بر خورد دو کهکشان
بر خورد دو کهکشان
بر خورد دو کهکشان به یکدیگر در فاصله ی 500 میلیون سال نوری از زمین
شما دسترسی جهت مشاهده فایل پیوست این پست را ندارید.
تو مثل مگسي هستي كه هي دور سرم مي چرخه و نمي ذاره هر كاري مي خوام انجام بدم
اره اره اگه ناراحت شدي مي توني بري نفر بعدي ...
اره اره اگه ناراحت شدي مي توني بري نفر بعدي ...
Re: بر خورد دو کهکشان
تو بله تو که داری نگاه می کنی کیفم می بری خجالت نمی کشی هیچی نمی نوسیی؟ هان
تو مثل مگسي هستي كه هي دور سرم مي چرخه و نمي ذاره هر كاري مي خوام انجام بدم
اره اره اگه ناراحت شدي مي توني بري نفر بعدي ...
اره اره اگه ناراحت شدي مي توني بري نفر بعدي ...
Re: بر خورد دو کهکشان
سپاس از شما!شيما نوشته شده:تو بله تو که داری نگاه می کنی کیفم می بری خجالت نمی کشی هیچی نمی نوسیی؟ هان
Re: بر خورد دو کهکشان
واقعا قشنگه!
من اکنون در این شرایط سخت میگویم خدایی هست
میرحسین موسوی خامنه
آنگاه که غرور کسي را له مي کني،
آنگاه که کاخ آرزوهاي کسي را ويران مي کني،
آنگاه که شمع اميد کسي را خاموش مي کني،
آنگاه که بنده اي را ناديده مي انگاري ،
آنگاه که حتي گوشت را مي بندي تا صداي خرد شدن غرورش را نشنوي،
آنگاه که خدا را مي بيني و بنده خدا را ناديده مي گيري ،
مي خواهم بدانم،
دستانت را بسوي کدام آسمان دراز مي کني تا براي خوشبختي خودت دعا کني؟.
بسوي کدام قبله نماز مي گزاري که ديگران نگزارده اند؟
Re: بر خورد دو کهکشان
شيما نوشته شده:بر خورد دو کهکشان به یکدیگر در فاصله ی 500 میلیون سال نوری از زمین
ممنون
خوکشل بود
[email protected]
farda ra dar moshte gereg kardeye khod khahi yaft
farda ra dar moshte gereg kardeye khod khahi yaft
Re: بر خورد دو کهکشان
اين واقعيه؟؟؟؟؟؟؟؟؟
چه اتفاقايی که تو دنيای ما اتفاق نمی افته
چه اتفاقايی که تو دنيای ما اتفاق نمی افته
خنده بر لب مي زنم تا كس نداند راز من
ور نه اين دنيا كه ما ديديم خنديدن نداشت
ور نه اين دنيا كه ما ديديم خنديدن نداشت
-
عضویت : شنبه ۱۳۸۶/۸/۱۲ - ۱۴:۳۷
پست: 4-
Re: بر خورد دو کهکشان
اگر دیگه عکس کهکشان می خواین من یه گالری بزرگ دارم اگر کسی خواست به من mail بزنه[email protected]
- hooman_takin
نام: hooman farhang
محل اقامت: Milan
عضویت : دوشنبه ۱۳۸۷/۵/۲۸ - ۲۲:۳۹
پست: 78-
سپاس: 1
- جنسیت:
تماس:
-
عضویت : چهارشنبه ۱۳۸۷/۱۰/۲۵ - ۲۳:۲۴
پست: 36-
Re: بر خورد دو کهکشان
محشره,تا حالا برخورد دو كهكشان را نديده بودم حتي غير مستقيم.ولي كاش كيفيت تصوير بهتر بود ,سعي كن شايد بتوني تصويري از برخورد را از زاويه نزديكتر پيدا كني و تو صفحه درج كني.
Re: بر خورد دو کهکشان
شيما نوشته شده:بر خورد دو کهکشان به یکدیگر در فاصله ی 500 میلیون سال نوری از زمین
با سلام
ضمن تشکر
این کهکشان arp 148 نام دارد که در صورت فلکی دب اکبر قرار دارد و فاصله آن 500 میلیون سال نوری است .
موج ناشی از برخورد دو کهکشان موجب می شئد که مواد به سوی مرکز کهکشان کشانده شوند و سپس باعث پخش مواد بصورت حلقه به خارج می شود .
در زیر تصاویر دیگری را از این دست می تواندی مشاهده کنید:
و حدود 50 تصویر از تصادم کهکشان ها در این عکس :
Re: بر خورد دو کهکشان
من باب همین مطلب امشب با خبری روبرو شدم که بهتر هست شما هم مطالعه ای داشته باشید :
تمام کهکشانها در مرکز دارای یک سیاهچاله یا نقطه چگالی بینهایت، حاوی جرم میلیونها یا میلیاردها ستاره خورشید مانندند که نور هم نمیتواند از آنجا به بیرون فرار كند.
دو اخترشناس به نامهای کاورمندی و بیندر از آمريكا و آلمان با استفاده از تلسکوپ رصدخانه مک دونلاد آوستین در دانشگاه تگزاس و با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل و چندین تلسکوپ دیگر در سراسر جهان شواهد تازهای را کشف کردند که نشان میدهد بزرگترین و سنگینترین کهکشانها در کائنات و همچنان سیاهچالههای بسیار بزرگ در مرکز آنها با هم یکجا رشد نمودهاند.
اخترشناسان میدانند که کهکشانها یا این شهرهای عظیم میلیونها یا میلیاردها ستاره، در اثر برخورد با هم ایجاد شدهاند. کار این دو اخترشناس متوجه بزرگترین کهکشانها یعنی "کهکشانهای بیضی" در کائنات است که از هزاران میلیارد ستاره تشکیل و به شکل میدان فوتبال میباشند. در واقع تمام کهکشانها در مرکز دارای یک سیاهچاله یا نقطه چگالی بینهایت، حاوی جرم میلیونها یا میلیاردها ستاره خورشید مانندند که نور هم نمیتواند از آنجا به بیرون فرار كند.
بر اساس نظریههای مدرن، وقتی دو کهکشان با هم برخورد نمودند، سیاهچاله هر دو به دور هم میچرخند و در همدستی با هم و با قوه جاذبه یا گرانش باور نکردنیشان مرکز کهکشان جدید را به هم میزنند و ستارهها را از مناطق مرکزی به بیرون پرتاب میکنند.
سپس هر دو به مرکز جدید کهکشان سقوط میکنند و چون ستارهها بیشتر به مناطق بیرونی پرت شدهاند، مرکز این کهکشان عظیم تهی و خالی از سکنه میشود. آقایان کاورمندی و بیندر نتیجه یا پی¬آمد کوچک شدن این گونه مرکزها را که بهنام "کمبود نور" یاد میشود اندازه گیری نمودند.
با توجه به کار چندین دهه اکثر اخترشناسان از جمله کاورمندی و بیندر که نشان دادند بزرگترین کهشکانهای بیضی دارای بزرگترین سیاهچاله در مرکزند، میزان کمبود نور در مرکز این کهکشانها خیلی حیرت انگیز میباشد.
آقایان کاورمندی و بیندر نشان دادند که بزرگترین کهکشانهای بیضی اکثرأ دارای بزرگترین سیاهچاله های پر جرم میباشند. در واقع این سیاهچالهها غولهای سیاهیاند که " وزنی" بیش از یک میلیارد خورشید در آنها نهفته است. سیاهچالههای عظیم، ستارههای اطراف خود را با قوت گرانشی وحشیانه به درون میکشند.
کهکشان NGC 4621 یک هسته درخشان دارد، در حالیکه هسته کهکشان NGC4472 کم نو تر است. هسته این کهکشان با ستاره کمتری پر شده. اکثر ستارههای آ،ن وقتی کهکشان با یک کهکشان دیگر برخورد نموده از هسته به بیرون پرتاب شده. در حال حاضر سیاهچاله هر دو به دور هم می چرخند و در همدستی با هم و با قوه جاذبه یا گرانش باور نکردنی شان مرکز کهکشان جدید را به هم میزنند و ستارهها را از مناطق مرکزی به بیرون پرتاب می کنند.
اخترشناسان اعتقاد دارند که این گونه سیاهچالهها باید ستارهها را به خوشههای کوچک یا خوشههای پر چگال و متراکم در مرکز تقسیم کنند. اما رصدها در دهه 1980 با تلسکوپهای زمینی و بعدها در دهه 1990 با تلسکوپ فضایی هابل برخلاف این انتظار را ثابت نمود. بزرگترین کهکشانها بزرگترین مراکز پف کرده با چگالی پائین و کم دارند. اما چرا سیاهچالههای غول و بزرگ با خوشههای ستارهای محاصره نشدهاند؟ ستارههای نابود شده به کجا رفتند؟
هرچند نظریه بیرون پرتاب شدن ستارهها از مرکز در اثر گرانش دو سیاهچاله کهکشان پس از برخورد بسیار مشهور است، ولی این موضوع مفصلأ توضیح داده نشده و تا کنون شواهد قانع کنندهای توسط رصد هیچ تلسکوپی بدست نیامده است.
کاورمندی میگوید: " رصدهای جدید ما نشان دهنده ارتباط بسیار قوی میان سیاهچاله و خواص مرکز کهکشانها میباشد. این مرکز به عنوان "شواهد انکار نکردنی"، سیاهچالهها را با شکل گیری مراکز بزرگ و باد کرده کهکشانهای بیضی ارتباط میدهد.
هر دو اخترشناس با جزئیات کامل، 11 کهکشان بیضی عظیم را در صورت فکلی خوشه سنبله مطالعه نمودند. به خاطر دریافت تصویر کامل هر یک از این کهکشانها، هر دو از میدان دید دوربین تمرکز اولیه تلسکوپ 0.8 متری رصدخانه مک دونالد استفاده نمودند و به خاطر مطالعه جزئیات بشتر این گونه کهکشانها، تلسکوپ فضایی هابل را نیز به کار گرفتند.
به خاطر ارتباط دادهها یا اطلاعات اساسی هابل با اطلاعات تلسکوپ مکدونالد، از چندین تلسکوپ دیگر نیز استفاده شد و نتایج آنها برای نشر در شماره بعدی مجله اخترفیزیک انتخاب گردید.
اندازهگیری دقیق درخشندگی یا تعداد ستارهها از فاصلههای مختلف مرکز کهکشانهای بیضی، به هر دو اخترشناس امکان داد تا ستارههای "گم شده" در مرکز را با دقت بیشتر نسبت به گذشته محاسبه کنند.
آسمان پارس
تمام کهکشانها در مرکز دارای یک سیاهچاله یا نقطه چگالی بینهایت، حاوی جرم میلیونها یا میلیاردها ستاره خورشید مانندند که نور هم نمیتواند از آنجا به بیرون فرار كند.
دو اخترشناس به نامهای کاورمندی و بیندر از آمريكا و آلمان با استفاده از تلسکوپ رصدخانه مک دونلاد آوستین در دانشگاه تگزاس و با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل و چندین تلسکوپ دیگر در سراسر جهان شواهد تازهای را کشف کردند که نشان میدهد بزرگترین و سنگینترین کهکشانها در کائنات و همچنان سیاهچالههای بسیار بزرگ در مرکز آنها با هم یکجا رشد نمودهاند.
اخترشناسان میدانند که کهکشانها یا این شهرهای عظیم میلیونها یا میلیاردها ستاره، در اثر برخورد با هم ایجاد شدهاند. کار این دو اخترشناس متوجه بزرگترین کهکشانها یعنی "کهکشانهای بیضی" در کائنات است که از هزاران میلیارد ستاره تشکیل و به شکل میدان فوتبال میباشند. در واقع تمام کهکشانها در مرکز دارای یک سیاهچاله یا نقطه چگالی بینهایت، حاوی جرم میلیونها یا میلیاردها ستاره خورشید مانندند که نور هم نمیتواند از آنجا به بیرون فرار كند.
بر اساس نظریههای مدرن، وقتی دو کهکشان با هم برخورد نمودند، سیاهچاله هر دو به دور هم میچرخند و در همدستی با هم و با قوه جاذبه یا گرانش باور نکردنیشان مرکز کهکشان جدید را به هم میزنند و ستارهها را از مناطق مرکزی به بیرون پرتاب میکنند.
سپس هر دو به مرکز جدید کهکشان سقوط میکنند و چون ستارهها بیشتر به مناطق بیرونی پرت شدهاند، مرکز این کهکشان عظیم تهی و خالی از سکنه میشود. آقایان کاورمندی و بیندر نتیجه یا پی¬آمد کوچک شدن این گونه مرکزها را که بهنام "کمبود نور" یاد میشود اندازه گیری نمودند.
با توجه به کار چندین دهه اکثر اخترشناسان از جمله کاورمندی و بیندر که نشان دادند بزرگترین کهشکانهای بیضی دارای بزرگترین سیاهچاله در مرکزند، میزان کمبود نور در مرکز این کهکشانها خیلی حیرت انگیز میباشد.
آقایان کاورمندی و بیندر نشان دادند که بزرگترین کهکشانهای بیضی اکثرأ دارای بزرگترین سیاهچاله های پر جرم میباشند. در واقع این سیاهچالهها غولهای سیاهیاند که " وزنی" بیش از یک میلیارد خورشید در آنها نهفته است. سیاهچالههای عظیم، ستارههای اطراف خود را با قوت گرانشی وحشیانه به درون میکشند.
کهکشان NGC 4621 یک هسته درخشان دارد، در حالیکه هسته کهکشان NGC4472 کم نو تر است. هسته این کهکشان با ستاره کمتری پر شده. اکثر ستارههای آ،ن وقتی کهکشان با یک کهکشان دیگر برخورد نموده از هسته به بیرون پرتاب شده. در حال حاضر سیاهچاله هر دو به دور هم می چرخند و در همدستی با هم و با قوه جاذبه یا گرانش باور نکردنی شان مرکز کهکشان جدید را به هم میزنند و ستارهها را از مناطق مرکزی به بیرون پرتاب می کنند.
اخترشناسان اعتقاد دارند که این گونه سیاهچالهها باید ستارهها را به خوشههای کوچک یا خوشههای پر چگال و متراکم در مرکز تقسیم کنند. اما رصدها در دهه 1980 با تلسکوپهای زمینی و بعدها در دهه 1990 با تلسکوپ فضایی هابل برخلاف این انتظار را ثابت نمود. بزرگترین کهکشانها بزرگترین مراکز پف کرده با چگالی پائین و کم دارند. اما چرا سیاهچالههای غول و بزرگ با خوشههای ستارهای محاصره نشدهاند؟ ستارههای نابود شده به کجا رفتند؟
هرچند نظریه بیرون پرتاب شدن ستارهها از مرکز در اثر گرانش دو سیاهچاله کهکشان پس از برخورد بسیار مشهور است، ولی این موضوع مفصلأ توضیح داده نشده و تا کنون شواهد قانع کنندهای توسط رصد هیچ تلسکوپی بدست نیامده است.
کاورمندی میگوید: " رصدهای جدید ما نشان دهنده ارتباط بسیار قوی میان سیاهچاله و خواص مرکز کهکشانها میباشد. این مرکز به عنوان "شواهد انکار نکردنی"، سیاهچالهها را با شکل گیری مراکز بزرگ و باد کرده کهکشانهای بیضی ارتباط میدهد.
هر دو اخترشناس با جزئیات کامل، 11 کهکشان بیضی عظیم را در صورت فکلی خوشه سنبله مطالعه نمودند. به خاطر دریافت تصویر کامل هر یک از این کهکشانها، هر دو از میدان دید دوربین تمرکز اولیه تلسکوپ 0.8 متری رصدخانه مک دونالد استفاده نمودند و به خاطر مطالعه جزئیات بشتر این گونه کهکشانها، تلسکوپ فضایی هابل را نیز به کار گرفتند.
به خاطر ارتباط دادهها یا اطلاعات اساسی هابل با اطلاعات تلسکوپ مکدونالد، از چندین تلسکوپ دیگر نیز استفاده شد و نتایج آنها برای نشر در شماره بعدی مجله اخترفیزیک انتخاب گردید.
اندازهگیری دقیق درخشندگی یا تعداد ستارهها از فاصلههای مختلف مرکز کهکشانهای بیضی، به هر دو اخترشناس امکان داد تا ستارههای "گم شده" در مرکز را با دقت بیشتر نسبت به گذشته محاسبه کنند.
آسمان پارس
+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^
+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^