هوپا، انجمن علم ایران

در عکاسی (بخصوص عکاسی نجومی) فیلترهای مخصوصی وجود داره که همین کار رو انجام میده. فیلترهایی بنام R و G و B که هر کدام یک‌سوم پهنای باند موج مرئی رو نگه میدارند و دو‌سوم رو بلاک میکنند.

همینطور فیلترهای به‌اصطلاح باند باریک که یک محدوده‌ی بسیار کم از طول‌موج‌ها رو عبور میدن (مثلا ۵ نانومتر) و بقیه رو فیلتر میکنند برای آشکارسازی تابش‌های یونی استفاده می‌شن.

ADMIN نوشته شده:در عکاسی (بخصوص عکاسی نجومی) فیلترهای مخصوصی وجود داره که همین کار رو انجام میده. فیلترهایی بنام R و G و B که هر کدام یک‌سوم پهنای باند موج مرئی رو نگه میدارند و دو‌سوم رو بلاک میکنند.

همینطور فیلترهای به‌اصطلاح باند باریک که یک محدوده‌ی بسیار کم از طول‌موج‌ها رو عبور میدن (مثلا ۵ نانومتر) و بقیه رو فیلتر میکنند برای آشکارسازی تابش‌های یونی استفاده می‌شن.

ممنون از توجه و پاسختتون
این فیلتر RGB که فرمودین چطوریه؟ جنسش چیه ؟ میشه تو ابعاد بزرگ هم ساختش یا خیر؟
من این فیلتر را میخوام تو مساحت چندین متر استفاده کنم، مثلا 5 متر در 4 متر.
به عنوان مثال من میخوام این کار به این صورت انجام بشه که یه مخزن شفاف بسازم و داخلشو با یه مایع به خصوص پر کنم و یا مثلا یه مکعب مستطیل به همون ابعاد 4 متر در 5 متر به قطر 10 سانتیمتر از جنس یه رزین مخصوص بسازم که بتونه نورو اینطوری فیلتر کنه. البته این دو موردی که گفتم مثال بودن. من میخوام یه راه قابل اجرا تو ابعاد چندین متر پیدا کنیم.
یا مثلا میشه یه ماده ای تو آب حل کنیم که اون کاری که 15 متر آب روی نور انجام میده را بتونه تو عمق نیم متری انجام بده.

صورت سوال شما رو به خوبی متوجه نشدم.

شما در واقع میخواید فرکانس‌های قرمز و سبز رو از نور خورشید حذف کنید. این کار با یک طلق آبی‌رنگ به سادگی انجام میشه. در واقع یک لایه پلاستیک شفاف که حاوی موادی هست که فرکانس‌های زرد و قرمز رو جذب و مابقی رو بازتاب میکنند یا عبور میدن. فیلترهای عکاسی هم تقریبا عملکرد مشابهی دارند. ولی کیفیت ساخت و ساختارشون به شکلی هست که به شدت گران هستند و شاید برای هر سانتیمتر مربع از اون باید بیش از یک میلیون تومان هزینه کنید.

ADMIN نوشته شده:صورت سوال شما رو به خوبی متوجه نشدم.

شما در واقع میخواید فرکانس‌های قرمز و سبز رو از نور خورشید حذف کنید. این کار با یک طلق آبی‌رنگ به سادگی انجام میشه. در واقع یک لایه پلاستیک شفاف که حاوی موادی هست که فرکانس‌های زرد و قرمز رو جذب و مابقی رو بازتاب میکنند یا عبور میدن. فیلترهای عکاسی هم تقریبا عملکرد مشابهی دارند. ولی کیفیت ساخت و ساختارشون به شکلی هست که به شدت گران هستند و شاید برای هر سانتیمتر مربع از اون باید بیش از یک میلیون تومان هزینه کنید.

یعنی شما میفرمایین یه طلق آبی رنگ این کار را انجام میده؟ شما مطمئن هستین؟ یعنی وقتی یه طلق آبی رنگ بگیریم جلوی نور خورشید فقط فرکانس های حدود 400 تا 500 نانو عبور میکنن؟ یا این چشم ماست که خطا میکنه و نور را آبی میبینه؟
اگر اینطوری که شما میفرمایین هست، پس چرا تولید کننده های لامپ اینقدر هزینه میکنن تا مثلا لامپی بسازن که نور 20000 کلوین ساطع کنه. چون میشد به جای اینقدر هزینه یه لامپ معمولی را شیشه ش را به جای بی رنگ، آبی میساختن و نتیجه همون نور 400 تا 450 نانو میشد.
شرمنده که وقتتونو میگیرم ولی اگر ممکنه درست و حسابی این مساله را واسم توضیح بدین

مساله بازدهی نوری هست، شما با فیلتر کردن لامپ دارید نزدیک به 70 درصد نور رو از بین می برید، و شیشه رو هم داغ می کنید. اون هزینه ها هم برای ال ای دی هست نه لامپ رشته ای

همونطور که دوستمون گفتن، مساله بازدهی هست.

هر جسمی که به دمای چند هزار کلوین برسه، در تمام طول‌موج‌های مرئی تابش میکنه. ما میتونیم با فیلتر طول‌موج، رنگ دلخواه رو بدست بیاریم.

ولی در صنعت این روش برای ساخت مثلا یک نمایشگر چند رنگ، روش مناسبی نیست و دانشمندان به‌دنبال تولید تابش یونی در یک تک‌فرکانس با کمترین مصرف انرژی و تولید حرارت هستند که ال‌ای‌دی‌های مختلف برای همین منظور طراحی شده و نمایشگرهای باریک با همین تکنولوژی ساخته شده.

You-See نوشته شده:مساله بازدهی نوری هست، شما با فیلتر کردن لامپ دارید نزدیک به 70 درصد نور رو از بین می برید، و شیشه رو هم داغ می کنید. اون هزینه ها هم برای ال ای دی هست نه لامپ رشته ای

ممنون از جوابتون
هزینه بالا و زیاد فقط برای ال ای دی ها نیست. در حال حاضر لامپ های متال هالیدی تو بازار هست که نورهایی با کلوین های زیاد و متنوع تولید میکنن(به عنوان مثال 14500 کلوین، 16000، 17500، 20000، 22000، 50000 و ...) که قیمت 150 واتشون از یک میلیون به بالا شروع میشه و تا سه، چهار میلیون واسه 400 و 1000 واتشون قیمت دارن. جالب اینجاست که مثلا یک لامپ 20000 کلوین 250 واتی با قیمت حدود یک و نیم میلیون تومن فقط حدود 2000 لومن نور تولید میکنه و مابقی انرژی که مصرف میکنه را هدر میده. در صورتی که یه لامپ کم مصرف معمولی با مصرف حدود 40 وات برق، نوری با دمای 6000 کلوین و 6000 لومن تولید میکنه.
این لامپ هایی که من میگم به منظور مصارف خاص تولید میشن و میزان بهره وری الویت اول در تولیدشون نیست و هدف اصلی از تولیدشون به دست آوردن اون نور خاص هست حتی به قیمت اتلاف مقدار بسیار زیاده انرژی.
با وجود این مواردی که اشاره کردم پس اهمیتی نداره که 70 درصد نور از بین بره و یا اینکه شیشه لامپ داغ بشه. چون همه ما میدونیم که لامپ های متال هالید تو زمینه تولید گرما و اتلاف انرژی استاد هستن. و به عنوان مثال اگر واقعا بشه با یه فیلتر آبی رنگ از یه لامپ معمولی همون نور 20000 کلوین یا 460 نانومتر به دست آورد حتی با در نظر گرفتن معایبی که شما فرمودین باز هم نتیجه نهایی نسبت به استفاده از لامپ های متال هالیدی که گفتم، بهتر و معقول تره.
البته یه نکته خیلی مهمه دیگه اینه که من نمیخوام نور مورد نظرمو با استفاده از لامپ به دست بیارم بلکه میخوام از نور خورشید استفاده کنم و نور خورشید را فیلتر کنم.

ADMIN نوشته شده:همونطور که دوستمون گفتن، مساله بازدهی هست.

هر جسمی که به دمای چند هزار کلوین برسه، در تمام طول‌موج‌های مرئی تابش میکنه. ما میتونیم با فیلتر طول‌موج، رنگ دلخواه رو بدست بیاریم.

ولی در صنعت این روش برای ساخت مثلا یک نمایشگر چند رنگ، روش مناسبی نیست و دانشمندان به‌دنبال تولید تابش یونی در یک تک‌فرکانس با کمترین مصرف انرژی و تولید حرارت هستند که ال‌ای‌دی‌های مختلف برای همین منظور طراحی شده و نمایشگرهای باریک با همین تکنولوژی ساخته شده.

سپاس بابت وقتی که میزارین
همان طور که در پست قبلی گفتم من به دنبال بهره وری مناسب نیستم و به دنبال نتیجه مورد نظر هستم. علاوه بر این فراموش نکنین که من میخوام نور خورشید را فیلتر کنم و نه نور لامپ را.
الان تصمیم گرفتم این روش فیلتر رنگیی که شما فرمودینو تست کنم. آیا راهی هست که از اون طریق بتونم نور به دست اومده بعد از فیلتر کردن را طول موج یا کلوینش را بسنجم؟ البته به تجهیزات الکترونیکی سنجش نور مثل کلوین متر و ... دسترسی ندارم و نیازی هم نیست که بصورت خیلی دقیق این تستو انجام بدم، در حد اینکه بتونم متوجه بشم که نور به دست اومده مثلا در بازه 400 تا 500 نانومتر هست و یا فقط شامل رنگ آبی و بنفش یا نیلی هست کافیه واسم.
به عنوان مثال یه راه سنجش ساده مثل استفاده از منشور و تجزیه نور میخوام.
اگر راهی واسه انجام این تست میدونید لطفا راهنماییم کنید.

یک فیلتر B عکاسی نجومی به شما گستره‌ی ۳۵۰ تا ۵۰۰ نانومتر رو میده و یک فیلتر باندباریک هیدروژن بتا فقط اجازه‌ی عبور ۴۹۰ تا ۴۹۵ نانومتر رو میده.

هر دو فیلتر در بازار موجود هستند. (اولی ارزان‌تر هست)

برای تست عملکرد هم از میتونید از یک توری پراش در کنار یک اسپکترومتر استفاده کنید. (هر چند در عملکرد این فیلترها شکی وجود نداره) این ابزار در رصدخانه‌های همه‌ی دانشگاه‌های کشور موجود هست. اگر دسترسی ندارید همون منشور معمولی هم جوابگو هست.

* در مورد بهره‌وری در لامپ‌های ال‌ای‌دی، این اصلا موضوع بحث ما نبود. خودتون سوال کرده بودید که اگر چنین فیلترهایی نور آبی تولید میکنند پس چرا در صنعت، سالها به دنبال نور آبی بودند. پاسخ هم میشد بهره‌وری. اینجا منظور فقط اتلاف انرژی نیست. گاهی از نظر فنی هم نمیشه یک نمایشگر با میلیون‌ها پیکسل رو با تابش دمایی اجسام ساخت! چون اون‌وقت هر پیکسل باید حاوی سه لامپ رشته‌ای باشه و شما به هزاران کیلووات ساعت برق برای روشن کردن یک نمایشگر کوچک نیاز دارید. هر از چند ثانیه هم صدها پیکسل شما می‌سوزه (چون داخلش از رشته استفاده شده) از طرفی تواتر نمایشگر شما چنان پایین میاد که هیچ تصویر متحرکی رو نمیتونید روش اجرا کنید. چون یک لامپ رشته‌ای با قطع برق در یک آن دماش پایین نمیاد و سیاه نمیشه. پس هر پیکسل حتی اگر دستور تعویض رنگ هم بهش ارسال بشه تا چند ثانیه کماکان به رنگ قبلی خودش می‌درخشه و کلی مشکلات اینچنینی که استفاده از نور آبی حاصل فیلترآبی تابش پیوسته‌ی دمایی پلانک رو در صنعت غیرممکن میکنه و این فقط تابش یونی تک فرکانس و خالص هست که میتونه در چنین ابزارهایی استفاده بشه.