هوپا، انجمن علم ایران

به نظر شما چرا آسمان در روز آبي است و هنگام غروب سرخ ديده مي‌شود؟ همه خواهيم گفت پراكندگي موجب اين دو پديده مي شود، اما سوال من اين است: واقعاً چه اتفاقي مي‌افتد؟

به خاطر وجود اتمای هیدروژن وقتی نور به اونا میخوره شکسته میشه و طیف ابی گذر میکنه

و اسمون ابی دیده میشه. حالا نمیدونم که چرا ابی!

برای قرمز شدن هم اینه که چون غبار وجود داره و در نزدیک افق ضخامت غبار بیشتر میشه غبار مثل یه فیلتر عمل میکنه

که وقتی نور خورشید از میون کثیفیا رد میشه ...

اگه دقت کنید وقتی خورشید از مشرق که طلوع میکنه قرمز و همینطور که بالا بالاتر میاد رنگش روشن تر میشه تا در نهایت

که به رو سرمون قرار میگیره زردو سفید میزنه .باز همینطور که پایین میره رنگش یواش یواش تغییر میکنه به قرمزی

سروش نوشته شده:به خاطر وجود اتمای هیدروژن وقتی نور به اونا میخوره شکسته میشه و طیف ابی گذر میکنه

و اسمون ابی دیده میشه. حالا نمیدونم که چرا ابی!

برای قرمز شدن هم اینه که چون غبار وجود داره و در نزدیک افق ضخامت غبار بیشتر میشه غبار مثل یه فیلتر عمل میکنه

که وقتی نور خورشید از میون کثیفیا رد میشه ...

اگه دقت کنید وقتی خورشید از مشرق که طلوع میکنه قرمز و همینطور که بالا بالاتر میاد رنگش روشن تر میشه تا در نهایت

که به رو سرمون قرار میگیره زردو سفید میزنه .باز همینطور که پایین میره رنگش یواش یواش تغییر میکنه به قرمزی

اگه این حرف درست باشه ،اون جاهای دیگه از زمین که وقت غروب ما خورشید وسط آسمونه ،باید آسمون سرخ باشه .

نور خورشید وقتی به جو میرسد چون طول موج نور ابی و اندازی مولکول های جو نزدیکتر است خیلی بیشتر از نور های دیگر پراکنده میشود به همین خاطر اسمان را ابی میبینیم ولی بقیه طول موج ها رد میشوند به خاطر همین خورشید را زرد میبینیم

اگر پدیده پراکندگی وجود نداشت ما خورشید را به این صورت میدیدیم و اسمان را سیاه میدیدم در هنگام غروب چون نور قرمز مسافت زیادی را در جو طی میکند(به خاطر زاویه شکست نور قرمز که از بقیه کمتر است)بیشتر پراکنده میشود.. در پدیده پراکندگی مسافت طی شده بسیار مهم است
ترتیب پراکندگی : ابی>سبز>قرمز
پس همه ی نور ها پراکنده میشوند و فقط قرمز باقی میماند و در غروب به خاطر پراکندگی اکثر نور ها شدت نور خورشید کاهش میابد
تفاوت طلوع و غروب در این است که چون هنگام غروب جو زمین گرم است پدیده پراکندگی بیشتر اتفاق میافتد

شاید بخاطر اینکه اون موقع ماه در نزدیکترین نقطه مدارش نسبت به زمین قرار داره.

slice_of_god نوشته شده:یک سوال که خودم هم پاسخش را می دونم
دیدین که در بعضی از شب ها ماه خیلی بزرگ تر از بقیه ی شب هاست؟
کسی می داند دلیلش چیست؟

شکست نور

خب چون مدار ماه مثل مدار سیاره زمین کمی بیضیه، اون موقع ماه به ما نزدیکتر میشه
نه؟

همه ی این چیز هایی که گفتید تاثیر دارند ولی فکر میکنم دلیل اصلیش اینه که اگر نوری که از خورشید به ماه میتابه و به زمین بر میگرده واگر باشه ماه رو بزرگتر میبینیم ولی اگه همگرا بباشه کوچیکتر میبینیم!

ینی به خاطر سطح برجسته و کروی ماه ، نور واگرا است؟

an astronomer نوشته شده:ینی به خاطر سطح برجسته و کروی ماه ، نور واگرا است؟

نه به خاطر وضعیت های مختلف قرار گیری ماه نسبت به زمین و خورشید هستش

دقیقا چجوری؟

ehsan.helli1 نوشته شده:

an astronomer نوشته شده:ینی به خاطر سطح برجسته و کروی ماه ، نور واگرا است؟

نه به خاطر وضعیت های مختلف قرار گیری ماه نسبت به زمین و خورشید هستش

فکرنکنم حرفت درست باشه میشه شکلش رو بکشی؟

در این تصویر چون فاصله ماه به زمین نزدیک هستش پرتو ها زیاد از هم دور نمیشن ولی تو این یکی به دلیل فاصله بیشتر واگرایی پرتو ها از هم بیشتر شده

درسته ولی اگه اینجوری باشه ما همیشه بایداجسامی که در فاصله ی دورتری هستند رو بزرگتر ببینیم.