زمان

[محمدي وند]

به نظر شما ها آيا زمان اندازه گرفتنيه يا اينكه احساسات ماست؟ يكي از بهترين دلايل براي اين موضوع اينه كه ما هرچيزي رو كه اراده كنيم مي تونيم احساس كنيم و اين كار با سرعتي بيشتر از سرعت نور رخ مي ده .مثلا الان احساس كنيد كه در انتهاي يكي از دنباله هاي كهكشان راه شيري هستيد و درحال دوران با كهكشانيد. اگر اين كار واقعي هست و ذهن ما اونو درك كرده پس با سرعتي بيشتر از نور بوده و اگر هم فقط يك احساسه ُ چه طوري ذهن اونو تصور كرده ؟

[محمدي وند]

بيشتر بايد فكر كرد.

[مهساآي كيو با]

سلام به نظر من كه زمان اندازه گيري ميشه چون بازم به نظر من زمان با جاذبهي زمين ارتباط داره!!!!
حالا كه من راجع به زمان شما نظر دادم شما هم راجع به ماهيت نور نظر بديد
براي درك رابطه ي زمان با جاذبه گذشت زمان را در زمين با سياره اي ديگر مقايسه كنيد

[محمد سنگري]

سلام

به نکته ی بسیار هوشمندانه ای اشاره کردید. این که ما زمان را نمی توانیم احساس کنیم البته با حواس معمول اما آن رو در ذهنمون درک می کنیم.
زمان یک واقعیت است و خیالی و غیر واقعی نیست. و چون یک واقعیت هست امکان اندازه گیری آن هم وجود داره. یعنی ما می توانیم این کمیت را با معیاری مثل ثانیه و ساعت و ... اندازه گیری کنیم.
اما آنچه ما از زمان می فهمیم در ذهن ماست. یعنی زمان برداشتی است که از یک واقعیت بیرونی در ذهن ما شکل می گیرد. همین مساله خیلی ها را به اشتباه می اندازد که زمان موجودی ذهنی و خیالی است و فقط ما تصور می کنیم هست.
بنابراین زمان به یک معنا ذهنی است و به معنای دیگر ذهنی نیست. ذهنی هست به این معنا که برداشت ذهنی ما از یک واقعیت خارجی است و ذهنی نیست به این معنا که فقط در ذهن و خیال ما نیست بلکه برگرفته از یک واقعیت خارجی است. یک حقیقت موجود.

[معين]

زمان وجود و تعريف نداره .
اين تغييرات و افزايش بي نظمي كه به ما وجود زمان رو حالي مي كنه.
بطور مثال وقتي شما خوابيد زمان رو احساس نمي كنيد چونكه هيچ بي نظمي رو درك نمي كنيد.
اما اگر خواب ببينيد فكر ميكنيد زمان در حال گذره چون بي نظمي مي بينيد.
با تشكر از سوال فوق العاده شما