مقایسه کروز با بوئینگ max 737-800
ارسال شده: دوشنبه ۱۴۰۲/۳/۸ - ۰۶:۵۷
من در مورد تجهیزات نظامی زیاد نمیدونم اونچه در مورد دینامیک و مکانیک موشکها خوندم میدونم من اندرسون و راسکام همچنین نلسون که خوندم و پاس کردم موشک های کروز کوچیکترن (6.25 متر) طول و (0.52 متر) قطر دارند. در هنگام پرتاب، آنها شامل یک تقویت کننده موشک جامد هستند. بوستر پس از سوختن سوخت خود از بین میره موشکهای کروز هواپیماهای بدون خلبان با پیشرانه جت هستن که برای حمله به اهداف دور با دقت بسیار طراحی شدن. موشکهای کروز که با سرعت از سیستم موقعیتیابی جهانی، هدایت اینرسی، همبستگی مناظر نوری و مقایسه رادار زمین برای یافتن اهداف خود استفاده میکنند.
یک بویینگ 737طول 35.56 متر و طول بالها طول ۳۵.۹۲ متر با مساحت ۱۲۷ متر مربع ایران انرا با AGM-86 ALCM بود طولش 6.3 متر. قطر 63 میلیمتر مجهز به موتور توربوفن ویلیامز اف۱۰۷
۶۰۰ lbf (2.7 kN) thrust و سرعت 890 کیلومتر اشتباه گرفت اخرین داده هاطبق داده ها، آخرین ارتفاع ثبت شده هواپیما (7925 فوت) از سطح متوسط دریا با سرعت زمینی 275 گره بوده است. زمین اطراف پرند . این پرواز با سرعتی کمتر از 15 متر در ثانیه (3000 فوت در دقیقه) بالا می رفت موتورش CFM56-7B24/26/27:با تراست 24,000–27,000 lbf110–120 kN:بود اپراتور یک سامانه SAM ایران احتمالاً جت مسافربری تجاری را که از شرق به غرب برمیخیزد و بالا میرود، بهعنوان موشک کروز دریافتی از غرب به شرق تشخیص میدهد.اساسا موشک کروز موشک هدایت شونده ای است که علیه اهداف زمینی یا دریایی استفاده می شود این موشک میتواند ارتفاع پرواز خود را تغییر دهد که این ویژگی برای منهدم ساختن اهداف متحرک عالی میباشد.




من تعجبم با وجود رادار چگونه تشخیص داده نشد
. هواپیماهای معمولی باید بلند شوند و فرود بیایند (ماخ کم، ارتفاع کم) و کروز (ماخ بالا، ارتفاع بالا). موشکهای کروز یا از هواپیما پرتاب میشوند یا توسط یک موشک تقویتکننده شتاب میگیرند، بنابراین پرواز آنها از قبل با عدد ماخ بالا شروع میشود. در مرحله بعد، پرواز چرت از زمین آنها به این معنی است که آنها هرگز بالا نمیرن بلکه در تمام طول پرواز پایین میمونن
برای به حداقل رساندن سطح بال و در نتیجه کشش، موشک کروز دارای بارگذاری بال بیشتری نسبت به هر هواپیما است. دادههای منتشر شده فقط جرم و طول بال را نشان میدهد، بنابراین من باید ناحیه بال را حدس بزنم:موشک های کروز دارای طول بال 8.5 فوت (2.61 متر) هستند، با موتورهای توربوفن نیرو می گیرند و بسته به پیکربندی می توانند 500 تا 1000 مایل (805 تا 1610 کیلومتر) پرواز کنند. موشک کروز برای مخفی ماندن از دید سیستمهای راداری، دارای این خصوصیتهاست: ۱-سطح مقطع راداری کمی دارد که ردیابی آن را برای سیستمهای ضدموشکی راداری مشکل میکند. ۲-به خاطر استفاده از موتور توربوفن، حرارت کمی تابش میکند و در نتیجه امکان قفل حرارتی روی آن نیز کم است. ۳- به خاطر پرواز در سطح پایین عمدتاً از دید رادارها پنهان میماند.

طول بال 2.67 متر. اگر نسبت ابعاد را 6 فرض کنم، مساحت بال 1.188 متر مربع برای بارگیری بال 1004 کیلوگرم بر متر مربع است.
1430 کیلوگرم، طول بال 3.7 متر. این یکی دارای نسبت ابعادی 10 است، بنابراین مساحت بال حدود 1.37 متر مربع برای بارگیری بال 1044 کیلوگرم بر متر مربع است.
برای مقایسه، بارگیری بال هواپیمای معمولی حدود 600 کیلوگرم بر متر مربع هست.
آنچه به نظر می رسد اتفاق افتاده است این است که با پرواز مستقیم هواپیما در جهت شمال غربی اولین موشک در نزدیکی دماغه هواپیما منفجر شد و ارتباطات آن، از جمله فرستنده ای که مکان آن را مخابره میکرده خارج کرد و آتش را شروع کرد. پس از دومین حمله موشکی 23 ثانیه بعدش.مشخص نیست که چگونه اپراتورهای SA-15 میتوانند هواپیمای مسافربری را بهعنوان هواپیمای متخاصم شناسایی کردن، .هواپیما هم در مسیری پرکاربرد از فرودگاه امام خمینی تهران پرواز میکرد و با سرعت هوایی نسبتاً آرام 315 مایل در ساعت به ارتفاع 8000 فوتی صعود میکرد. موشک های کروز معمولاً در ارتفاعات نزدیک به زمین پرواز می کنند موشک شلیک شده وزن ۳۴ تن طول ۵٬۸ متر موتور دیزلی ۱۲ سیلندر۸۳۰ اسب سرعت 850 متر بر ثانیه برد ان 12 کیلومتر هست
زیر 250 فوت و با سرعت 550 مایل در ساعت و بالاتر. که اگر هواپیما از فاصله 19 کیلومتری بهعنوان موشک کروز اشتباه شناسایی میشد، 27.5 ثانیه طول میکشید، اما برای اپراتورها میتوانست خیلی بیشتر طول بکشه هواپیما در مسیری قرار داشت که بسیار به پرتابگر نزدیکتر میشده.
. موشکهای کروز معمولاً در ارتفاعات کمتر از 250 فوت و با سرعت 550 مایل در ساعت و بالاتر به زمین پرواز میکنند.

نکته هواپیمای مسافربری مجهز به یک فرستنده فعال بود که اگر اپراتورها اقدامات مناسب برای ارسال سیگنال بازجویی را انجام می دادن یک کد شناسایی منحصر به فرد یا سیگنال squawk را به SA-15 ارسال می کرد.و این اتفاق نمیافتاد به نظر من مشکل قضیه سهل انگاری اپراتورر بوده هست
بوئینگ 737 و موشک کروز

SA-15 همچنین مجهز به یک سیستم تلسکوپ است که به SAM اضافه شده است تا به اپراتورها اجازه دهد در صورت گیرکردن رادار هدایت آنها به صورت بصری هدف بگیرند. اساساً یک دوربین تلویزیونی با یک لنز تله فوتو بزرگ، اگر یکی از سربازان از آن استفاده می کرد می توانست چراغ های ناوبری چشمک زن 737 را ببیند.
نکته متناقض دیگر این است که گفته می شود یگان پدافند هوایی زمانی که در 19 کیلومتری آن قرار داشت، تشخیص داده بود که شیئی که ردیابی می کردند یک موشک کروز بوده است. ا توجه به اندازه کوچک موشک کروز، رادار جستجوی SA-15 قادر به ایجاد یک مسیر هدف گیری پایدار برای شلیک از این فاصله دور نیست. فقط یک جسم بزرگ مانند 737 این کار را می کند.
اپراتورها فکر میکنند این موشک کروز است، اپراتورها محدودیتهای تجهیزاتشان را درک نکردن حوب تا اینجا درست
با توجه به اینکه نقش SA-15 عموماً محدود به حفاظت کوتاه برد هست حدود 21 کیلومتر ، ممکن است خدمه آموزش زیادی در مورد برخورد با هواپیماهای غیرنظامی ندیده باشند. فقط نمیدونم چرا فضا کلر نشده من متخصص نیستم نمیتونم نظر بدم اید زمان کافی برای تصمیمگیری در مورد پرتاب کردن یک رهگیر داشته باشن مشخص نیست که آیا سامانه SA-15 با شبکه گستردهتر راداری دفاع هوایی یکپارچهبوده یا نه یا خیر. اگر واحد SA-15 مورد بحث به طور مستقل عمل می کرد، دید اپراتورها به برد راداری نسبتاً کوتاه آن از 11 تا 13.5 مایل محدود مییشده. حداکثر برد موشک های آن 7.5 مایل است. پس که با توجه به سرعت آهسته 737، اگر هواپیما از لبه برد موشک بعبور می کرد، اپراتورها یک تصمیم گیری 1 دقیقه و 53 ثانیه ای داشتن
«در واقع میتوانید روند درگیری را ببینید. زیرا موشک اول اصابت میکند و سپس 10 ثانیه مکث میشود و موشک دوم شلیک میشود. بنابراین کاری که آنها انجام می دهند این است که موشک اول را تماشا می کنند، تاثیر آن را می بینند و بعد فکر می کنند "خوب، آن موشک هدف را از بین نبرده بنابراین آنها دوم را شلیک می کنند. در زمان برخورد موشک دوم، هواپیما از قبل دور شده و به سمت فرودگاه برگشته است.
علت خرابی سیستم دوست یا دشمن شناسایی» (IFF) چی بوده یا اپراتور کلا به ان علایم به علت انکار فکرش درگیر کروز و حمله به تاسیسسات بوده فکر نکرده Tor-M1 معمولاً با یک سیستم IFF برای تشخیص اینکه آیا هدف پیشنهادی یک هواپیمای غیرنظامیه معمولا سامانه های راداری همه اینو دارن . ترانسپوندر هواپیمای غیرنظامی معمولاً سیگنالی را پخش می کند که می تواند توسط فناوری مربوطه در سیستم دفاع هوایی خوانده و پردازش بشه اگر هر کدام به درستی از IFF استفاده میکردن احتمال اشتباه به شدت کاهش میافت پس باز به اپراتور برمیگرده ونقص سیستم iffواینکه چرا اسمان کلرینگ نشد بحرحال چنین اتفاقاتی در جهان میافته در مجموع خطا حتما وجود داشته ولی عمدی در کار نبوده .

یک بویینگ 737طول 35.56 متر و طول بالها طول ۳۵.۹۲ متر با مساحت ۱۲۷ متر مربع ایران انرا با AGM-86 ALCM بود طولش 6.3 متر. قطر 63 میلیمتر مجهز به موتور توربوفن ویلیامز اف۱۰۷
۶۰۰ lbf (2.7 kN) thrust و سرعت 890 کیلومتر اشتباه گرفت اخرین داده هاطبق داده ها، آخرین ارتفاع ثبت شده هواپیما (7925 فوت) از سطح متوسط دریا با سرعت زمینی 275 گره بوده است. زمین اطراف پرند . این پرواز با سرعتی کمتر از 15 متر در ثانیه (3000 فوت در دقیقه) بالا می رفت موتورش CFM56-7B24/26/27:با تراست 24,000–27,000 lbf110–120 kN:بود اپراتور یک سامانه SAM ایران احتمالاً جت مسافربری تجاری را که از شرق به غرب برمیخیزد و بالا میرود، بهعنوان موشک کروز دریافتی از غرب به شرق تشخیص میدهد.اساسا موشک کروز موشک هدایت شونده ای است که علیه اهداف زمینی یا دریایی استفاده می شود این موشک میتواند ارتفاع پرواز خود را تغییر دهد که این ویژگی برای منهدم ساختن اهداف متحرک عالی میباشد.




من تعجبم با وجود رادار چگونه تشخیص داده نشد
. هواپیماهای معمولی باید بلند شوند و فرود بیایند (ماخ کم، ارتفاع کم) و کروز (ماخ بالا، ارتفاع بالا). موشکهای کروز یا از هواپیما پرتاب میشوند یا توسط یک موشک تقویتکننده شتاب میگیرند، بنابراین پرواز آنها از قبل با عدد ماخ بالا شروع میشود. در مرحله بعد، پرواز چرت از زمین آنها به این معنی است که آنها هرگز بالا نمیرن بلکه در تمام طول پرواز پایین میمونن
برای به حداقل رساندن سطح بال و در نتیجه کشش، موشک کروز دارای بارگذاری بال بیشتری نسبت به هر هواپیما است. دادههای منتشر شده فقط جرم و طول بال را نشان میدهد، بنابراین من باید ناحیه بال را حدس بزنم:موشک های کروز دارای طول بال 8.5 فوت (2.61 متر) هستند، با موتورهای توربوفن نیرو می گیرند و بسته به پیکربندی می توانند 500 تا 1000 مایل (805 تا 1610 کیلومتر) پرواز کنند. موشک کروز برای مخفی ماندن از دید سیستمهای راداری، دارای این خصوصیتهاست: ۱-سطح مقطع راداری کمی دارد که ردیابی آن را برای سیستمهای ضدموشکی راداری مشکل میکند. ۲-به خاطر استفاده از موتور توربوفن، حرارت کمی تابش میکند و در نتیجه امکان قفل حرارتی روی آن نیز کم است. ۳- به خاطر پرواز در سطح پایین عمدتاً از دید رادارها پنهان میماند.


طول بال 2.67 متر. اگر نسبت ابعاد را 6 فرض کنم، مساحت بال 1.188 متر مربع برای بارگیری بال 1004 کیلوگرم بر متر مربع است.
1430 کیلوگرم، طول بال 3.7 متر. این یکی دارای نسبت ابعادی 10 است، بنابراین مساحت بال حدود 1.37 متر مربع برای بارگیری بال 1044 کیلوگرم بر متر مربع است.
برای مقایسه، بارگیری بال هواپیمای معمولی حدود 600 کیلوگرم بر متر مربع هست.
آنچه به نظر می رسد اتفاق افتاده است این است که با پرواز مستقیم هواپیما در جهت شمال غربی اولین موشک در نزدیکی دماغه هواپیما منفجر شد و ارتباطات آن، از جمله فرستنده ای که مکان آن را مخابره میکرده خارج کرد و آتش را شروع کرد. پس از دومین حمله موشکی 23 ثانیه بعدش.مشخص نیست که چگونه اپراتورهای SA-15 میتوانند هواپیمای مسافربری را بهعنوان هواپیمای متخاصم شناسایی کردن، .هواپیما هم در مسیری پرکاربرد از فرودگاه امام خمینی تهران پرواز میکرد و با سرعت هوایی نسبتاً آرام 315 مایل در ساعت به ارتفاع 8000 فوتی صعود میکرد. موشک های کروز معمولاً در ارتفاعات نزدیک به زمین پرواز می کنند موشک شلیک شده وزن ۳۴ تن طول ۵٬۸ متر موتور دیزلی ۱۲ سیلندر۸۳۰ اسب سرعت 850 متر بر ثانیه برد ان 12 کیلومتر هست
زیر 250 فوت و با سرعت 550 مایل در ساعت و بالاتر. که اگر هواپیما از فاصله 19 کیلومتری بهعنوان موشک کروز اشتباه شناسایی میشد، 27.5 ثانیه طول میکشید، اما برای اپراتورها میتوانست خیلی بیشتر طول بکشه هواپیما در مسیری قرار داشت که بسیار به پرتابگر نزدیکتر میشده.
. موشکهای کروز معمولاً در ارتفاعات کمتر از 250 فوت و با سرعت 550 مایل در ساعت و بالاتر به زمین پرواز میکنند.


نکته هواپیمای مسافربری مجهز به یک فرستنده فعال بود که اگر اپراتورها اقدامات مناسب برای ارسال سیگنال بازجویی را انجام می دادن یک کد شناسایی منحصر به فرد یا سیگنال squawk را به SA-15 ارسال می کرد.و این اتفاق نمیافتاد به نظر من مشکل قضیه سهل انگاری اپراتورر بوده هست
بوئینگ 737 و موشک کروز


SA-15 همچنین مجهز به یک سیستم تلسکوپ است که به SAM اضافه شده است تا به اپراتورها اجازه دهد در صورت گیرکردن رادار هدایت آنها به صورت بصری هدف بگیرند. اساساً یک دوربین تلویزیونی با یک لنز تله فوتو بزرگ، اگر یکی از سربازان از آن استفاده می کرد می توانست چراغ های ناوبری چشمک زن 737 را ببیند.
نکته متناقض دیگر این است که گفته می شود یگان پدافند هوایی زمانی که در 19 کیلومتری آن قرار داشت، تشخیص داده بود که شیئی که ردیابی می کردند یک موشک کروز بوده است. ا توجه به اندازه کوچک موشک کروز، رادار جستجوی SA-15 قادر به ایجاد یک مسیر هدف گیری پایدار برای شلیک از این فاصله دور نیست. فقط یک جسم بزرگ مانند 737 این کار را می کند.
اپراتورها فکر میکنند این موشک کروز است، اپراتورها محدودیتهای تجهیزاتشان را درک نکردن حوب تا اینجا درست

با توجه به اینکه نقش SA-15 عموماً محدود به حفاظت کوتاه برد هست حدود 21 کیلومتر ، ممکن است خدمه آموزش زیادی در مورد برخورد با هواپیماهای غیرنظامی ندیده باشند. فقط نمیدونم چرا فضا کلر نشده من متخصص نیستم نمیتونم نظر بدم اید زمان کافی برای تصمیمگیری در مورد پرتاب کردن یک رهگیر داشته باشن مشخص نیست که آیا سامانه SA-15 با شبکه گستردهتر راداری دفاع هوایی یکپارچهبوده یا نه یا خیر. اگر واحد SA-15 مورد بحث به طور مستقل عمل می کرد، دید اپراتورها به برد راداری نسبتاً کوتاه آن از 11 تا 13.5 مایل محدود مییشده. حداکثر برد موشک های آن 7.5 مایل است. پس که با توجه به سرعت آهسته 737، اگر هواپیما از لبه برد موشک بعبور می کرد، اپراتورها یک تصمیم گیری 1 دقیقه و 53 ثانیه ای داشتن
«در واقع میتوانید روند درگیری را ببینید. زیرا موشک اول اصابت میکند و سپس 10 ثانیه مکث میشود و موشک دوم شلیک میشود. بنابراین کاری که آنها انجام می دهند این است که موشک اول را تماشا می کنند، تاثیر آن را می بینند و بعد فکر می کنند "خوب، آن موشک هدف را از بین نبرده بنابراین آنها دوم را شلیک می کنند. در زمان برخورد موشک دوم، هواپیما از قبل دور شده و به سمت فرودگاه برگشته است.
علت خرابی سیستم دوست یا دشمن شناسایی» (IFF) چی بوده یا اپراتور کلا به ان علایم به علت انکار فکرش درگیر کروز و حمله به تاسیسسات بوده فکر نکرده Tor-M1 معمولاً با یک سیستم IFF برای تشخیص اینکه آیا هدف پیشنهادی یک هواپیمای غیرنظامیه معمولا سامانه های راداری همه اینو دارن . ترانسپوندر هواپیمای غیرنظامی معمولاً سیگنالی را پخش می کند که می تواند توسط فناوری مربوطه در سیستم دفاع هوایی خوانده و پردازش بشه اگر هر کدام به درستی از IFF استفاده میکردن احتمال اشتباه به شدت کاهش میافت پس باز به اپراتور برمیگرده ونقص سیستم iffواینکه چرا اسمان کلرینگ نشد بحرحال چنین اتفاقاتی در جهان میافته در مجموع خطا حتما وجود داشته ولی عمدی در کار نبوده .

