورد بررسي قرار دهيم نميتوانيم تكانه و موقعيت انه را همزمان بگوييد.براي مثال اگر قصد داشته باشيد كه تكانه را به طور دقيق بررسي
كنيد ديگر موقعيت ذره را نميتوانيد با همان دقت ببرسي كنيد(زيرا بايد از فركانس بالا استفاده كنيد خود باعث اشفتگي در موقعيت ذره ميشود)
2-لازم ميبنم كه خود بحث بور و انشتين اينجا بياورم:
انيشتين با بور سر همين اصل اختلاف داشت و به وسيله ي نسبيت عام خود هم شكست خورد:
در كنفرانس بروكسل انيشتين براي رد اين اصل ازمايش خيالي طراحي كرد. او جعبه اي در نظر گرفت در اين جعبه كه ديوارهايش ايينه پوش شده استيك ساعت وجود دارد كه هرگاه ما مقداري انرژي تشعشعي وارد جعبه كنيم ساعت به كار ميفتد.پيش از اينكه تشعشعات را وارد جعبه كنيم جرم ان را اندازه ميگيرم.و بعد از اينكه در جعبه را باز كرديم در همان لحظه مقداري انرژي نيز خارج ميشود و ساعت هم در همان لحظه به كار ميفتد.پس از اين مراحل اختلاف جرمي حالت اول و دوم را محاسبه ميكنيم و در c^2ضرب ميكنيم و انرژي خارج شده به دست مي ايد. در اين شرايط ساعت به خوبي كار ميكند و هيچ عدم قطعيتي در زمان وجود ندارد در اين صورت عدم قطعيت انرژي صفر است.در اين صورت اصل عدم قطعيت نقض مي شود.در ان لحظه بور چيزي براي گفتن نداشت و با چهره اي عبوس به خانه رفت ولي صبح روز بعد با شادابي تمام در سالن اجتماعات حضور يافت و گفت:بد نبود در اين ازمايش نظره خود را نيز وارد ميكردي زيرا براي اندازه گيري جرم بايد جعبه را به صورت قائم بر نيرو سنج متصل كني در اين صورت تحت ميدان گرانش ساعت كند يا تند ميشود
بر اثر اين پديده هنگام باز كردن جعبه يك عدم قطعيت در زمان صورت مي گيرد.در لحظه ي از دست رفتن انرژي جعبه نوسان ميكند.او با حل چند معادله به قانون اصل عدم قطعيت رسيد و اينشتين را با جادوي خودش قانع كرد
