هوپا، انجمن علم ایران

سلام. ایا امکان اینکه بتوانیم نیمه عمر یه ماده رادیواکتیو را بنا به نیاز (کمتر یا بیشتر شدن) تغییر دهیم وجود دارد

سلام

جایی نخوندم که بشه این کار رو کرد ولی خودم حدس می زنم که مثلاً افزایش فشار استاتیکی روی ماده ی رادیو اکتیو با توجه به فرمول زیر باعث افزایش نیمه عمر ماده ی رادیواکتیو می شه:

کسایی که نسبیت خوندن می دونن اجرام در سرعت های نور زمان کمتری سپری می کنن

با نزدیک کردن سرعت ذره به نور میشه طول عمر بیشتری بهش داد

jhvh نوشته شده:کسایی که نسبیت خوندن می دونن اجرام در سرعت های نور زمان کمتری سپری می کنن

با نزدیک کردن سرعت ذره به نور میشه طول عمر بیشتری بهش داد

بله درسته ولی مقرون به صرفه نیست و مقدار افزایش طول عمرش ناچیز می شه. ایجاد میدان های بزرگ شتاب گریز از مرکز و گرانشی هم می تونن همین کار رو بکنن ولی همون مشکل رو دارن. حتی رابطه ی خودم هم همین مشکل رو داره و برای افزایش چند صدم نانو ثانیه ایه طول عمر، به فشارهای سرسام آوری احتیاج داریم.

خب چرا چگالی رو با رقیق کردن کم نمی کنیم؟
مثلا تبدیل به گاز، یا اختلاط با ماده دوم؟

You-See نوشته شده:خب چرا چگالی رو با رقیق کردن کم نمی کنیم؟
مثلا تبدیل به گاز، یا اختلاط با ماده دوم؟

میشه این کار رو کرد ولی فکر کنم بازم اثر چندانی نداره. مثلاً اگه گاز رو رقیق کنیم، تحت فشار های بزرگ باز چگالیش زیاد می شه که فکر کنم مشکل سازه.

فشار ثابت باشه، همون یک اتمسفر، و ماده رو تبدیل به گاز کنیم،
یا این که ماده رو با ناخالصی آلوده کنیم که چگالی ماده خالص پایین بیاد.
چیزی که در چگالی مطرحه، احتمالا نزدیکی اتمهای ماده پرتوزاست، و با ناخالصی این نزدیکی کمتر می شه و چگالی ماده خالص در کل ماده کمتر می شه.

عزیزان دقت کنید که این فرمول هیچ تاثیری رو نیمه عمر ذرات رو نشون نمیده

اگر یک ملیون ذره داشته باشیم بعد یک نیمه عمر نصف میشن
اگر دو تا ذره هم داشته باشیم بعد یک نیمه عمر به احتمال بالا یک ذره میمونه
پس اگه تعداد زیادی ذره داشته باشیم دیرتر همشون نابود خواهد شد

این به معنی افزایش دادن نیمه عمر ماده نیست

تنها راهی که در مورد افزایش عمر ذرات به نظرم میرسه نسبیته
و سرعت های نزدیک نور
که سیکلوترون های ارزانی هم داریم و دسترسی بهشون محال نیست

راستی اون فرمول رو از کجا آوردی؟
https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%86%DB ... 9%85%D8%B1

You-See نوشته شده:فشار ثابت باشه، همون یک اتمسفر، و ماده رو تبدیل به گاز کنیم،
یا این که ماده رو با ناخالصی آلوده کنیم که چگالی ماده خالص پایین بیاد.
چیزی که در چگالی مطرحه، احتمالا نزدیکی اتمهای ماده پرتوزاست، و با ناخالصی این نزدیکی کمتر می شه و چگالی ماده خالص در کل ماده کمتر می شه.

آره شاید بشه. البته اگه از مواد جامدی مثل "اینشتینیم" استفاده کنیم هم میشه بدون تغییر چگالی و حالت ماده، فشار های بزرگی رو به اون وارد کنیم ولی توی روش تو فکر کنم کنترل دمای گاز هم مهمه.

You-See نوشته شده:راستی اون فرمول رو از کجا آوردی؟
https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%86%DB ... 9%85%D8%B1

بخش دوم نظریه ی غلظت!

سلام به لحاظ تئوری میشه اینکارو انجام داد.
توضیحش یکمی سخته برای همین با ادبیات خودم بیان میکنم امیدوارم دوستان درک کنن.
ببینید اگر ما حجمی از فضا زمان رو داشته باشیم این حجم دارای غلظت مشخصی از ذرات "فضا" هست که مقدار اون محدوده.
حال اگر این ذرات محدود فضا در نقش ظرف، حامل ماده بشن،،، با کاهش تعداد ذرات"فضا" "در همان حجم" ماده مجبور به منبسط شدن خواهد شد.
این انبساط برای ماده کاملا عمومی هست و بر روی تمام ذرات ماده موجود در حجم "فضا" تاثیر خواهد گذاشت.(مثلا هسته اتم ها منبسط می شود.)
حال اگر به اتم های ماده نگاه بندازیم ثاثیر این انبساط بر روی میدان های بلند برد مثل الکترومغناطیس و گرانش بسیار ناچیز ؛
و برای میدان های کوتاه برد مثل نیروی هسته ای قوی و نیروی ضعیف قابل لمس است.(تابش های رادیواکتیو تصادفی مثل آلفا و بتا و گاما و غیره).
بنابراین اگر فرض کنیم که در هسته سیارات غلظت فضا در حجم معین فضا-زمان کمتر از سطح زمینه باید به واسطه مکانیسم بالا باعث کاهش نیمه عمر عناصر اکتنید بشه.
اگر متوجه نشدید ساده تر هم میتونم بیانش کنم. اما در کل کاهش غلظت فضازمان میتونه باعث کاهش نیمه عمر بشه.

ذراتی که طی اعجاج انرژی فضا از بین میرن و پدید میان مد نظرتونه؟

با تشکر از دوستان. پس راه صنعتی و اقتصادی حداقل در حال حاضر وجود ندارد
با عرض پوزش از طرح سوال در حد اطلاعات خودم.
میدونیم که توریم232 در سری واپاشی به اکتنیم و رادیم و فرانسیم و ....... واپاشی میشه تا به عنصر سرب 208 که پایدار هست برسد.
اگر این توریم 232 را در اسید نیتریک حل کنیم و به صورت یون توریم داشته باشیم زنجیره واپاشی ان چگونه خواهد بود

فکر نمیکنم واکنش های شیمیایی در پدیده های هسته ای نقشی داشته باشن، فوق فوقش فرآورده هاتون ممکنه با اسید مذکور ترکیب شن و فراورده های جدیدی بدست بیارید.

paradoxy نوشته شده:ذراتی که طی اعجاج انرژی فضا از بین میرن و پدید میان مد نظرتونه؟

سلام بله همانطور که خودتونم میدونید امواج گرانشی به صورت طولی در فضا منتشر میشن .
به لحاظ تئوری زمانی که یک موج گرانشی از ماده عبور کنه میتونه باعث منبسط شدن هسته اتم ها بشه.
در اتم های با انرژی وابستگی بالا مشکلی پیش نمیاد اما در عناصر شکافت پذیر و رادیواکتیو این انبساط میتونه باعث واپاشی هسته بشه.
من فکر میکنم در هسته سیارات و هسته ستاره ها همین اثر به صورت پایدار وجود داره.
مثلا در هسته زمین اگر هسته ها منبسط تر باشن در طی زمان زودتر دچار واپاشی خواهند شد.
و در هسته خورشید منبسط شدن هسته های هیدروژن و هلیم باعث افزایش سطح مقطع هسته ای و کاهش دمای همجوشی خواهد شد.
در هنگام انفجار ستاره ها هم همین اثر باعث چند پاره شدن هسته های سنگین تولید انرژی خیلی بالا میشه.
تشکر.