آیا انرژی دارای اتم و ذرات بنیادی است؟
-
عضویت : سهشنبه ۱۳۹۹/۹/۱۸ - ۱۴:۱۹
پست: 12-
- جنسیت:
- rohamavation
نام: roham hesami radرهام حسامی راد
محل اقامت: 100 مایلی شمال لندن جاده آیلستون، لستر، لسترشر. LE2
عضویت : سهشنبه ۱۳۹۹/۸/۲۰ - ۰۸:۳۴
پست: 3286-
سپاس: 5494
- جنسیت:
تماس:
آیا انرژی دارای اتم و ذرات بنیادی است؟
پاسخ اصلی: آیا انرژی یک ذره است؟
. در دهه ۱۹۷۰ نظریهای تحت عنوان نظریه ریسمان بوجود آمد. نظریه ریسمان بیان میکند که تمامی اجزاء هستی همچون ستارهها، سیارهها یک درخت یا حتی پروتونها و الکترونها از ارتعاش ریسمانهایی از انرژی بوجود آمدهاند. نحوه ارتعاش این بندهای انرژی، نوع نیروها و حتی مواد را تعیین میکند.
بازهای زمانی کسی به متحد کردن نیروها فکر نمیکرد. فراموش نکنید که یگانه کردن نیروها سرنخی برای یگانه کردن قوانین فیزیکی محسوب میشود. در دهه ۱۹۷۰ نظریهای تحت عنوان نظریه ریسمان بوجود آمد. نظریه ریسمان بیان میکند که تمامی اجزاء هستی همچون ستارهها، سیارهها یک درخت یا حتی پروتونها و الکترونها از ارتعاش ریسمانهایی از انرژی بوجود آمدهاند. نحوه ارتعاش این بندهای انرژی، نوع نیروها و حتی مواد را تعیین میکند.
نحوه ارتعاش ریسمانها، تعیینکننده اجزاء تشکیلدهنده عالم است.
نظریه ریسمان برخی حقایق را بر ما آشکار کرده که کوانتوم یا نسبیت قادر به آشکار کردن آنها نبود. برای نمونه طبق نسبیت عام، فضا میتواند پیچ و تاب بخورد، اما نمیتواند پاره شود. نظریه ریسمان بیان میکند که همواره انیشتین درست فکر نمیکرده است. در حقیقت اگر به اندازهای بسیار زیاد کوچک شویم، خواهیم دید که در پوسته فضا-زمان نیز شکافهایی وجود دارد که میتوانند با گذشت زمان رشد کرده یا از بین بروند. بنابراین طبق نظریه ریسمان میتوان صفحه فضا-زمان را سوراخ کرده و دو نقطه از آن را به یکدیگر متصل کرد. جالب است بدانید این دو سوراخ مرتبط با هم ناحیهای از فضا تحت عنوان کرمچاله را بوجود میآورد که میتوان با استفاده از آن در زمانی کوتاه به دوردستها دسترسی داشت.
از دیگر نتایج مهم نظریه ریسمان این است که میتوان با استفاده از نحوه ارتعاش آنها نوع ذره بنیادی تولید شده را تعیین کرد. برای نمونه، الکترون، شکل خاصی از ارتعاش را نتیجه میدهد. این نوع از ارتعاش با ارتعاش ریسمان به منظور تولید پروتون متفاوت است.
نه ، حداقل به معنایی که ما به آن ذرات می گوییم. در فیزیک مدرن ، به اصطلاح مدل استاندارد ، هر نوع ماده و نیرویی با یک "ذره" همراه است ، که منظور ما در واقع یک کوانتوم از آن موجودیت ، ماده یا نیرو است. کوانتوم کوچکترین تحریک در آن زمینه خاص است که باعث تعامل بالقوه با یک زمینه دیگر (یا گاهی اوقات با خودش) خواهد شد. استثنا در این موارد خود زمان-زمان است (که به جز برخی از نظریه های حدس و گمان هیچ "ذره ای از زمان-زمان" را پیشنهاد نمی کنیم) و گرانش (که برای آنها ذره ای فرضی به نام گراویتون وجود دارد).
اما یک نوع ذره معین بسته به حرکت جرمی یا فرکانس / طول موج آن می تواند انرژی متفاوتی داشته باشد.
با شروع آزمایش دانشمندان در سطح انرژی بالاتر و بالاتر ، مشخص شد که آنچه ما به عنوان 3 نیروی مختلف ، الکترومغناطیسی ، ضعیف و قوی درک می کنیم ، در واقع در انرژی های بسیار بالا متحد می شوند. بنابراین ذرات مختلف بوزون در واقع نمودهای مختلف یک "ذره ابر میدان" بالاتر هستند. حدس زده می شود که گرانش ممکن است با این "superforce" حتی در سطح انرژی بالاتر ، متحد شود.
دانشمندان همچنین به برخی از تقارن ها بین انواع مختلف ذرات ماده (که تقارن های سنجی نامیده می شوند) توجه کردند که نشان می دهد ذرات ماده نیز می توانند در سطوح انرژی بسیار بالا متحد شوند و تنوع ذرات ماده ای که مشاهده می کنیم تنها نتیجه نوعی اساسی از انرژی که دچار انتقال فاز شده و با انبساط و سرد شدن جهان به اشکال مختلف تحلیل می رود. وحدت ماده همچنان فرضی است که توسط تئوری های Grand Unified نظریه توصیف می شود ، اما دلایلی وجود دارد که معتقد است وحدت ماده در سطوح بسیار بالای انرژی نیز درست است.
بنابراین بسیاری از دانشمندان بر این باورند که در نهایت ، همه نیروها و مواد از نوعی "شکل اولیه انرژی" واحد و درست پس از انفجار بزرگ ناشی می شوند. ما فقط می توانیم حدس بزنیم اگر چنین انرژی اولیه واحدی نیز بتواند كوانتیك شود ، و دارای یك واحد كوانتومی به مفهومی كه برای "ذرات" نیرو و ماده اعمال می كنیم ، بنابراین می توان گفت كه "ذره ای از انرژی اولیه" وجود دارد ، کم و بیش به سوال شما پاسخ می دهد در این طرح ، فقط 2 موجودیت اساسی در جهان وجود دارد ، زمان-زمان ، که به طور مداوم گسترش یافته است اما "هویت" از زمان پیدایش جهان تغییر نکرده و شکل اولیه انرژی است که به تدریج (خیلی سریع برای معیارهای ما! ) به بسیاری از هویت های مختلف ، همه نیروها و اشکال شناخته شده ماده ، فروپاشید.
ذرات بنیادی ممکن است در ابتدا کلمهای سخت و پیچیده به نظر برسد، اما اگر بدانید که تمام مواد اطراف ما از ذرات بنیادی تشکیل شدهاند و بلوکهای اصلی ساختار مواد، ذرات بنیادی هستند، شاید موضوع برایتان کمی ملموستر شود. ذرات بنیادی شامل دو گروه اصلی «کوارک» (Quarks) و «لپتون» (Leptons) هستند که هر یک به صورت شش ذره جفت تقسیم میشوند. سبکترین و پایدارترین حالت این ذرات را به عنوان نسل اول و حالتهای سنگینتر و ناپایدار را به عنوان نسل دوم و سوم معرفی میکنیم. در شکل میتوانید نسلهای مختلف ذرات بنیادی را مشاهده کنید.
در فیزیک، نظریه ریسمان (به انگلیسی: String theory) یک چارچوب نظری فراهم میآورد که در آن ذرات نقطهای فیزیک ذرات با اشیاء یک بعدی به نام ریسمانها جایگزین شدهاند. این نظریه به توصیف این میپردازد که چگونه ریسمانها در فضا منتشر شده و با همدیگر برهمکنش میکنند. در مقیاس های بزرگتر از ابعاد ریسمانها، ریسمانها شبیه ذرات نقطهای هستند که جرم، بار، و دیگر خواص آنها توسط وضعیت ارتعاشی هر ریسمان مشخص میشود. در نظریه ریسمان، یکی از حالت های متعدد ارتعاشی متناظر با گراویتون است؛ ذره ای در مکانیک کوانتومی که نیروی گرانش را حمل میکند. لذا نظریه ریسمان به نوعی نظریه گرانشی کوانتوم هم میباشد.
. در دهه ۱۹۷۰ نظریهای تحت عنوان نظریه ریسمان بوجود آمد. نظریه ریسمان بیان میکند که تمامی اجزاء هستی همچون ستارهها، سیارهها یک درخت یا حتی پروتونها و الکترونها از ارتعاش ریسمانهایی از انرژی بوجود آمدهاند. نحوه ارتعاش این بندهای انرژی، نوع نیروها و حتی مواد را تعیین میکند.
بازهای زمانی کسی به متحد کردن نیروها فکر نمیکرد. فراموش نکنید که یگانه کردن نیروها سرنخی برای یگانه کردن قوانین فیزیکی محسوب میشود. در دهه ۱۹۷۰ نظریهای تحت عنوان نظریه ریسمان بوجود آمد. نظریه ریسمان بیان میکند که تمامی اجزاء هستی همچون ستارهها، سیارهها یک درخت یا حتی پروتونها و الکترونها از ارتعاش ریسمانهایی از انرژی بوجود آمدهاند. نحوه ارتعاش این بندهای انرژی، نوع نیروها و حتی مواد را تعیین میکند.
نحوه ارتعاش ریسمانها، تعیینکننده اجزاء تشکیلدهنده عالم است.
نظریه ریسمان برخی حقایق را بر ما آشکار کرده که کوانتوم یا نسبیت قادر به آشکار کردن آنها نبود. برای نمونه طبق نسبیت عام، فضا میتواند پیچ و تاب بخورد، اما نمیتواند پاره شود. نظریه ریسمان بیان میکند که همواره انیشتین درست فکر نمیکرده است. در حقیقت اگر به اندازهای بسیار زیاد کوچک شویم، خواهیم دید که در پوسته فضا-زمان نیز شکافهایی وجود دارد که میتوانند با گذشت زمان رشد کرده یا از بین بروند. بنابراین طبق نظریه ریسمان میتوان صفحه فضا-زمان را سوراخ کرده و دو نقطه از آن را به یکدیگر متصل کرد. جالب است بدانید این دو سوراخ مرتبط با هم ناحیهای از فضا تحت عنوان کرمچاله را بوجود میآورد که میتوان با استفاده از آن در زمانی کوتاه به دوردستها دسترسی داشت.
از دیگر نتایج مهم نظریه ریسمان این است که میتوان با استفاده از نحوه ارتعاش آنها نوع ذره بنیادی تولید شده را تعیین کرد. برای نمونه، الکترون، شکل خاصی از ارتعاش را نتیجه میدهد. این نوع از ارتعاش با ارتعاش ریسمان به منظور تولید پروتون متفاوت است.
نه ، حداقل به معنایی که ما به آن ذرات می گوییم. در فیزیک مدرن ، به اصطلاح مدل استاندارد ، هر نوع ماده و نیرویی با یک "ذره" همراه است ، که منظور ما در واقع یک کوانتوم از آن موجودیت ، ماده یا نیرو است. کوانتوم کوچکترین تحریک در آن زمینه خاص است که باعث تعامل بالقوه با یک زمینه دیگر (یا گاهی اوقات با خودش) خواهد شد. استثنا در این موارد خود زمان-زمان است (که به جز برخی از نظریه های حدس و گمان هیچ "ذره ای از زمان-زمان" را پیشنهاد نمی کنیم) و گرانش (که برای آنها ذره ای فرضی به نام گراویتون وجود دارد).
اما یک نوع ذره معین بسته به حرکت جرمی یا فرکانس / طول موج آن می تواند انرژی متفاوتی داشته باشد.
با شروع آزمایش دانشمندان در سطح انرژی بالاتر و بالاتر ، مشخص شد که آنچه ما به عنوان 3 نیروی مختلف ، الکترومغناطیسی ، ضعیف و قوی درک می کنیم ، در واقع در انرژی های بسیار بالا متحد می شوند. بنابراین ذرات مختلف بوزون در واقع نمودهای مختلف یک "ذره ابر میدان" بالاتر هستند. حدس زده می شود که گرانش ممکن است با این "superforce" حتی در سطح انرژی بالاتر ، متحد شود.
دانشمندان همچنین به برخی از تقارن ها بین انواع مختلف ذرات ماده (که تقارن های سنجی نامیده می شوند) توجه کردند که نشان می دهد ذرات ماده نیز می توانند در سطوح انرژی بسیار بالا متحد شوند و تنوع ذرات ماده ای که مشاهده می کنیم تنها نتیجه نوعی اساسی از انرژی که دچار انتقال فاز شده و با انبساط و سرد شدن جهان به اشکال مختلف تحلیل می رود. وحدت ماده همچنان فرضی است که توسط تئوری های Grand Unified نظریه توصیف می شود ، اما دلایلی وجود دارد که معتقد است وحدت ماده در سطوح بسیار بالای انرژی نیز درست است.
بنابراین بسیاری از دانشمندان بر این باورند که در نهایت ، همه نیروها و مواد از نوعی "شکل اولیه انرژی" واحد و درست پس از انفجار بزرگ ناشی می شوند. ما فقط می توانیم حدس بزنیم اگر چنین انرژی اولیه واحدی نیز بتواند كوانتیك شود ، و دارای یك واحد كوانتومی به مفهومی كه برای "ذرات" نیرو و ماده اعمال می كنیم ، بنابراین می توان گفت كه "ذره ای از انرژی اولیه" وجود دارد ، کم و بیش به سوال شما پاسخ می دهد در این طرح ، فقط 2 موجودیت اساسی در جهان وجود دارد ، زمان-زمان ، که به طور مداوم گسترش یافته است اما "هویت" از زمان پیدایش جهان تغییر نکرده و شکل اولیه انرژی است که به تدریج (خیلی سریع برای معیارهای ما! ) به بسیاری از هویت های مختلف ، همه نیروها و اشکال شناخته شده ماده ، فروپاشید.
ذرات بنیادی ممکن است در ابتدا کلمهای سخت و پیچیده به نظر برسد، اما اگر بدانید که تمام مواد اطراف ما از ذرات بنیادی تشکیل شدهاند و بلوکهای اصلی ساختار مواد، ذرات بنیادی هستند، شاید موضوع برایتان کمی ملموستر شود. ذرات بنیادی شامل دو گروه اصلی «کوارک» (Quarks) و «لپتون» (Leptons) هستند که هر یک به صورت شش ذره جفت تقسیم میشوند. سبکترین و پایدارترین حالت این ذرات را به عنوان نسل اول و حالتهای سنگینتر و ناپایدار را به عنوان نسل دوم و سوم معرفی میکنیم. در شکل میتوانید نسلهای مختلف ذرات بنیادی را مشاهده کنید.
در فیزیک، نظریه ریسمان (به انگلیسی: String theory) یک چارچوب نظری فراهم میآورد که در آن ذرات نقطهای فیزیک ذرات با اشیاء یک بعدی به نام ریسمانها جایگزین شدهاند. این نظریه به توصیف این میپردازد که چگونه ریسمانها در فضا منتشر شده و با همدیگر برهمکنش میکنند. در مقیاس های بزرگتر از ابعاد ریسمانها، ریسمانها شبیه ذرات نقطهای هستند که جرم، بار، و دیگر خواص آنها توسط وضعیت ارتعاشی هر ریسمان مشخص میشود. در نظریه ریسمان، یکی از حالت های متعدد ارتعاشی متناظر با گراویتون است؛ ذره ای در مکانیک کوانتومی که نیروی گرانش را حمل میکند. لذا نظریه ریسمان به نوعی نظریه گرانشی کوانتوم هم میباشد.