موسیقی حافظه شنیداری را در پیری تقویت می‌کند
ارسال شده: شنبه ۱۳۹۰/۲/۲۴ - ۱۵:۴۲
پژوهشگران آمریکایی در بررسیهای خود دریافتند که یادگیری موسیقی می تواند کاهش توانایی حافظه شنیداری ناشی از پیری را به تاخیر بیندازد.
تاکنون تحقیقات زیادی درباره فواید موسیقی و نواختن یک ساز در افزایش تواناییهای یادگیری انجام شده است.
اکنون گروهی از محققان دانشگاه نورث وسترن شیکاگو در تحقیقات جدیدی نشان دادند که آموزش موسیقی در تمام دوره زندگی می تواند برخی از زوالهای ناشی از فرایند پیری را به تاخیر بیندازد.
این دانشمندان اظهار داشتند: "عادت نواختن یک ساز حداقل در دو عملکردی که با افزایش سن رو به افول می روند تاثیرات مثبتی دارد. این دو عملکرد عبارتند از حافظه و توانایی گوش دادن به زبان گفتار در جاییکه صداهای پس زمینه مزاحمت ایجاد می کنند. سختی در درک زبان گفتار در میان صداهای پس زمینه یکی از رایج ترین دشواریهای سالمندان است. به طوریکه کاهش توانایی شنوایی مرتبط با افزایش سن می تواند منجر به گوشه گیری و افسردگی افراد در سنین بالا شود."
این محققان به منظور دستیابی به نتایج این تحقیقات، آزمایشی را بر روی 18 موسیقیدان و 19 فرد عادی بین سنین 45 تا 65 سال انجام دادند و توانایی تشخیص زبان گفتار از اصوات پس زمینه، حافظه سیستم شنوایی و بینایی و همچنین زمان پردازش شنیداری در مغز را در این افراد ارزیابی کردند.
نتایج این بررسیها نشان داد موسیقیدانانی که به طور متوسط از حدود 9 سالگی شروع به نواختن یک ساز کرده و در تمام عمر خود موسیقی را ادامه داده بودند نتایج بهتری در آزمایشات بدست آوردند.
این دانشمندان افزودند: "کارایی نورونی که ما در افراد موسیقیدان مشاهده کردیم تنها مربوط به اثر تقویت صداها نبود. به طوریکه نواختن موسیقی به خصوص توانایی استخراج الگوهایی چون صدای خود ساز، هارمونیها و ریتمها را به طور شاخص تری افزایش می دهد."
براساس گزارش تلگراف، این افزایش توانایی موجب می شود که این افراد بتوانند به روش موثرتری اصوات گفتاری را از اصوات پس زمینه تمایز دهند به طوری که تجربیات موسیقایی می توانند عناصر مبارزه با افزایش سن را تقویت کنند.
منبع : مهر
تاکنون تحقیقات زیادی درباره فواید موسیقی و نواختن یک ساز در افزایش تواناییهای یادگیری انجام شده است.
اکنون گروهی از محققان دانشگاه نورث وسترن شیکاگو در تحقیقات جدیدی نشان دادند که آموزش موسیقی در تمام دوره زندگی می تواند برخی از زوالهای ناشی از فرایند پیری را به تاخیر بیندازد.
این دانشمندان اظهار داشتند: "عادت نواختن یک ساز حداقل در دو عملکردی که با افزایش سن رو به افول می روند تاثیرات مثبتی دارد. این دو عملکرد عبارتند از حافظه و توانایی گوش دادن به زبان گفتار در جاییکه صداهای پس زمینه مزاحمت ایجاد می کنند. سختی در درک زبان گفتار در میان صداهای پس زمینه یکی از رایج ترین دشواریهای سالمندان است. به طوریکه کاهش توانایی شنوایی مرتبط با افزایش سن می تواند منجر به گوشه گیری و افسردگی افراد در سنین بالا شود."
این محققان به منظور دستیابی به نتایج این تحقیقات، آزمایشی را بر روی 18 موسیقیدان و 19 فرد عادی بین سنین 45 تا 65 سال انجام دادند و توانایی تشخیص زبان گفتار از اصوات پس زمینه، حافظه سیستم شنوایی و بینایی و همچنین زمان پردازش شنیداری در مغز را در این افراد ارزیابی کردند.
نتایج این بررسیها نشان داد موسیقیدانانی که به طور متوسط از حدود 9 سالگی شروع به نواختن یک ساز کرده و در تمام عمر خود موسیقی را ادامه داده بودند نتایج بهتری در آزمایشات بدست آوردند.
این دانشمندان افزودند: "کارایی نورونی که ما در افراد موسیقیدان مشاهده کردیم تنها مربوط به اثر تقویت صداها نبود. به طوریکه نواختن موسیقی به خصوص توانایی استخراج الگوهایی چون صدای خود ساز، هارمونیها و ریتمها را به طور شاخص تری افزایش می دهد."
براساس گزارش تلگراف، این افزایش توانایی موجب می شود که این افراد بتوانند به روش موثرتری اصوات گفتاری را از اصوات پس زمینه تمایز دهند به طوری که تجربیات موسیقایی می توانند عناصر مبارزه با افزایش سن را تقویت کنند.
منبع : مهر