محمد مهدي غلامي نوشته شده:اما تشكي رو فرض كنيد كه اگر ما روي قسمتي از اون يك ساچمه بذاريم در اون ناحيه خميده ميشه.
در حالي كه اگر روي تمام قسمتهاي تشك به يك اندازه بار بذاريم هيچ قسمتي خميده نميشه. درسته كه فشره ميشه اما خمش ...... !!!
در ضمن ما وقتي ميگيم يك قسمت منحني شده كه براي مقايسه يك ناحيه بدون انحنا داشته باشيم. اما اين طور كه شما ميگيد وقتي در تمام نقاط انحنا داشته باشيم ديگه نميتونيم بگيم تمام قسمت ها منحني هستند.
درود .
مثال شما بی عیب است
اما
مشکل تامیم آن به فضای واقعی است
اولا که در فضای حقیقی تشک دو بعدی نداریم بلکه فضا-زمان 4 بعدی داریم
دوم این که در هندسه فضا-زمان ، این نوسانات ( fluctuation) بافته های فضا-زمانی هستند که برای ما مهم هستند و نه همسانی با محیط مجاور
اگر بخواهم ساده تر بگویم ، برای ما مهم این است که وجود میدان ها و افت و خیز ها باعث اختشاش در فضا-زمان می شود نه اینکه چون تمام افت و خیز ها برابر است پس انحنایی نداریم
اگر بخواهیم صحبت من را با مثال شما توجیه کنیم ( که البته توجیه جالبی نیست ! ) می توانیم این گونه بگوییم :
فرض کنید در تمام نقاط تشکی که شما گفتید ، مثلا خاک رس بریزیم
تمام نقاط به یک میزان انحنا خواهند یافت
اما
چون انحنا در نقاط مجاور تقریبا یکسان است
این گونه به نظر می آید که انحنایی در کار نیست.
محمد مهدي غلامي نوشته شده:
وقتي ميگيم يك قسمت منحني شده كه براي مقايسه يك ناحيه بدون انحنا داشته باشيم. اما اين طور كه شما ميگيد وقتي در تمام نقاط انحنا داشته باشيم ديگه نميتونيم بگيم تمام قسمت ها منحني هستند.
بله
اما
انحنای صفر یک حالت ایده آل است که در دنیای حقیقی وجود ندارد اما در تئوری چرا .
مانند خیلی مفاهیم دیگر که به صورت مطلق در طبیعت موجود نمی باشند
مثلا اصطكاك صفر یا صفر مطلق یا . . .
موفق باشید . . .