سلام
همونطوري كه مي دونيم وقتي كه به آسمان شب نگاه مي كنيم داريم به گذشته نگاه مي كنيم اما در كتاب جهان در پوست گردو نوشته استيون هاوكينگ مي بينيم كه اين گذشته رو به شكل مخروط تشبيه كرده. اما چيزي كه نمي فهمم اينه كه جرا مخروط؟ مگه ديد ما گسترده نيست؟ چرا نبايد كره باشه؟
Talia نوشته شده:سلام
همونطوري كه مي دونيم وقتي كه به آسمان شب نگاه مي كنيم داريم به گذشته نگاه مي كنيم اما در كتاب جهان در پوست گردو نوشته استيون هاوكينگ مي بينيم كه اين گذشته رو به شكل مخروط تشبيه كرده. اما چيزي كه نمي فهمم اينه كه جرا مخروط؟ مگه ديد ما گسترده نيست؟ چرا نبايد كره باشه؟
با تشكر
اين مخروط مربوط ميشود به يك دستگاه مختصات فضا - زمان نه ديد ما نسبت به پيرامون . از طرفي ديدن نور گذشته به معني سفر به گذشته نيست بلكه اطلاع و آگاهي از وقايع گذشته است . اين مطالب هاوكينگ افسانه اي علمي تخيلي است نه واقعيتهاي فيزيكي .
با توجه به ماده 8 قوانین تالار گفتمان شبكه فیزیك هوپا :
ارايه انديشه‌هاي نو در فيزيك و متافيزيك ، رياضيات مختص فيزيك ، حساب و هندسه دوجيني در وب سايت شخصي :
درست است که دید ما گسترده است اما در فواصل طولانی و کیهانی به شکل مخروطی خواهد بود.
پرتوهای نوری که از طرف چپ و راست به چشم شما می رسد هر چه قدر هم که زاویه ی بینشان زیاد باشد به 180 درجه نمی رسد.پس اگر انها را میلیون ها کیلومتر ادامه دهید شکلی مثل مخروط حاصل می شود.
دوستان اینکه هاوکینگ دیده ما را شبیه به مخروط در نظر گرفته به این معنا نیست که دید از نقطه دید ما شروع می شود و هر چه فاصله بیشتر بگیریم دهنه مخروط بیشتر باز میشود منظور هاوکینگ این است که اجرامی که به ما نزدیکترند نورشان زودتر به ما می رسد در واقع نوعی هندسه فضا زمان است که نمی توانیم ان را به مکان بدونه زمان شبیه کنیم مخروط دید شما به شما می گوید که هر چه جسم فاصله اش بیشتر باشد زمان تاریخی دیرتری از ان را میتوان دید که این مخروط دایره فهم انسان با سرعت نور را نمایش می دهد و از بعد مکانی و زمانی برسی شده است یعنی در واقع برای نشان دادن آن در مکان حال یک بعد مکان را حذف کرده و جاش بعد زمان را جایگزین کرده در غیر این صورت در دنیای ما غیر قابل نمایش است
