هوپا، انجمن علم ایران

با عرض پوزش متاسفانه در مورد توضیح چرایی انحراف جزئی سیاره عطارد از مدار خودش در مقاله نظریه گرانش حرکتی اشتباهی رخ داده بود و تحلیل چرایی آن فقط بر اساس حرکت عطارد بیان شده بود در حالی که در نظریه گرانش حرکتی هر دو عامل جسم منبع و جسم دریافت کننده گرانش باید در فضا حرکت داشته باشند و تصویر قبلی در رابطه با این موضوع مجددا در مقاله اصلاح شد و همچنین بخش های جدیدتری به مقاله اضافه گردید که البته اصلاحی توضیح چرایی انحراف جزئی سیاره عطارد از مدار خودش بر اساس نظریه گرانش حرکتی به صورت زیر می باشد:
اگر معادلات اصلاح شده گرانش عمومی نیوتن که بر اساس نظریه گرانش حرکتی اصلاح شده اند را بررسی کنیم مشاهده خواهیم کرد که بر اساس نظریه گرانش حرکتی ، به دلیل حرکت منظومه شمسی در کهکشان راه شیری و فضا که شامل حرکت مجموعه خورشید و سیاره عطارد هم می شود در نتیجه در این وضعیت شاهد برقراری پدیده تغییر توازن گرانش بر اثر حرکت خواهیم بود و تاثیر گرانش خورشید بر سیاره عطارد در زمانی که سیاره عطارد مسیر حرکتش در مدار گردش به دور خورشید ، هم راستای برآیند مسیر حرکت خورشید در فضا می شود و یا با زاویه خاصی نسبت به مسیر حرکت خورشید در فضا حرکت می کند ، تغییر کرده و میزان اثرگذاری گرانش خورشید در آن محدوده مداری بر سیاره عطارد افزایش یا کاهش می یابد زیرا در وضعیت های مختلف قرارگیری و مسیر حرکت مداری عطارد باید از دو معادله مختلف استفاده کرد که البته محاسبه میزان نیروی حاصل از گرانش خورشید بر سیاره عطارد به دلیل وجود عوامل مختلف تاثیرگذار در این قضیه کمی پیچیده می گردد ولی در مجموع باید توجه داشت در اثر همین تفاوت است که در ساختار متقارن بیضوی حرکت مداری عطارد به دور خورشید یک انحراف جزئی پدید آمده و این حرکت مداری متقارن به حرکت مداری نامتقارنی تبدیل می شود.

با عرض پوزش در پست قبلی در مورد پیش بینی لنگ زدن محور چرخش اکثر کهکشان ها و ستارگان بزرگ از عبارت افزایش گرانش استفاده شده بود که بدین ترتیب اصلاح می گردد و از عبارت افزایش تجمع ستارگان استفاده می گردد و همچنین تصویر تکمیلی هم به این بخش اضافه شد که در ادامه مشاهده می کنید:
براساس نظریه گرانش حرکتی پیش بینی می شود با توجه به زاویه هم راستایی صفحه کهکشان های بیضوی و مارپیچی با جهت حرکت آنها در فضا ، همه آنها به طور کامل و یا به صورت جزئی در محور چرخش خود می لنگند ، که این امر بیشتر به دلیل افزایش جزئی تجمع در بین ستارگان موجود در یک سمت کهکشان و به عبارتی انقباض آن ناحیه از کهکشان و نیز کاهش جزئی تجمع ستارگان در سمت دیگر کهکشان و به عبارتی انبساط آن ناحیه از کهکشان می باشد که البته این پدیده در همه ستارگان بزرگ و غول پیکر هم دیده می شود به طوری که پیش بینی می شود در برش مقطعی ستارگان غول پیکر ، به هیچ وجه شکلی صد در صد دایره ای وجود نخواهد داشت و همواره شکل مقطع برشی آنها تا حدودی تخم مرغی شکل خواهد بود زیرا در ستارگان غول پیکر با توجه به هم راستایی جهت چرخش ستارگان با جهت چرخش کهکشان ها و ایجاد عدم تعادل همیشگی توزیع جرم در آنها این وضعیت رخ می دهد. اگر به وضعیت حرکت بالا و پایین رفتن ستارگان در بازوهای کهکشان های مارپیچی نظیر حرکت بالا و پایین شونده خورشید در کهکشان راه شیری و نیز عکس زیر که مربوط به یکی از کهکشان های دارای درجه تاب دار شدن بالا می باشد توجه کنیم می توان این اثر لنگ زدن در ستارگان و کهکشان ها را مشاهده کرد . این قضیه برای کهکشان ها شبیه به چرخ دوچرخه ای است که کمی تاب برداشته و در محور خود لنگ می زند.

nerset نوشته شده:با عرض پوزش متاسفانه در مورد توضیح چرایی انحراف جزئی سیاره عطارد از مدار خودش در مقاله نظریه گرانش حرکتی اشتباهی رخ داده بود و تحلیل چرایی آن فقط بر اساس حرکت عطارد بیان شده بود در حالی که در نظریه گرانش حرکتی هر دو عامل جسم منبع و جسم دریافت کننده گرانش باید در فضا حرکت داشته باشند و تصویر قبلی در رابطه با این موضوع مجددا در مقاله اصلاح شد و همچنین بخش های جدیدتری به مقاله اضافه گردید که البته اصلاحی توضیح چرایی انحراف جزئی سیاره عطارد از مدار خودش بر اساس نظریه گرانش حرکتی به صورت زیر می باشد:
اگر معادلات اصلاح شده گرانش عمومی نیوتن که بر اساس نظریه گرانش حرکتی اصلاح شده اند را بررسی کنیم مشاهده خواهیم کرد که بر اساس نظریه گرانش حرکتی ، به دلیل حرکت منظومه شمسی در کهکشان راه شیری و فضا که شامل حرکت مجموعه خورشید و سیاره عطارد هم می شود در نتیجه در این وضعیت شاهد برقراری پدیده تغییر توازن گرانش بر اثر حرکت خواهیم بود و تاثیر گرانش خورشید بر سیاره عطارد در زمانی که سیاره عطارد مسیر حرکتش در مدار گردش به دور خورشید ، هم راستای برآیند مسیر حرکت خورشید در فضا می شود و یا با زاویه خاصی نسبت به مسیر حرکت خورشید در فضا حرکت می کند ، تغییر کرده و میزان اثرگذاری گرانش خورشید در آن محدوده مداری بر سیاره عطارد افزایش یا کاهش می یابد زیرا در وضعیت های مختلف قرارگیری و مسیر حرکت مداری عطارد باید از دو معادله مختلف استفاده کرد که البته محاسبه میزان نیروی حاصل از گرانش خورشید بر سیاره عطارد به دلیل وجود عوامل مختلف تاثیرگذار در این قضیه کمی پیچیده می گردد ولی در مجموع باید توجه داشت در اثر همین تفاوت است که در ساختار متقارن بیضوی حرکت مداری عطارد به دور خورشید یک انحراف جزئی پدید آمده و این حرکت مداری متقارن به حرکت مداری نامتقارنی تبدیل می شود.
[ تصویر ]

در تکمیل این بخش باید بگویم که در نظریه گرانش حرکتی قضیه اصلی تعیین پیشرو بودن منبع گرانش یا دریافت کننده گرانش است یعنی با چرخش عطارد به دور خورشید جایگاه مقام پیشرو بودن بین منبع گرانش (خورشید) با دریافت کننده گرانش(عطارد) مدام در حال تغییر است یعنی در راستای حرکت در مدار کهکشان راه شیری و به عبارت بهتر در فضا ، یک بار خورشید جلوتر از عطارد و بار دیگر عطارد جلوتر از خورشید قرار می گیرد و در کهکشان حرکت می کند که این تغییرات موجب برهم خوردن تعادل در معادله گرانش حرکتی می شود چون در بخش مخرج کسر معادله گرانش حرکتی علامت مثبت و منفی دائما تغییر می کند.
بر اساس معادله گرانش حرکتی زمانی که خورشید پیشرو شود علامت مخرج کسر به صورت C+V و زمانی که عطارد پیشرو شود به صورت C-V خواهد شد.

شاید این انحراف دلالت کنه به کم شدن جرم خورشید و فرمول گرانش Gm1m2/r^2 و چون فاصله عطارد بسیار کم تر از سیارات دیگر میباشد بیشترین تغیرات رو متحمل میشود و در دیگر سیارات به قدری ضعیف اتفاق می افتد که کسی متوجه نمیشود(حتی عطارد که نزدیک ترین سیاره به خورشید بود انحراف جزئی پیدا کرد). به منم سپاس بدید

اگه جرم کم بشه مدار باید بازتر بشه نه این که این مدلی بشه که الان هست

مگه الان انحراف به چه شکلی شده؟؟؟

آیا گرانش از نوع مغناطیس است؟

هوپا، انجمن علم ایران

نظریه گرانش حرکتی

اصلاحی توضیح چرایی انحراف جزئی سیاره عطارد از مدار خودش

تصحیح و توضیح در مورد لنگ زدن محور چرخش اکثر کهکشان ها

Re: اصلاحی توضیح چرایی انحراف جزئی سیاره عطارد از مدار خودش

Re: نظریه گرانش حرکتی

Re: نظریه گرانش حرکتی

Re: نظریه گرانش حرکتی

Re: نظریه گرانش حرکتی