با سلام
به نظر حقیر زمان یک فاکتوری است که ترتیب وقایع و اندازه ی طول کشیدن انجام یک کار را به ما نشان می دهد . البته این زمان زمان فیزیکی است و ما زمانی هم داریم که مربوط به روحمان می باشد و ما فقط می توانیم آنرا درک کنیم. مثلا اگر منتظر کسی باشیم زمان برای ما بیشتر طول می کشد و ... و به قول شاعر :
عمر اگر خوش گذرد زندگی نوح کم است ، ور به سختی گذرد نیم نفس بسیار است.ولی زمان فیزیکی را دانشمندان توانسته اند مثلا تا میلیاردم ثانیه را نیز بسنجند و از زمان روحی کاملا جداست .
زمان فیزیکی یک امر بدیهی است و از واحد هایی قراردادی که یک جسم یک مسافت قراردادی را نسبت به یک جسم دیگر طی می کند اندازه گیری می شود ، مثل مسافتی که یک ماشین ( جسم متحرک ) در صد کیلومتر روی کره ی زمین ( جسم ثابت نسبت به ماشین ) طی می کند یا مقدار مسافتی که کره ی ماه در یک ماه قمری به دور زمین طی می نماید.
v=km/h یا v=m/s و ... که یعنی سرعت ماشینی که شصت کیلومتر بر ساعت سرعت دارد به این اندازه است که این ماشین در هر ساعت که یک مقدار قراردادی ( و
برای همه ی ما قابل درک) است مسافت شصت کیلومتر را ( که این هم قراردادی و برای ما قابل درک است را )طی می کند و برای تنظیم و برنامه ریزی روزانه یا حرفه ای بکار می رود
از انواع زمان یکی روز یکی ماه و دیگری سال ، سال نوری، نیمه عمر رادیواکتیو کربن 14 و زمانی که طول می کشد که یک الکترون یک بار به دور هسته اش بچرخد و کاسه ی فلزی سوراخی که درون یک کاسه ی بزرگتر و پر از آب می گذارند و زمان آبیاری کشاورزان و باغداران قدیمی را می سنجد می باشد. گواه سخن حقیر سخن دانشمندان است که می گویند
زمان در اجسام نوترونی یا همان سیاهچاله ها از بین می رود و به عقیده ی من حتما این جمله را بر اساس فرمولهای ریاضی گفته اند چون از هیچ طریقی نمی توان از درون سیاهچاله ها یا همان اجسام نوترونی نه خبری و نه تصویری بدست آورد و نوترون همان اتمی است که الکترون یا الکترونهایش به روی هسته یا همان پروتونهایش سقوط کرده و یک جسم نوترونی تشکیل داده و در نتیجه زمان خویش را از دست داده است. در مورد مکان نیز با عرض معذرت باید بگویم : چیزی که عیان است ، چه حاجت به بیان است . مثلا گروهی نیز هستند که می گویند ما حقیقت نداریم و یک رویا هستیم که در مقابل اینها یک فیلسوف آمده و گفته : من فکر می کنم ، پس هستم!
