در ماهواره ها ابتدا اونها رو با سرعت زیادی که برای عبور از سد جاذبه ی زمین نیاز هست (درست مثل سرعت مافوق نور در مورد سیاهچاله ها )از زمین دور کرده و بعد در فضای اطراف زمین رهاش می کنیم.سفيدچاله نوشته شده:اينجوری که شما استدلال کرديد، اگر جسمی رو در مدار ماه رها کنيم، به دليل کشش ساير اجرام اسمانی، نبايد روی زمين سقوط کنه.در صورتيکه اينگونه نيست و سقوط ميکنه. سقوط نکردن ماه روی زمين بخاطر سرعت اوليه ای هست که داشته. همونطور که ميدونيد ما هم از اين طرفند برای در مدار قرار دادن ماهواره هامون استفاده می کنيم.
در واقع زمین هم مثل سیاهچاله یک چیزی شبیه افق رویداد داره که سرعت عبور از اون مقدار خاص و ثابتیه.ما میدونیم اگر جسمی خارج از افق رویداد باشه نابود نمیشه اما گرانش سیاهچاله بر روی اون اثر میذاره و در مورد زمین و هر جرم دیگه ی کیهانی اینطوره خب من فکر میکنم برای قرار دادن جسمی در مدار ماه به یک سرعت اولیه نیاز داریم که از زمین بگذریم و اینطور به نظر
میرسه که می تونه مثل ماه که شما گفتید در مداری خاص دور زمین بچرخه.
به نظر من این عمومیت داره چون در کیهان هیچ چیز به طور واقع ساکن و بی حرکت نیست
البته منظور من این نیست که هیچ چیز دیگه ای در قرار گیری سیارات در مدار خاص نقش نداره اما مهمترین و بارزترین ویژگی این به
نظر میرسه...
اگه منظورتون چیز دیگه ایه و یا برای رها کردن جسم در مداری دور زمین راه دیگه ای بجز سرعت دادن به اون به نظورتون میرسه بفرمایید
همیشه موفق باشید...